امام صادق علیه‌السلام:

لَا تَدَعْ زِیَارَةَ الحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ علیه السلام یَمُدُّ اللّهُ فِی عُمُرِکَ وَ یَزِیدُ فِی رِزْقِکَ وَ یُحْیِیکَ اللّهُ سَعِیدًا وَلَا تَمُتْ إِلَّا شَهِیدًا.

زیارت امام حسین علیه‌السلام را فرو مگذار که خدا عمرت را طولانی و روزی را زیاد می‌کند و زندگی با سعادت و مرگ با شهادت به تو خواهد بخشید.

وسائل الشیعه، ج ۱۴، ص ۴۳۱

أمیرالمؤمنین علی (ع):

لا تَتِمُّ مُرُوَّةُ الرَّجُلِ حَتّی: یَتَفَـقَّهَ فی دیـنِهِ، وَ یَقْتَـصِدَ فی مَعیشَتِهِ، وَیَصْبِرَ عَلی النّائِبَةِ اِذا نَزَلَتْ، وَ یَسْتِعْذَبَ مَرارَةَ اِخْـوانِهِ.

مُروّت و جوانمردی آدمی کامل نمی شود مگر هنگامی که:

۱. در دین خود دانا شود

۲. در زندگی خود، میانه روی پیشه کند

۳. اگر مصیبتی بر وی وارد آمد، صبر کند

۴. و تلخی را از جانب دوستانش گوارا بداند ( و رنجیده خاطر نشود).

بحارالأنوار، ج ۷۸، ص ۱۶

آیا در اسلام، طلب شفاعت از اولیاء الهی امری جاهلی محسوب می‌شود؟ در این مقاله با بررسی نظرات وهابیت و علمای دیگر، حقیقت این ادعا را بررسی خواهیم کرد.

خلاصه
امروزه یکی از مشکلات مهم جهان اسلام، برچسب‌هایی است که سردمداران آیین وهابیت، به مخالفین خود می‌زنند؛ یکی از رایج ترین برچسب‌هایی که آنان به بسیاری از مسلمانان زده‌اند، برچسب جاهلیت است. بدین‌سان که مفتیان وهابی، بسیاری از اعمال و اقوالی که نمی پسندند را از مصادیق جاهلیت تلقی کرده‌ و آثار متعددی را در باب تبیین مصادیق جاهلیت، به رشته تحریر در آورده‌اند. مهم‌ترین اثری که از وهابیت در این‌باره بر جای مانده است، کتاب «مسائل الجاهلیه» محمد بن عبدالوهاب است که افرادی هم‌چون صالح بن فوزان و حازمی بر آن شرح زده‌اند، از آن‌جایی که محمد بن عبدالوهاب در کتاب «مسائل الجاهلیه»، کلی‌گویی کرده است، به‌همین دلیل، ادعاهای اساسی وهابیون در تبیین مصادیق جاهلیت را در شروحی که بر آن کتاب نگاشته شده است، می‌توان پیدا کرد. همان‌طور که گفته شد، صالح بن فوزان، شرحی بر کتاب مذکور زده و مصادیقی چند از جاهلیت را در آن، تبیین کرده است. یکی از مصادیقی که صالح بن فوزان برای مصادیق جاهلیت، بدان متذکر می‌شود، طلب شفاعت از اولیاء الهی است!! حال آن‌که با توجه به ادله متعدد، نمی‌توان طلب شفاعت از اولیاء الهی را از جمله مصادیق جاهلیت به حساب آورد.

