امام زین العابدین (علیه‌السلام) در دوران امامتش با شرایط بسیار سختی روبه‌رو بود، به‌ویژه پس از واقعه عاشورا و شهادت امام حسین (علیه‌السلام) و یاران وفادارش در کربلا. امام سجاد (علیه‌السلام) به عنوان وارث قیام عاشورا و حافظ شریعت اهل‌بیت، تلاش‌های زیادی برای حفظ جان اهل‌بیت و شیعیان و پیشبرد اهداف الهی انجام داد.

امام زین العابدین (علیه‌السلام) در دوران امامت خود، پس از واقعه کربلا، با شرایط بسیار سختی روبه‌رو بود. این دوران که در واقع دوران سلطه شدید یزید و بنی‌امیه بر جامعه اسلامی بود، به دلیل فشارهای سیاسی، اجتماعی، و مذهبی، فرصت هرگونه اقدام آشکار و علنی را از اهل‌بیت (علیهم‌السلام) گرفته بود. اما امام سجاد (علیه‌السلام) با درایت و حکمت فراوان توانست جان خود و اهل‌بیت را حفظ کرده و در عین حال، پیام انقلاب عاشورا را به نسل‌های بعدی منتقل کند. این اقدامات و تدابیر امام زین العابدین (علیه‌السلام) به‌گونه‌ای طراحی شده بود که نه تنها جان اهل‌بیت را حفظ می‌کرد، بلکه پایه‌های دینی و سیاسی مکتب اهل‌بیت را تقویت می‌نمود.

پرهیز از درگیری‌های آشکار و مبارزه مستقیم:

یکی از بزرگ‌ترین چالش‌هایی که امام زین العابدین (علیه‌السلام) با آن روبه‌رو بود، سلطنت یزید و کوشش او برای سرکوب هرگونه مخالفت و اعتراض در جهان اسلام بود. پس از واقعه عاشورا، امام سجاد (علیه‌السلام) به‌خوبی درک کرد که مبارزه مستقیم با یزید و خلفای اموی در شرایط آن زمان نه تنها به ضرر اهل‌بیت و شیعیان خواهد بود بلکه می‌تواند به تکرار فاجعه عاشورا منجر شود. از این رو، امام تصمیم گرفت که مبارزه را به شیوه‌ای متفاوت و غیرمستقیم دنبال کند.

در نتیجه، امام سجاد (علیه‌السلام) رویکردی متفاوت انتخاب کرد و از به راه انداختن و حمایت از شورش‌ها و درگیری‌های آشکار خودداری نمود. او به جای آن، تلاش کرد تا از مسیرهای غیرمستقیم و تدابیر ظریف‌تری برای ترویج پیام اهل‌بیت استفاده کند. از جمله این روش‌ها می‌توان به برگزاری مراسم عبادی و دعاها اشاره کرد که به نوعی بازگوکننده پیام عاشورا و اصول اهل‌بیت بود.

امام با همین رویکرد از یک‌سو توانست جان خود و اهل‌بیت را حفظ کند و از سوی دیگر، به‌طور غیرمستقیم مردم را با حقیقت قیام عاشورا و آموزه‌های اسلام حقیقی آشنا ساخت.

دلایل پرهیز امام سجاد (علیه‌السلام) از درگیری‌های آشکار:

۱. شرایط بسیار دشوار پس از کربلا

پس از شهادت امام حسین (علیه‌السلام) در کربلا، بنی‌امیه در موقعیت بسیار حساسی قرار داشتند و از هرگونه حرکت اعتراضی و مخالفت با حکومت خود شدیداً واهمه داشتند. در این فضا، هرگونه قیام یا اعتراض علنی ممکن بود به سرکوب و قتل عام گسترده‌ای منجر شود. امام زین العابدین (علیه‌السلام) به‌ویژه در شرایطی که در اسارت بود، نمی‌توانست در برابر این فشارها مقاومت کند و در عین حال، نمی‌خواست اهل‌بیت را در معرض تهدیدهای بیشتر قرار دهد.

۲. عدم توان مقابله با ارتش یزید

امام سجاد (علیه‌السلام) به‌خوبی آگاه بود که ارتش یزید از قدرت عظیم و تجهیزات نظامی برخوردار بود و مبارزه مستقیم با آن، به‌ویژه پس از کربلا، تنها منجر به کشته شدن هرچه بیشتر اهل‌بیت و شیعیان می‌شد. به‌جای جنگ آشکار، امام تصمیم گرفت از روش‌های دیگری برای رساندن پیام اهل‌بیت و مقابله با ظلم استفاده کند.

۳. تاریخ‌نگاری و مقابله غیرمستقیم با ظلم

امام سجاد (علیه‌السلام) به‌ویژه با استفاده از «صحیفه سجادیه» و دعاهای خود، توانست به‌طور غیرمستقیم مقاومت را در دل شیعیان و مسلمانان تقویت کند. این دعاها علاوه بر جنبه‌های عبادی، جنبه‌های اجتماعی و سیاسی داشتند و امام در آن‌ها، اصول عدالت، توحید، و مبارزه با فساد را تبیین می‌کرد.

روش‌های امام سجاد (علیه‌السلام) برای اجتناب از درگیری‌های آشکار:

۱. حضور در محافل عمومی و پرهیز از درگیری

امام زین العابدین (علیه‌السلام) در محافل عمومی مانند مسجد مدینه حضور می‌یافت و در حالی که از هرگونه درگیری با حکومت اموی پرهیز می‌کرد، مردم را به طور غیرمستقیم به اصول اسلامی دعوت می‌کرد. امام سجاد در این محافل به‌ویژه در دعا و نیایش، به‌طور ضمنی مردم را به‌سوی آموزه‌های اهل‌بیت (علیهم‌السلام) هدایت می‌کرد. حضور او در این محافل باعث می‌شد که جامعه شیعه و مسلمانان از تلاش‌های امام و اهل‌بیت در جهت احیای اصول اسلامی آگاه شوند.

۲. استفاده از دعا و مناجات برای بیان معارف اسلامی

یکی از مهم‌ترین ابزارهای امام زین العابدین (علیه‌السلام) برای مقابله با ظلم و فساد در جامعه، دعاها و مناجات‌های ایشان بود. امام سجاد در «صحیفه سجادیه»، دعاهایی ارائه کرد که نه‌تنها برای فرد مسلمان سودمند بود، بلکه به‌طور غیرمستقیم مباحث اجتماعی و سیاسی نیز در آن‌ها مطرح می‌شد. به‌طور مثال، امام در دعاها از خداوند برای عدالت اجتماعی و رهایی از ظلم درخواست می‌کرد و این دعاها در واقع نقدی بر وضع موجود و حکومت ظالم یزید بود.

۳. حفظ جان اهل‌بیت از طریق احتیاط سیاسی

امام سجاد (علیه‌السلام) با حفظ ارتباط‌های مخفیانه با شیعیان در سراسر جهان اسلام، از خطرات حکومت اموی و حملات احتمالی به اهل‌بیت جلوگیری می‌کرد. امام به‌طور غیرمستقیم به شیعیان توصیه می‌کرد که همواره در برابر ظلم و فساد ایستادگی کنند، اما از درگیری‌های آشکار و قیام‌های مستقیم پرهیز نمایند. این روش، یکی از راه‌های مؤثر برای حفظ جان اهل‌بیت و شیعیان در شرایط بسیار خطرناک آن دوران بود.[۱]

۴. سیاست پرهیز از جنگ و درگیری مستقیم:

امام زین العابدین (علیه‌السلام) فهمید که در شرایط آن روز، قیام‌های مستقیم نه ‌تنها در برابر ظلم بی‌فایده است بلکه موجب انهدام بیشتر می‌شود. به ‌طور مثال، در دوران اسارت، امام سجاد (علیه‌السلام) از هرگونه واکنش نظامی یا سیاسی که ممکن بود به درگیری منتهی شود، پرهیز کرد.[۲]

در واقع، امام سجاد (علیه‌السلام) بر این باور بود که مبارزه‌ای که هدف آن فقط مقابله با ظلم است، باید در قالب‌های فکری و فرهنگی به‌ جای جنگ‌های خونین انجام گیرد تا پیام عاشورا و آموزه‌های امام حسین (علیه‌السلام) در جامعه ریشه‌دار شود.[۳]

بنابراین، امام سجاد (علیه‌السلام) به‌ جای پیگیری قیام‌های نظامی، تصمیم گرفت از ابزارهای فرهنگی، اخلاقی و معنوی استفاده کند تا نه تنها جان اهل‌بیت و شیعیان حفظ شود، بلکه پیام عاشورا و امام حسین (علیه‌السلام) نیز به‌ طور مؤثر به نسل‌های بعد منتقل گردد.[۴]

۵. حفظ جان اهل‌بیت و شیعیان از طریق اجتناب از درگیری‌های نظامی

امام سجاد (علیه‌السلام) با پرهیز از قیام‌های نظامی، در واقع جان اهل‌بیت (علیهم‌السلام) و شیعیان را از خطرات بیشتر حفظ می‌کرد. امام سجاد (علیه‌السلام) به‌خوبی می‌دانست که هرگونه قیام علیه حکومت یزید می‌تواند به کشته شدن بیشتر اهل‌بیت و شیعیان منتهی شود.[۵]

