حجت‌الاسلام باقری کارشناس مذهبی درباره فرازهایی از خطبه حضرت زینب سلام‌الله علیها و اهمیت آن گفت: زینب کبری با این خطبه آتشینش خواست که عاشورا را زنده نگه دارد؛ در فرازی می‌خوانیم: «وَ أَنّى تَرْحَضُونَ قَتْلَ سَلِیلِ خاتِمِ النُّبُوَّةِ وَ مَعْدِنِ الرِّسالَةِ، وَ سَیِّدِ شَبابِ أَهْلِ الْجَنَّةِ، وَ مَلاذِ حَریمِکُمْ، وَ مَعاذِ حِزْبِکُمْ، وَ مَقَرِّ سِلْمِکُمْ، وَ آسِی کَلْمِکُمْ، وَ مَفْزَعِ نازِلَتِکُمْ وَ الْمَرْجَعِ إِلَیْهِ عِنْدَ مُقاتَلَتِکُمْ، وَ مَدَرَةِ حُجَجِکُمْ، وَ مَنارِ مَحَجَّتِکُمْ، أَلا ساءَ ما قَدَّمَتْ لَکُمْ أَنْفُسُکُمْ وَ ساءَ ما تَزِرُونَ لِیَوْمِ بَعْثِکُمْ فَتَعْساً تَعْساً، وَ نُکْساً نُکْساً، لَقَدْ خابَ السَّعْیُ»؛ یعنی «چگونه مى‌توانید این لکه ننگ را پاک کنید؟ کشتن فرزند خاتم پیامبران، معدن رسالت و آن کس که سرور جوانان اهل بهشت است و پناهگاه حریم شما و پناه حزب و گروه شما [شیعیان] و قرارگاه آرامش شما، بهبودى‌بخش زخم‌هایتان، پناهگاه شما در گرفتاری‌ها، رهبر شما به هنگام نبرد، حجت بزرگ براى شما و چراغ روشن راه‌هایتان. آگاه باشید که بد توشه‌اى را براى خود از پیش فرستاده‌‌اید و بار سنگین بدى را براى روز رستاخیزتان بر دوش گرفته‌اید. نابود شوید نابود؛ واژگون باد [پرچم تان] واژگون؛ تلاشهای‌تان تباه، دستهای‌تان بریده و کالایتان [در بازار این جهان] گرفتار خسارت باد؛ شما به خشم خدا گرفتار شده، خوارى و بیچارگى بر شما حتمى شد.»
همۀ اینها در واقع مقتل خوانی است، همه اینها روضه است. با خواندن مقتل و با خواندن مصیبات که بنی‌امیه و دشمن بر سر اهل بیت آورده است، حضرت زینب کبری سعی می‌کند تا عاشورا را زنده نگه دارد. حالا حیف نیست این خطبه با این عظمت و با این مضامین بلند محجور باشد؟ خطبه‌ای که روشنگریست، خطبه‌ای که اعلام انزجار و تنفر از طاغوت و اعلام مظلومیت اباعبدالله الحسین علیه‌السلام است.
وی افزود: این خطبه یکی از سندهای محکم و از سندهای پرافتخار شیعه خصوصاً یکی از سندهای محکمی است که عاشورا را زنده نگه داشته است. ما از این خطبه چه می‌دانیم؟ جوان‌هایمان چه می‌دانند؟ دانشجوهایمان چه می‌دانند؟ چقدر به آن پرداختیم؟ لذا این خطبه را زنده کنید. این خطبه را مطرح و چاپ کنید و برایش مسابقه بگذارید. بچه‌ها حفظ کنند. آن جوان عزیزی که توانسته کل قرآن حفظ کند، توانسته است 20 جز و 10 جز و 5 جز از قرآن را حفظ کند، استعداد این را دارد که خطبه دو صفحه‌ای را هم حفظ کند. چقدر خوب هست که این خطبه را از محجوریت دربیاوریم و آن را در هیئتها بیاوریم و خصوصاً یک روزی را برای او مشخص کنیم.
حجت الاسلام باقری ادامه داد: انسان در آن قسمت از برخورد زینب کبری با طاغوتِ وقت مات و مبهوت می‌ماند، جایی که از خودش غیرت نشان می‌دهد. ابن زیاد ملعون در حالی که با غرور بر اریکه قدرت نشسته و امام حسین را کشته اهل بیتش را اسیر کرده می‌پرسد در کربلا چه دیدی؟ فرمود «مَا رَایتُ إلّا جَمیلاً»؛ خیلی‌ها اینطور ترجمه کردند که «من جز نیکویی و زیبایی چیزی ندیدم»؛ چون لغت به لغت معنا می‌کنیم، گاهی اوقات به اصل فلسفۀ آن کلام نمی‌رسیم. آنچه که برداشت می‌شود این است که ما ذره‌ای از عمل‌مان و قیام و نهضتمان پشیمان نیستیم؛ چون تمام سعی و تلاش دشمن این بود که امام حسین را به بن بست بکشاند و از امام بیعت بگیرد و بعد از او هم تمام سعی و تلاشش این است که اهل بیتش را در سختی قرار بدهد تا اقرار کنند قیام ما کار اشتباهی بوده است و بعد دشمن همان را روی آنتن ببرد و بگوید اینها پشیمان شدند و نسبت به کاری که حسین انجام داده است، خانواده‌اش راضی نبودند، اما زینب سلام الله علیها فرمود «مَا رَأَیْتُ إِلَّا جَمِیلًا.»
وی گفت: مشابه همین را از امام زین‌العابدین علیه‌السلام داریم؛ بعد از اینکه از اسارت به مدینه بازگشتند، رجال سیاسی به دیدن امام آمدند و گفتند دیدید ما به پدرتان گفتیم نرو، اما رفت و آن اتفاقی که ما پیش‌بینی کرده بودیم افتاد. امام فرمود ما ذره‌ای از کاری که کردیم و قیامی که کردیم پشیمان نیستیم. فرمود تمام آن خون‌هایی که ریخته شد و پدر عزیزم به شهادت رسید، می‌ارزد به اینکه نام خدا و نام پیامبر از مأذنه و از بلندگوی مساجد به عنوان اذان از بین نرفته و تمام سعی و تلاش معاویه و یزید این بود که نام خدا و پیغمبر را از ماذنه‌ها بیندازد. ما شهید دادیم تا نام پیامبر باقی بماند.