شبهه
صالح بن فوزان در کتاب شرح المسائل الجاهلیه، در شرح اولین مصداق جاهلیت، با تأکید بر این‌که شفاعت طلبی از اموات، نوعی عبادت صالحین محسوب می‌شود، تصریح می‎‌کند: چنین اموری از مصادیق جاهلیت به‌حساب می‌آیند.[۱]

پاسخ

تذکر چند نکته در جهت پاسخ به ادعای فوق، ضروری است:

اولاً: همان‌طور که «عثمان مصطفی نابلسی»، از علمای سنی مذهب معاصر، مدعی شده است عبادت، تنها زمانی محقق می‌شود که فعلی که ما انجام می‌دهیم، توأم با اعتقاد به الوهیت و ربوبیت باشد.[۲] بنابراین از آن‌جایی که در طلب شفاعت از اموات، طلب کننده، اعتقادی به الوهیت و ربوبیت طلب شونده ندارد، بنابراین، طلب شفاعت از اموات را نمی‌توان، عبادت غیرالله تلقی کرد.

ثانیا: ادله متعددی (اعم از آیات و روایات) بر مشروعیت طلب شفاعت از اولیاء الهی دلالت می‌کنند؛ به‌عنوان مثال، خداوند متعال در قرآن کریم می‌فرماید: «وَلَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ جَاءُوکَ فَاسْتَغْفَرُوا اللَّهَ وَاسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللَّهَ تَوَّابًا رَحِیمًا.[نساء/۶۴] و اگر آنان، هنگامی‌که [با ارتکاب گناه] به خود ستم کردند، نزد تو می‌آمدند و از خدا آمرزش می‌خواستند، و پیامبر هم برای آنان طلب آمرزش می‌کرد، یقیناً خدا را بسیار توبه‌پذیر و مهربان می‌یافتند.»
در این آیه، به صورت مطلق، سخن از طلب شفاعت گناهکاران از رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) به میان آمده است. جالب است که شوکانی در «نیل الاوطار»، در مورد این آیه چنین می‌نویسد: «وَإِذَا ثَبَتَ أَنَّهُ حَیٌّ فِی قَبْرِهِ کَانَ الْمَجِیءُ إلَیْهِ بَعْدَ الْمَوْتِ کَالْمَجِیءِ إلَیْهِ قَبْلَهُ.[۳] هنگامی‌که ثابت شد حضرت رسول (صلی‌الله‌علیه‌وآله) در قبرش زنده است، می‌توان نتیجه گرفت، پس از رحلت رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) نیز گناهکاران می‌توانند از آن‌حضرت، شفاعت بطلبند.»
بنابراین مشخص شد طبق آیه ۶۴ سوره نساء، گناهکاران، می‌توانند حتی پس از رحلت نبی مکرم اسلام (صلی‌الله‌علیه‌وآله) به ایشان مراجعه کنند، و شفاعت، طلب کنند. البته ناگفته نماند، اختصاص مشروعیت طلب شفاعت از اموات، به رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) نیازمند دلیلی متقن است و از آن‌جایی که چنین دلیلی وجود ندارد، لذا می‌توان از همه صالحینی که از دنیا رفته‌اند، شفاعت طلبید.

ثالثا: پیشوایان مذاهب اسلامی نیز بارها، نکاتی را پیرامون اثبات مشروعیت طلب شفاعت بیان کرده‌اند؛ به‌عنوان نمونه، سمهودی سنی مذهب، تصریح کرده است که طلب شفاعت از رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) از جمله سیره انبیاء (علیهم‌السلام) و سلف امت بوده است، و آنان از آن حضرت، همواره (قبل از ولادت، در هنگام زندگانی و حتی پس از رحلت) شفاعت طلب کرده‌اند.[۴] از همین‌رو مشخص می‌شود که طلب شفاعت از اولیاء الهی، نه تنها از اعمال جاهلی نبوده، بلکه در بین سلف امت و حتی انبیاء عظام (علیهم‌السلام) جاری و ساری بوده است.

بر همین اساس مشخص شد که طلب شفاعت از اموات، نه تنها عبادت غیرالله محسوب نمی‌شود، بلکه از امور مورد تآکید در آیات و روایات اسلامی تلقی شده است. از همین‌رو ادعای صالح بن فوزان، مبنی بر جاهلی بودن طلب شفاعت از اموات، به‌هیچ وجه قابل قبول نیست.

