آیت الله العظمی جوادی آملی در تفسیر آیات 39 تا 42 سوره فاطر در مسجد اعظم قم گفتند: محتوای کلی سوره فاطر توحید، نبوت و معاد و همچنین خطوط کلی اخلاق، فقه و حقوق است.
ایشان افزودند: آیات الهی نور است، هرگز کسی را گرفتار ظلمت نمی‌کند ولی قلب انسان تیره که در مقابل این نور قرار می‌گیرد عکس‌العملی به صورت کفر و الحاد و اشکال نشان می‌دهد که باعث افزایش درد او می‌شود.
مرجع تقلید شیعیان اضافه کردند: این همان چیزی است که خداوند در آیه 82 سوره اسراء بیان کرده است «وَنُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ مَا هُوَ شِفَاءٌ وَرَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِینَ وَلَا یَزِیدُ الظَّالِمِینَ إِلَّا خَسَارًا؛ و ما قرآن را که برای مؤمنان مایه شفا و رحمت است فرو می‌فرستیم، و ستمکاران (کافران و مشرکان) را چیزی جز زیان نمی‌افزاید».
آیت‌الله جوادی آملی افزودند: نکته اینجاست که خود آیات قرآن که شفا و رحمت برای مومنین است باعث زیان نمی‌شوند و این خصوصیت کفار و مشرکان است که باعث افزایش زیان و عصیان آنها می‌شود.
ایشان گفتند: ذات اقدس الهی در آیه 41 به برهان دیگری اشاره می‌کند و می‌فرماید: اشیاء همان طور که در ایجاد، محتاج خداوند هستند در نگهداری، پرورش و پردازش نیز محتاج خداوند هستند.
مفسر برجسته قرآن کریم افزودند: آن خدایی که این جهان را با این عظمت آفریده و نگهدارنده آن است می‌تواند خویشتن‌دار باشد و بار گناهان انسان‌ها را ببرد و خم به ابرو نیاورد، براساس پایان آیه 41 «إِنَّهُ کَانَ حَلِیمًا غَفُورًا»، خداوند بردبار این بار سنگین را تحمل می‌کند و خم به ابرو نمی‌آورد و در نابود ساختن آسمان و زمین تعجیل نمی‌کند از همین رو در آیه بعد اشاره به بخشنده بودن خداوند شده است.
