پايگاه خبري البشير در مطلبي به قلم محمد مورو نوشت : انقلاب هاي عربي به ويژه انقلاب مصر، آمريکا را در باتلاقي بزرگ فرو برده است.
در اين مطلب از شريف الغمري يکي از روزنامه نگاران مصري نقل شده است که نوآم چامسکي انديشمند آمريکايي معتقد است: "کشورهاي غربي از جمله آمريکا و هم پيمانان اروپايي اش هر آنچه در توان دارند به کار مي گيرند تا مانع شکوفا شدن دموکراسي واقعي در مصر شوند زيرا چنين نظامي مي تواند مصر را به رقيبي براي کشورهاي توسعه يافته تبديل کند".
از نگاه چامسکي دولت آمريکا تا لحظه آخر از ديکتاتوري حسني مبارک حمايت مي کرده است و تنها زماني از حمايت ديکتاتوري مصر دست کشيد که يقين کرد انقلاب مردم مصر موفق مي شود و نظام ديکتاتوري از اين کشور برچيده خواهد شد".
شريف الغمري با بيان اينکه چامسکي در گفتگويي تلويزيوني سخن مي گفته است به اين نکته اشاره کرد که اين انديشمند آمريکايي در سخنانش به علت حمايت آمريکا از ديکتاتورهاي عرب اشاره کرد و گفت: "آمريکا هميشه ترجيح مي داد از گونه اي از ثبات در کشورها حمايت کند که ويژگي اصلي اش تسليم در برابر خواسته هاي کاخ سفيد است به همين منظور برايش تفاوتي نداشت که اين ثبات را چه دولت و حکومتي تامين کند در نتيجه اگر تامين کننده چنين ثباتي يک نظام ديکتاتوري هم بود از اين نظام حمايت مي کرد".
چامسکي در سخنانش به سوابقي از آمريکا در حمايت از نظام هاي ديکتاتوري و مخالفت با نظام هاي دموکراتيک اشاره مي کند و مي گويد: " اين سياست براي واشنگتن سياست جديدي نيست و موارد متعددي از آن درگذشته مشاهده شده است که نمونه آن حوادث شيلي بود زيرا آمريکا در برابر سالوادور آلنده رئيس جمهوري منتخب مردم اين کشور ايستاد و با کمک ديکتاتور تحت حمايتش در يک کودتاي نظامي نظام آلنده را از بين برد".
وي درباره برداشت هاي ابتدايي آمريکا از انقلاب مصر گفت: " مسئولان آمريکايي هيچگاه تصور نمي کردند حوادث مصر به انقلاب عليه رژيم مبارک منجر شود آنها بر اين باور بودند که ممکن است اتفاقاتي در مصر بيفتد اما اين اتفاقات فراتر از اعتراضات نخواهد بود و اين اعتراضات نيز به دست نظام حاکم سرکوب خواهد شد اما وقوع انقلاب در مصر کاملا آمريکا را غافلگير کرد".
در حال حاضر نگراني عمده واشنگتن اين است که منطقه شاهد تجربه نوعي جديدي از سياست باشد که با سياست هاي آمريکا پسندانه رژيم هاي ديکتاتوري عرب در تضاد است در نتيجه به نظر مي رسد کاخ سفيد از تداوم حاکميت گروههاي نظامي و ديکتاتوري يا به عبارت ديگر هر نوع نظامي که از مردم فاصله داشته باشد حمايت مي کند.
احمدي