پی‌نوشت ها:

[۱]. صالح بن فوزان، شرح المسائل الجاهلیه، ص۲۰، دار العاصمه، چاپ اول، ۱۴۲۲ه‌ق.
[۲]. نابلسی، عثمان مصطفی، الرویه الوهابیه للتوحید و اقسامه عرض و نقد، ص۱۴۱ و ۱۴۴، اردن، دارالنور المبین، بی تا.
[۳]. شوکانی، نیل الاوطار، ج۵، ص۱۱۳، مصر، دار الحدیث، چاپ اول، ۱۴۱۳ه‌ق.
[۴]. سمهودی، وفاء الوفاء بأخبار دار المصطفی، ج۴، ۱۹۳، بیروت، دار الکتب العلمیه، چاپ اول، ۱۴۱۹ه‌ق.

اربعین، یادآور حماسه و ایثار کربلای حسینی است؛ چهل روز پس از شهادت سالار شهیدان، این اربعین، پیام آزادگی، حق‌طلبی و پیروزی خون بر شمشیر را در رگ‌های امت جاری ساخته و دانشگاه کربلا، درس‌های الهی و انسانی را برای تمام نسل‌ها ارائه داده است.

به یاد کربلا دل‏ها غمین است // دلا خون گریه کن چون اربعین است

مرام شیعه در خون ریشه دارد // نگهبانی ز خطّ خون چنین است

کدامین برگ دفتر عشق خونین کربلای حسینی را ورق زنیم، تا تجلی حماسه‏ ها، روح و روان‏مان را حیاتی تازه بخشد؟

کدامین صفحه از کتاب سرخ عاشورا و تاریخ کربلا را از نظر بگذرانیم، تا تلألؤ معجزه‏ ها، دیدگان جان‏مان را نور و صفا دهد؟

«اربعین»، آینه باز تابنده آن حماسه ‏ها و باورهاست.

مگر می ‏توان در جای جای این دفتر خونین و تاریخ زرین، جز حماسه و کرامت یافت؟

هر قدم و هر عمل حسین بن‏ علی و یاران او و وارثان راهش و پیام‏ رسانان خونش، حماسه ‏ای ماندگار است.

«حسین»، معلم حماسه و آموزگار سروری و اسوه خداجویی و شهادت‏ طلبی است.

کربلای او جلوه‏ گاه حقیقت است،

و اربعین او، بازگشایی همان کتاب جاوید، که سطر سطرش بیدارگر و الهام ‏بخش است.

چهل روز از شهادت سالار شهیدان و آن حماسه ماندگار می ‏گذرد، حماسه پیروزی خون بر شمشیر!

چهل روز است که «حسین» و «عاشورا» و «کربلا» با یک تلاقی مقدس، خون حیات و آزادگی و حریت و مردانگی را در رگ‏ های امت دوانده و دفاع از فضیلت و انسانیت و حق را در تابلویی به عظمت تاریخ نگاشته است.

چهل روز از تأسیس دانشگاهی می‏گذرد که امام حسین(ع) در کلاس‏ های گوناگون آن، تمامی درس ‏های الهی و انسانی را برای آینده تاریخ بیان کرده است و نسل‏ های بشری را در همه ادوار، به آموختن آن درس‏ ها فرا خوانده است.

اگر در ایران اسلامی، امتی در سایه هدایت‏ های ولایت، قد برافراشت و درس‏ها و پیام ‏های عاشورا را به صحنه آورد، لبیک‏ گویی به فراخوان حسینی بود.

