سفير و نماينده دائم سوريه در سازمان ملل متحد از کشورهاي ترکيه، قطر و عربستان خواست به اقدامات مداخله جويانه در کشورش پايان دهند.

بشار الجعفري در سخنراني خود در شوراي امنيت سازمان ملل متحد گفت: ابتدا به وزير امور خارجه پاکستان تبريک مي گويم و از وي و مردم اين کشور به علت درخواست براي برگزاري اين جلسه مهم و عهده داري رياست آن را که به بررسي مسئله مبارزه با تروريسم مربوط است قدرداني مي کنم.

مبارزه با تروريسم آفتي است که همه کشورهاي عضو تعهد کرده اند براي نابودي آن تلاش کنند. همچنين از هيئت پاکستان به علت ارائه برگه هاي مربوط به مفاهيم اين موضوع تشکر مي کنم.

اين جلسه را مغتنم مي شمارم و به نمايندگي از دولت کشورم جان باختن ده ها نفر بي گناه بر اثر حملات تروريستي درشهر کويته را به دولت و ملت پاکستان صميمانه تسليت مي گويم. اعلام همبستگي ما با دولت و مردم پاکستان نشئت گرفته از باور و ايمان ما درباره ضرورت مبارزه گروهي و همه جانبه با تروريسم است، در عين حال نشئت گرفته از واقعيتي دردناکي است که امروز دانشگاه حلب را هدف قرار داد. اين واقعيت اقدام تروريستي بزدلانه بود که دانشجويان دانشگاه حلب را هدف قرار داد که در حال برگزاري امتحانات خود بودند و در نتيجه آن هشتاد و دو دانشجو جان باختند و صد و شصت و دو دانشجوي ديگر نيز زخمي شدند.

ما هميشه گفته ايم که گروه هاي مسلح تروريستي در کشور ما هميشه از فرصت برگزاري جلسه شوراي امنيت براي انجام اقدام تروريستي در داخل سوريه بهره برداري مي کنند و اين چيزي است که دقيقاً امروز روي داد و اين شايد براي دهمين يا بيستمين بار از ابتداي بحران در کشور من است.

جناب آقاي رئيس، شما عنوان اين جلسه را «اتخاذ رويکرد همه جانبه درباره مبارزه با تروريسم» انتخاب کرده ايد. ما نيز با شما درباره اين عنوان هم‌عقيده هستيم. ما امروز به اين رويکرد همه جانبه در مبارزه با تروريسم بسيار نيازمنديم. امروز بين ابزارها و شيوه ها بسيار تشابه وجود دارد، شيوه هايي که از سوي تروريست ها در بسياري از کشورهاي عضو به کار گرفته شده و هنوز به کار گرفته مي شود و امروز در کشور من نيز به کار گرفته مي شود.

شمار زياد تروريست بيگانه هستند که با عبور از مرزها در سوريه فعال هستند، همان هايي که در گذشته در کشورهاي مختلف ديگر در کشتن و زخمي کردن شهروندان دخالت داشت. شمار آنهايي که امروز در سوريه به فعاليت هاي تروريستي مشغول هستند بسيار زياد است و در آينده نيز به مناطق ديگر خواهند رفت. آنها همان طور که در گذشته چنين فعاليت مي کردند در آينده نيز چنين فعاليت خواهند کرد.

هر کس که تصور مي کند قادر است مي تواند تروريست ها را بازي دهد و هر زمان که مي خواهد آنها را از مخفيگاهشان بيرون آورد و بار ديگر آنها را مخفي کند دچار توهم است زيرا هر کسي که امروز تروريسم را آلت دست قرار داده است روزي قرباني آن خواهد شد.

با وجود اذعان ديرهنگام بين المللي درباره حضور گروه هاي تروريستي مسلح در سوريه- که برخي از آنها وابسته به القاعده هستند و بدترين جنايت ها را در کشور من سوريه مرتکب مي شوند- برخي از کشورها همچنان علناً به سياست هايشان در حمايت از اين گروه هاي تروريستي ادامه مي دهند. اين کشورها حمايت هاي تسليحاتي، مالي و آموزشي در اختيار آنها قرار مي دهند و فتوا براي آنها صادر، پناهگاه امن براي آنها فراهم و به لحاظ سياسي و رسانه اي از آنها حمايت مي کنند.

امروز درباره پوشش و حمايت رسانه اي از اين گروه ها مثالي واقعي مي زنم. امروز، گروه هاي تروريستي به منازل و مناطق مسکوني متعلق به نيروهاي ارتش سوريه درمنطقه درعا در جنوب سوريه حمله کردند، مناطقي که فقط زنان و کودکان در آنجا حضور داشتند. گروه هاي تروريستي به آنها حمله کردند و شماري را کشته يا زخمي کردند. تروريست ها به هر کس که مي خواستند اهانت کردند؛ اما مسئله حائز اهميت در اين باره اين است که شبکه العربيه- که عملاً اتاق عمليات براي هدايت اين اقدامات تروريستي به شمار مي رود- خبر را پيش از وقوع آن منتشر و آن را ضربه اي سنگين از گروه هاي مسلح در سوريه عليه نظام اعلام کرد. اين دقيقاً همان حمايت هاي رسانه اي و پشتيباني رسانه اي از گروه هاي تروريستي در سوريه است.

