شاعر و نویسنده نیجریه‌ای هفت آیه مشترک میان قرآن کریم و انجیل را شرح داده است

تشابه قرآن با ساير كتب آسمانی از این روست كه همه آن‌ها از جانب خدا و مايه نور و هدايت برای مردم است و وجود آیات مشابه در قرآن و انجیل شاهدی بر این امر است. در آيه ۴۴ سوره مائده، تورات را به هدايت و نور بودن توصيف می‌كند: «إِنَّا أَنْزَلْنَا التَّوْراةَ فيها هُديً وَ نُورٌ» و همچنين در مورد انجيل است كه «وَ آتَيْناهُ الْإِنْجيلَ فيهِ هُديً وَ نُورٌ »(مائده، ۴۶) و در مورد قرآن، آيه ۱۵۷ از سوره اعراف «وَاتَّبَعُوا النُّورَ الَّذِي أُنْزِلَ مَعَهُ: و نورى را كه با او نازل شده است پيروى كردند» و آيه ۲ سوره بقره «ذَلِكَ الْكِتَابُ لَا رَيْبَ فِيهِ هُدًى لِلْمُتَّقِينَ: اين است كتابى كه در [حقانيت] آن هيچ ترديدى نيست [و] مايه هدايت تقواپيشگان است» اوصاف نور و هدايت را برای قرآن برمی‌‌شمارد.

 «چیکا جونز»، شاعر و نویسنده نیجریه‌ای هفت آیه مشابه در قرآن کریم و انجیل را به شرح زیر مورد مقایسه قرار داده است:

 ۱ ـ حضرت زکریا و یحیی
قرآن کریم در آیه ۳۹ سوره مبارکه آل‌عمران در مورد حضرت زکریا و فرزندش حضرت یحیی(ع) می‌فرماید:
«فَنَادَتْهُ الْمَلَائِكَةُ وَهُوَ قَائِمٌ يُصَلِّي فِي الْمِحْرَابِ أَنَّ اللَّهَ يُبَشِّرُكَ بِيَحْيَى مُصَدِّقًا بِكَلِمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَسَيِّدًا وَحَصُورًا وَنَبِيًّا مِنَ الصَّالِحِينَ»
پس در حالى كه وى ايستاده و در محراب دعا می‌کرد فرشتگان او را ندا دردادند كه خداوند تو را به (ولادت) يحيى كه تصديق كننده (حقانيت) كلمة الله (عيسى) است و بزرگوار و خويشتندار و پيامبرى از شايستگان است مژده مى‏‌دهد.

و در باب ۱ آیات ۱۱ و ۱۳ انجیل لوقا آمده است:
و آنگاه که زکریا در سمت راست محراب ایستاده بود، فرشته پروردگار بر وی ظاهر شد و به او گفت: ای زکریا ترسان مباش، زیرا که دعای تو مستجاب گردیده و زوجه‌ات الیصابات برای تو پسری خواهد زایید و نام او را یحیی بگذار.

 
۲ ـ فرشته‌ها و انسان‌ها
در مورد اینکه فرشته‌ها چه حسی نسبت به انسان دارند، قرآن کریم می‌فرماید:
«وَ الْمَلائِکَةُ يُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَ يَسْتَغْفِرُونَ لِمَنْ فِي الْأَرْضِ»(شوری/۵)
و فرشتگان همراه ستایش پروردگارشان همواره او را( از هر نقص و عیبی) تنزیه و تقدیس می‌کنند و برای کسانی که در روی زمین‌اند آمرزش می‌طلبند.

انجیل لوقا، باب ۱۵ آیه ۱۰:
فرشتگان پروردگار برای گناهکاری که توبه کرده است، آرزوی شادی و خوشحالی می‌کنند.

۳ ـ دانه و رشد
آیا می‌دانید چه چیزی باعث رشد دانه می‌شود؟ قرآن کریم در آیات ۶۳ و ۶۴ سوره مبارکه واقعه می‌فرماید:
«أَفَرَأَیْتُمْ ما تَحْرُثُونَ»
آیا هیچ درباره آنچه کشت مى‌کنید اندیشیده‌اید؟!