اگر در انقلاب ملت ما «اربعین در اربعین» پدید آمد و موج خون‏ ها را به ساحل بیداری همگانی رساند، باز هم درسی از آن «عاشورا» و «اربعین» بود که در پی شهادت حسین بن ‏علی(ع) راهی پیش پای انسان‏ های آزاده گشود.
جهاد حضرت سجاد و زینببیان خطبه‏ های آتشین است

قیام کربلا تا صبح محشرسراسر درس بهر مسلمین است
و تاریخ پر از خون و شهادت سراسر اربعین در اربعین است

آری، «اربعین حسینی»، آینه تمام نمای رشادت‏ ها و فداکاری ‏هایی است که در «عاشورای حسینی» رخ داد.

اگر عاشورا، معمار اشک را به آینه‏ کاری رواق چشم ‏ها فرستاد،

اگر کربلا، معبری از خون و حماسه سر راه بیداران و بیدارگران کشور،

اگر «خون»، سلاحی برتر از شمشیر گشت،

«اربعین» تکرار آن سازندگی و معبرسازی و شهادت‏طلبی است.

اربعین، نگاهی مجدد به «عاشورا» است و مروری دوباره بر مضامین بلند خطبه ‏های آتشین عقیله بنی ‏هاشم حضرت زینب و اسیر آزادی‏بخش حضرت سجاد(ع) است.

اربعین، گرچه تجدید حزن و اندوه آل ‏اللّه‏ است و فصل گریستن بر شهدای مظلوم عترت مصطفی محسوب می‏شود و بهار اشک ریختن بر خاک پاک شهیدان نینواست، ولی یادآور شور عاشورا و حماسه حسینی و ظلم‏ ستیزی مکتب کربلاست.

ما سال‏ هاست که با اربعین، پیوند «خون و گریه» داریم.

قرن‏ هاست که اربعین را شکستن دوباره بغض عاشورا در حنجره مظلومیت می‏شناسیم و شکفتن مجدد غنچه غم بر شاخه دل‏مان می‏ دانیم.

ولی از یاد نخواهیم برد که تاریخ پر از حماسه ما و برگ‏ های سبز انقلاب سرخ ما، سراسر «اربعین در اربعین» بود.

امروز هم آموزش ‏های عاشورا و اربعین در گوش دل و ژرفای جان‏مان جاری است.

میثاق‏مان با اربعین ناگسستنی است.

باشد که «اربعین»ها را تداوم «حرکت عاشورا» بشناسیم.

اگر شیعه را به گرامیداشت چهلمین روز درگذشت آن روز بی‏ نظیر فرمان داده‏ اند و به «زیارت اربعین» سفارش کرده‏اند، برای آن است که آن مطلع‏ الفجر عزت و آزادگی فراموش نشود و آن «صبح روشن» در محاق غربت و نسیان قرار نگیرد.

گفتار ما، آیینه‌ای از شخصیت درونی‌مان است. جامعه‌ای که در آن ادب، احترام و مهربانی در کلام جاری باشد، محیطی امن، آرام و انسانی خواهد بود. در قرآن کریم، خداوند به شکل‌های گوناگون بر اهمیت گفتار نیک تأکید کرده، و یکی از روشن‌ترین دستورات در این زمینه، در بخشی از آیه ۸۳ سوره بقره آمده است.

"وَقُولُوا لِلنَّاسِ حُسْنًا؛ با مردم سخن نیک بگویید."

این بخش از آیه نه صرفاً توصیه‌ای اخلاقی، بلکه دستوری اجتماعی و انسانی است. این آیه یعنی با همه‌ی مردم، فارغ از دین، نژاد یا موقعیت، با سخن نیک، نرم و محترمانه برخورد کنید. واژه‌ی «ناس» نشان‌دهنده شمول عام این دستور است: یعنی همه‌ی انسان‌ها.

حسن سخن نیز، فقط به معنای خوش‌زبانی نیست، بلکه شامل راست‌گویی، ادب، دلجویی، پرهیز از تحقیر، و پرهیز از سخنان تلخ و تند نیز می‌شود. حتی اگر کسی مخالف ما باشد، باز هم وظیفه داریم با او مؤدبانه و محترمانه گفت‌وگو کنیم.

