افزايش دخالتهاي نظامي آمريكا در سراسر جهان، افزايش هزينههاي نظامي اين كشور و در نتيجه كسري بودجه و بحران مالي بسيار شديد در واشنگتن از جمله دلايلي است كه پايان سلطه آمريكا بر جهان را رقم ميزند.
پايگاه "امريكن دريم " در گزارشي نوشت: رسيدن بدهي دولت آمريكا به رقم بي سابقه 14.3 تريليون دلار و در عين حال، گسترش روز افزون حيطه عملياتي ارتش، پارادوكسي است كه نشان از سياست هاي نظامي و اقتصادي ناهمگون دولت آمريكا دارد.
* جنگ در 6 كشور
آيا ميدانستيد بمبهاي ارتش آمريكا در حال حاضر بر سر ساكنان 6 كشور فرود ميآيد. هواپيماهاي ارتش آمريكا اين بمبها را در كشورهاي افغانستان، عراق، پاكستان، ليبي، يمن و سومالي تخليه ميكنند. آمريكا در بيش از نيمي از كشورهاي جهان پايگاه نظامي دارد و هزينههاي نظامي اين كشور 7 برابر بيشتر از هزينههاي نظامي دومين ارتش پرخرج دنياست. آري، آمريكا هميشه به ارتشي قوي نياز دارد ولي آيا با اين روند تساعدي بدهيهاي كشور باز هم قادر خواهيم بود به همين منوال هزينه كنيم و پليس دنيا باقي بمانيم. هميشه كساني در ديگر كشورها وجود دارند كه ميخواهند در مسير مخالف منافع ملي ما گام بردارند. بنظر ميرسد هر چه ارتش بمبهاي بيشتري بر سر اينها ميريزد، زاد و ولد خانوادههاي آمريكايي ستيز نيز بيشتر ميشود. بنظر ميرسد دولت با وسواسي دقيق در پي مخالفان آمريكا در سراسر دنياست و به محض يافتن آنها هواپيماهاي بمب افكن را به پرواز درميآرود. اما آيا اين عمليات به نابودي كامل مخالفان آمريكا انجاميده است؟ آيا دولت آمريكا قصد دارد تمامي كشورهاي خاورميانه را اشغال كند؟ آيا براي تأمين امنيت ملي خود بايد نظارت و عمليات پليسي خود را به تمامي نقاط دنيا تسري دهيم؟
* افزايش 4 تريليون دلاري بدهيها، ارمغان جنگ افروزيهاي آمريكا
پليس دنيا بودن كاري است كه هر روز هزينههاي بيشتري براي آمريكا ميتراشد. از زمان روي كار آمدن اوباما تاكنون، 4 تريليون دلار به بدهيهاي دولت آمريكا اضافه شده است. خيليها فكر ميكردند با انتخاب اوباما به سمت رياستجمهوري آمريكا، درگيريهاي برون مرزي ارتش اين كشور كم تر و يا خفيفتر مي شود ولي در عين تعجب، در اين چند ساله اين درگيريها با شدت روزافزوني گسترش يافته است.
"دكلن والش " يكي از مقاله نويسان مطرح انگليسي چندي پيش به حملات ارتش آمريكا به خاك سومالي اشارهاي داشت و نوشته بود كه سومالي شمين كشوري است كه در حال حاضر بمباران ارتش آمريكا را مي چشد و حال سؤال اين است كه اين حملات توسط ارتش كنترل ميشود و يا سازمان سيا.
* جنگ براي گسترش دموكراسي، تيشه به ريشه محبوبيت آمريكا در دنيا
آيا اين حملات مي تواند باعث محبوبيت دولت آمريكا نزد افكار عمومي بين الملل شود؟ پاسخ منفي است. تنها 3 درصد از مردم پاكستان از حملات جنگنده هاي بدون سرنشين آمريكايي به خاك كشورشان حمايت ميكنند. پس نتيجه ميگيريم كه تلاشهاي دولت آمريكا به هيچ وجه به نتيجه دلخواه نرسيده و حال وقت آن است كه سياستهاي خارجي خودمان را مورد بازبيني اساسي قرار دهيم.