این درک عمیق از خطرات ناشی از درگیری‌های نظامی باعث شد که امام سجاد (علیه‌السلام) سیاست صبر و بردباری را در پیش گیرد. او در این دوران نه‌تنها جان اهل‌بیت را حفظ کرد، بلکه پیروانش را نیز از گرفتار شدن در دام‌های بنی‌امیه و درگیری‌های خونین نجات داد.[۶]

۶. افشاگری سیاسی و فرهنگی به جای جنگ:

امام سجاد (علیه‌السلام) در شرایط اسارت در دربار یزید، به‌جای قیام نظامی، سیاست افشاگری و روشنگری را در پیش گرفت. او در خطبه معروف خود در دربار یزید، در برابر جمعیت بسیاری از مردم، ظلم‌ها و جنایت‌های حکومت یزید و بنی‌امیه را افشا کرد. این خطبه نه تنها برای افشای واقعیت‌های کربلا بلکه برای آگاهی‌دهی به مردم در مورد فساد حکام اموی بود.[۷]

با این اقدام، امام سجاد (علیه‌السلام) پیام عاشورا و اهداف امام حسین (علیه‌السلام) را در دل مردم به‌ویژه در نزد کسانی که در کربلا حضور نداشتند، تثبیت کرد. امام سجاد در این سخنرانی‌ها توانست مردم را از راه‌حل‌های غیرنظامی آگاه کند و نشان دهد که مبارزه با ظلم تنها در میدان جنگ نمی‌تواند انجام شود بلکه با آگاهی‌بخشی و افشاگری نیز می‌توان به مبارزه با فساد ادامه داد.[۸]

۷. ترویج علم و تربیت شاگردان برای مقابله با ظلم

یکی از مهم‌ترین رویکردهای امام سجاد (علیه‌السلام) در پرهیز از جنگ و درگیری‌های آشکار، تأسیس و گسترش مدرسه علمی و دینی در مدینه بود. امام سجاد (علیه‌السلام) با تربیت شاگردان و فرستادن آن‌ها به مناطق مختلف برای تدریس احکام اسلامی و اخلاقی، نه‌تنها به‌عنوان یک مرجع دینی، بلکه به‌عنوان یک پیشوای فرهنگی، به ترویج حقیقت عاشورا و آموزه‌های امام حسین (علیه‌السلام) پرداخت.[۹]

این تربیت فکری و علمی، در حقیقت نوعی از مبارزه فرهنگی بود که به‌جای مبارزه نظامی و خونریزی، در برابر فساد و ظلم ایستادگی می‌کرد. امام سجاد (علیه‌السلام) با ایجاد چنین فضای علمی و معنوی، نسل جدیدی از مسلمانان آگاه و فکور پرورش داد که توانستند در برابر ظلم و فساد ایستادگی کنند و پیام عاشورا را به دیگران انتقال دهند.[۱۰]

۸. نقش صحیفه سجادیه در سیاست پرهیز از درگیری‌های آشکار

صحیفه سجادیه، که به‌عنوان مجموعه‌ای از دعاهای امام سجاد (علیه‌السلام) شناخته می‌شود، ابزاری بسیار مهم در سیاست پرهیز از درگیری‌های آشکار بود. امام سجاد با تبیین مفاهیم مذهبی، اخلاقی و اجتماعی در این دعاها، به مردم آموزش می‌داد که چگونه می‌توانند با ظلم و فساد مبارزه کنند بدون آنکه وارد جنگ و خونریزی شوند. [۱۱]

این دعاها در قالب‌های مختلف برای حفظ آرامش و انسجام اجتماعی در جامعه اسلامی بسیار تأثیرگذار بود و به‌ویژه در شرایطی که جنگ و خونریزی برای اهل‌بیت و شیعیان خطرناک بود، توانست پیام عاشورا و امام حسین (علیه‌السلام) را به‌طور مؤثر منتقل کند.[۱۲]

سیاست پرهیز از جنگ و درگیری‌های مستقیم توسط امام زین العابدین (علیه‌السلام) پس از واقعه عاشورا، نشان‌دهنده دوراندیشی و درک عمیق ایشان از شرایط سیاسی و اجتماعی آن زمان بود. امام سجاد (علیه‌السلام) به‌جای قیام‌های نظامی، به مبارزه فرهنگی، فکری و معنوی روی آورد و با استفاده از ابزارهایی چون دعا، سخنرانی، تربیت نسل جدید، و آموزش اصول عاشورا، پیام امام حسین (علیه‌السلام) را در دل مردم زنده نگه داشت. این سیاست نه تنها به حفظ جان اهل‌بیت و شیعیان کمک کرد بلکه توانست گفتمان فرهنگی و دینی جدیدی را در برابر ظلم و فساد ایجاد کند.

پیامدهای اجتناب از درگیری‌های آشکار

۱. حفظ جان اهل‌بیت و شیعیان

یکی از بزرگ‌ترین دستاوردهای پرهیز امام سجاد (علیه‌السلام) از مبارزه مستقیم با حکومت اموی، حفظ جان خود، اهل‌بیت (علیهم‌السلام) و شیعیان بود. با توجه به سرکوب‌های شدید حکومت یزید و ترس از انتقام‌جویی‌ها، امام سجاد با اجتناب از درگیری‌های آشکار، توانست امنیت نسبی را برای اهل‌بیت فراهم کند.

۲. تداوم پیام عاشورا و فرهنگ مقاومت

امام زین العابدین (علیه‌السلام) با اجتناب از مبارزه مستقیم، توانست فرهنگ عاشورا و مقاومت امام حسین (علیه‌السلام) را به‌طور غیرمستقیم در جامعه گسترش دهد. به‌ویژه با استفاده از دعاهای خود در «صحیفه سجادیه» و بیان معانی عمیق دینی، امام توانست آموزه‌های عاشورا را برای نسل‌های بعدی حفظ کرده و آن‌ها را با اصول اسلامی آشنا کند.

۳. تقویت روحیه مقاومت در برابر ظلم

پرهیز امام سجاد از مبارزات آشکار نه تنها به حفظ جان اهل‌بیت و شیعیان کمک کرد، بلکه باعث شد که مسلمانان به‌طور غیرمستقیم با مفاهیم مقاومت در برابر ظلم، ایستادگی در برابر فساد و اهمیت عدالت اجتماعی آشنا شوند. این آموزه‌ها به‌ویژه از طریق دعاها و نامه‌های امام به شیعیان منتقل می‌شد.

۴. حفظ موقعیت اجتماعی از طریق دعا و عبادت

امام زین العابدین (علیه‌السلام) با دعاهای بسیار و عبادات شبانه که در صحیفه سجادیه آمده است، ارتباط خود را با خداوند مستحکم کرد و بر اثر آن، توانست از بسیاری از خطرات و مشکلات عبور کند. این عبادات نه‌تنها جنبه فردی داشت بلکه به‌طور غیرمستقیم، نقش مهمی در تقویت روحیه شیعیان و پیروان اهل‌بیت داشت.

در حقیقت، عبادت‌های او نه‌تنها جنبه فردی داشت بلکه از یک جنبه اجتماعی و سیاسی نیز بهره‌مند بود. دعاهایی که امام سجاد (علیه‌السلام) در آن‌ها به تضرع به خداوند متعال پرداخته است، در حقیقت یکی از مهم‌ترین روش‌های او برای تقویت ارتباط با خداوند و درخواست حمایت الهی از اهل‌بیت و شیعیان بود.

دعــا و مناجات به‌عنوان ابزاری برای حفاظت از جان

در دوران پس از واقعه عاشورا، امام سجاد (علیه‌السلام) علاوه بر رهبری معنوی جامعه، به جوانان و شیعیان آموزش می‌دادند که در شرایط سخت، همیشه به درگاه خداوند پناه ببرند و از او بخواهند که جانشان را در برابر دشمنان محفوظ بدارد. امام سجاد (علیه‌السلام) با استفاده از دعاهای خود از خداوند درخواست حفاظت در برابر خطرات طبیعی و انسانی می‌کردند.

۱. دعای مکارم الاخلاق

در دعای مکارم الاخلاق، امام سجاد (علیه‌السلام) از خداوند درخواست می‌کنند که ایشان و سایر مسلمانان را از بدی‌ها، خطرات و تهدیدات دور نگه دارد و در مسیر خیر و نیکی هدایت کند. این دعا به‌طور غیرمستقیم بر حفاظت از جان انسان‌ها تأکید دارد و از خداوند می‌خواهد که انسان‌ها را از صفات رذیله که می‌تواند جان انسان‌ها را به خطر اندازد، پاک کند.[۱۳]

متن دعا: اللهم اجعلنا من أهل مکارم الأخلاق، واجعلنا من عبادک الصالحین

در این دعا، امام سجاد (علیه‌السلام) درخواست حفاظت از شخصیت فردی و اجتماعی می‌کنند که در آن، سلامت جسمی و معنوی نیز به‌طور ضمنی مورد درخواست است.