این دستور قرآنی، پایه‌ای برای فرهنگ گفت‌وگوی سالم و پیشگیری از خشونت زبانی در جامعه است. جامعه‌ای که اعضایش به این اصل وفادار باشند، از نزاع‌های بی‌ثمر، سوء تفاهم‌ها و شکاف‌های اجتماعی در امان خواهد بود.

 سخن نیک نه تنها سبب آرامش دل دیگران می‌شود، بلکه نزد خداوند پاداشی عظیم دارد، چرا که خودِ خدا دوستدار نیکی، ادب و محبت است.

خلقت انسان، پدیده‌ای شگرف و سرشار از حکمت الهی است. خداوند متعال، انسان را در ابتدای مسیر زندگی، موجودی ناآگاه اما با ظرفیت‌های بی‌نهایت برای یادگیری و رشد قرار داده است. این استعداد ذاتی برای کسب دانش و درک، خود حقی اساسی برای هر فرزند محسوب می‌شود که بر عهده والدین است تا آن را شکوفا سازند. کلام وحی، با بیان این حقیقت، مسیر صحیح تربیت و پرورش را روشن می‌سازد.

“وَاللَّهُ أَخْرَجَکُمْ مِنْ بُطُونِ أُمَّهَاتِکُمْ لَا تَعْلَمُونَ شَیْئًا وَجَعَلَ لَکُمُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَالْأَفْئِدَةَ قَلِیلًا مَا تَشْکُرُونَ؛ خداوند شما را از شکم مادرانتان بیرون آورد در حالی که هیچ چیز نمی‌دانستید؛ و برای شما گوش، چشم و دل قرار داد تا شاید سپاسگزاری کنید” (النحل: ۷۸)

این آیه از سوره نحل، بر یکی از بزرگترین حقوق فرزندان و نعمت‌های الهی تأکید دارد: حق دانستن و توانایی یادگیری.

خداوند در این آیه، انسان را درابتدای خلقت، موجودی ناآگاه معرفی می‌کند که هیچ علم و دانشی ندارد. اما همین خداوند، با اعطای ابزارهای حیاتی مانند گوش، چشم و قلب (به معنای عقل و فهم)، راه را برای کسب علم و معرفت باز کرده است.

این آیه شاهدی بر وظیفه والدین در تعلیم و تربیت فرزندان است. خداوند با دادن این ابزارها، زمینه را برای رشد فکری و معنوی فرزند فراهم کرده است؛ وظیفه والدین است که از این فرصت نهایت استفاده را ببرند و فرزند را در مسیر کسب علم، اخلاق و درک صحیح از جهان یاری کنند. حق فرزند این است که والدین امکانات لازم برای رشد عقلی و روحی او را فراهم سازند و او را در جهت شکرگزاری از این نعمت‌ها هدایت کنند.

این آیه اشاره دارد به اینکه شکر این نعمت‌ها، تنها با استفاده صحیح از این ابزارها و درک حقایق هستی حاصل می‌شود. نادیده گرفتن این حق و عدم تلاش برای تعلیم و تربیت، نوعی کفران نعمت است؛ همچنین به ما یادآوری می‌کند که خلقت ما تنها جسمانی نیست، بلکه رشد فکری و روحی نیز بخشی جدایی‌ناپذیر از این خلقت است و والدین نقش اساسی در تحقق این رشد دارند. بنابراین، حق فرزند، حق برخورداری از دانایی و پرورش استعدادهاست.

مهران اعظمی متخصص ارتوپدی اظهار کرد: افرادی که فعالیت‌های بدنی سنگین دارند، به‌صورت طولانی‌مدت می‌ایستند یا ساعت‌ها پشت میز می‌نشینند، بیش از سایرین در معرض آسیب‌های ستون فقرات هستند بنابراین لزوم رعایت اصول صحیح ارگونومی و انجام اقدامات پیشگیرانه ضروری است.

