قرآن والاترین مرجع نزد مسلمانان است. قرآن سخن خداوند است که بر پیامبر اکرم (ص) نازل شده و باطل به هیچ وجه بدان راه ندارد. « لا یاتیه الباطل من بین یدیه و لا من خلفه» و هرکس در آن شک ورزد بدان کافر شده است؛ مسلمانان همه آن را مقدس می شمارند اما در تفسیر آن اختلاف دارند.

مرجع شیعه در تفسیر، کلمات پیامبر (ص) و ائمه (ع) است و مرجع اهل سنت احادیث پیامبر است و به صحابه اعتماد می ورزند و معلوم است اهل بیت (ع) آگاه ترین و عالم ترین مردم به کتاب خدایند.

و اما قول به تحریف که به شیعه نسبت داده می شود صرف تهمت است و در عقاید ایشان اثری از آن نیست و ما انواع تحریف را که فرض آن ممکن است، متذکر می شویم تا دریابیم کدامین قسم محل نزاع است و سپس کتاب و سنت بر عدم وقوع آن استدلال می نمائیم.

انواع تحریف

1- نقل شیء از موضعش به موضعی دیگر؛ و این معنای لغوی تحریف به اتفاق تمامی مسلمین واقع شده است و گواه آن قول خداوند است: «من الذین هادو یحرفون الکلم عن مواضعه . . . » (1) بعضی از یهودیان سخنان را از جای خود تحریف می کنند.

2- کاستن یا افزودن یک یا دو کلمه با حفظ نفس قرآن: این تحریف در زمان اصحاب واقع شد و لذا عثمان امر به سوزاندن مصحف ها نمود و آنچه وی جمع آوری کردهمین قرآن معروف میان مسلمانان است.

3- تحریف به زیاده: به این معنی که پاره ای از آیات قرآنی که در دست ماست از کلام نازل شده نیست؛ تحریف به این معنا به اجماع مسلمانان باطل است.

دلایل ابطال شبهه تحریف در قرآن شریف

1- « انا نحن نزلنا الذکر و انا لحافظون» (2) این آیه بقاء قرآن را از تحریف تضمین می کند و ضمانت الهی تخلف ناپذیر است.

2- « و انه لکتاب عزیز لا یأتیه الباطل من بین یدیه و لا من خلفه تنزیل من حکیم حمید» (3)

3- حدیث معروف ثقلین، بدین بیان که قول به تحریف مستلزم عدم وجوب تمسک به قرآن و مقتضی سقوط آن از جحیت است در حالیکه پیامبر اکرم(ص) در حدیث ثقلین ما را امر می فرماید که بدان تمسک ورزیم.

4- اخبار عرضه به کتاب خدا، از جمله فرموده رسول خدا (ص): « آنچه را موافق کتاب خداست بگیرید و آنچه مخالف آن است رها سازید.» و این مستلزم عدم تحریف قرآن است.

5- مسأله اعجاز که به واسطۀ آن تحدی می شود. چنانکه خداوند می فرماید: « ام یقولون افتریه قل فأتوا بسوره من مثله» (4) آیا می گویند محمد آن را جعل کرده است؟ بگو سوره ای مثل آن بیاورید. و این به تعبیر علما از بزرگترین دلایل بر نفی تحریف است.

6- تصریح ائمه هدی به عدم تحریف و نیز اعتراف علمای بزرگ شیعه به عدم تحریف همچون شیخ صدوق، شیخ مفید، سید مرتضی، شیخ طوسی و دیگران

1- نساء : 46

2- حجر : 9

3- فصلت : 41 و 42

4- يونس : 38