گروه هاي تروريستي مرتبط با القاعده علناً مسئوليت حملات تروريستي را در سوريه به عهده گرفته اند که در پاسخ به درخواست هاي سران القاعده انجام داده اند. از جمله اين گروه ها «جبهه النصره» است. اين گروه مسئوليت بسياري از حملات تروريستي را در سوريه برعهده گرفته است.

شبکه تلويزيوني «سي ان ان» آمريکا- و نه تلويزيون سوريه- اخيراً با همکاري مراکز تحقيقاتي متخصص غربي اعلام کرد جبهه النصره به تنهايي مسئول اجراي بيش از ششصد عمليات تروريستي طي دو سال گذشته در سوريه است.

ما در همين شورا بارها ناقوس خطر را به صدا در آورده ايم و خواستار تامل و تدبير شده ايم. ما در صدها بيانيه ها، ديدارها، نامه هاي رسمي به سازمان ملل و سازمان هاي آن درباره خطر اعزام تروريست ها به کشورم تحت نام هاي نابود کننده مانند «جهاد مذهبي و طايفه اي» و «جنگ مقدس» عليه بافت متنوع و اجتماعي سوريه هشدار داده ايم.

ما از کشورهاي حامي اين گروه ها خواستيم که به اين رويکرد خود پايان دهند و از شوراي امنيت و مجمع عمومي سازمان ملل و کميسيون هاي مبارزه با تروريسم نيز خواستيم به مسئوليت هايشان در اين باره عمل کنند؛ اما برخي کشورهاي بانفوذ مانع از اتخاذ هرگونه تدابير عملي براي مبارزه با تروريسم شدند که عملاً در سوريه وجود دارد. علاوه بر آن، همين کشورهاي بانفوذ در اين شورا حتي از صدور بيانيه مطبوعاتي نيز براي محکوم کردن اقدامات تروريستي جلوگيري کردند، اقداماتي که جان صدها تن از بي گناهان را در سوريه گرفته است.

علاوه بر آن، کشورهاي با نفوذ مانع از انتشار نامه اي که با عنوان فوري به نمايندگي از دولت کشورم به رئيس شوراي امنيت و دبيرکل سازمان ملل در تاريخ 21 نوامبر فرستادم شدند. در اين نامه اسامي صد و چهل و سه تروريست بيگانه که در سوريه کشته شدند ذکر شده بود. اين نامه تا اين لحظه و با وجود سپري شدن دو ماه از فرستادن آن به عنوان سند رسمي منتشر نشده است و اين درحالي است که گزارش هاي خود سازمان ملل اخيراً به حضور ستيزه جويان بيگانه از بيش از بيست و نه کشور در سوريه اشاره کرده است.

فعاليت هاي تروريستي که برخي گروه ها در سوريه انجام مي دهند به سطح بسيار خطرناکي به لحاظ شمار و نوع آن رسيده است به گونه اي که اين گروه ها تاسيسات حياتي و زيربنايي را در مناطق مختلف هدف قرار مي دهند. هدف آنها نابود کردن کامل منابع حياتي شهروندان مانند منابع تغذيه، دارو، منابع انرژي، فراورده هاي نفتي، راه ها، ارتباطات و ابزارهاي ارتباطاتي است.

اقدامات اين گروه هاي مسلح- که مورد حمايت هاي دلارهاي نفتي است- با انبوهي از کينه و حقد سبب گرسنه و آواره شدن، ناامن شدن، قرار گرفتن در رنج و سرما شده است که ناگزيرند به اردوگاه هاي پناهندگان رويي آورند. امکان ندارد هيچ يک از سوري ها بر اين باور باشند که اقدامات اين گروه ها بهاري براي آنها و براي انجام اصلاحات و ايجاد آزادي براي آنهاست.

اقدامات اين گروه هاي تروريستي در حمله به کمک هاي بين المللي که سازمان ملل و ديگر سازمان ها ارائه مي دهند و ترور داوطلبان فعال در عرصه هلال احمر سوريه چگونه قابل تفسير است؟ همچنين اقدمات آنها در تهديد فعالان جهاني و هيئت هاي ديپلماسي موجود در سوريه چگونه قابل تفسير است. حمله آنها به هواپيماهاي غير نظامي چگونه تفسير انساني دارد؟

بي گمان، هدف اين تروريسم گور و کينه توز که در سوريه وجود دارد، نابود کردن حکومت و جامعه است نه انتشار دمکراسي و اصلاح ابزارهاي حکومتي، حمايت و تقويت از حقوق بشر و مبارزه با فساد. البته، همه اين مسائل در سوريه مورد نياز است و درباره آن بين مردم سوريه توافق وجود دارد.

اهداف مشکوکي که برخي کشورها با حمايت از تروريسم و تندروي در کشور من دنبال مي کنند عيان شده است.