اعظمی توصیه کرد: افرادی که پشت میز کار می‌کنند به استاندارد بودن صندلی توجه داشته باشند و در ناحیه کمر از بالش طبی استفاده کنند و هر ۳۰ دقیقه یک‌بار از جای خود برخاسته و حرکات کششی انجام دهند.

به گفته این متخصص ارتوپدی، انجام حرکات چرخشی و کششی برای گردن به سمت جلو، عقب، چپ و راست نیز بسیار مفید است.

وی، ورزش‌هایی مانند پیاده‌روی، یوگا، آب‌درمانی و پیلاتس را در کاهش درد و تقویت عضلات گردن و کمر مؤثر دانست و افزود: بهره‌گیری از تشک و بالش طبی، کمپرس سرد و گرم، دارو‌های ضدالتهاب و استراحت کافی می‌تواند به تسریع روند بهبودی کمک کند.

اعظمی با تأکید بر لزوم پیگیری درد‌های مداوم گفت: در صورت تداوم درد بیش از یک هفته یا بروز علائمی نظیر گزگز، بی‌حسی، ضعف عضلانی، تب و لرز یا درد ناگهانی و شدید، مراجعه به پزشک متخصص ضروری است تا از بروز آسیب‌های جدی به بدن جلوگیری شود.

این توافق در راستای سیاست‌های توسعه همکاری‌های اقتصادی منطقه‌ای و با هدف تقویت تجارت فرامرزی، جذب سرمایه‌گذاری و ارتقای زیرساخت‌های مرزی صورت گرفته است. 

بر اساس برنامه‌ریزی انجام‌شده، هیأتی از دولت پاکستان ظرف دو هفته آینده با حضور در مرز ریمدان، ابعاد اجرایی پروژه از جمله وسعت منطقه، مزیت‌های اقتصادی و مدل همکاری را بررسی خواهد کرد.

در این نشست، موضوعاتی چون نحوه اداره منطقه آزاد مشترک، تعیین چارچوب معافیت‌های مالیاتی و گمرکی، تأمین زیرساخت‌های حیاتی و ایجاد بسترهای مناسب برای جذب سرمایه‌گذاران داخلی و خارجی مورد بحث قرار گرفت.

دبیر شورای‌عالی مناطق آزاد و ویژه اقتصادی ایران در نشست با خانم اقبال دبیر شورای تایید مناطق اقتصادی ویژه و هیئت سرمایه گذاری پاکستان و مقامات ایالت بلوچستان که به صورت برخط در جلسه حضور داشتند گفت: سیاست جمهوری اسلامی ایران و جناب آقای دکتر پزشکیان، تقویت روابط و مناسبات با کشورهای همسایه بر پایه سیاست همسایگی است.

وی افزود: پیوندهای عمیق فرهنگی، دینی و تمدنی دو کشور، زمینه ساز همکاری دو کشور و دو ملت در تمامی ابعاد است، با این حال ظرفیت‌های استفاده نشده بسیاری برای توسعه همکاری میان ایران و پاکستان وجود دارد که یکی از آنها در بخش مناطق آزاد مشترک و کشت فراسرزمینی است که امیداریم با تلاش‌های مشترک شاهد به ثمر نشستن آن باشیم.

مسرور بر پیگیری مسیرهای قانونی اجرای این طرح در ساختار تصمیم گیری دو کشور تاکید کرد و گفت: پس از نهایی شدن سند همکاری، ایجاد این منطقه آزاد از سمت ایران نیازمند تصویب در هیئت وزیران و سپس طی مراحل قانونی در مجلس شورای اسلامی خواهد بود. 

خانم اقبال نیز در این نشست بر عزم و اراده دولت پاکستان و همچنین مقامات ایالت بلوچستان برای توسعه روابط اقتصادی با ایران با محوریت منطقه آزاد مشترک تاکید کرد.

