درد دل صالحی در الاخبار
جمهوری اسلامی ایران همه آنچه که می توانست را برای مجاب کردن طرف های درگیری در سوریه انجام داد تا آنها پای میز مذاکره بنشینند و آماده است اقدامات بیشتری در این راستا انجام دهد. ما آمادگی داریم برای رفع موانع پیش روی گفت و گوی ملی در دمشق تلاش کنیم.
آنچه در زیر می خوانید، یادداشت علی اکبر صالحی، وزیر امور خارجه ایران در روزنامه الاخبار است. وی در این یادداشت تاکید کرده است که ایران از هر راه حلی که ثبات را به سوریه بازگردانده و منافع مردم را تضمین کند، حمایت می کند. صالحی همچنین خاطرنشان می کند ایران برای کمک به برداشتن موانع موجود در راه گفت و گوی ملی در دمشق آماده است.
نظاره بر آنچه که امروز در سوریه می گذرد، قلب من را به تبش می اندازد. این من را به وحشت می اندازد که کشوری که زمانی مهد تمدن بود ، اینک به یک مسلخ تبدیل شده و در آن تخریب و ویرانی بی امان ادامه دارد. در کهن ترین پایتخت مسکونی جهان، بوی خون، شهد یاسمن را از بین برده است.
آیا این سرنوشتی بود که سوریه لیاقت آن را داشت؟ سوریه ای که زمانی مکانی برای آشتی جویی و صلح به شمار می رفت.پرسش من اکنون متوجه هم کیشانم است که پرچم مخالفان، اصلاح و تغییر را برافراشته اند. آیا این همان چیزی است که در این کشور می خواهید – مزدوران ماهری که با دستان آغشته به خون به نام اسلام و سوریه به اینجا اعزام شده اند؟
آیا هر دو ما به واقع پیرو حضرت محمد (ص) هستیم؟ اگر او امروز در بین ما بود، فرقه ای گرایی و کشتار مسلمانان تنها به بهانه دیدگاه های متفاوت را می پذیرفت؟ آیا پیامبر تخریب اماکن مقدس و حوادثی نظیر آنچه در مورد جسد حجر بن عدی روی داد را قبول داشتند؟
آیا این سرنوشتی بود که سوریه لیاقت آن را داشت؟ سوریه ای که زمانی مکانی برای آشتی جویی و صلح به شمار می رفت.پرسش من اکنون متوجه هم کیشانم است که پرچم مخالفان، اصلاح و تغییر را برافراشته اند. آیا این همان چیزی است که در این کشور می خواهید – مزدوران ماهری که با دستان آغشته به خون به نام اسلام و سوریه به اینجا اعزام شده اند؟
من هیچ راه جز انتخابات آزاد و شفاف نمی بینم تا مردم سوریه از طریق آن بتوانند به هدف تصمیم گیری در مورد سرنوشت و تعیین رئیس جمهور و حکومت کشورشان، دست یابند. آیا شما واقعا بر این باورید که چارچوب جدید می تواند از بطن تخریب ها ، اسلحه و خودروهای بمب گذاری شده بیرون بیاید. آیا این کافی نیست که دشمن صهیونیستی ما وارد صحنه سوریه شده است؟
این بهایی است که سوریه باید برای باقی ماندن به عنوان بخشی از محور مقاومت در منطقه و برای ایستادگی در کنار فلسطینی ها بپردازد؟ آیا ما باید کنار صحنه بایستیم و نظاره گر تحولاتی باشیم که منطقه را دگرگون می کند؟
شاید در آغاز بحران سوریه، برخی سردرگمی ها در مورد آنچه در شرف وقوع است، وجود داشت. اما با توجه به تمامی رویداد هایی که از آن پس اتفاق افتاده، آیا هیچ کس تردیدی دارد که در سوریه یک جنگ نیابتی در جریان است؟
آنهایی که راستی به دنبال آزادی هستند از تخریب زیرساخت کشور شامل بیمارستان ها، مدارس، کارخانه ها، دانشگاه ها و بخش های نفت و گاز هیچ نفعی نمی برند. آنها در چند ماه؛ همه آنچه که در چندین سال و چند دهه ساخته شده بود را ویران کردند. این دور از منطق است که کسی برای روشن کردن یک سیگار، کشوری را به آتش بکشد.