۲. دعای ابوحمزه ثمالی

یکی دیگر از دعاهای معروف امام سجاد (علیه‌السلام) که می‌توان به آن اشاره کرد، دعای ابوحمزه ثمالی است که در آن، امام سجاد (علیه‌السلام) از خداوند درخواست ایمنی از خطرات و تهدیدات مختلف را دارند. این دعا به‌ویژه در شرایط دشوار برای تقویت ایمان و حفظ جان مؤمنان به کار می‌آید.[۱۴]

متن دعا: اللهم اجعلنا من الذین یعطون القلوب فهمتها، و الأعین بصیرتها

این دعا نیز از خداوند درخواست می‌کند که انسان‌ها را از خطرات و تهدیدات بیرونی حفظ کند و در دل‌های آنان بصیرت و فهم الهی را قرار دهد که به حفظ جان آنها در برابر خطرات کمک می‌کند.

دعــا به‌عنوان ابزاری برای جلب کمک الهی در شرایط سخت

امام سجاد (علیه‌السلام) در دوران اسارت خود، همواره به دعا و مناجات می‌پرداختند و از خداوند درخواست می‌کردند که ایشان و دیگر اهل بیت (علیهم‌السلام) را در برابر دشمنان محفوظ بدارد. این مناجات‌ها در شرایط دشوار سیاسی و اجتماعی که امام سجاد (علیه‌السلام) در آن قرار داشتند، نقش مهمی در حفظ جان و سلامت روحی امام و اهل بیت ایفا می‌کرد.

۳. دعای توبه

در دعای توبه امام سجاد (علیه‌السلام)، ایشان از خداوند می‌خواهند که گناهان و اشتباهاتشان را ببخشند و در برابر تهدیدات و خطرات دنیا از آنان حمایت کند. این دعا نشان‌دهنده پیوند عمیق امام سجاد (علیه‌السلام) با خداوند و درخواست حفاظت از جان در برابر مشکلات و سختی‌ها است.[۱۵]

متن دعا: اللهم إنی أتوب إلیک من جمیع ما عملت من معاصیک

این دعا به‌طور خاص برای طلب آمرزش و در امان بودن از خطرات به کار می‌آید و از خداوند برای حفظ جان و روح درخواست کمک می‌شود.

در بسیاری از دعاهای امام سجاد (علیه‌السلام) در صحیفه سجادیه، ایشان از خداوند می‌خواهند که در برابر دشمنان از آنان حمایت کند و جان‌شان را در امان بدارد. این دعاها در شرایط سخت سیاسی مانند دوران اسارت اهل بیت در کوفه و شام مطرح می‌شدند[۱۶]

متن دعا: اللهم اجعلنا من الذین ینقلبون من بین یدیک فی السلم إلی السلامة

دعــا و مناجات به‌عنوان روشی برای حفاظت از جان در برابر دشمنان

در دوران پس از عاشورا، دشمنان اهل بیت (علیهم‌السلام) به شدت به دنبال نابودی نسل امام حسین (علیه‌السلام) بودند. امام سجاد (علیه‌السلام) از طریق دعا و مناجات از خداوند خواستند که جان ایشان و دیگر اهل بیت را از تهدیدات دشمنان حفظ کند. این نشان می‌دهد که دعا به‌عنوان یک ابزار معنوی، علاوه بر درخواست‌های شخصی، ابزاری برای حفاظت از جان‌ها و تأمین امنیت در برابر تهدیدات بیرونی است.

دعای افتتاح

در دعای افتتاح، امام سجاد (علیه‌السلام) از خداوند درخواست می‌کنند که در برابر هر گونه تهدید و سختی از ایشان حمایت کند و در زندگی‌شان فضل و برکت را برقرار سازد. در این دعا، امام سجاد (علیه‌السلام) از خداوند می‌خواهند که جانشان را از خطرات و مشکلات دور نگه دارد.[۱۷]

متن دعا: اللهم افتح لنا من خزائن رحمتک

تأثیر دعا بر سلامت روحی و جسمی:

دعا در آموزه‌های امام سجاد (علیه‌السلام) نه تنها به‌عنوان ابزاری برای حفظ جان جسمی، بلکه به‌عنوان ابزاری برای تقویت روح و روان انسان‌ها نیز مطرح است. امام سجاد (علیه‌السلام) با دعا و مناجات‌های خود تلاش می‌کردند که شیعیان و پیروانشان در برابر فشارهای اجتماعی و سیاسی، استقامت و پایداری خود را حفظ کنند.

در دعای ۲۳ صحیفه سجادیه که به «دعای شفا» مشهور است، امام سجاد از خداوند درخواست می‌کنند که آنان را از بیماری‌ها و مصیبت‌هایی که ممکن است جانشان را تهدید کند، نجات دهد.[۱۸]

متن دعا : اللهم اجعلنی من الذین یعبدونک فی الصحة و العافیة، واحفظنی من کل مرض

حفظ ارتباط با شیعیان از طریق نامه‌نگاری:

امام زین العابدین (علیه‌السلام) در شرایط سیاسی و اجتماعی سخت پس از واقعه عاشورا، به‌ویژه در دوران اسارت اهل بیت (علیهم‌السلام) در کوفه و شام، راهکارهایی برای حفظ ارتباط با شیعیان و پیروان خود در پیش گرفتند. یکی از این راهکارها نامه‌نگاری با شیعیان و مؤمنان بود. امام سجاد (علیه‌السلام) از این طریق تلاش می‌کردند تا ارتباط خود را با شیعیان حفظ کرده و آن‌ها را در برابر مشکلات اجتماعی و سیاسی که به‌ویژه تحت سلطه حکام اموی قرار داشتند، هدایت کنند.

نامه‌نگاری امام سجاد (علیه‌السلام) با شیعیان برای حفظ ارتباط معنوی:

امام سجاد (علیه‌السلام) به‌ویژه پس از واقعه عاشورا، در شرایطی قرار داشتند که برای حفظ ارتباط معنوی و روحی با شیعیان، بسیار نیاز به تداوم پیوندهای روحی و دینی داشتند. در این راستا، ایشان از طریق نامه‌نگاری با شیعیان و اعلام نظرات خود درباره مسائل دینی، اجتماعی و سیاسی، به تقویت ایمان و آگاهی مردم می‌پرداختند.

۱. نامه امام سجاد به شیعیان کوفه

یکی از مهم‌ترین نمونه‌های نامه‌نگاری امام سجاد (علیه‌السلام) به شیعیان، نامه‌ای است که ایشان پس از واقعه عاشورا به شیعیان کوفه نوشتند. در این نامه، امام سجاد (علیه‌السلام) وضعیت خود و اهل بیت (علیهم‌السلام) را شرح داده و در عین حال بر اهمیت وفاداری به اصول دین و حمایت از اهل بیت (علیهم‌السلام) تأکید کردند. امام (علیه‌السلام) در این نامه به شیعیان هشدار دادند که نباید در برابر ظلم سکوت کنند و باید همواره بر اصول اسلامی پایبند بمانند.

متن نامه :

امام سجاد (علیه‌السلام) در این نامه به شیعیان کوفه می‌نویسند:

امّا بعد، ای اهل کوفه! ما را در حال اسارت دیده‌اید و دشمنان بر ما چیره شده‌اند، شما که خود را شیعه اهل بیت می‌دانید، باید بدانید که این ظلم‌ها و فشارها جز برای آزمایش ایمان شما نیست. شما باید در برابر ظلم مقاومت کنید و هیچگاه از اصول دین منحرف نشوید.[۱۹]

این نامه نشان‌دهنده ارتباط معنوی و روحی امام سجاد (علیه‌السلام) با شیعیان است که حتی در شرایط سخت اسارت و فشار، همواره در صدد بودند تا با مردم ارتباط داشته باشند. و آنان را در مسیر حق و حقیقت هدایت کنند.

۲. نامه امام سجاد به یکی از شیعیان برای حفظ اصول دینی

در برخی از منابع تاریخی آمده است که امام سجاد (علیه‌السلام) به شیعیان نامه‌هایی می‌نوشتند که در آن‌ها نه تنها به مسائل شخصی و دینی آنان پرداخته می‌شد، بلکه از آنان خواسته می‌شد تا در برابر فتنه‌ها و ظلم‌ها ایستادگی کنند.

نامه امام سجاد به ابوحمزه ثمالی:

یکی دیگر از نمونه‌های معروف نامه‌نگاری امام سجاد (علیه‌السلام) به شیعیان، نامه‌ای است که به ابوحمزه ثمالی نوشته‌اند. در این نامه، امام سجاد (علیه‌السلام) به ابوحمزه ثمالی دستور می‌دهند که در برابر مشکلات و فتنه‌ها استقامت داشته باشد و همواره به دنبال تقویت ایمان و انجام عبادات باشد. این نامه همچنین به‌عنوان راهنمایی معنوی برای شیعیان در آن دوران محسوب می‌شود.

متن نامه :

امام سجاد (علیه‌السلام) در این نامه می‌نویسند:

ای ابوحمزه! در هر شرایطی که به سر می‌بری، باید همواره با اخلاص عبادت کنی و از وسوسه‌های دنیوی دوری کنی. بدان که هیچ‌چیز جز ایمان به خدا نمی‌تواند تو را در برابر فتنه‌ها و مشکلات دنیوی محافظت کند.[۲۰]

این نامه یکی از نمونه‌های مهم از ارتباط معنوی امام سجاد (علیه‌السلام) با پیروان خود است که در آن به ‌طور مستقیم به مسائل اخلاقی و دینی پرداخته شده و به ‌عنوان یک راهنمای معنوی عمل کرده است.

