پاسخ به شبهه از زبان مبارک امام حسن عسگری علیه السلام
حدثنا عبد اللّه بن الحسین بن سعد الکاتب قال: قال أبو محمّد علیه السّلام: قد وضع بنو أمیة و بنو العباس سیوفهم علینا لعلتین؛ إحداهما أنهم کانوا یعلمون أنه لیس لهم فی الخلافة حق فیخافون من ادعائنا إیاها و تستقر فی مرکزها، و ثانیهما أنهم قد وقفوا من الأخبار المتواترة علی أن زوال ملک الجبابرة و الظلمة علی ید القائم منا، و کانوا لا یشکون أنهم من الجبابرة و الظلمة، فسعوا فی قتل أهل بیت رسول اللّه صلّی اللّه علیه و آله و إبارة نسله طمعا منهم فی الوصول إلی منع تولد القائم علیه السّلام أو قتله، فأبی اللّه أن یکشف أمره لواحد منهم إلا أن یتم نوره و لو کره الکافرون.»
امام عسکری صلوات الله علیه فرمودند:
بنی‌امیّه و بنی‌العباس به دو علّت شمشیرهایشان را بر ما نهادند:
یکی آنکه می‌دانند برای آنان در خلافت حقّی نیست، لذا از ادّعای ما در این باره و اینکه خلافت در جایگاه اصلی‌اش قرار گیرد بیمناک اند.
دوّم آنکه از اخبار و روایات متواتر، به این مسئله احاطه یافتند که نابودی حکومت ستم‌پیشه‌گان و ظالمان به دستِ قائم ماست.
شک ندارند که خودشان نیز از ستمگران و ظالمین اند، پس در کشتن اهل بیتِ رسول خدا صلّی الله علیه و آله و نابودیِ نسل ایشان جهد و کوشش کردند به امید اینکه از ولادت قائم علیه‌السلام جلوگیری نموده یا به کشتنِ وی دست یابند.
پس خداوند متعال نخواست امرش را برای احدی از آنان نمایان سازد، مگر آنکه نورش را کامل نماید هر چند کافران خوش نداشته باشند.»
منبع: کمال الدین و تمام النعمه ج ۲ ص ۳۵۴
