ظهور منجی در آخر الزمان، یکی از مباحث مشترک بین تمام ادیان است. آن چه که بین آن‌ها تفاوت دارد، اختلاف در مصداق آن است.

برخی مانند مسیحیان، منجی را حضرت مسیح می‌دانند؛ زیرا آن‌ها معتقدند که حضرت مسیح در آخر الزمان بر می‌گردد. اما از ویژگی‌ها و خصوصیاتی که در کتاب‌های مسیحیان در خصوص حضرت مسیح مطرح شده است، چنین بر می‌آید که مراد از منجی، شخصی غیر از حضرت مسیح است .[۱]

نقش هدایت گری حضرت مسیح در زمان ظهور

قرآن کریم حضرت مسیح را به عنوان پیامبری معرفی می‌کند که قبل از رحلتش همه اهل کتاب به او ایمان می‌آورند. «وَ إِنْ مِنْ أَهْلِ الْکِتابِ إِلاَّ لَیُؤْمِنَنَّ بِهِ قَبْلَ‏ مَوْتِهِ‏ وَ یَوْمَ الْقِیامَةِ یَکُونُ عَلَیْهِمْ شَهیداً ؛[۲] و هیچیک از اهل کتاب نیست مگر این که پیش از مرگش به او [حضرت مسیح‏] ایمان می‌‏آورد و روز قیامت، بر آن‌ها گواه خواهد بود.» این در حالی است که بسیاری از اهل کتاب «یهود» در زمان پیامبری حضرت مسیح به او ایمان نیاوردند؛ پس باید مراد زمانی دیگر باشد!

از طرفی قرآن کریم به زنده بودن حضرت مسیح علیه السلام تصریح می‌کند. «وَ ما قَتَلُوهُ وَ ما صَلَبُوهُ وَ لکِنْ شُبِّهَ لَهُمْ وَ إِنَّ الَّذینَ اخْتَلَفُوا فیهِ لَفی‏ شَکٍّ مِنْهُ ما لَهُمْ بِهِ مِنْ عِلْمٍ إِلاَّ اتِّباعَ الظَّنِّ وَ ما قَتَلُوهُ یَقینا ؛[۳] در حالی که نه او را کشتند و نه بر صلیب آویختند؛ لکن امر بر آنها مشتبه شد؛ و کسانی که در مورد (قتل) او اختلاف کردند، از آن در شک هستند و علم به آن ندارند و تنها از گمان پیروی می‏‌کنند؛ و قطعاً او را نکشتند!»

با توجه به این دو آیه، به خوبی روشن می‌شود که بعد از نزول حضرت مسیح از آسمان، که در زمان ظهور حضرت مهدی علیه السلام است، دو اتفاق جهانی رخ می‌دهد:

یک. تمام یهودیان به حضرت مسیح علیه السلام ایمان می‌آورند.
دو. مسیحیان نیز دست از الوهیت او برداشته و به او ایمان می‌آورند .[۴]

قبل از رحلت حضرت مسیح علیه السلام، در دوران ظهور امام زمان علیه السلام، تمام یهودیان و مسیحیان به او ایمان می‌آورند .[۵]

اقامه نماز به امامت حضرت مهدی (ع)

یکی از اتفاقات زیبای زمان ظهور، اقتدا کردن حضرت مسیح علیه السلام به حضرت مهدی علیه السلام است و همین اتفاق، باعث می‌شود تمام کسانی که به حضرت عیسی علیه السلام ایمان آورده‌اند، به امام زمان علیه السلام نیز ایمان بیاورند و نتیجه آن، فراگیری حکومت حضرت از مشرق تا مغرب خواهد بود .[۶]

مسئولیت حضرت مسیح در دولت حضرت مهدی (ع)
حضرت عیسی علیه السلام در دوران حکومت مهدوی دارای دو مسئولیت مهم می‌باشند:

۱. مقام وزارت
بعد از این که حکومت حضرت برپا شد، حضرت مسیح علیه السلام به عنوان وزیر حضرت، برخی از امور را به دست گرفته و هموارکننده حرکت حضرت مهدی علیه السلام خواهد بود .[۷]

از جمله اقدامات مهم حضرت مسیح علیه السلام در آن دوران، کشتن دجال خواهد بود؛ و آن زمانی است که حضرت عیسی علیه‌السلام، با سپاه هفتاد هزار نفری یهود به رهبری دجّال روبرو می‌شود و حضرت عیسی خود را به او رسانده و با ضربتی او را به هلاکت می‌رساند .[۸]

هر چند برخی از روایات کشته شدن دجال را به امام زمان علیه السلام نسبت داده‌اند ؛[۹] ولی شاید جمع آن به این است که کشته شدن دجال به دستور حضرت مهدی علیه السلام و با دست حضرت مسیح خواهد بود.