اهمیت نامه‌نگاری امام سجاد در حفظ ارتباط با شیعیان

نامه‌نگاری امام سجاد (علیه‌السلام) با شیعیان از آن جهت اهمیت داشت که در شرایط سخت و دشوار آن زمان، از جمله خفقان سیاسی، ترس از کشته شدن، نا امیدی شدیدی که به دلیل شهادت امام حسین علیه السلام بر جامعه حاکم شده بود. افسوس و اندوه در غم شهادت حضرت اباعبدالله الحسین و تنش ها و درگیری های سیاسی و نظامی مستمر در جامعه، تشتت آراء و از هم پاشیدگی جامعه بین افراد مختلف همه و همه باعث شد تا امام سجاد علیه السلام از طریق نامه نگاری ارتباط خود را با پیروانشان حفظ کرده و آن‌ها را از نظر فکری و معنوی تقویت و هدایت کنند. در دوران پس از عاشورا، امام سجاد (علیه‌السلام) نه ‌تنها از طریق سخنرانی و دعا، بلکه با نوشتن نامه‌هایی به شیعیان، آنان را به مقاومت و ایستادگی در برابر ظلم تشویق می‌کردند. و این عمل امام باعث دلگرمی آنها می شد و امید به آینده ای روشن برای پیروانشان را مژده می داد.

موضوعات و محتوای نامه‌های امام سجاد (علیه‌السلام):

۱. توصیه به استقامت و صبر در برابر ظلم

پس از واقعه عاشورا، امام سجاد (علیه‌السلام) شاهد بود که بسیاری از شیعیان تحت فشار شدید سیاسی و اجتماعی از سوی حکومت اموی قرار گرفته‌اند. در این شرایط، امام سجاد (علیه‌السلام) تلاش می‌کردند تا شیعیان را در مسیر درست و با استقامت در برابر ظلم هدایت کنند. ایشان به شیعیان می‌فرمودند که هیچ‌گاه نباید در برابر ظلم و بی‌عدالتی سر تسلیم فرود آورند و باید تا آخرین لحظه به اصول دینی پایبند باشند.

نمونه‌ متن نامه

در یکی از نامه‌های امام سجاد (علیه‌السلام) به شیعیان می‌خوانیم.

ای اهل کوفه! در این زمان که شما در برابر ظلم‌ها و فشارهای بی‌امان قرار دارید، بدانید که استقامت و صبر بر وعده‌های الهی تنها راه نجات شماست. نباید از پایبندی به اصول دینی خود کوتاه بیایید، حتی اگر بر سر شما ظلم و سختی وارد آید.[۲۱]

در این نامه، امام سجاد (علیه‌السلام) شیعیان را به صبر در برابر سختی‌ها و آزمون‌هایی که پیش روی آنان قرار دارد، توصیه می‌کنند. ایشان همچنین تأکید می‌کنند که باید همچنان به وعده‌های الهی و اصول دینی پایبند باشند، حتی در شرایطی که ظلم و فشارهای حکومتی شدت می‌یابد.

نمونه‌ دیگر از متن نامه

امام سجاد (علیه‌السلام) در یکی از نامه‌های خود می‌نویسند

ای شیعیان من! باید در برابر ظلم و فشارهایی که بر شما وارد می‌شود، استقامت کنید. هیچ‌گاه از اصول دینی که به شما آموخته‌ایم منحرف نشوید، زیرا مقاومت در برابر ظلم بر شما فرض است.[۲۲]

امام سجاد (علیه‌السلام) به‌وضوح بر این نکته تأکید می‌کنند که در شرایطی که فشار و ظلم به اوج خود رسیده است، شیعیان باید همچنان بر اصول اسلامی پایبند باشند و در برابر ظلم و فساد سکوت نکنند.

۲. تأکید بر اهمیت عبادات و ارتباط با خداوند:

یکی از ویژگی‌های برجسته نامه‌های امام سجاد (علیه‌السلام)، تأکید فراوان بر عبادات و تقویت ارتباط معنوی با خداوند بود. در دوره‌ای که اهل بیت (علیهم‌السلام) در اسارت بودند، امام سجاد (علیه‌السلام) به شیعیان یادآوری می‌کردند که باید با تقویت عبادات، از فشارهای دنیوی رهایی یابند.

نمونه‌ متن نامه

امام سجاد (علیه‌السلام) در یکی از نامه‌ها به یکی از یاران خود می‌نویسند:در این زمانه که فتنه‌ها و مشکلات فراوان است، باید بیشتر از همیشه به عبادات و وظایف دینی خود توجه داشته باشی و هیچ‌گاه از یاد خدا غافل نشوی. زیرا عبادت، شفیع انسان در سخت‌ترین روزهاست.[۲۳]

امام سجاد (علیه‌السلام) در این نامه‌ها به‌وضوح شیعیان را به انجام عبادات مستمر و تقویت رابطه با خداوند دعوت می‌کنند. این دعوت‌ها به‌ویژه در شرایط سخت و پرافتراق اجتماعی، روحیه شیعیان را تقویت کرده و آن‌ها را از تزلزل در برابر فشارهای سیاسی و اجتماعی محافظت می‌کرد.

۳. آموزش اصول اخلاقی و انسانی

در نامه‌های امام سجاد (علیه‌السلام)، توصیه‌های اخلاقی و انسانی جایگاه ویژه‌ای داشت. ایشان به‌ویژه بر اهمیت صداقت، امانتداری، و محبت به دیگران تأکید می‌کردند. امام سجاد (علیه‌السلام) در این نامه‌ها شیعیان را به رعایت اصول اخلاقی و انسانی در تعاملات اجتماعی و فردی خود توصیه می فرمودند.

نمونه‌ متن نامه:

امام سجاد (علیه‌السلام) در یکی از نامه‌های خود به شیعیان می‌نویسند: ای شیعیان من! باید همواره در اعمال و رفتار خود صداقت را رعایت کنید، به مردم محبت کنید و در سخت‌ترین شرایط نیز از رعایت اصول اخلاقی دست برندارید. این اخلاق‌ها و رفتارها نشان‌دهنده شخصیت مسلمان راستین است.[۲۴]

این نوع نامه‌ها علاوه بر آنکه شیعیان را در برابر فشارهای اجتماعی حمایت می‌کرد، به آن‌ها می‌آموخت که چگونه در شرایط سخت، اصول اخلاقی اسلامی را در زندگی خود به ‌درستی به کار گیرند و از فتنه‌ها و انحرافات به دور بمانند.

۴. هشدار به شیعیان در برابر فتنه‌ها:

امام سجاد (علیه‌السلام) در برخی از نامه‌های خود به شیعیان نسبت به فتنه‌ها و توطئه‌هایی که از سوی دشمنان اهل بیت (علیهم‌السلام) در جریان بود، هشدار می‌دادند. امام سجاد (علیه‌السلام) به شیعیان می‌آموختند که در برابر این فتنه‌ها هوشیار و آگاه باشند و فریب سخنان دشمنان را نخورند.

نمونه‌ متن نامه

امام سجاد (علیه‌السلام) در یکی از نامه‌های خود به شیعیان می‌نویسند:

در این دوران فتنه‌ها و آشوب‌ها، باید بیشتر از هر زمان دیگری هوشیار باشید و فریب سخنان فریبکارانه دشمنان اهل بیت را نخورید. آن‌ها می‌خواهند شما را از مسیر حقیقت منحرف کنند.[۲۵]

امام سجاد (علیه‌السلام) در این نامه‌ها به شیعیان هشدار می‌دهند که در زمان‌های فتنه و بحران، باید درک عمیقی از اصول دینی خود داشته باشند تا از فریب‌ خوردن در توطئه‌ها و دروغ‌های دشمنان دور بمانند.

۵. توصیه به صبر و پایداری در برابر سختی‌ها

امام سجاد (علیه‌السلام) در سخنان و نامه‌های خود به شیعیان این نکته را به‌طور مکرر تذکر می‌دهند که صبر و استقامت در برابر ظلم‌ها و سختی‌ها از ویژگی‌های یک مسلمان حقیقی است. ایشان می‌فرمایند که این صبر باید با آگاهی و ایمان به خداوند همراه باشد.

نمونه‌ متن نامه

امام سجاد (علیه‌السلام) در نامه‌ای به یکی از یاران خود می‌نویسند:

ای بندگان خدا! بدانید که در هر لحظه از زندگی باید صبر پیشه کنید و در برابر ظلم‌ها و مصیبت‌ها به خداوند توکل نمایید. اگر صبر کنید و در برابر مشکلات مقاومت نمایید، خداوند شما را از این سختی‌ها نجات خواهد داد.[۲۶]

در این نامه، امام سجاد (علیه‌السلام) بر اهمیت صبر تأکید کرده و به یاران خود یادآوری می‌کنند که در شرایط سخت، باید به خداوند توکل کرده و در برابر ظلم و مشکلات استقامت کنند.

۶. پایداری در برابر ظلم‌های حکام:

نمونه‌ متن نامه:

یکی از نامه‌های امام سجاد (علیه‌السلام) به یکی از یارانش به این شکل است:

در برابر ظلم‌ها و بی‌عدالتی‌هایی که بر شما وارد می‌شود، باید به یاد داشته باشید که صبر بر مصیبت و تحمل سختی‌ها جزئی از ایمان است. خداوند کسانی که در برابر ظلم‌ها مقاومت می‌کنند را نمی‌گذارد.[۲۷]

این نامه نشان می‌دهد که امام سجاد (علیه‌السلام) به شیعیان می‌آموختند که در برابر ظلم‌های حکام اموی نباید از مقاومت و پایداری دست بکشند و تنها از طریق صبر و مقاومت است که می‌توانند در مسیر صحیح باقی بمانند.