بنظر ميرسد استفاده از نيروهاي نظامي خيلي به مذاق اوباما خوش آمده است بطوريكه وي براي صدور دستور حمله هوايي به ليبي حتي زحمت اخذ تأييديه كنگره را به خود نداد و حال شايعه شده كه به زودي نيروهاي زميني آمريكا نيز در خاك ليبي پياده مي شوند.
شاهدي بر اين مدعا و شايعات، سخنان "ديميتري راگوزين " ديپلمات برجسته روسي است كه گفته بود از نظر وي ناتو در تدارك ايجاد زمينهاي براي حمله زميني به ليبي است.
البته ليبي تنها خاكي نخواهد بود كه پذيراي نظاميان زميني آمريكايي است. از سخنان مقامات دولتي اين گونه بر ميآيد كه جنگ با سوريه نيز قريب الوقوع است. همه چيز مسخره بنظر ميآيد. ما روز به روز بيشتر در قرضهاي هنگفت خود فرو ميرويم ولي دولتمردان آمريكا كه بدون توجه به اين مسئله فكر ميكنند مي توانند در هر كجاي دنيا هر كاري بكنند.
* رفتار پليسي حتي با دوستان
اين طرز نگرش از بالا به پايين، رفتاري است كه حتي در قبال ملتهاي هم پيمان آمريكا نيز اعمال ميشود. به نوشته روزنامه "جورازلم پست " اوباما يك ماه به "بنيامين نتانياهو " نخست وزير رژيم صهيونيستي مهلت داده است تا بر سر بازگشت به مرزهاي سال 1967 بر سر ميز مذاكرات صلح با فلسطينيان بنشيند.
بنظر مي رسد دولت آمريكا ديگر تمايلي به استفاده از ابزارهاي ديپلماتيك در خاورميانه ندارد و ترجيح مي دهد به جاي آن از ابزارهاي تهديد، اولتيماتوم و بمباران استفاده كند.
* رفتار توهين آميز، جهاني كه ديگر به آمريكا كمك نخواهد كرد
بايد دانست كه چشمان باز جهاني اين رفتار مغرورانه و بيرحمانه ما را نظاره ميكند و به خاطر ميسپارند و اگر روزي آمريكا نيازمند كمك اين ملت ها شود، بعيد است تمايلي براي كمك به مردم آمريكا پيدا شود.در حال حاضر دولت آمريكا كاملاً ورشكسته شده و نظام مالي نيز در شرف سقوط است. در اين شرايط بحراني بايد از صرف بيهوده منابع مالي در خارج خودداري كنيم. در ادامه مي توانيد فهرستي از 16 علت مستدل براي پايان دوره نظارت پليسي آمريكا بر دنيا را ببينيد.
1. پيش از شروع مبارزه بر عليه تروريسم، بدهيهاي دولت آمريكا زير 6 تريليون دلار بود در حالي كه الان اين رقم از دو برابر نيز گذشته و به رقم سرسام آور14.3 تريليون دلار رسيده است.
2. در حال حاضر ارتش آمريكا در بيش از 130 كشور حضور نظامي و حدود 700 پايگاه نظامي در سرتاسر جهان دارد. حفظ اين پايگاه هاي نظامي سالانه حدوداً 100 ميليارد دلار هزينه براي دولت آمريكا در بر دارد.
3.هزينههاي نظامي ارتش آمريكا به تنهايي از هزينه هاي ارتش چين، روسيه، ژاپن، هند و مجموع ديگر اعضاي ناتو بيشتر است.
4. ارتش آمريكا به تنهايي 46.5 درصد از كل پول هاي هزينه شده در ارتش هاي جهان را خرج مي كند در حالي كه ارتش چين كه در رده دوم قرار دارد، تنها يك درصد 6.6 را به خود اختصاص داده اشت.
5. اگر بيل گيتس تمام پول هاي خود را به دولت بهد تنها خواهد توانست كسري بودجه 15 روز آمريكا را پوشش دهد.
6. اقلام خارج از بودجه و هزينههايي كه در بودجه پنتاگون لحاظ نشده است، آمار صرف مبلغي بين 1.01 تا 1.35 تريليون دلار را در بخش دفاع ملي نشان ميدهد.