۲. مقام قضاوت
سرانجام حضرت مسیح مقام قضاوت در بین مردم را به عهده خواهد گرفت و به دست اوست که صلیب‌ها از بین می‌رود .[۱۰]

بنابراین، حضرت مسیح علیه السلام در ظهور حضرت مهدی علیه السلام، جایگاه رفیعی دارد.

پی نوشت
[۱]. مجله انتظار، ش ۳۴، مقاله «مقایسه گونه شناسی موعود مسیحیت با موعود شیعه»، ص ۱۱۹.
[۲]. سوره نساء، آیه ۱۵۹.
[۳]. سوره نساء، آیه ۱۵۷.
[۴]. تفسیر نمونه، مکارم، ج ۴، ص ۲۰۴.
[۵]. تفسیرقمی، ج ۱، ص ۱۵۸.
[۶]. کمال الدین، صدوق، ج ۱، ص ۲۸۰.
[۷]. التشریف بالمنن، ابن طاووس، ص ۱۷۴.
[۸]. تفسیرقمی، ج ۲، ص ۲۷۱؛ التفسیر القرآن العظیم، ابن کثیر، ج ۷، ص ۱۳۶.
[۹]. کمال الدین، صدوق، ج ۲، ص ۵۲۷.
[۱۰]. بشارة المصطفی، طبری عاملی، ص ۲۵۸؛ ینابیع المودة، قندوزی، ج ۳، ص ۳۵۷.

روز دوشنبه ۶ دی، ایران و ۱+۴ بار دیگر دور میز مذاکرات وین می‌نشینند تا ادامه دهنده گفتگوها برای رفع تحریم‌هایی باشند که کلید بازگشت آمریکا به توافق برجام است.

در عین حال، دور هشتم گفتگوهای وین به منزله دومین رویارویی مذاکره کنندگان دولت جدید ایران با تروئیکای اروپایی است که با کنار گذاشتن موضع منفعلانه دوره ترامپ، نقش به ظاهر پیچیده‌ای را برای خود انتخاب کرده اند که تا حد زیادی به اهرم تهدید متکی است.

نقش E۳ (انگلیس، فرانسه و آلمان) در مواجهه با آنچه که روزنامه «هاآرتض» از قول «عاموس هرئیل» تحلیلگر نظامی صهیونیست، از آن به عنوان «شگفتی از مواضع محکم طرف ایرانی» تعبیر می‌کند؛ چند وجهی و تا حدی مایه سردرگمی است.

اول آنکه تروئیکا می کوشد از قالب سه کشور اروپایی فراتر رود و ۱+۴ را که شامل چین و روسیه هم می‌شود، یک کل منسجم در مقابل ایران جلوه دهد.

دوم آنکه وقتی «انریکه مورا» به نمایندگی از اتحادیه اروپا برای مذاکره با ایران پیشرفتی نسبی قائل می‌شود، E۳ در اقدامی متضاد با مورد اول، دم از عدم پیشرفت می‌زند.

سوم آنکه تروئیکا وانمود می‌کند که در روند بازگرداندن برجام به مسیر اصلی، حتی بیشتر از آمریکا به حفظ منافع رژیم صهیونیستی متعهد است.

در ادامه به هر یک از جنبه‌های نقش تروئیکا خواهیم پرداخت حال آنکه بازی E۳ فقط زمانی قابل درک است که نقش آمریکا را به عنوان حقیقت موازی که بیرون اتاق مذاکره پرسه می‌زند؛ موشکافی کنیم.

سالیوان در تل آویو / تحلیل یک سفر

سفر هفته گذشته «جیک سالیوان» مشاور امنیت ملی کاخ سفید به فلسطین اشغالی، شاید بهترین سرنخ برای باز کردن کلاف پیچیدگی‌های عامدانه ای باشد که تروئیکا و آمریکا در مسیر بازگشت به اصل برجام ایجاد می‌کنند.