۷. صبر در شرایط اسارت

نمونه‌ متن نامه:

در یکی از نامه‌های امام سجاد (علیه‌السلام) خطاب به یکی از یارانش آمده است:

ای عزیز من! در این دوران که ما در اسارت و سختی به سر می‌بریم، تنها راه نجات از مشکلات و مصیبت‌ها، صبر و پایداری است. باید در برابر فشارهایی که به ما وارد می‌شود، همچنان ایستاده باشیم و در برابر ظالمان هیچ‌گاه تسلیم نشوید.[۲۸]

امام سجاد (علیه‌السلام) در این نامه به یاران خود یادآوری می‌کنند که در دوران اسارت، باید بیش از پیش به صبر و تحمل اتکا کنند و به هیچ عنوان در برابر ظلم تسلیم نشوند.

۸. صبر در قرآن و حدیث:

نمونه‌ متن نامه:

در یکی از نامه‌های امام سجاد (علیه‌السلام) آمده است:

خداوند در قرآن کریم می‌فرماید: و بشارت بده به صابران؛ همان کسانی که چون مصیبت به آنان برسد، می‌گویند: ما از آن خدا هستیم و به سوی او باز می‌گردیم. از این رو، شما نیز باید در برابر سختی‌ها و فتنه‌ها صبر کنید و در مسیر ایمان ثابت قدم بمانید.[۲۹]

در این نامه، امام سجاد (علیه‌السلام) به شیعیان یادآوری می‌کنند که صبر و استقامت در برابر مشکلات، نه تنها خواسته خداوند است، بلکه موجب پاداش‌های بزرگ در این دنیا و آخرت خواهد شد.

نتیجه

امام سجاد (علیه‌السلام) با توصیه‌های خود به صبر و پایداری در برابر سختی‌ها و ظلم‌ها، نه تنها به شیعیان در آن دوران کمک می‌کردند که از مسیر حق منحرف نشوند، بلکه این آموزه‌ها را به عنوان یک راهکار اساسی برای زندگی دینی و اخلاقی معرفی می‌کردند. ایشان بر این باور بودند که صبر در برابر مشکلات، جزئی از ایمان است و کسانی که در برابر مصیبت‌ها و فتنه‌ها مقاومت می‌کنند، در نهایت پاداش عظیمی از خداوند دریافت خواهند کرد و آنچه که از همه برای ادامه مسیر و استقامت در راه رسیدن به هدف لازم بود دلگرمی شیعیان به رهبری الهی و معنوی بود که بتوانند به او تکیه کنند و آمال و آرزوهای خود را با وجود راهنمایی های ایشان در مسیر تحقق ببینند. آنچه که می توانست پیروان آن حضرت را دلگرم به آینده ای روشن کند رهبری، حکیم، شجاع و آگاه به زمان بود تا بتوانند با تمام وجود از هدایت او بهره مند شوند.

شیوه هایی که امام سجاد علیه السلام در آن زمان به کار بردند، موجب شد که همه اهداف ائمه قبل از ایشان به نتیجه برسد و ادامه راه برای ائمه بعد از ایشان نیز سهل و فراهم شود. تا جایی که در زمان امام باقر و امام صادق علیهما السلام دوران شکوفایی مکتب شیعه رقم خورد.

پی نوشت ها:

امیرالمؤمنین علیه السلام در باب اهمیت سکوت اینگونه بیان می کنند:

«بِکثْرَةِ الصَّمْتِ تَکونُ الْهَیبَةُ» ۱

کثرت سکوت، سبب ابهت و بزرگی است.

شرح:

در باب اهمیت سکوت، فراوان سخن به میان آمده و احادیث فراوانی نیز در این موضوع وارد شده است.

روایتی از امام صادق علیه السلام نقل شده که در آن، فضائل فراوانی برای سکوت شمرده شده است.

ایشان می فرماید:

«سکوت، شیوه اهل تحقیق است و سر لوحه عمل کسانی که به حال گذشتگان نگریسته و به تحوّل و تغییر روزگار پی برده اند، که به تحقیق، این تتبّع، اساس سکوت و خاموشی است.

رضایت خداوند در سکوت نهفته و مایه سبک شدن حساب و مصون ماندن از خطاها و لغزش هاست.

خداوند، سکوت را پوششی برای نادانیِ جاهلان و زینتی برای عالمان قرار داده است.

سکوت، وسیله دوری جستن از هوا و هوس و سبب ریاضت نفس، شیرینی عبادت و زدودن قساوت قلب است.

سکوت موجب عفاف، جوانمردی و زیرکی است؛

پس زبان خود را از بازشدن به سخنانی که مجبور به گفتن آن ها نیستی، به ویژه زمانی که شنونده شایسته ای که برای خدا و در راه خدا با او سخن گویی، باز دار.» ۲

یکی از اصحاب رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلّم ریگی در دهان خود می نهاد و وقتی که قصد گفتار داشت آن را می سنجید و چون آن را در راه خدا می دید، ریگ را از دهان در می آورد. ۳

بنابراین برای مصون ماندن از لغزش ها، خطاها و گناهان بسیاری که ریشه در لب به سخن گشودن دارند، باید مزیّن شویم به قوّه «سکوت». «و من الله التوفیق.»

«خامُشی بحرست و گفتن همچو جو             بحر می جوید تو را، جو را مجو» ۴

پی نوشت ها:

۱. نهج البلاغه، حکمت ۲۲۴.

۲. «اَلصَّمْتُ شِعَارُ اَلْمُحَقِّقِینَ بِحَقَائِقِ مَا سَبَقَ وَ جَفَّ اَلْقَلَمُ بِهِ وَ هُوَ مِفْتَاحُ کُلِّ رَاحَةٍ مِنَ اَلدُّنْیَا وَ اَلْآخِرَةِ وَ فِیهِ رِضَی اَللَّهِ وَ تَخْفِیفُ اَلْحِسَابِ وَ اَلصَّوْنُ مِنَ اَلْخَطَایَا وَ اَلزَّلَلِ وَ قَدْ جَعَلَهُ اَللَّهُ سِتْراً عَلَی اَلْجَاهِلِ وَ زَیْناً لِلْعَالِمِ وَ مَعَهُ عَزْلُ اَلْهَوَی وَ رِیَاضَةُ اَلنَّفْسِ وَ حَلاَوَةُ اَلْعِبَادَةِ وَ زَوَالُ قَسْوَةِ اَلْقَلْبِ وَ اَلْعَفَافُ وَ اَلْمُرُوَّةُ وَ اَلظَّرْفُ فَأَغْلِقْ بَابَ لِسَانِکَ عَمَّا لَکَ مِنْهُ بُدٌّ لاَ سِیَّمَا إِذَا لَمْ تَجِدْ أَهْلاً لِلْکَلاَمِ وَ اَلْمُسَاعِدَ فی اَلْمُذَاکَرَةِ لِلَّهِ وَ فِی اَللَّهِ.»

مصباح الشریعه، ج ۱، ص ۱۰۱.

۳. «وَ کَانَ بَعْضُ أَصْحَابِ رَسُولِ اَللَّهِ صَلَّی اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ یَضَعُ اَلْحَصَاةَ فِی فَمِهِ فَإِذَا أَرَادَ أَنْ یَتَکَلَّمَ بِمَا عَلِمَ أَنَّهُ لِلَّهِ وَ فِی اَللَّهِ وَ لِوَجْهِ اَللَّهِ أَخْرَجَهَا مِنْ فَمِهِ.»

همان.

۴. مولانا، مثنوی معنوی، دفتر چهارم.

یکی از دستورات مهم اسلام، توجه به امانت و امانتداری است. قرآن در این رابطه اینگونه می فرماید:

«إِنَّ اللَّهَ یَأْمُرُکُمْ أَنْ تُؤَدُّوا الْأَمَانَاتِ إِلَیٰ أَهْلِهَا.» ۱

خداوند به شما فرمان می‌دهد که امانتها را به صاحبانش بدهید.

شرح:

به مقوله مهم امانت داری از دو منظر می توان نگریست:

امانت های دنیوی که مردم در اختیار یکدیگر قرار می دهند و دیگری امانت های معنوی که خداوند متعال در اختیار انسان قرار داده است. هر دو امانت از جایگاه بسیار ویژه ای در اسلام برخوردارند.

امانت های دنیوی

پیرامون حساسیت و اهمیت امانت های دنیوی همین بس که در ادای آن و در وفای به آن، بین اینکه امانتِ دوست باشد یا دشمن، هیچ گونه تفاوتی موجود نیست.