7. دولت آمريكا به طور متوسط هر ساعت 168 ميليون دلار قرض مي گيرد.
8. پنتاگون در حال حاضر 56 درصد از هزينه هاي احتياطي دولت را به خود اختصاص داده است.
9. در بازه زماني بين سال هاي 2007 و 2010، توليد ناخالص ملي آمريكا رشد 4.26 درصدي را تجربه كرد در حالي كه در همين مدت زمان، بدهيهاي دولت با نرخ 61 درصدي افزايش يافت.
10. هزينههاي بمبارن ليبي تنها در هفته اول درگيريها به عددي بالغ بر 600 ميليون دلار رسيد. بخاطر داشته باشيد كه بنابر اذعان رهبران مخالفان ليبي، بسياري از اعضاي القاعده در ميان نيروهاي مخالف هستند، يعني اعضاي همان گروهي كه در عراق سربازان آمريكايي را ميكشند. بنا بر اين ارتش آمريكا در حال ياري رساندن به القاعده براي در دست گرفتن زمام ليبي است.
11. قيمت تمام شده يك جنگنده F-22 حدوداً 350 ميليون دلار است.
12. مالياتدهندگان آمريكايي در ده سال اخير، بيش از يك تريليون دلار به جيب ارتش درگير در افغانستان و عراق ريختهاند.
13. بخاطر داشته باشيد كه اگر در هر ثانيه يك دلار خرج كنيد، 31 هزار سال بايد عمر كنيد تا بتوانيد يك تريليون دلار را خرج كنيد.
14. هزينههاي جنگ در عراق و افغانستان از سال 2001 تا كنون، 3600 دلار از جيب هر مرد، زن و كودك آمريكايي كم كرده است.
15. تنها هزينه يك روز جنگ در افغانستان براي ساخت كل ساختمان پنتاگون كافي است.
16. دولت آمريكا در حال حاضر يك سوم از كل بدهيهاي دولتي دنيا را بر ذمه دارد.
بدهيهاي دولتي آمريكا به اسبي لجام گسيخته شبيه است كه هر روز فراتر مي رود و جنگ افروزي نيز هيچ كمكي به كنترل اين اسب لجام گسيخته نكرده است. بمباران اين همه كشور نه تنها به افزايش امنيت ملي آمريكا كمكي نكرده بلكه دشمنان بيشتري در سطح بين الملل ساخته است.
* ترس دلسوزان امنيت آمريكا از پراكندگي بيش از حد نيروها
علاوه بر اين در حال حاضر به قدري پراكنش نيروهي آمريكايي در دنيا بالاست كه برخي تحليلگران خوف دارند در صورت ايجاد تهديدي عليه امنيت ملي ارتش بتواند با آن مقابله كند. اگر واقعاً كسي به فكر حمايت از ارتش باشد بايد از دولت بخواهد دست از پليس دنيا بودن بكشد و نظاميان جوان آمريكايي را براي رسيدن به هيچ به آوردگاههاي بي بازگشت نفرستد. با ادامه اين بمباران ها باراك اوباما چوب حراج بر زرادخانههاي اتمي آمريكا خواهد زد و در اين صورت ما ديگر حفاظي دربرابر تهديدهاي استراتژيك مانند روسيه و چين نخواهيم داشت.
*رفتار غيرمعقول دو رئيس جمهور اخير، سوالي براي مردم
گويا دولت آمريكا به دولتي نفرين شده تبديل شده و نميتواند هيچ كار مثمر ثمري انجام دهد. در حقيقت هرچه اوباما و بوش انجام داده اند يك شكست كامل بوده است.آمريكا بايد هميشه ارتشي قوي داشته باشد. اما پليس دنيا ماندن كاري اشتباه است. بمباران خاورميانه اشتباهي استراتژيك است كه فقط براي ما دشمن تراشي خواهد كرد. علاوه بر اين، هزينه هاي نظامي لازم براي پليس دنيا بودن به سياه تر شدن كابوس بدهي هاي دولت آمريكا كمك خواهد كرد