شاید در آغاز بحران سوریه، برخی سردرگمی ها در مورد آنچه در شرف وقوع است، وجود داشت. اما با توجه به تمامی رویداد هایی که از آن پس اتفاق افتاده، آیا هیچ کس تردیدی دارد که در سوریه یک جنگ نیابتی در جریان است؟
از همان نخستین روزهای بحران سوریه، موضع جمهوری اسلامی به روشنی خورشید بود. ما از درخواست قانونی مردم سوریه حمایت کردیم و در عین حال آشوب را به همه اشکالش محکوم کردیم. ما اعلام کردیم مخالف مداخله خارجی هستیم.
ما همچنین خاطرنشان کردیم که هر کسی که برای گفت و گوی جامع دولت و مخالفان پیش شرط بگذارد، در واقع روند حل بحران را تضعیف کرده است. به عقیده من چنین فرد یا گروهی تنها اهداف تعیین شده از سوی قدرت های خارجی را دنبال می کند.
من هیچ راه حلی برای خواسته مردم سوریه به منظور تعیین سرنوشت ، رئیس جمهور و حکومت کشور نمی بینم، به جز انتخابات آزاد و شفاف. مردم سوریه به تنهایی می توانند در مورد ماهیت حکومت کشورشان و کسی که آن را رهبری می کند، تصمیم بگیرند.
به عنوان وزیر امور خارجه ایران، آرزوی من این است که سازمان های منطقه ای به همراه هر کسی که در هر جای جهان، نفوذی در این ماجرا دارد، همه آنچه که می تواند را برای جلوگیری از افزایش تنش ها در سوریه انجام دهد. تنش هایی که دستیابی به هر گونه راه حل سیاسی را دشوار تر می کند. من از همه آنهایی که در سوریه، طرفی را علیه طرف دیگر تحریک می کنند، می خواهم که به ارسال سلاح؛ تروریست ها و مزدوران، خاتمه دهند.
آنها باید بدانند که اکنون گروه های مسلح در سوریه خارج از اصول عمل می کنند و کسی جلودار آنها نیست. افراطی گرایی فزاینده و دسترسی آنها به سلاح، ثبات منطقه را تهدید می کند. هر کسی که دست به این بازی در سوریه زده به خوبی می داند که آنها نمی توانند از واکنش ها فرار کنند و تجربه عراق این واقعیت را نشان می دهد.
به عنوان وزیر امور خارجه ایران، آرزوی من این است که سازمان های منطقه ای به همراه هر کسی که در هر جای جهان، نفوذی در این ماجرا دارد، همه آنچه که می تواند را برای جلوگیری از افزایش تنش ها در سوریه انجام دهد. تنش هایی که دستیابی به هر گونه راه حل سیاسی را دشوار تر می کند. من از همه آنهایی که در سوریه، طرفی را علیه طرف دیگر تحریک می کنند، می خواهم که به ارسال سلاح؛ تروریست ها و مزدوران، خاتمه دهند.
ما ابتکاری برای حل مساله سوریه ارایه دادیم و آن را پیش روی همه طرف ها گذاشتیم. من از آنهایی که این ابتکار عمل را نپذیرفتند، می پرسم: چرا به ابتکار ما اهمیت ندادید؟ چرا آن را جدی نگرفتید؟ جمهوری اسلامی ایران همه آنچه که می توانست را برای مجاب کردن طرف های درگیری در سوریه انجام داد تا آنها پای میز مذاکره بنشینند و آماده است اقدامات بیشتری در این راستا انجام دهد. ما آمادگی داریم برای رفع موانع پیش روی گفت و گوی ملی در دمشق تلاش کنیم.
ما ابتکار عملی مطرح کرده و آن را به طرف های دخیل در سوریه ارایه دادیم. ما حتی موافقت خود را با هر گونه طرحی که به دنبال راه حل سیاسی در سوریه باشد اعلام کردیم. دولت اسد نیز انعطاف پذیری هایی نشان داد و واکنش های مثبتی داشت. من از آنهایی که این طرح را نادیده گرفتند، می پرسم: چرا به ابتکار ما اهمیتی ندادید و آن را جدی نگرفتید؟
من اینجا اعلام می کنم که ایران به طور کامل برای حمایت از هر پیشنهاد عادلانه ای که در آن هم منافع مردم سوریه تضمین شود و هم ثبات به این کشور بازگردد، آمادگی دارد. ایران از همه آنهایی که در افکار عمومی نفوذ دارند، می خواهد در مقابل تلاش هایی که هدف آن عمیق تر کردن شکاف ها در سوریه است، هر آنچه که می توانند را انجام دهند. در نهایت، این واقعا مایه تاسف است که این همه منابع و سرمایه به جای کمک به فلسطین، برای تخریب کشوری هزینه می شود که به قلب همه ما نزدیک است.