امام سجاد علیه السلام در این رابطه می فرماید:

«بر شما باد به دادن امانت به صاحبش. سوگند به آن کسی که محمّد (صلی الله علیه وآله وسلّم) را به حق به پیامبری مبعوث کرد، اگر قاتل پدرم حسین (علیه السلام) همان شمشیری را که با آن پدرم را به شهادت رساند به عنوان امانت به من می‏ سپرد، (و من آن را می‏ پذیرفتم) در امانت داری آن خیانت نمی‏ کردم.» ۲

در ماجرای جنگ خیبر که در سال هفتم هجرت رخ داد، آذوقه سپاه اسلام تمام شد و از نظر غذارسانی به قدری در مضیقه قرار گرفتند که برای برطرف نمودن گرسنگی، از گوشت حیواناتی مانند اسب، قاطر و… (که گوشتشان مکروه است) می خوردند، در این شرایط، چوپانی را دیدند که گوسفندهای یهودیان را از بیابان به سوی قلعه ها می برد. خواستند آن گوسفندان را به غنیمت بگیرند. چوپان گفت: این ها نزد من امانت است. پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلّم) در برابر صدها سرباز گرسنه، با صراحت فرمود: «در آیین ما خیانت به امانت، یکی از بزرگ ترین جرم هاست. بر تو لازم است که همه گوسفندان را تا درِ قلعه ببری و به صاحبانش برسانی.» آن چوپان، اسلام را پذیرفت، گوسفندان را به صاحبانش سپرد و سپس به سپاه اسلام پیوست و با یهودیان جنگید تا به شهادت رسید. ۳

معیار شناخت افراد

یکی از معیارهایی که امام صادق علیه السلام برای شناخت افراد معرفی می کنند، همین ادای امانت است؛ تا جایی که ایشان می فرماید:

«به طولانی شدن رکوع و سجود شخص نگاه نکنید، بلکه به راستگویی و امانت داری او بنگرید.» ۴

کار و مسئولیت هر شخص، امانتی است به گردن او

آنچه که نباید مورد غفلت واقع شود آن است که امانت های دنیوی تنها در اموالی که دیگران به ما سپرده اند خلاصه نمی گردد. کار و مسئولیتی که انسان آن را پذیرفته نیز امانتی است در دستان او و باید نسبت به ادای آن هوشیار باشد.

امیرالمؤمنین علیه السلام پس از جنگ جمل در نامه ای به اشعث ابن قیس، فرماندار آذربایجان، اینگونه مرقوم می دارند:

«إِنَّ عَمَلَکَ لَیْسَ لَکَ بِطُعْمَةٍ وَ لَکِنَّهُ فِی عُنُقِکَ أَمَانَةٌ.» ۵

همانا پُست فرمانداری برای تو وسیله آب و نان نبوده، بلکه امانتی در گردن تو است.

چه بسا اگر مسئولین و به طور کلی هر کسی که وظیفه ای را در جامعه به عهده دارد، نگاه اینچنینی به جایگاه و وظیفه خود داشته باشد، بسیاری از مسائل جامعه به خودی خود حل خواهد شد.

اما در نهایت، آنچه که اهمیت بحث را مضاعف می کند، این کلام حضرت امیر علیه السلام است که فرمود:

«مَنْ لاَ أَمَانَةَ لَهُ لاَ إِیمَانَ لَهُ.» ۶

آنکس که امانتدار نیست، ایمان ندارد.

پی نوشت ها:

۱. سوره نساء، آیه ۵۸.

۲. «عَلَیکمْ بِاداءِ الاْمانَةِ فَوالَّذِی بَعَثَ مُحَمّداً(صلی الله علیه وآله) بِالحَقِّ نَبِیاً لَوْ اَنَّ قاتِلَ اَبِی الْحُسَینِ ابْنِ عَلِی(علیه السلام) اَئْتَمَنَنِی عَلَی السَّیفِ الَّذِی قَتَلَهُ بِهِ لاَدَّیتُهُ اِلَیه.» مشکاةالانوار طبرسی، ج ۳، ص ۱۴۲.

۳. سیره ابن هشام، ج ۳، ص ۳۴۵؛ فروغ ابدیت، ج ۲، ص ۲۴۷.

۴. «لاَ تَنْظُرُوا إِلَی طُولِ رُکُوعِ اَلرَّجُلِ وَ سُجُودِهِ، وَ لَکِنِ اُنْظُرُوا إِلَی صِدْقِ حَدِیثِهِ وَ أَدَاءِ أَمَانَتِهِ.» کافی، ج ۲، ص ۱۰۵.

۵. نهج البلاغه، نامه شماره ۵.

۶. غررالحکم، ج ۱، ص ۵۸۷.

امام حسین علیه السلام:

خَمْسٌ مَنْ لَمْ تَکُنْ فِیهِ، لَمْ یَکُنْ فِیهِ کَثیرُ مُسْتَمْتَعٍ: اَلْعَقْلُ، وَ الدّینُ وَ الْأَدَبُ، وَ الْحَیاءُ، وَ حُسْنُ الْخُلْقِ؛

پنـج چیز است اگر در انسـان نباشد، بهـره زیادی در او نخـواهد بود:

۱ـ عقل ۲ ـ دین ۳ ـ ادب ۴ ـ حیا ۵ ـ خوش ‏اخلاقی.

حیاة الامام الحسین علیه ‏السلام: ج ۱، ص ۱۸۱

بیانات مهم رهبر انقلاب اسلامی درباره مذاکره با آمریکا بازتاب گسترده‌ای در رسانه‌های بین‌المللی داشت.

حضرت آیت‌الله «سید علی خامنه‌ای» رهبر معظم انقلاب اسلامی روز جمعه و در دیدار فرماندهان نیروی هوایی و پدافند هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران، درباره مذاکره با آمریکا بیانات مهمی داشتند؛ بیاناتی که به سرعت به تیتر یک رسانه‌های جهان تبدیل شد. 

رهبر انقلاب در این دیدار گفتند: «مذاکره با آمریکا هیچ تاثیری در رفع مشکلات کشور ندارد. این را باید ما درست بفهمیم؛ این‌جور به ما وانمود نکنند که اگر نشستیم پشت میز مذاکره با آن دولت، فلان مشکل یا فلان مشکل حل میشود. نخیر؛ از مذاکره با آمریکا هیچ مشکلی حل نمی‌شود. دلیل؟ تجربه!».

آیت‌الله خامنه‌ای به تجربه گذشته در این زمینه اشاره کردند و گفتند: «ما در دهه ۹۰ نشستیم با آمریکا مذاکره کردیم حدود دو سال یک معاهده‌ای هم تشکیل شد. البته آمریکا تنها نبود، چند تا کشور دیگر هم بودند، لکن محور آمریکا بود، عمدتاً آمریکا بود. دولت ما نشست مذاکره کرد -دولت آن روز – رفتند، آمدند، نشستند، برخاستند، مذاکره کردند، گفت‌وگو کردند، خندیدند، دست دادند، رفاقت کردند، همه کار کردند، یک معاهده‌ای تشکیل شد. در این معاهده طرف ایرانی خیلی هم سخاوت به خرج داد، خیلی امتیاز داد به طرف مقابل. اما همان معاهده را آمریکایی‌ها عمل نکردند. همین شخصی که الان سر کار است، معاهده را پاره کرد. گفت پاره می‌کند و کرد؛ عمل نکردند. قبل از این که او بیاید هم همان‌هایی که این معاهده با آن‌ها انجام گرفته بود، به معاهده عمل نکردند. معاهده برای این بود که تحریم‌های آمریکا برداشته بشود، برداشته نشد تحریم‌های آمریکا؛ تحریم‌های آمریکا برداشته نشد! در مورد سازمان ملل هم یک استخوانی لای زخم گذاشتند که مثل تهدیدی همیشه بالا سر ایران وجود داشته باشد. این معاهده محصول مذاکره‌ای بود که دو سال - بیشتر یا کمتر - طول کشید». 

رهبر انقلاب تاکید کردند: «خب این تجربه است دیگر؛ از این تجربه استفاده کنیم. امتیاز دادیم، مذاکره کردیم، امتیاز دادیم، کوتاه آمدیم، اما نتیجه‌ای که مقصودمان بود به دست نیاوردیم. همین معاهده را هم با همه این نقص‌هایی که داشت طرف مقابل خراب کرد، نقض کرد، پاره کرد. با یک چنین دولتی مذاکره نباید کرد، مذاکره کردن عاقلانه نیست، هوشمندانه نیست، شرافتمندانه نیست». 

 

 

خبرگزاری رویترز در بازتاب این بخش از بیانات رهبر انقلاب نوشت که آیت‌الله خامنه‌ای «می‌گوید تجربه ثابت کرده مذاکره با آمریکا هوشمندانه نیست». 

روزنامه انگلیسی فایننشال‌تایمز نوشت آیت‌الله خامنه‌ای مذاکره ایران با «دونالد ترامپ» رئیس‌جمهور آمریکا را رد کرد و گفت که «مذاکره با آمریکا هوشمندانه، عاقلانه و شرافتمندانه نیست».

خبرگزاری فرانسه نوشت آیت‌الله خامنه‌ای می‌گوید «مذاکره با آمریکا مشکلات ایران را حل نمی‌کند».

رسانه آمریکایی بلومبرگ نوشت آیت‌الله خامنه‌ای می‌گوید توافق گذشته با آمریکا به تحریم‌های بیشتر منجر شد و گذشته ترامپ نشان داده مذاکره با آمریکا عاقلانه نیست.

شبکه آمریکایی ان‌بی‌سی نیوز نوشت: «رهبر معظم ایران مذاکره با ترامپ را به دلیل هوشمندانه، عاقلانه و شرافتمندانه نبودن، رد کرد».

