در برخی از مناطق کرۀ زمین مدت روزه داری، بسیار طولانی است؛ به عنوان مثال در قطب شمال، خورشید به صورت 24 ساعته می تابد.
در یکی از مناطق شمال فنلاند، شب، تنها 55 دقیقه به طول می انجامد و به این ترتیب، اگر مسلمانی در این منطقه زندگی کند، باید 23 ساعت و 5 دقیقه روزه بگیرد.
مسلمانانِ کشورهای منطقۀ اسکاندیناوی، طولانی ترین روزه را در میان سایر کشورهای جهان می گیرند. در نروژ، مسلمانان، 19 ساعت و 48 دقیقه روزه می گیرند و در ایسلند، مدت روزه به 21 ساعت می رسد.
در این میان، مسلمانانِ برخی از این کشورها، به جای استناد به اذان صبح تا اذان مغرب، برای روزه گرفتن، به مدتِ روزه گرفتن در نزدیک ترین کشور اسلامی به کشورشان استناد می کنند و مثلاً کشورهایی که به ترکیه نزدیک ترند، به اندازۀ مدت روزۀ این کشور، روزه می گیرند.
این در حالی است که خداوند در قرآن کریم، به صراحت در آیۀ 187 سورۀ بقره، مدت روزه را مشخص کرده است. در این آیۀ آمده است: وَ كُلُوا وَ اشْرَبُوا حَتَّى يَتَبَيَّنَ لَكُمُ الْخَيْطُ الْأَبْيَضُ مِنَ الْخَيْطِ الْأَسْوَدِ مِنَ الْفَجْرِ ثُمَّ أَتِمُّوا الصِّيامَ إِلَى اللَّيْلِ». و بخوريد و بياشاميد، تا رشته سپيد صبح، از رشته سياه (شب) براى شما آشكار گردد! سپس روزه را تا شب، تكميل كنيد.