پیش درآمد انجام این سفر، انتشار خبری بود مبنی بر اینکه «جو بایدن» رئیس جمهور آمریکا سه هفته‌ای است که از پاسخ دادن به تماس تلفنی «نفتالی بنت» نخست وزیر رژیم صهیونیستی خودداری می‌کند-خبری که قرار بود خروجی آن القای اختلاف واشنگتن-تل آویو در قبال به سرانجام رساندن مذاکرات وین باشد.

پیش از آن هم، ادعاهایی مطرح بود مبنی بر اینکه «رابرت مالی» نماینده آمریکا در امور ایران، با حضور در «لیورپول» که محل برگزاری اجلاس وزاری خارجه گروه ۷ بود؛ مانع از صدور بیانیه‌ای شدید اللحن علیه ایران شد تا مبادا مذاکرات وین از مسیر اصلی خارج شود.

اولین استنباط از این جریان سازی آن است که «آمریکا مشتاق ورود به اتاق مذاکرات وین است». اما آنچه در پس این استنباط القا می‌شود؛ همان خطی است که تروئیکا دنبال می‌کند و به اتهام «طرح شروط غیر منطقی از سوی ایران» به عنوان مانعی برای حسن نیت ادعایی واشنگتن منتهی می‌شود.

اینکه آمریکا و رژیم صهیونیستی درباره مذاکرات وین با یکدیگر به اختلاف برخورده اند می‌تواند از برخی جهات صحت داشته باشد اما این را نباید به منزله یک اختلاف بنیادی تلقی کرد. آنچه واشنگتن را دلخور کرده رجزخوانی‌های تل آویو درباره استقلال عمل در توسل به گزینه نظامی علیه ایران است چرا که کوچک‌ترین اشتباه در این زمینه با پاسخ دندان شکن تهران مواجه می‌شود. بایدن در لحظه راهبردی «چرخش تمام عیار به ایندوپاسیفیک» که مستلزم تمرکز نیرو و تجهیزات برای مهار چین است؛ توانایی آن را ندارد که خود را درگیر جنگ جدیدی در خاورمیانه کند.

تروئیکا و آمریکا / نقش‌های مکمل

در واقع، سفر سالیوان به فلسطین اشغالی با این هدف انجام شد که تل آویو از مانور دادن روی گزینه نظامی دست بردارد چرا که تکرار این موضع آن هم وقتی قصد واقعی برای انجام آن وجود ندارد، از کارایی این تهدید که هدف اصلی اش ایجاد ترس در ایران است می کاهد.

این می‌تواند محتمل‌ترین تصویر از پشت پرده دیدارهای سالیوان با مقامات صهیونیست باشد چرا که خروجی آن مانور دادن روی سه طرح تکراری «حصول توافق نهایی در مذاکرات وین»، «حصول توافق موقت» و در نهایت «عدم توافق و افزایش کارزار فشار و تحریم» بود که در آن هیچ اشاره‌ای به گزینه نظامی نشده است.

ادعاهای وزیر خارجه و رئیس ستاد مشترک ارتش رژیم صهیونیستی مبنی بر ارائه «گزینه نظامی باورپذیر» علیه ایران یا «افزایش آمادگی نظامی برای حمله احتمالی» هم در حد رجزخوانی است و برنامه‌های آتی تل آویو نهایتاً به ادامه خرابکاری‌های بزدلانه قبلی ختم می‌شود.

اما، در گوشه دیگر این سناریو، E۳ باید همچنان با جانبداری گاه و بیگاه خود از تل آویو و تکرار نگرانی‌های این رژیم درباره برنامه موشکی و فعالیت‌های منطقه‌ای ایران، به دنبال تأمین منافع حداکثری غرب پای میز مذاکره با ایران باشد.

برای رسیدن به این هدف است که E۳ نقش سنتی‌تر یعنی واسطه گری میان ایران و آمریکا را به اتحادیه اروپا محول می‌کند و مواضع متفاوت و مبتنی بر خوشبینی مورا هم از همین جا ناشی می‌شود.

