مرحوم آیت الله محمدعلی ناصری از اساتید اخلاق حوزه در یکی از دروس اخلاق خود به موضوع «خصوصیات مومنین و اصحاب آخرالزمانی حضرت ولی‌عصر (عج)» پرداختند که متن آن بدین شرح است:

بیان فضائل، مناقب، معنای ولایت تشریعی و تکوینی و عظمت ولایت، از امثال بنده و بزرگتر از بنده خارج است و خود اهل بیت علیهم السلام باید در این رابطه سخن بگویند و لکن در روایات و ادعیه و زیارات از اهل بیت علیهم السلام این موضوع به روشنی بیان شده است.

در زمان حضرت موسی بن جعفر علیهما السلام، شیعیان کتاب‌هایی را در رابطه با فضائل حضرت بقیة الله می‌نوشتند. حدود 1۵۰۰ جلد کتاب در رابطه با فضائل و مناقب و قیام حضرت و پیاده کردن عدل واقعی توسط ایشان نوشته شده است، نه تنها شیعیان بلکه سی نفر از علمای برجسته اهل سنت، کتاب مستقل در این باب نوشته‌اند.

۳۱ نفر از علمای برجسته اهل سنت، در کتاب‌هایشان فصلی را به معرفی حضرت بقیة الله، مسئولیت و قیام ایشان اختصاص داده‌اند.

۱۴۴ نفر از علمای اهل سنت در کتاب‌هایشان اسم حضرت، پدر و مادر ایشان و مسئولیت ایشان را ذکر کرده‌اند که در مجموع ۲۰۵ نفر از علمای اهل سنت راجع‌به امام زمان علیه السلام صحبت کرده‌اند.

۲۵۰۰ جلد کتاب در رابطه با فضائل و مناقب و علائم ظهور و قیام امام زمان علیه السلام نوشته شده است.

بنابراین آنچه که در رابطه با همه ائمه‌اطهار علیهم السلام شنیده‌اید، همان‌ مطالب را نسبت به امام زمان (ع) هم معتقد باشید، یعنی آنچه که مثلا درباره فضائل امیرالمؤمنین علیه السلام نوشته شده، همان‌ها درباره امام زمان علیه السلام نیز صدق می‏کند. چون فضائل امام علی (ع) بواسطه ولایت کلیّه الهی است، همین ولایت کلّیه را امام زمان (ع) هم دارد.

نبی اکرم (ص) در منبرها و سخنرانی‏هایشان مرتب از امام زمان (ع) و مردم آخرالزمان نام برده‌اند. زمان فرج امام زمان (ع) را فقط خدا می‌داند و ما وظیفه داریم که خود را بسازیم و آماده شویم تا در زمان ظهورشان در رکابشان باشیم.

در حِلّه که بین بغداد و نجف است، مسجدی وجود دارد که مقام امام زمان (ع) است. یکی از علمای برجسته در آنجا مرتب از حضرت سوال می‌کرد که یابن الحسن شما ۳۱۳ نفر نیاز دارید، الان هزار نفر در حِله و نجف منتظر و عاشق دارید، در سایر جاها هم که تعداد منتظران شما زیاد است، پس چرا ظهور نمی‌کنید؟

شبی ناراحت شد و به بیابان رفت و گله می‏کرد که یابن الحسن چرا نمی‌آیید در حالی که وسیله موجود است.

در همان حال صدایی به گوشش رسید که فلانی چه می‌خواهی؟

جواب داد: آن کس که من دنبالشم، می‌داند که چه می‌خواهم.

 به محضر حضرت مشرف شد. حضرت فرمودند شب جمعه کسی در خانه نباشد و تو با قصاب محله در بین هزار نفر فقط چهل نفر را جمع کنید و بیاورید تا قیام کنیم، به احدی این مطلب را نگویید و جلساتی را بگیرید و چهل نفر از عاشقان و منتظران مرا وعده دهید که شب جمعه غسل کنند و کفن بپوشند و شمشیر بردارند و نزد من بیایید. دو عدد بزغاله هم بگیر و به پشت بام ببر و این موضوع را به احدی نگو.

