مالك بن انس پيشواي يكي از مذاهب فقهي چهارگانه :
«چند گاهي نزد جعفر بن محمد آمد و شد مي‌كردم و همواره او را يكي از سه حال يافتم، يا در حال نماز بود و يا روزه داشت و يا قرآن تلاوت مي‌كرد و هيچ چشمي نديده و گوشي نشنيده و بر دل هيچ بشري خطور نكرده است، برتر از جعفر بن محمد الصادق از نظر علم و ورع و عبادت » [1]
ابوحنيفه نعمان بن ثابت پيشواي مذهب حنفي:
«تاكنون به دانايي جعفر بن محمد كسي را نديده‌ام، آنگاه كه منصور او را نزد خود خواند به من پيغام رساند: اي ابو حنيفه هر آينه مردم شيفته جعفر بن محمد شده‌اند. پس براي او مسايل دشواري را فراهم ساز و من چهل مساله آماده كردم. سپس منصور در پي من فرستاد و در آن وقت او در حيره بود. من نزد او شتافته و بر مجلسش وارد شدم در حاليكه جعفر بن محمد در سمت راست او نشسته بود و چون به او نظر كردم آن چنان هيبتي در من وارد شد كه نسبت به منصور چنين نشده بود. پس به خليفه سلام كرده و او به من اشاره كرد كه بنشينم. سپس روي به جعفر بن محمد نموده و گفت: اي ابا عبدا… اين ابو حنيفه است. و او تصديق نمود. سپس منصور به من روي نموده و گفت : اي ابو حنيفه پرسش‌هايت را بر او بيفكن و من مسائل خود را طرح و او پاسخم داده و مي‌گفت: شما چنين مي‌گوييد و اهل مدينه چنان گويند و ما نيز اين گونه گوييم. و چه بسا با نظر مدنيان موافق بوده و يا با نظر همگي ما مخالف بود به اين ترتيب هر 40 مساله را پاسخ گفت، سپس ابوحنيفه افزود :« آيا روايت نكرده‌ايم كه داناترين مردم، آگاه‌ترين ايشان به اختلاف آراء مردم است». [2]
پي نوشت:
1- التهذيب 2/14
2- جامع اسانيد ابي خيفه 1/222 و تذكره الحفاظ 1/157 و عبارت ابوحنيفه چنين آغاز مي‌شود « ما رايت افقه من جعفر بن محمد….»