منطقه آزاد ریمدان–گبد به‌عنوان نسل ششم مناطق آزاد کشور، بخشی از برنامه تحول راهبردی مناطق آزاد محسوب می‌شود که مورد حمایت و تاکید ریاست جمهوری و وزیر امور اقتصادی و دارایی قرار دارد.

برای مثال، افرادی با مزاج سرد و خشک ممکن است با مصرف خوراکی‌های گرم وتر مانند عسل، خرما، روغن زیتون، و دم‌نوش‌هایی، چون زنجبیل و دارچین به تعادل مزاج برسند. در مقابل، افرادی با مزاج گرم و خشک ممکن است نیاز به مصرف خوراکی‌هایی با طبع خنک‌تر مانند شیره توت، کاهو با سکنجبین و دم‌نوش عناب داشته باشند.

روغن‌مالی، یکی از روش‌های مؤثر بیرونی

یکی از روش‌های رایج و مؤثر در درمان ریزش مو در طب سنتی، استفاده از روغن‌های گیاهی برای تقویت مو و تغذیه پوست سر است. روغن‌های پیشنهادی بسته به مزاج فرد متفاوت است، اما برخی از روغن‌های پرکاربرد عبارتند از:

روغن مورد: دارای خاصیت ضدالتهاب و تقویت‌کننده فولیکول مو است.

روغن سیاه‌دانه: سرشار از آنتی‌اکسیدان و مواد مغذی بوده و به کاهش ریزش کمک می‌کند.

روغن بادام تلخ: موجب افزایش گردش خون در پوست سر شده و در تقویت پیاز مو مؤثر است.

روغن کرچک: غلیظ و مغذی است و برای موهای ضعیف و شکننده توصیه می‌شود.

روغن زیتون بکر: یک مرطوب‌کننده طبیعی برای پوست سر خشک است.

مسعود پزشکیان که به منظور ادای احترام به شاعر و متفکر بزرگ مسلمان به شهر لاهور سفر کرده بود، دیداری کوتاه با محمد نواز شریف رئیس حزب مسلم لیگ داشت.

در این دیدار، محمد نواز شریف در سخنانی با اشاره به حملات اخیر رژیم صهیونیستی، ایستادگی ملت ایران را ستود و گفت: ما در کنار جمهوری اسلامی ایران هستیم و در آینده نیز قوی‌تر از همیشه خواهیم ایستاد. ملت ایران با مقاومت خود نه‌تنها از کشورشان دفاع کردند، بلکه چهره‌ای نو و سربلند از ایران به نمایش گذاشتند. این مقاومت، تنها مقابله با یک رژیم نبود، بلکه مواجهه‌ای شجاعانه با قدرت‌های جهانی بود. مردم ایران با ایستادگی خود تاریخ پرافتخار هزاران ساله‌شان را زنده کردند. ما در پاکستان، این مقاومت را موجب عزت و افتخار خود می‌دانیم.

وی افزود: حضور من در فرودگاه برای استقبال از رئیس‌جمهور ایران، تقدیر از همین استقامت بزرگ است. پاکستان نه فقط همسایه، بلکه برادر جمهوری اسلامی ایران است و ما علاقمند به توسعه و تحکیم روابط در همه زمینه‌ها هستیم.

پزشکیان نیز در این دیدار در سخنانی با قدردانی از حمایت‌ها و همراهی مردم پاکستان اظهار داشت: اگر مسلمانان جهان متحد باشند، رژیم صهیونیستی دیگر قادر نخواهد بود ملت‌های مستقل را به‌طور جداگانه هدف قرار دهد. ما باید توان علمی، صنعتی و کشاورزی خود را با یکدیگر به اشتراک بگذاریم و با ایجاد یک بلوک متحد، نیازهای امت اسلامی را خودمان تأمین کنیم.