یکی از عمده ترین عوامل شایع شدن بی حجابی در جامعه، فروکش کردن غیرت مردانه در جامعه است. غیرت مرد، در عفاف و حجاب محارم، بسیار تاثیر گذار است. زیرا وقتی یکی از محارم زن به زن درباره پوشش یا رفتار وی تذکر میدهد، زن متوجه میشودکه از نگاه جنس مخالف، پوشش یا رفتارش، زننده و تحریک کننده است. از نظر روانشناسی، مردان خیلی بیشتر از آنکه زنها تصور می کنند، بصری هستند و بیش از تصور خانمها، جلوه های بصری در پوشش و رفتار زنان برای مردها، جذابیت دارد. وقتی دور و بر یک زن، از مردان غیرتمند و دغدغه مند محرم، خالی باشد حتی اگر آن زن، به واسطه مومن بودن و متشرع بودن، به دلیل فرمانبرداری از خالقش، اهل مراعات حداکثری حجاب باشد، هیچگاه نمی تواند از نگاه یک مرد،جذابیت های کلامی، بدنی و رفتاری یک زن را درک کند چون اساسا این هورمون های مردانه و زنانه هستند که تفاوت در نگاه و ذهن را ایجاد می کنند.
اینکه خداوند در وجود مرد نسبت به محارم، غیرت گذاشته به دلیل کمک به دیدگاه زن در شئونات اجتماعی و در ارتباطش با نامحرم است نه خشونت علیه زن. ضمن اینکه داشتن غیرت توسط مرد درباره ناموس بویژه همسرش، نشانه ای از اهمیت وجود زن، برای مرد است و اگر قرار باشد مرد، به همسر خودش و به زن غریبه در خیابان، از نظر احساس غیرت یک حس داشته باشد باید در احساس مالکیت که بخش مهمی از احساس عشق به همسر است، در وجود آن مرد شک کرد. این احساس مالکیت، در زن نیز، از جنس دیگری وجود دارد اما به جای غیرت به آن حساسیت یا حسادت زنانه می گویند.
و اما برای عفیف شدن دختران جامعه علاوه بر احیای غیرت منطقی و آموختن مهارت غیرت ورزی توام با محبت در پسران و مردان بویژه در سالهای آموزش پذیری در مدارس، اقداماتی در رابطه با تربیت دختران از سنین کودکی باید در جامعه مورد توجه قرار گیرد، مثلا اینکه از سن ۵ سالگی نباید اجازه داد بچه ها بویژه دخترها، بیرون از منزل، لباس خیلی باز بپوشن چون ۷ سال اول زندگی، حیاتی ترین دوره تربیت هست و در این دوران نباید بچه به بدن نمایی و پوشش باز در ملا عام عادت کند.
دوم اینکه باید بچه ها را با اهل بیت آشنا کرد و عشق به اهل بیت را با قصه های زیبا و با هدف الگو سازی در فرزندان جامعه تقویت کرد تا از لحاظ درونی، تایید و نگاه اهل بیت برای فرزند جامعه، اهمیت پیدا کند و نگاه و توجه و تایید مردم عادی برایش اهمیتی نداشته باشد؛ یعنی دخترم و پسرم در هر موقعیتی بیندیشد که من با این رفتار، با این پوشش ، با این انتخاب دل حضرت زهرا و امام زمان علیهم السلام را بدست بیاورم برایم مهمتر است یا دل پسر و خانم همسایه را. اینقدر باید خدا و اهل بیت در دل و ذهن بچه ها بزرگ و با اهمیت باشد که بدست آوردن دل مردم هم در راستای بدست آوردن توجه خدا و اهل بیت باشد .
سوم اینکه دخترها از طرف پدر و برادر باید درباره حجاب و پوشش خوبشان از سنین کودکی مورد تشویق قرار بگیرند؛ چون این موضوع هم به غیرت پذیری دختران، در آینده کمک می کند و هم این نگاه تاییدی جنس مخالف، به ارضای حس دیده شدن توسط جنس مخالف کمک میکند.
چهارم اینکه باید درباره آسیب های بی حجابی در جامعه، خیلی با دخترها و پسرهایمان از سن راهنمایی در خانواده و مدرسه و رسانه صحبت شود. این روزها، خیلی از جوانها و دخترهای جامعه، بابت نگارش کتابها و ساخت برنامه هایی از نوع زندگی پس از زندگی، به مسئله حق الناس توجه جدی تری دارند؛ اما متاسفانه حجاب را صرفا یک مسئله و انتخاب فردی می دانند؛ در حالی که یکی از حق الناس ترین موارد که می تواند ذهن یک پسر مجرد را به گناه باز کند و یا مردی را نسبت به همسر خودش، بی تفاوت کند ، همین بدن نمایی ها و رفتارها و کلام ها و پوشش های زننده و غیر متعارف خانم هاست.
یکی دیگر از موارد، توجه عاطفی والدین بویژه پدر به فرزند دختر است تا اعتماد به نفس دختر افزایش یابد و هر دو والد کمک کنند تا استعدادهای ذاتی بچه ها بویژه دخترهایشان در زمینه های درسی، هنری، ورزشی بارور و شکوفا شود چون عمدتا کسانی که از درون تهی تر و خالی تر هستن به خودنمایی های بیرونی و جلب توجه بیرونی بیشتر روی می آورند و آخر اینکه باید درباره اصالت رفتار و ویژگی های آدم های اصیل با بچه ها بیشتر صحبت کنیم.
آدم اصیل آدمیست که رفتار و ظاهرش، ریشه ای عمیق در باورهایش دارد و هیچ زمانی و تحت تاثیر هیچ جو و هیچ مکانی، رفتار و ظاهرش را تغییر نمی دهد چون نمی خواهد ریشه باورهایش را قطع کند. نمی خواهد؛ چون باورها و اعتقاداتش با فطرت خدادادی پیوندی ناگسستنی دارد.
