نه فقط روز عاشورا و دهه محرم که باید همه سال برایت خون گریست عزیز زهرا(س) چه آن که تو کشته ی اشک ها هستی و ما شرمساریم که در عزایت، کم گذاشته ایم و حق مطلب را در این مکتب و دستگاه به درستی به جا نیاورده ایم.
می دانم بی معرفتی است که سال ها بر سر خوانِ بی انتهای اربابت نشسته باشی و این گونه رفتار کنی، اما با این حال خرسندیم که حضرت خون خدا، سالار و آقای ماست و افتخارمان این است که نوکر چنین آقایی هستیم و تو خودت می دانی که عاشقت هستیم هرچند حجم بار گناه و معصیتمان باعث شده در این وادی عاشقی نیز شرمنده باشم.
سرافکنده ایم حسین جان که دلداده خوبی نبوده ایم برایت، اما خودتان فرمودید در هر حالی که هستید از ما روی برنگردانید.
به سان شب نخست محرم، شب عاشورا نیز توفیق حضور در هیئت حسن بن علی(ع) را داشتم، پیش از سخنران اصلی، حاج حسین کاجی میکروفون را در دست گرفت و از شهدا و دلدادگی شان به سیدالشهدا(ع) گفت و این که شهیدان، بهترین گریه کنان و عزاداران برای ارباب بی کفن بودند و باز گفت که شهدا به ما ثابت کردند در محفل و مجلس امام حسین(ع) است که می توان نقشه راه سعادت را به دست آورد و اینجاست که حال دل انسان خوب و خوش می شود و جای دیگر خبری نیست که نیست!
به راستی در اشک با معرفت برای حضرت ارباب چه راز و رمزی نهفته است که آدمی را به آنجا می رساند که "عند ربهم یرزقون" می شود و شهد شهادت او را به آرامش حقیقی می رساند.
اگر قبول داریم که هر روز عاشورا و هر زمینی کربلاست، لاجرم باید بپذیریم که ما نیز همچنان مخاطب ندای"هل من ناصر ینصرنی" حضرت اباعبدالله (ع) هستیم. این حقیقت مسلمی است که هر که ندایت را لبیک گفت، از سوی تو یاری شد و سعادتمند نام گرفت و از آن سو هر که روی برگرداند مغبون و زیان دیده شد برای همیشه تاریخ.
امروز یاری امام زمان(ع) با گفتار و رفتار، لبیک به ندای مستمر حسین بن علی(ع) است و در نهایت این که در روز عاشورا، آبروی دوعالم و سریع ترین و بزرگترین کشتی نجات را قسم می دهیم که کمکمان کند در غوغاکده آخرالزمانی و اتبلائات رنگارنگ دنیوی، سربلند باشیم و تا آخرین نفس حیات در این کره خاکی، حسینی بمانیم و فرزندش حجت بن الحسن(عج) و نائب برحقش امام خامنه ای را یاری کنیم.
منزلگه عشاق دل آگاه حسین است
بیراهه نرو ساده ترین راه حسین است
از مردم گمراه جهان راه مجویید
نزدیکترین راه به الله حسین است