اما تروئیکا در خصوص وجه سوم نقش خود که القای اتحاد میان ۴+۱ است قطعاً با کامیابی همراه نخواهد بود. این را می‌توان به خوبی در موضع وزارت خارجه چین که می‌گوید «آمریکا به عنوان مقصر بحران هسته‌ای ایران باید سیاست اشتباه خود مبنی بر فشار حداکثری بر جمهوری اسلامی را بازنگری و تمامی تحریم‌های غیرقانونی علیه ایران و اشخاص ثالث را لغو کند»، مشاهده کرد. «میخائیل اولیانوف» نماینده روسیه در مذاکرات وین هم در واکنش به این ادعا که «ایالات متحده و سه کشور اروپایی در برابر نقض تعهدات ایران و سرعت پیشرفت هسته‌ای آن با روسیه و چین در یک جبهه مشترک قرار دارند»، در حساب کاربری خود نوشت: «نه. شما راه حل ساده انگارانه ای ارائه می‌کنید که روسیه (و من معتقدم چین) نمی‌تواند با آن موافق باشد. ما از پیشرفت سریع برنامه هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران خوشحال نیستیم اما این پاسخی است به ادامه سیاست فشار حداکثری ایالات متحده».

در اینکه آمریکا خروج از برجام را «اشتباهی بزرگ» تلقی می‌کند شکی نیست اما با بازی درآوردن در برابر رسانه‌ها یا اعطای نقش جدید به تروئیکا نمی‌تواند کاری از پیش ببرد. واقعیت این است که برای دولت بایدن راه میانبری وجود ندارد چرا که تنها کلید بازگشت به توافق، رفع تحریم‌ها است.

وزیر راه و شهرسازی اعلام کرد: تفاهمنامه اجرای خط ریلی بصره-شلمچه امضا شد و ظرف یک ماه آینده عملیات اجرایی این طرح آغاز خواهد شد.

نور دل‌ها

سوگند مقدس

درس اول

نامي شگفت

شهر رحمت

سه هزار نام در سه نام

بزرگ‌ ترين آيه

وصيت عارف

آثار رحمت الهي

جاذبه آيه رحمت

زيان غفلت

جامع ترين نام

بركات نام او

دستور العمل

شفاي قيصر

آغاز نامه‌ها

سرچشمه مهرباني‌ها

سيره مشترك

بسم الله در قرائت قرآن

علت تقدم اعوذ بالله بر بسم الله

هنگام درماندگي

آمرزش الهي

درسي از پيامبر (صلي الله عليه و آله)

راه درمان يأس

هنگام مشكلات

بسم الله در همه حال

درسي از امام علي (عليه‌السلام)

لزوم دو حُسن

تفسير اميرمؤمنان (عليه‌السلام)

كرامت استاد

آشناترين نام

قصرهاي ناقص

راه نجات

پاك شدن گناهان

سه پيام

پدر و مادر مسئول سلامت و رشد جسمی و روحی و مهم ترین عامل سعادت و یا شقاوت فرزندان خود هستند، هر چه آنها در این زمینه سرمایه گذاری و تلاش بیشتری کنند نتیجه و ثمر آن را در آینده بیشتر خواهند دید.
حساس ترین وظیفه پدر و مادر در برابر فرزندانشان، تربیت صحیح آنان است.
اسلام شخصیت آینده کودک را مرهون تربیت و پرورش و مراقبت پدر و مادر می داند و برای تمام لحظات زندگی و دوران عمر افراد، دستورات خاص و مقررات ویژه ای دارد.
یکی از مسائل مطرح شده در اسلام، مسئله وظایف والدین در تربیت فرزندان است که در نظر قرآن و اهل بیت(ع) جایگاه ویژه ای دارد.
در این مقاله به بررسی برخی از وظایف تربیتی والدین در برابر فرزندان از دیدگاه قرآن و روایات پرداخته شده است:

● اهمیت تربیت خانواده در قرآن و حدیث
خداوند متعال در سوره فرقان یکی از ویژگی های بندگان راستین را توجه خاص به تربیت فرزند و خانواده خویش می داند تا آن جا که آنها برای خود در برابر آنها احساس مسئولیت فوق العاده ای می کنند چنان که می فرماید: «آنها پیوسته از درگاه خدا می خواهند و می گویند پروردگارا از همسران و فرزندان ما کسانی قرار ده که مایه روشنی چشم ما گردد»
مسلما چنین افرادی آنچه در توان دارند در تربیت فرزندان و همسران و آشنایی آنها به اصول و فروع اسلام و راه های حق و عدالت، فروگذار نمی کنند و در آنجا که دستشان نمی رسد دست به دامن لطف پروردگار می زنند و دعا می کنند.
همچنین در آیه شش سوره التحریم خیرخواهی برای اعضای خانواده و تربیت دینی آنان را تکلیفی بایسته برعهده مومنان دانسته، روی سخن را به همه مومنان کرده و دستوراتی درباره تعلیم و تربیت همسر و فرزندان و خانواده به آنها می دهد و می فرماید: «ای کسانی که ایمان آورده اید! خود و خانواده خویش را از آتشی که هیزم آن انسان ها و سنگ ها هستند نگاهدارید.»
نگهداری خویشتن به ترک معاصی و عدم تسلیم در برابر شهوات سرکش است، و نگهداری خانواده به تعلیم و تربیت و امر به معروف و نهی از منکر و فراهم ساختن محیطی پاک و خالی از هرگونه آلودگی، در فضای خانه و خانواده است.
این برنامه ای است که باید از نخستین سنگ بنای خانواده، یعنی از مقدمات ازدواج، و سپس نخستین لحظه تولد فرزند آغاز گردد، و در تمام مراحل با برنامه ریزی صحیح و با نهایت دقت تعقیب شود.
به تعبیر دیگر حق زن و فرزند تنها با تأمین هزینه زندگی و مسکن و تغذیه آنهاحاصل نمی شود، مهم تر از آن تغذیه روح و جان آنها و به کار گرفتن اصول تعلیم و تربیت صحیح است.
از آیه فوق، و روایاتی که درباره حقوق فرزند و مانند آن در منابع اسلامی وارد شده، به خوبی استفاده می شود که انسان در مقابل همسر و فرزند خویش مسئولیت سنگین تری نسبت به دیگران دارد، و موظف است تا آنجا که می تواند در تعلیم و تربیت آنها بکوشد، آنها را از گناه بازدارد و به نیکی ها دعوت کند، نه اینکه تنها به تغذیه جسم آنها قناعت کند.
در حدیثی می خوانیم: هنگامی که آیه فوق نازل شد، کسی از یاران پیامبر(ص) سؤال کرد: چگونه خانواده خود را از آتش دوزخ حفظ کنم؟ حضرت(ص) فرمود: آن ها را امر به معروف و نهی از منکر می کنی، اگر از تو پذیرفتند آنها را از آتش دوزخ حفظ کرده ای، و اگر نپذیرفتند وظیفه خود را انجام دا ده ای»
امیر مومنان علی(ع) نیز در تفسیر آیه فوق فرمود: «منظور این است که خود و خانواده خویش را نیکی بیاموزید و آنها را ادب کنید.»
همچنین امام سجاد(ع) در رساله حقوق خود با اشاره به این موضوع، تربیت نیکو و کمک برای ایجاد رفتار صحیح در فرزندان را از وظایف والدین برشمرده و فرموده است: «و اما حق فرزندت آن است که بدانی او از توست و خیر و شر او در همین دنیا به تو نسبت داده می شود و تو نسبت به تربیت شایسته او و راهنمایی اش به سمت و سوی خدا و کمک به خداپرستی اش، مسئولی و در این مورد، پاداش یاکیفر داده خواهی شد. پس در کار تربیت فرزند، چنان رفتار کن که اگر در این دنیا آثار خوب داشت، مایه آراستگی و زینت تو باشد و با رسیدگی شایسته ای که نسبت به او داشته ای، نزد پروردگارت عذر و حجت داشته باشی!»
● وظایف تربیتی والدین انتخاب نام شایسته
انتخاب نام خوب برای کودک امری بسیار مهم وحساس است که تأثیر زیادی بر شخصیت و روح و روان او دارد، نام زیبا و شایسته، نماد هویت و شخصیت آینده هر فرد و مایه افتخار و مباهات وی خواهد بود.
رسول خدا(ص) انتخاب نام نیک را از حقوق فرزند بر گردن پدر می دانست و می فرماید: «فرزندانتان را به نام انبیا اسم گذاری کنید.»