خبرگزاری آمریکایی آسوشیتدپرس نیز نوشت: «رهبر معظم ایران می‌گوید مذاکره با آمریکا، عاقلانه، شرافتمندانه و هوشمندانه نیست».

رهبر انقلاب در بخش دیگری از بیانات امروز خود گفتند: «آمریکایی‌ها نشستند، روی کاغذ دارند نقشه جهان را تغییر می‌دهند. البته فقط روی کاغذ است، هیچ‌گونه واقعیتی ندارد. درباره‌ ما هم نظر می‌دهند، حرف می‌زنند، اظهار نظر می‌کنند، تهدید می‌کنند. ما اگر تهدیدمان بکنند، تهدیدشان می‌کنیم. اگر این تهدید را عملی کنند، ما هم تهدید را عملی می‌کنیم. اگر به امنیت ملت ما تعرض کنند، ما هم به امنیت آن‌ها تعرض خواهیم کرد بدون تردید. این رفتار درس گرفته از قرآن و دستور اسلام است و این وظیفه‌ای است که بر عهده ماست».

 

 

روزنامه «تایمز اسرائیل» در بازتاب این بخش از بیانات رهبر انقلاب نوشت که آیت‌الله خامنه‌ای هشدار داد که «اگر آمریکا تهدیدات علیه ایران را عملی کند»، ایران به همان شکل پاسخ خواهد داد.

روزنامه «جروزالم‌پست» نیز نوشت آیت‌الله خامنه‌ای تهدید کرد «اگر ایالات متحده به امنیت ما تعرض کند، ما هم به امنیت آن‌ها تعرض می‌کنیم».

علاوه بر این رسانه‌ها، بسیاری از رسانه‌های جهان نیز بخش‌هایی از بیانات رهبر انقلاب را بازتاب دادند.

مراسم چهل و ششمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی ایران در امارات متحده عربی شامگاه پنجشنبه ۱۸ بهمن ماه ۱۴۰۳ در تالار« البرز» سفارت جمهوری اسلامی ایران در ابوظبی برگزار شد.

 در این مراسم که با حضور میهمانان اماراتی، جمعی از سفرا، دیپلمات‌ها و وابستگان نظامی مقیم ابوظبی،اعضای نهادها و موسسات ایرانی مقیم امارات، اصحاب رسانه، فعالان تجاری، پزشکان، مهندسان و تعدادی از هموطنان مقیم امارات برگزار شد، «شیخ نهیان بن مبارک آل نهیان» وزیر مدارا و همزیستی از خاندان حاکم‌ به عنوان مهمان ویژه، «خلیفه شاهین المرر» وزیر مشاور در امور خارجی، «سید علی الهاشمی» مشاور حقوقی و دینی دیوان ریاست امارات، «سیف الزعابی» سفیر این کشور در تهران، «سلطان النعیمی» رئیس مرکز تحقیقات راهبردی و میهمانانی از وزارت خارجه امارات حضور داشتند.

در این مراسم «رضا عامری» سفیر جمهوری اسلامی ایران در امارات، در سخنانی با اشاره به مسیر پرافتخار ملت بزرگ ایران طی ۴۶ سال پس از پیروزی انقلاب اسلامی، به پیشرفت‌ها و دستاوردهای جمهوری اسلامی ایران در عرصه‌های گوناگون، علیرغم مشکلات و فشارهای تحریمی، اشاره کرد و روند روابط دوجانبه کشورمان با امارات را با توجه به آمار مناسبات تجاری و  مراودات سیاسی مقامات دو کشور، روندی رو به رشد عنوان کرد.

در حاشیه این مراسم، نمایشگاه صنایع دستی و فرش‌های نفیس کشورمان برگزارشد که مورد استقبال مهمانان قرار گرفت.

فرمانده معظم کل قوا صبح امروز در سالروز بیعت تاریخی همافران و کارکنان نیروی هوایی با امام خمینی در ۱۹ بهمن ۱۳۵۷، با جمعی از فرماندهان و کارکنان نیروی هوایی و پدافند ارتش جمهوری اسلامی ایران دیدار کردند.
رهبر انقلاب اسلامی در این دیدار، روز تاریخی ۱۹ بهمن را روز تولد ارتشی سرافراز، مستقل و دارای هویت خواندند و با اشاره به تجربه بی‌حاصل حدود ۲ سال مذاکره با آمریکا در دهه نود و اقدام آمریکا در زیر پا گذاشتن همه تعهدات خود، تأکید کردند: مذاکره با آمریکا هیچ مشکلی از جمله دشواری‌های اقتصادی و معیشتی را حل نمی‌کند، همانطور که حل نکرد؛ بنابراین، راه حل مشکلات «همت مسئولان متعهد و همراهی ملت متحد» است که ان‌شاءالله روز ۲۲ بهمن این اتحاد و همدلی را خواهیم دید.

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای با اشاره به مطالب و بحث‌هایی درباره مذاکره در روزنامه‌ها و فضای مجازی و سخنان برخی افراد، گفتند: محور این حرف‌ها، موضوع مذاکره با آمریکا است و از مذاکره به عنوان یک امر خوب یاد می‌کنند، انگار که کسی مخالف خوب بودن مذاکره است.

ایشان با اشاره به پُر کاری وزارت امور خارجه کشورمان در زمینه مذاکره و رفت و آمد و انعقاد قرارداد با همه کشورهای دنیا، تأکید کردند: تنها استثنایی که در این زمینه وجود دارد آمریکا است. البته اسم رژیم صهیونیستی را به‌عنوان استثنا نمی‌بریم؛ چرا که این رژیم اساساً دولت نیست بلکه یک باند جنایتکار و غاصب سرزمین است.

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در تبیین علت استثناء بودن آمریکا از مذاکره، گفتند: برخی وانمود می‌کنند اگر پشت میز مذاکره بنشینیم فلان مشکل حل می‌شود اما واقعیتی که باید درست بفهمیم این است که مذاکره با آمریکا هیچ تأثیری در رفع مشکلات کشور ندارد.

رهبر انقلاب، تجربه منفی دهه ۹۰ و حدود ۲ سال مذاکره با آمریکا و چند کشور دیگر را که منجر به انعقاد معاهده هسته‌ای شد، دلیلی بر بی‌فایده بودن مذاکره با آمریکا خواندند و افزودند: دولت آن روز ما، با آنها نشست، رفت و آمد و مذاکره کرد، خندیدند، دست دادند و رفاقت و همه کار کردند و معاهده‌ای تشکیل شد که در آن، طرف ایرانی با سخاوت بسیار زیاد، امتیازهای زیادی به طرف مقابل داد اما آمریکایی‌ها به آن معاهده عمل نکردند.

ایشان با اشاره به سخنان رئیس‌جمهور کنونی آمریکا درباره پاره کردن برجام، خاطرنشان کردند: قبل از او هم دولت قبلی آمریکا که معاهده را پذیرفته بود، به آن عمل نکرد و تحریم‌های آمریکا که قرار بود برداشته شود، برداشته نشد و مسئله سازمان ملل هم همچون استخوانی لای زخم باقی ماند که همیشه مانند تهدیدی بر بالای سر ایران باقی بماند.

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای استفاده از تجربه «دو سال مذاکره و امتیاز دادن و کوتاه آمدن اما به نتیجه نرسیدن» را ضروری برشمردند و افزودند: آمریکا همان معاهده را با وجود نقص‌هایی که داشت نقض کرد و از آن خارج شد. بنابراین، مذاکره با چنین دولتی غیرعاقلانه، غیرهوشمندانه و غیرشرافتمندانه است و با آن نباید مذاکره کرد.

ایشان با اشاره به مشکلات داخلی و معیشتی که اغلب مردم با آن درگیر هستند، گفتند: آنچه مشکلات را برطرف می‌کند عامل داخلی یعنی «همّت مسئولان متعهد و همراهی ملت متحد» است که مظهر این اتحاد ملی، راهپیمایی ۲۲ بهمن است که ان‌شاءالله امسال نیز همه این وحدت را مشاهده خواهیم کرد.

رهبر انقلاب، «ملت بصیر و مسئولان خستگی‌ناپذیر» را عامل رفع مشکلات خواندند و افزودند: مسئولان بحمدالله مشغول کارند و بسیار امیدواریم که همین دولت محترم بتواند مشکلات معیشتی مردم را کمتر و سختی‌ها را برطرف کند.

ایشان با اشاره به تقلای آمریکایی‌ها برای تغییر نقشه جهان گفتند: این کار آنها هیچ‌گونه واقعیتی ندارد و فقط بر روی کاغذ است؛ البته آنها درباره ما هم نظر می‌دهند، حرف می‌زنند و تهدید می‌کنند.

رهبر انقلاب اسلامی تأکید کردند: اگر ما را تهدید کنند ما هم آنها را تهدید می‌کنیم، اگر تهدید خود را عملی کنند ما نیز تهدیدمان را عملی می‌کنیم و اگر به امنیت ملت ما تعرض کنند ما هم بدون تردید به امنیت آنها تعرض می‌کنیم.

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای این رفتار متقابل را برگرفته از قرآن و دستور اسلام خواندند و گفتند: امیدواریم خداوند متعال ما را در انجام وظایف خود موفق بدارد.