«أَنْتُمْ تَزْرَعُونَهُ أَمْ نَحْنُ الزّارِعُونَ»
آیا شما آن را مى‌رویانید یا ما مى‌رویانیم؟!

در رساله قرنتیان در باب ۳ آیه ۷ آمده است:
نه آن کس که گیاه را می‌کارد و نه آنکه آبش می‌دهد، بلکه خداوند است که باعث رویش و رشد گیاهان می‌شود.

۴ ـ قسم خوردن به اسم خدا
استفاده از نام خداوند در قسم‌ها ناپسند است و آیه ۲۲۴ سوره مبارکه بقره می‌فرماید:
«وَ لا تَجْعَلُوا اللَّهَ عُرْضَةً لِأَيْمانِکُمْ أَنْ تَبَرُّوا وَ تَتَّقُوا وَ تُصْلِحُوا بَيْنَ النَّاسِ»
و خدا را در معرض سوگندهای خود قرار ندهید (به خاطر بهانه‌هایی سوگند نخورید) که نیکی و تقوا و اصلاح میان مردم انجام ندهید و خدا را در معرض سوگندهای (مکرر) خود قرار ندهید که نیکی و تقوا و اصلاح کنید) تا آنجا که این نام را به ابتذال کشانید) ...

در سفر خروج (عهد عتیق) باب بیستم آیه ۷ می‌گوید:‌
نباید از نام پروردگارتان سوءاستفاده کنید، پروردگار کسی را که از نامش سوءاستفاده کند، بدون مجازات نخواهد گذاشت.

۵ ـ والدین و اطاعت از آن‌ها
چگونه با والدین باید رفتار کنیم؟ قرآن کریم دستور داده است:
«وَقَضَى رَبُّكَ أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا إِيَّاهُ وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا إِمَّا يَبْلُغَنَّ عِنْدَكَ الْكِبَرَ أَحَدُهُمَا أَوْ كِلَاهُمَا فَلَا تَقُلْ لَهُمَا أُفٍّ وَلَا تَنْهَرْهُمَا وَقُلْ لَهُمَا قَوْلًا كَرِيمًا»(اسراء/۲۳)
و پروردگار تو مقرر كرد كه جز او را مپرستيد و به پدر و مادر [خود] احسان كنيد اگر يكى از آن دو يا هر دو در كنار تو به سالخوردگى رسيدند به آن‌ها [حتى] اوف مگو و به آنان پرخاش مكن و با آن‌ها سخنى شايسته بگوى.

«وَاخْفِضْ لَهُمَا جَنَاحَ الذُّلِّ مِنَ الرَّحْمَةِ وَقُلْ رَبِّ ارْحَمْهُمَا كَمَا رَبَّيَانِي صَغِيرًا»(اسراء/ ۲۴)
و از سر مهربانى بال فروتنى بر آنان بگستر و بگو پروردگارا آن دو را رحمت كن چنانكه مرا در خردى پروردند.

سفر خروج (عهد عتیق) باب بیستم آیه ۱۲:
اگر پدر و مادر خود را گرامی بدارید، عمرتان در روی زمینی که پروردگار به شما عطا کرده است، بیشتر خواهد شد.

۶ ـ در ستایش خداوند
«اللَّهُ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ لا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَ لا نَوْمٌ لَهُ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ مَنْ ذَا الَّذي يَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلاَّ بِإِذْنِهِ يَعْلَمُ ما بَيْنَ أَيْديهِمْ وَ ما خَلْفَهُمْ وَ لا يُحيطُونَ بِشَيْ‏ءٍ مِنْ عِلْمِهِ إِلاَّ بِما شاءَ وَسِعَ کُرْسِيُّهُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ وَ لا يَؤُدُهُ حِفْظُهُما وَ هُوَ الْعَلِيُّ الْعَظيمُ»(بقره/۲۵۵)
خداست كه معبودى جز او نيست زنده و برپادارنده است نه خوابى سبك او را فرو مى‏‌گيرد و نه خوابى گران آنچه در آسمان‌ها و آنچه در زمين است از آن اوست كيست آن كس كه جز به اذن او در پيشگاهش شفاعت كند آنچه در پيش روى آنان و آنچه در پشت‏ سرشان است، مى‏‌داند و به چيزى از علم او جز به آنچه بخواهد احاطه نمى‏‌يابند كرسى او آسمان‌ها و زمين را در بر گرفته و نگهدارى آن‌ها بر او دشوار نيست و اوست والاى بزرگ.