● مهر و محبت
محبت اساس موفقیت خانواده و از مؤثرترین روش های تربیتی است که در فرهنگ اسلامی به آن توجه خاصی شده.
اسلام دستور داده که پدر و مادر باید براساس محبت فرزندان را تربیت کنند. چنان که پیامبرگرامی اسلام(ص) نیز می فرماید: کودکان را دوست بدارید و نسبت به آنها مهربان باشید.»
کودک بیش از هر کس تشنه محبت والدین خود می باشد. کودکی که در کانون مهر و محبت والدین خود پرورش یافته است دارای آرامش روانی، امنیت خاطر، اعتماد به نفس، اعتماد به والدین، الگوگیری در مهرورزی به دیگران و پیشگیری از انحرافات است، و بهتر می تواند با مشکلات و حوادث سهمگین دوران بلوغ و تغییرات جسمی و روانی روبه رو گردد و با آرامش و اطمینان قدم به عرصه اجتماع گذارد.
ارتباط عاطفی با فرزند موجب می شود که وی با والدین خویش صمیمی باشد، به آنان اعتماد کند و آنان را پناهگاه خویش در بحران های زندگی بداند. خداوند در قرآن کریم، خطاب به پیامبرش می فرماید: «به خاطر رحمت خدا بود که تو با آنان ارتباط صمیمی و مهرآمیزی پیدا کردی، اگر خشن بودی، هیچ کس دور تو جمع نمی شد.»
در این میان والدین بسیاری هستند که به فرزندان خود محبت فراوان دارند اما آن را ابراز نمی کنند. محبت وقتی سازنده و تأثیرگذار خواهد بود که فرد مورد محبت از آن آگاهی یابد؛ این نیاز، را می توان به شکل های گوناگون از جمله بوسیدن کودک، در آغوش گرفتن، گفتن جملات زیبا و محبت آمیز، خریدن هدیه و اسباب بازی و... برآورده کرد.
از نکات بسیار مهمی که والدین باید در این زمینه به آن توجه داشته باشند این است که از زیاده روی و افراط در محبت بپرهیزند که این خود نیز مشکلاتی را به دنبال خواهد داشت.
خداوند در سوره منافقون مسلمانان را از محبت و علاقه زیاد به مال و فرزند که باعث غفلت از یاد خدا می شود، برحذر می دارد و می فرماید:«ای کسانی که ایمان آورده اید مبادا اموال و فرزندانتان، شما را از یاد خدا غافل گرداند و هر کسی چنین کند از زیان کاران است.»
محبت زیاد و بی جا، موجب نازپروردگی، لوس بار آمدن و از خود راضی شدن کودک می شود و به سبب وابستگی شدید کودک به والدین، فرزندان را از کسب استقلال باز می دارد و در حقیقت زمینه ضعف و سستی کودک و عدم شکیبایی و پایداری او در مقابل مشکلات را فراهم می کند.
امام باقر(ع) در این باره می فرماید: «بدترین پدر کسی است که در نیکی از حد اعتدال خارج شود و به زیاده روی بگراید و بدترین فرزندان فرزندی است که در اثر کوتاهی، به عاق والدین دچار شود.»

