جهان‌بینی الحادی و طبیعت‌شناختی و همچنین برداشت نادرست و گزینشی از معارف اسلامی و الهی سبب ایجاد برخی توهمات و اشکالات نادرست شده است. یکی از این شبهه‌ها پیرامون جایگاه و عملکرد پیامبران علیهم‌السلام است. کسانی که به ماوراء طبیعت و جهان غیب باور ندارند، چاره‌ای جز آن ندارند که برای هر پدیده‌ای یک تفسیر و توضیح مادی ارائه دهند.

پیامبران الهی در نگاه ملحدان و طبیعت‌گرایان کسانی بودند که هدفشان به دست آوردن مقام‌های دنیایی و رسیدن به پادشاهی و حکومت بود، از این‌رو با فرمانروایان زمان خویش مبارزه کرده و پس از شکست دادن آنان، تا آخر عمر به بهترین شکل زندگی خود را سامان دادند.

یکی از راه‌های پاسخ به این‌گونه شبهات، نقد و ارزیابی مبانی الحادی و طبیعت‌گرایانه آنها است، اما برای آنکه صولت و شکوه این اشکال شکسته شود، کافی است از شبهه‌گر پرسیده شود که منابع و مستندات این اشکال کدام است؟ بالاخره لازم است این سخنان از یک منبع تاریخی برداشت شده باشد در غیر این صورت، صرف ادعا خواهد بود.

قدیمی‌ترین و تأثیرگذارترین منابع شناخت پیامبران در میان غیر مسلمانان، کتاب‌های مقدس مسیحیت و یهودیت یعنی انجیل و تورات می‌باشد. با توجه به اینکه این دو کتاب، زیر نظر دو پیامبر بزرگ خدا تدوین و گردآوری نشده، به طور طبیعی مورد تحریف قرار گرفته است. پس بديهى است داستان‌هاى اين دو كتاب كه دربردارنده نسبت‌هاى ناروا به خداوند متعال و پیامبران باشد، مورد پذیرش مؤمنان حق‌جو نخواهد بود و الزام‌آور نیست.[1]

همچنین باید این شبهه را ناشی از یک برداشت گزینشی از معارف دینی دانست؛ زیرا بر اساس اصول مسلم و استوار قرآنی[2] و روایی،[3] انسان‌ها به هر میزان که بخواهند به خداوند نزدیک شوند و رضایت او را به‌دست آورند، لازم است که مورد امتحان و آزمایش قرار گیرند. بر همین اساس، تاریخ و شواهد دینی گویای آن است که پیامبران الهی به عنوان نزدیک‌ترین افراد به خداوند، دچار مصیبت‌هایی شدند که هیچ انسانی توان تحمل آنها را ندارد.[4] به هر روی، چنین شبهاتی نمی‌تواند خللی بر باور خداباوران به ویژه مسلمانان ایجاد کند.

پی نوشت:
[1]. عسکری، سیدمرتضی، عقايد اسلام در قرآن كريم، مجمع علمى اسلامى‏، ج‏1، ص 12-11. ترجمه محمدجواد کرمی.
[2]. عنکبوت/2.
[3]. کلینی، ‌الكافي، الإسلامية، ج‏2، ص 252.
[4]. طوسی، محمد، الأمالي، دار الثقافة، ص 659.