اسرائيل که در جولان حضور دارد نفوذ گروه هاي تروريستي و تندرو را بهانه قرار داده است تا اقدامش را براي ساخت ديواري به طول چهل و دو کيلومتر در طول خط آتش بس و در جولان اشغالي توجيه کند.

مسئله اي که به ذهن هر سياستمدار تازه کار مي رسد سوال درباره طرف هاي حمايت کننده از فعاليت هاي اين گروه هاي تروريستي است. طرف هاي حمايت کننده از اين گروه ها تلاش مي کنند اين گروه ها وارد منطقه شوند. همچنين طرف هايي هستند که شرايط لازم را به ويژه در اين برهه زماني براي فعاليت اين گروه ها فراهم مي کنند.

مسئولان بلندپايه در بخش حفظ صلح سازمان ملل متحد اطلاعات موثقي را ما به آنها داديم و مربوط بود به تسهيلاتي که اسرائيل- به عنوان رژيم حاضر در جولان- به تروريست ها مي دهد ناديده گرفتند.

آيا ما اين حق را نداريم که در اينجا بپرسيم که در هر جنايتي اولين طرف مظنون سودبرنده از آن جنايت نيست؟

ما شاهد تروريسم سازمان يافته هستيم که در لباس تاجران دين و رسانه ها ظاهر شده اندو در قالب فتواهاي تکفيري و جهادي تندرو نمايان شده اند. اين فتواها را برخي روحاني نماهاي ديني در برخي شبکه هاي ماهواره اي- که ترويج دهنده جهل و تروريسم هستند- صادر مي کنند.

وجود انبوه فعاليت هاي تروريستي در برخي سايت هاي اينترنتي و شبکه هاي اجتماعي درباره تروريسم و جهاد ادعايي آنها در سوريه و برخي ديگر از کشورهاي عربي، غربي و ديگر کشورها بايد ما را درباره جديت اقدام سازمان ملل متحد در اين باره به تامل وادار کند تا براي جلوگيري از استفاده تروريست ها از اينترنت و ابزارهاي ارتباطاتي درانتشار افکارشان و گمراه کردن جوانان بي گناه فکري شود.

همچنين طرح اين سوال ضروري است که به نفع چه کسي است که برخي کشورهاي مشخص غربي از موج خواسته هاي مشروع اصلاح طلبانه در جهان عرب بهره برداري مي کنند و آن را از مسير خود منحرف مي کنند. آنها در اين باره با گروه هاي تندرو همپيمان مي شوند، گروه هايي که به محض رسيدن به قدرت نقاب از چهره بر مي دارند و به دنبال يافتن پايگاه در کشورهاي ديگر مي شوند.

همچنين به نفع چه کسي است که زندانيان و بازداشت شدگان وابسته به القاعده از زندان ها خارج و با حمايت مالي و پشتيباني برخي کشورها و طرف هاي مشخص مانند ترکيه، قطر و عربستان و گروه سياسي مشخصي در لبنان به سوريه اعزام شوند؟

برخي ها در تصور خلافت اسلامي و برخي ديگر در توهم احياء امپراتوري عثماني هستند و برخي ديگر نيز با هدف تئوري هرج و مرج هدفمند ملت ها را نابود مي کنند.

دولت ترکيه با سوء استفاده از رنج هاي ملت سوريه براي راهزني و تروريسم اقتصادي روي آورده است که همان همکاري با گروه هاي مسلح براي سرقت نزديک به هزار و پانصد تاسيسات صنعتي و دارويي، تفکيک و انتقال آنها از شهر حلب به ترکيه است.

اين اقدامات جنايتکارانه ترکيه راه هاي توسعه و منابع مردم سوريه را هدف قرار داده است. اين اقدامات مانند همه اقدامات متعارف تروريستي محکوم است که به کشته شدن قتل و ويراني منجر مي شود. از اين رو، لازم است شوراي امنيت پاسخ قاطعي در اين باره بدهد و در آن دولت ترکيه را ملزم کند تا دارايي هاي دزديده شده را به صاحبان سوري آن پس دهد و به متضرران آن غرامت بدهد.

همان طور که نخست وزير ترکيه چند وقت پيش به توصيف خودش از کشورهاي امپرياليستي خطاب به آنها گفت «ذخايري را که از آفريقابه غارت برده اند باز گرداند.»، او بايد از دولتش بخواهد اموال دزديده شده را که از سوريه به غارت برده است بازپس دهد و به اقداماتش که به ضرر مردم برادر ترکيه و روابط همجواري دو کشور است،پايان دهد.

دخالت هاي منطقه اي، بين المللي در امور داخلي ما به شدت زياد شده است. چشم پوشي از کارشکني هاي برخي کشورها و تجاوزات آنها عليه ابتدايي ترين مباني موسوم به «مشروعيت بين المللي» خجالت آور است و بهره برداري از خون سوري ها در جهت اجراي طرح هاي سياسي و تروريستي شرارت آميز و ويرانگر است. چگونه مي توان براي مبارزه با تروريسم در مالي اقدام کرد اما در عين حال از همان تروريسم در سوريه حمايت و پشتيباني شود؟