مکاشفه یوحنا، باب ۴ ایه ۱۱:
خدا و پروردگار ما، تو شایسته شکوه و عزت و قدرت هستی زیرا تمام موجودات را تو آفریده‌ای و با اراده تو هستی پیدا کرده‌اند و به وجود آمده‌اند.

۷ ـ فرشته‌های نگهبان
«وَ هُوَ الْقاهِرُ فَوْقَ عِبادِهِ وَ يُرْسِلُ عَلَيْکُمْ حَفَظَةً حَتَّي إِذا جاءَ أَحَدَکُمُ الْمَوْتُ تَوَفَّتْهُ رُسُلُنا وَ هُمْ لا يُفَرِّطُون»(انعام/۶۱)
و اوست چیره و مسلّط بر بالای سر بندگانش، و نگهبانانی بر شما می‌فرستد (از فرشتگان که مراقب جسم و روحتان باشند) تا آن گاه که هر یک از شما را مرگ فرا رسد فرستادگان ما( عزرائیل و یارانش) جانش را می‌گیرند و آن‌ها هرگز( در انجام وظیفه ) کوتاهی ندارند.

سفر خروج، باب ۲۳ آیه ۲۰:
من فرشته‌ای را برای شما می‌فرستم تا در مسیر زندگی از شما محافظت کند و شما را به جایی(نزد خدا) بیاورد که برایتان مقرر نموده‌ام.

اثبات عظمت قرآن با وجه تمایزی به اسم "اعجاز"
در مورد تفاوت‌های قرآن با ساير كتب آسمانی بايد دانست كه قرآن، دارای ويژگی‌های مخصوص به خود است كه ديگر كتب آسمانی، آن‌ها را دارا نيستند، از جمله اين تفاوت‌ها می‌توان به معجزه بودن قرآن اشاره کرد. اگرچه همه آن‌ها از جانب خداست اما قرآن معجزه است و معجزه آن است كه كسی نتواند مانند آن را بياورد.
«قُلْ لَئِنِ اجْتَمَعَتِ الْإِنْسُ وَالْجِنُّ عَلَى أَنْ يَأْتُوا بِمِثْلِ هَذَا الْقُرْآنِ لَا يَأْتُونَ بِمِثْلِهِ وَلَوْ كَانَ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ ظَهِيرًا»(اسراء/۸۸)
بگو اگر انس و جن گرد آيند تا نظير اين قرآن را بياورند مانند آن را نخواهند آورد هر چند برخى از آن‌ها پشتيبان برخى [ديگر] باشند.