ایشان در بخش اول سخنانشان ۱۹ بهمن ۵۷ را خاطره‌ای مبارک و پرشکوه دانستند و گفتند: اقدام حماسی آن جوانان، خط سیر ارتش جدید را تعیین کرد و باعث شد عوامل و کادرهای مختلف ارتش با الهام از آن بیعت، به صفوف ملت بپیوندند.

رهبر انقلاب با تجلیل از شهیدان نام‌آوری همچون صیاد شیرازی، ستاری، بابایی، کلاهدوز و فلاحی افزودند: عامل مبنایی بروز و ظهور این قهرمانان، همان حرکت شجاعانه‌ای بود که جمعی از همافران و کارکنان نیروی هوایی ۳ روز قبل از پیروزی انقلاب و در بحبوحه خطر انجام دادند.

ایشان ویژگی‌های مهم حرکت ۱۹ بهمن ۵۷ را نیاز امروز کشور و ملت برشمردند و گفتند: «شجاعت» و «به هنگام بودن» دو خصوصیت برجسته اقدام همافران بود.

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای «به موقع» و «در لحظه لازم تصمیم گرفتن» را بسیار مهم دانستند و افزودند: توابین در عاشورا به کمک امام حسین(ع) نیامدند اما بعداً قیام کردند و همه کشته شدند، ولی کار بی‌نتیجه بود چون به موقع نبود.

ایشان، عقلانی بودن و اقدام براساس محاسبه را ویژگی دیگر ۱۹ بهمن ۵۷ دانستند و گفتند: برخی تصور می‌کنند که حرکت انقلابی مقابل عقلانیت است اما حرکت انقلابی بیش از هر حرکت دیگر به محاسبه و عقلانیت نیاز دارد.

رهبر انقلاب استفاده از غفلت دشمن را دیگر خصوصیت ممتاز اقدام همافران خواندند و افزودند: دستگاه‌های ضداطلاعات و فرماندهان ارتش نتوانستند این حرکت را آن هم در نیروی هوایی کشف کنند یا حدس بزنند و در حقیقت از جاییکه فکر نمی‌کردند ضربه خوردند.

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای با اشاره به اقدام رژیم پهلوی در تعریف ارتش ذیل دستگاه نظامی آمریکا، گفتند: سازمان و سلاح و آموزش ارتش، آمریکایی بود و انتصابات مهم و حتی چگونگی استفاده از تسلیحات نیز براساس اجازه آمریکایی‌ها انجام می‌شد و شدت وابستگی به حدی بود که ایرانی‌ها اجازه بازکردن و تعمیر قطعات را هم نداشتند.

ایشان، سخنرانی امام خمینی در آبان ۱۳۴۳ در مخالفت شدید با کاپیتولاسیون را اعتراض به سلطه ذلت‌بار آمریکا بر ارتش و کشور خواندند و افزودند: براساس کاپیتولاسیون که از صدر تا ذیل مقامات پهلوی آن را پذیرفته بودند، هیچ آمریکایی با هر جرمی نباید در ایران تحت تعقیب قضایی قرار می‌گرفت.

ایشان، دفاع مقدس را صحنه بروز شایستگی‌های ارتشِ تحول‌یافته برشمردند و افزودند: هزاران شهید ارتشی همچون ستاره‌های درخشان در تاریخ ایران می‌درخشند. 

حضرت آیت‌‌الله خامنه‌ای دفاع از ایران را سرلوحه کارها و تقویت ارتش را مهمترین وظیفه خواندند و افزودند: ارتش باید از لحاظ نیروی انسانی، تسلیحات، آموزش، آمادگی‌های رزمی و دفاعی، رفع نقاط ضعف و آسیب‌های احتمالی، استمرار ابتکار و تولیدات نوآورانه روزبروز تقویت شود و ثابت کند که کارهای بسیار بزرگتری هم را می‌تواند انجام دهد.

در ابتدای این دیدار امیر سرتیپ حمید واحدی فرمانده نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران به بیان گزارشی از اقدامات یکساله این نیرو از جمله در زمینه ارتقاء قدرت پهپادی، تشکیل مراکز عملیات پدافند سایبری، فرماندهی اتاق‌ جنگ هوشمند، انجام مانورها و مسابقات نظامی و همچنین اهتمام به تربیت کادر «توانمند، با انگیزه و انقلابی» پرداخت.

روز سوم ماه شعبان یادآور طلوع نوری درخشان است که مسیر تاریخ را دگرگون کرد. در این روز مبارک، وجود مقدس امام حسین علیه‌السلام پا به عرصه‌ی وجود گذاشت؛ شخصیتی که نه‌تنها در دوران حیات خود، بلکه در طول تاریخ، منشأ تحول در جان‌های بی‌شماری شد. ولادت ایشان، نشانه‌ای از رحمت الهی و وعده‌ای برای استمرار راه حق و حقیقت بود.

امام حسین علیه‌السلام از همان لحظه‌ی ولادت، مورد توجه خاص پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله قرار گرفت. پیامبر، با مهر و محبت، او را در آغوش گرفت و فرمود که حسین، چراغ هدایت و کشتی نجات امت است. این جمله، حقیقتی عمیق را در دل خود داشت؛ چرا که امام حسین، در سراسر زندگی خود، همواره راهنمای هدایت بود و مسیر حق را برای مشتاقان حقیقت روشن می‌کرد.

وجود مقدس امام حسین علیه‌السلام، جاذبه‌ای داشت که حتی مُلک و ملکوت را متأثر کرد. فطرس ملک، فرشته‌ای بود که به سبب ترک مأموریت الهی از مقام خود ساقط شده بود، اما با لمس قنداقه‌ی امام حسین علیه‌السلام، شفاعت یافت و به جایگاه نخستین خود بازگشت. این ماجرا، نمادی از شأن عظیم اباعبدالله و جایگاه او در میان اهل آسمان است.

بشریت مدیون امام حسین علیه‌السلام است. او نه‌تنها در هنگام ولادت، بلکه در سراسر حیات خویش، الگویی از ایثار، حق‌طلبی و عزت انسانی بود. رشادت‌های ایشان، الهام‌بخش آزادگان در طول تاریخ بوده است. هر انسان آزاده‌ای که در برابر ظلم ایستاده و برای عدالت قیام کرده، خواسته یا ناخواسته، از حسین‌بن‌علی درس گرفته است.

ماه محرم، یکی از ایام منسوب به امام حسین علیه‌السلام است. این ماه هرچند موسم عزاداری برای سید و سالار شهیدان است، اما حقیقتی فراتر از سوگواری را در خود جای داده است. این ماه، فرصتی برای تحول درونی و بازگشت به مسیر الهی است. بسیاری از انسان‌ها، در همین ایام، با شنیدن حقیقت کربلا، دل‌هایشان دگرگون شده و به سوی حق بازگشته‌اند.

یکی از تجلیات جاذبه‌ی معنوی امام حسین علیه‌السلام را در اربعین مشاهده می‌کنیم. راهپیمایی میلیونی اربعین، تنها یک گردهمایی مذهبی نیست، بلکه نمادی از وحدت، عشق و آرمان‌خواهی است. در این مسیر، افراد با نژادها، زبان‌ها و مذاهب مختلف، همگی با یک هدف مشترک، قدم در راه حسین می‌گذارند و از او درس ایستادگی در برابر ظلم می‌گیرند.

زیبایی نهضت حسینی در این است که تنها محدود به مسلمانان نیست. بسیاری از پیروان ادیان دیگر نیز به شخصیت امام حسین علیه‌السلام ارادت دارند و او را به عنوان نمادی از مقاومت و عدالت‌خواهی می‌شناسند. در تاریخ، مواردی دیده شده که مسیحیان، زرتشتیان و حتی اندیشمندان غیرمذهبی، با مطالعه‌ی قیام عاشورا، تحت تأثیر روح بزرگ امام حسین قرار گرفته‌اند.

نهضت حسینی، یک مکتب جاودان است که در برابر تمام جبهه‌های ظلم و فساد ایستاده است. او نه‌تنها در زمان خود، که در تمام اعصار، به انسان‌ها نشان داده که چگونه می‌توان در برابر استبداد و باطل، ایستادگی کرد. درسی که حسین علیه‌السلام به بشریت داد، این بود که حتی اگر در ظاهر تنها باشی، اگر بر حق باشی، پیروز خواهی شد.

ولادت دومین فرزند کوثر در حقیقت، ولادت یک مسیر است؛ مسیری که پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله آن را ترسیم کرد، علی علیه‌السلام به آن استحکام بخشید و حسین با خون خود، آن را جاودانه کرد تا بشریت در جاده‌ی آن گام بردارد و سرانجام، به ظهور مهدی آل محمد عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف و تحقق عدالت جهانی منتهی شود. امروز نیز، پیروان این مسیر، همان کسانی هستند که در برابر ظلم و ستم ایستاده و پرچم عدالت‌خواهی را برافراشته‌اند.

میلاد این امام همام، فرصتی است برای تجدید عهد با آرمان‌های حسینی. او راه حق را به ما نشان داد، و امروز، این ما هستیم که باید با عمل به آموزه‌های او، مسیر عدالت، آزادگی و مقاومت را ادامه دهیم. چراغ هدایت حسین علیه‌السلام، همچنان روشن است و دل‌های بیدار را به سوی نور حقیقت فرا می‌خواند.