شرح حدیثی از حضرت امام محمد باقر عليه‌السّلام توسط حضرت آیت‌الله العظمی خامنه‌ای در جلسه درس خارج فقه ِ سیزدهم دی‌ماه 89 (بیست و هشتم محرم‌الحرام 1432):
«عَنْ أَبُو جَعْفَرٍ ع يَا صَالِحُ اتَّبِعْ مَنْ يُبْكِيكَ وَ هُوَ لَكَ نَاصِحٌ وَ لَا تَتَّبِعْ مَنْ يُضْحِكُكَ وَ هُوَ لَكَ غَاشٌّ وَ سَتَرِدُونَ عَلَى اللَّهِ جَمِيعاً فَتَعْلَمُون»
كافى، ج 2، ص 683
فى الكافى و التّهذيب، عن الباقر (عليه‌السّلام): [حضرت امام محمدباقر علیه‌السلام فرمودند:] «اتّبع من يبكيك و هو لك ناصح»؛ [از] آن كسى كه حرف هائى به تو مي زند كه آنقدر تلخ است كه تو را به گريه مى‌آورد، اما خيرخواه توست؛ حرف او را قبول كن. «اتّبع» يعنى حرف او را گوش كن، بپذير؛ [اگرچه] تلخ است، ليكن به نفع توست.
«و لا تتّبع من يضحكك و هو لك غاش»؛ ولى گوش نكن، پيروى نكن از حرف آن كسى كه حرف هاى شيرينى مي زند كه خوشت مى‌آيد و لب هاى تو را به تبسم باز مي كند، اما «و هو لك غاش»؛ فريبگر است، غش مي كند با تو، خيرخواهى ندارد، از روى بددلى و بدخواهى است، [ولی] حرفى مي زند كه تو خوشت بيايد؛ از اين شخص پرهيز كن.
«و ستردّون الى اللَّه جميعا فتعلمون»؛ وقتى پيش خداى متعال رفتيد، آنگاه حقايق دل هاى يكديگر را آنجا خواهيد فهميد.