همچنین در قرآن به اين امر تصريح شده كه قرآن نه تنها كتاب‌های آسمانی پيش از خود را دروغ نمی‌پندارد، بلكه تصديق‌كننده آن‌هاست. خداوند در آيه ۱۱۰ سوره مائده تصريح می‌كند كه «...وَإِذْ عَلَّمْتُكَ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَالتَّوْرَاةَ وَالْإِنْجِيلَ ...»([ای محمد]اين تورات و انجيل را به تو آموختيم و تو را به محتوای آن آگاه كرديم) ولی از سوی ديگر تأكيد می‌كند كه عده‌ای از اهل كتاب چيزهايی را از خود ساخته و به كتاب نسبت می‌دهند يا در تفسير كلمات آن تحريف‌هايی معنوی ايجاد می‌كنند «وَمِنْهُمْ أُمِّيُّونَ لَا يَعْلَمُونَ الْكِتَابَ إِلَّا أَمَانِيَّ وَإِنْ هُمْ إِلَّا يَظُنُّونَ: و [بعضى] از آنان بى‏‌سوادانى هستند كه كتاب [خدا] را جز خيالات خامى نمى‏‌دانند و فقط گمان مى‌برند بقره/ ۷۸» و عده‌ای از كاهنان هم براي رسيدن به مال و منال دنيوی، تورات را موافق خواست مردم و قدرت‌ها و برای منافع دنيايی خويش تغيير داده‌اند «وَإِنَّ مِنْهُمْ لَفَرِيقًا يَلْوُونَ أَلْسِنَتَهُمْ بِالْكِتَابِ لِتَحْسَبُوهُ مِنَ الْكِتَابِ وَمَا هُوَ مِنَ الْكِتَابِ وَيَقُولُونَ هُوَ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ وَمَا هُوَ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ وَيَقُولُونَ عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ وَهُمْ يَعْلَمُونَ: و از ميان آنان گروهى هستند كه زبان خود را به [خواندن] كتاب [تحريف شده‏‌اى] مى‌پيچانند تا آن[بربافته] را از [مطالب] كتاب [آسمانى] پنداريد با اينكه آن از كتاب[آسمانى] نيست و مى‏‌گويند آن از جانب خداست در صورتى كه از جانب خدا نيست و بر خدا دروغ مى‌بندند با اينكه خودشان [هم] مى‏‌دانند: آل‌عمران/۷۸» و بسياری از احكام آن را هم كه موافق دلخواهشان نبود كتمان كرده و برای مردم بازگو نكرده‌اند «وَمَا قَدَرُوا اللَّهَ حَقَّ قَدْرِهِ إِذْ قَالُوا مَا أَنْزَلَ اللَّهُ عَلَى بَشَرٍ مِنْ شَيْءٍ قُلْ مَنْ أَنْزَلَ الْكِتَابَ الَّذِي جَاءَ بِهِ مُوسَى نُورًا وَهُدًى لِلنَّاسِ تَجْعَلُونَهُ قَرَاطِيسَ تُبْدُونَهَا وَتُخْفُونَ كَثِيرًا وَعُلِّمْتُمْ مَا لَمْ تَعْلَمُوا أَنْتُمْ وَلَا آبَاؤُكُمْ قُلِ اللَّهُ ثُمَّ ذَرْهُمْ فِي خَوْضِهِمْ يَلْعَبُونَ: و آنگاه كه [يهوديان] گفتند خدا چيزى بر بشرى نازل نكرده بزرگى خدا را چنانكه بايد نشناختند بگو چه كسى آن كتابى را كه موسى آورده است نازل كرده [همان كتابى كه] براى مردم روشنايى و رهنمود است [و] آن را به صورت طومارها درمى‌آوريد[آنچه را] از آن [مى‏ خواهيد] آشكار و بسيارى را پنهان مى‌كنيد در صورتى كه چيزى كه نه شما مى‏‌دانستيد و نه پدرانتان [به وسيله آن] به شما آموخته شد بگو خدا [همه را فرستاده] آنگاه بگذار تا در ژرفاى [باطل] خود به بازى [سرگرم] شوند: انعام/۹۱».

 گذشته از اين، مقايسه ميان آيات قرآن و تورات و انجيل فعلی به ما نشان می‌دهد كه محتوای بسياری از داستان‌های مشترك ميان قرآن و تورات با يكديگر كاملاً متفاوتند؛ بسياری از داستان‌های غير اخلاقی تورات در قرآن وجود ندارد؛ روابط زشت و غير انسانی ميان پيامبران مردم كه در تورات آمده هيچكدام در قرآن ديده نمی‌شود؛ تناقض‌های فراوانی كه در داستان‌های تورات وجود دارد هيچكدام در قرآن ديده نمی‌شود. در بخش اعتقادات دينی نيز تفاوت‌های فراوانی ميان آن‌ها وجود دارد.