امام کاظم علیه‌السلام از منظر اندیشمندان اهل‌سنت | حضرت موسی بن جعفر علیه السلام، آن امامی است که به معنای واقعی کلمه، صبر را برای عالمیان معنا کرده و خشم، غضب و ناملایمات، در مقابل «کظم غیظ» او به زانو درآمدند.
عظمت، شکوه و صولت امام بر همگان هویدا بود و تلاش دشمنان خدا و اهل بیت (علیهم السلام) بر کتمان کرامات و معجزات آن امام همام یک کوشش نافرجام بود. دشمنان کینه توز در راستای انحراف مردم از مسیر حق و هدایت از هیچ تلاشی فروگذار نکرده و به زعم خود می‌خواستند مانع از نورافشانی اهل بیت گردند ولی این وعده خدا در قرآن است که نور الهی خاموش شدنی نیست.
از این‌رو برخی از این معجزات و کرامات امام کاظم علیه السلام در کتب شیعه و سنی باقی مانده است که برای هدایت جویندگان حقیقت کافی است.
احمد بن يوسف قرماني از اندیشمندان اهل تسنن در توصیف امام کاظم علیه‌السلام می‌نويسد:
«هُوَ الإمامُ الكَبيرُ القَدر، الأوحد، الحُجة، الساهر ليله قائما، القاطع نَهارِه صائما، المسمي لِفَرطِ حِلمِه وَ تَجاوُزِه عَنِ المُعتَدين کاظِما. هُوَالمَعروف عِندَ أهلِ العراق ببابِ الحوائج، لأنَّه ما خابَ المُتوسّل به في قضاء حجاة قط؛[1] او امامی بلند مرتبه و يگانه و حجت بود. در شب‌هايش ايستاده بود (کنايه از عبادت) و در روزها قاطع و روزه دار بود. به خاطر کثرت حلمش و گذشت از کسانی که به او تعدی کرده اند کاظم ناميده شد. او نزد مردم عراق به باب الحوائج مشهور بود؛ چرا که هر کسی در بر آورده شدن حاجاتش به او متوسل می‌شد به دست می‌آورد.»
این عبارات نشان می‌دهد مردمان آن زمان به خلاف عقاید وهابیت، نه تنها توسل را جایز می‌دانستند بلکه از توسل خود مکرر نتیجه نیز گرفته‌اند تا جایی که امام را باب الحوائج می‌خواندند.
يوسف بن اسماعيل نبهاني یکی دیگر از اندیشمندان اهل تسنن در به تصویر کشیدن شخصیت امام کاظم علیه‌السلام می‌نگارد:
«موسي الكاظِم أحَدُ أعيان أکابِر الأئمة مِن ساداتِنا آل البَيت الکِرام هداة الإسلام رَضِيَ اللهُ عَنهُم أجمَعين وَنَفَعنا بِبَرکاتِهِم وَ أماتنا عَلي حُبِّهِم وَ حُب جَدِّهِم الأعظم صَلّي الله عليه و سَلّم؛[2] موسی کاظم يکى از اعيان بزرگان امامان از سادات ما آل بيت کرام و هاديان اسلام ـ رضى الله عنهم ـ بود. خداوند ما را به برکات آنان نفع دهد و ما را بر محبّت آنان و محبّت جدّ بزرگشان بميراند.»
معجزات و کرامات نقل شده از امام کاظم علیه‌السلام در منابع شیعه و سنی بسیار زیاد است. وقوع معجزات متعدد توسط امام کاظم علیه‌السلام سبب شد تا بزرگان اهل تسنن بعد از نقل برخی از معجزات آن حضرت، اینگونه اقرار کنند که انجام چنین معجزاتی توسط موسی بن جعفر(علیه السلام) بهترین دلیل است بر اینکه معجزه، منحصر در انبیاء الهی نیست و برای غیر انبیاء نیز حالاتی رخ می‌دهد که منجر به معجزه می‌شود.[3]
در این نقل نیز به وضوح بطلان عقاید وهابیت مبرهن است و تنها شیعه نیست که قائل به تحقق معجزه توسط ائمه علیهم السلام می‌باشد؛ بلکه بزرگان اهل تسنن به این مهم اذعان داشته‌اند.
سلام و درود خدا بر امام کاظم علیه‌السلام در روزی که به دنیا آمد و در روزی که مظلومانه به شهادت رسید و در روزی که برانگیخته خواهد شد. از خدای متعال خواستاریم که شفاعت آن حضرت را نصیب همه دلدادگان و عاشقان آن امام همام بگرداند.
چه نیکو است از امامی که باب الحوائج است، بزرگ‌ترین حاجت بشریت؛ ظهور منجی عالم بشریت را مطالبه کنیم.
پی‌نوشت:
1. أخبار الدول و آثار الأول في التاريخ، ج1، ص337.
2. جامع کرامات الأولياء، ج2، ص495.
3. صحیح بن حبان، ج14، ص408.