آن عالم رفت و چهل نفر را جمع کرد. آن چهل نفر غسل کردند و کفن ‌پوشیدند و بعد از نماز ندای «یابن الحسن» بیا سر دادند. ناگهان نوری تابید و خانه روشن شد و همه شروع به گریه و التماس کردند و حضرت صدا زد که قصاب به بالای پشت بام بیا.

قصاب دوید و حضرت فرمودند که سر این بزغاله را ببر، او سرش را برید و خون‌ از ناودان پایین ریخت، همه گفتند حضرت قصاب را کشت‌. سپس حضرت آن عالِم را به بالای پشت بام صدا زد و به قصاب گفت که سر بزغاله دومی را ببر.

حضرت فرمودند: الان پایین برویم و با آن چهل نفری که جمع کرده‏اید قیام کنیم. رفتند پایین و دیدند که هیچ کس نیست و همه آنها فرار کرده‏اند.

ما منتظر واقعی نیستیم چون اگر چنانچه بودیم گناه نمی‌کردیم. آنچه که بین ما و امام زمان (ع) فاصله انداخته گناهانمان است، آنچه که باعث شده مدام گرفتار باشیم و آبرویمان در خطر باشد گناهانمان است.

انتظار واقعی فرج امام زمان (ع) ثواب زیادی دارد، وقتی می‌گوییم شیعه هستیم بایستی در عقیده‌ خود ثابت قدم باشیم.

در روایت است که بهترین عبادت دو چیز است: یکی اینکه ساکت باشی و زبانت را کنترل کنی و دوم آنکه منتظر امام زمان (ع) باشی. کسی که منتظر امام زمان (ع) باشد، حواسش را جمع می‌کند و گناه نمی‌کند و به حضرت وصل شده است.

از نبی اکرم (ص) روایت است که به اصحاب خود فرمودند: «قَومٌ مِن بَعدِکُم، الرّجُلُ الواحدُ مِنهُم لَه أجْرُ خَمسِینَ مِنکُم. قالوا: یا رسولَ اللّه ِ، نَحنُ کُنّا مَعکَ ببدرٍ و اُحدٍ و حُنَینٍ و نزلَ فینا القرآنُ ! فقالَ: إنّکُم لو تُحَمَّلوا لِما حُمِّلوا لَم تَصْبِروا صَبْرَهُم»؛ پس از شما مردمانی خواهند آمد که عمل یکی از آنان اجر پنجاه نفر از شما را دارد. عرض کردند: ای پیامبر خدا! ما که در [جنگهای ]بدر و اُحُد و حنین همراه شما بودیم و قرآن در میان ما نازل شد! حضرت فرمودند: اگر آنچه بر سر ایشان می آید، به سر شما بیاید، مانند آنان شکیبایی نمی‏ورزید. آنان پیرو و دوستدار ما هستند و تمام گرفتاری‌هایشان را تحمل می‌کنند و دست از دین خود برنمی‏دارند.

روایت دیگری از نبی اکرم (ص) است که در منبر فرمودند: «أَللّهُمَّ لَقِّنِی إِخْوانِی»؛ خدایا برادرانم را به من برسان. اصحاب عرض کردند: یا رسول لله برادران شما چه کسانی هستند؟

حضرت فرمودند: برادران من قومی هستند که در آخرالزمان خواهند آمد. شما اصحاب من هستید. آنها به من ایمان می‌آورند، در حالی که مرا ندیده‌اند و براساس آنچه که نوشته شده به من ایمان آورده‏اند؛ اما شما مرا می‌بینید و معجزات مرا می‌بینید و ایمان آورده‏اید.

بنابراین شما دوستداران اهل بیت علیهم السلام برادران پیغمبر هستید، احترام آنها را حفظ کنید و گناه نکنید.

امام سجاد علیه‌السلام می‌فرماید: «مَن ثَبَتَ علی وَلایتِنا فی غَیبةِ قائمنا أعطاهُ اللّه ُ أجرَ ألفِ شهیدٍ ، مثلِ شُهَداءِ بدرٍ و اُحدٍ»؛ هر که در روزگار غیبت قائم ما، بر ولایت ما استوار بماند، خداوند پاداش هزار شهید مانند شهیدان بدر و اُحُد را به وی عطا می‏فرماید.