در فرازی از دعای ماه رجب می خوانیم «أَعْطِنِى بِمَسْأَلَتِى إِیَّاکَ جَمِیعَ خَیْرِ الدُّنْیا وَجَمِیعَ خَیْرِ الْآخِرَةِ»؛ یعنی خدایا  همه‌ی خیر دنیا و خیر آخرت را به من عطا کن. در این فراز چند نکته قابل توجه است:

اول اینکه خیر دنیا و آخرت عطا شدنی است آن هم از جانب خداوند. دوم اینکه خیر دنیا و آخرت با درخواست و دعا از خداوند حاصل می شود و انسان مؤمن باید دائم از خداوند این موضوع را طلب کند. سوم اینکه دنیا و آخرت کنار یکدیگر مطرح شده است؛ یعنی خیر دنیا متصل به آخرت است. انسان در دنیا باید برای آخرت کار کند و بلکه هر دو را با یکدیگر همسو کند. 

نکتۀ دیگر اینکه باید پرسید مصداق خیر دنیا و آخرت چیست؟ وقتی به احادیث رجوع می کنیم، مصادیق متعددی را می یابیم؛ از جمله آنکه امام صادق علیه‌السلام تقوای خداوند را خیر دنیا و آخرت معرفی کرده، فرمود  «مَنْ یَتَّقِ اللّه‌َ فَقَدْ اَحْرَزَ نَفْسَهُ مِنَ النّارِ بِاِذْنِ اللّه‌ِ وَ اَصابَ الْخَیْرَ کُلَّهُ فِى الدُّنْیا وَ الآخِرَةِ»؛ یعنی هرکه تقواى الهى پیشه کند، خود را به خواست خداوند از آتش حفظ کرده و به همه خیر دنیا و آخرت دست یافته است. 

امیرالمؤمنین علیه‌ السلام نیز راهکار جلب خیر دنیا و آخرت را در خوش خلقی و حُسن نیت مطرح کرده، فرمود «ما اَعْطَى اللّه‌ُ سُبْحانَهُ الْعَبْدَ شَیْئا مِنْ خَیْرِ الدُّنْیا وَ الآخِرَةِ اِلاّ بِحُسْنِ خُلُقِهِ وَ حُسْنِ نیَّتِهِ؛ یعنی خداوند خیر دنیا و آخرت را جز به خاطر خوش اخلاقى و خوش نیتى به بنده نمى‌دهد.»

 پیامبر صلى‌الله‌علیه‌ و آله نیز دو خصلتِ صبر و شکرگزاری را دو مصداق خیر دنیا و آخرت به ما معرفی کردند. در این حدیث می خوانیم «خَصْلَتانِ مَنْ رَزَقَهُما قَدْ اُعْطىَ خَیْرَ الدُّنْیا وَ الآْخِرَةِ مَنْ اِذَا ابْتُلىَ صَبَرَ وَ اِذا اُعْطىَ شَکَرَ»؛ یعنی دو خصلت است که به هرکه داده شد، خیر دنیا و آخرت به او داده شده است: 1. هرگاه گرفتار شد صبر کند 2. هرگاه به او عطا شد، شکرگزارى کند.» 

در حدیثی دیگر شخصى از امام کاظم صلى‌الله‌علیه‌ و‌ آله درخواست کرد که در کلامى کوتاه، چیزى به او بیاموزد که با آن خیر دنیا و آخرت را به دست آورد. حضرت فرمودند: خشمگین مشو؛  اِنَّ رَجُلاً سَاَلَ الْعالِمَ اَنْ یُعَلِّمَهُ ما یَنالُ بِهِ خَیْرَ الدُّنْیا وَ الآْخِرَةِ وَ لا یُطَوِّلَ عَلَیْهِ فَقالَ لا تَغْضَبْ».