" بزرگ ترین وصیّت من به تو فرزند عزیز، سفارش مادر بسیار وفادار تو است. حقوق بسیار مادرها را نمى‏ توان شمرد و نمى ‏توان به حق ادا کرد. یک شبِ مادر نسبت به فرزندش از سال‏ها عمر پدر متعهد ارزنده ‏تر است. تجسّم عطوفت و رحمت در دیدگان نورانى مادر، بارقه رحمت و عطوفت ربّ العالمین است. خداوند تبارک و تعالى قلب و جان مادران را با نور رحمت ربوبیّت خود آمیخته آن گونه که وصف آن را کس نتوان کرد و به شناخت کسى جز مادران درنیاید و این رحمت لا یزال است که مادران را تحمّلى چون عرش در مقابل رنج‏ها و زحمت‏ها از حال استقرار نطفه در رحم و طول حمل و وقت زائیدن و از نوزادى تا به آخر، مرحمت فرموده ؛ رنج‏هایى که پدران یک شب آن را تحمّل نکنند و از آن عاجز هستند. این که در حدیث آمده است که "بهشت زیر قدمهاى مادران است" یک حقیقت است و این که با این تعبیر لطیف آمده است براى بزرگى عظمت آن است و هشیارى به فرزندان است که سعادت و جنّت را در زیر قدم آنان و خاک پاى مبارک آنان جستجو کنید و حرمت آنان را نزدیک حرمت حق تعالى نگهدارید و رضا و خشنودى پروردگار سبحان را در رضا و خشنودى مادران جستجو کنید. مادران گرچه همه نمونه ‏اند لکن بعض آنان از ویژگى‏هاى خاصّى برخوردارند و من در طول زندگى با مادر محترم تو و خاطراتى که از او- در شب‏هایى که با اطفال خود مى‏ گذراند و در روزها نیز- دارم، او را داراى این ویژگى ‏ها یافتم. اینک به تو اى فرزند وبه سایر فرزندانم وصیّت مى ‏کنم که کوشش کنید در خدمت به او و در تحصیل رضایت او پس از مرگ من، همان گونه که او را از شماها راضى مى بینم در حال زندگى و پس از من بیشتر در خدمتش بکوشید. "

صحیفه امام ، ج 16، ص 225و226