● سالم سازی محیط رشد فرزندان
پرورش صحیح فرزندان بدون توجه به ایجاد فضای سالم و مناسب و آرام میسر نمی شود.
قرآن کریم با تأکید بر ایجاد خانواده سالم و آرام، براین نکته تأکید کرده، می فرماید: «و از نشانه های او این است که همسرانی از (جنس) خودتان برای شما آفرید، تا بدان ها آرامش یابید، و در بین شما دوستی و رحمت قرار داد؛ قطعاً در آن ها نشانه هایی است برای گروهی که تفکر می کنند.»
نابسامانی خانواده، اختلاف و درگیری بین والدین، عدم رابطه صمیمی میان اعضای خانواده به ویژه والدین، در نتیجه فقدان امنیت و آرامش در خانواده، تربیت صحیح فرزند را تهدید و به مخاطره می اندازد.
در روایات زیادی به موضوع حسن خلق در خانواده اشاره شده است و این دلیل بر آن است که خوش رفتاری اعضای خانواده با یکدیگر تأثیرات مثبتی بر زندگی فرزندان می گذارد. امام باقر(ع) در زمینه اهمیت خوش رفتاری در کانون خانواده می فرماید: «هرکس احسان و نیکی به خانواده اش کند، عمرش طولانی می شود.»
وجود رابطه صمیمی بین والدین باعث به وجود آمدن آرامش در زندگی می گردد و موجب می شود تا کودک در محیط خانواده احساس امنیت داشته باشد.
از دیگر اموری که در سالم سازی محیط رشد فرزندان تأثیر فراوان دارد، آموزش بسیاری از مسائل ضروری برای زندگی کودک از وظایف و حقوق و حدود، معاشرت با افراد و آموزش رفتارها و روحیات صحیح اخلاقی متناسب با رشد و سن او است. این موضوع تأثیر فراوانی بر تغییر روحیه دینی و بینش معنوی کودکان خواهد گذاشت.
حضرت لقمان در آیات ۱۸ و ۱۹ سوره لقمان چند نکته اخلاقی مهم را به فرزندش گوشزد کرده، به فرزند خود نخست تواضع و فروتنی و خوشرویی را توصیه کرده می گوید: «با بی اعتنایی از مردم روی مگردان و مغرورانه برروی زمین راه مرو در راه رفتنت اعتدال را رعایت کن و در سخن گفتنت نیز رعایت اعتدال نما و از صدای خود بکاه و فریاد مزن.»
بیان این نکات از طرف حضرت لقمان و انعکاس آن ها در قرآن خود ضرورت آموزش نکات اخلاقی و اجتماعی را می رساند.

● بازی و همراهی با کودکان
بازی از مهم ترین فعالیت های کودک به شمار می رود که تأثیر مثبتی در روحیه و شخصیت او می گذارد و موجب شکوفایی استعدادهای نهفته و بروز خلاقیت در وی می شود. والدین باید به بازی کودکان اهمیت دهند و شرایط سالم برای بازی آنها فراهم سازند و خود به عنوان همبازی در آن شرکت داشته باشند. آنان باید کاری کنند که بازی به صورت تجربه ای لذت بخش در ذهن کودک باقی بماند زیرا زندگی او در بازی، شکل واقعی به خود می گیرد.
در بازی با کودک، والدین نباید خواست و اراده خود را به کودک تحمیل کنند. آنان باید همپا و هم ردیف او قرار بگیرند. در شیوه تربیت دینی نیز بر این مسأله تأکید فراوان شده است تا جایی که رسول خدا(ص) می فرمایند: «هرکس کودکی پیش اوست، باید برای او کودکی کند.»

● تکریم و احترام به کودک
احترام و تکریم شخصیت انسان یکی از شیوه های تربیتی آیین حیات بخش اسلام است و آموزه های قرآنی برپایه و اصول احترام به انسان و کرامت انسانی بنا نهاده شده است.
خداوند متعال در قرآن کریم انسان را مورد تکریم و ستایش خود قرارداده، می فرماید: مافرزندان آدمی را گرامی داشتیم و آن ها را در خشکی و دریا بر مرکب های راهوار سوار کردیم و از انواع غذاهای پاکیزه به آنان روزی دادیم و بر بسیاری از مخلوقات برتری بخشیدیم.»
از نظر اسلام کودکان و نوجوانان هم شایسته کرامت و احترام هستند و باید به احساسات آنان احترام گذاشت. والدین در این خصوص وظیفه مهم و خطیری برعهده دارند آنان باید شخصیت کودک را مورد توجه قرار داده، براساس اصل کرامت و حرمت انسان با او رفتار کنند.
امیرالمؤمنین علی (ع) می فرمایند: «با بچه هایتان به گونه ای برخورد کنید که آن ها خودشان را کریم و با شخصیت بدانند.»
تکریم کودک باعث به وجود آمدن احساس شخصیت و عزت نفس، پذیرش سخنان و آموزش های والدین؛ جلوگیری از سقوط در ورطه بزهکاری و گناه، جلوگیری از احساس خودکم بینی و جلوگیری از نفاق و دورویی در وی می شود.
سلام کردن به کودکان از سنن پیامبر اکرم (ص) و یکی از مصادیق تکریم فرزندان است که باعث به وجود آمدن شخصیت و ایجاد استقلال در آنان می شود. کودکی که بزرگسالان به او سلام کنند و بدین وسیله به او احترام گذارند. لیاقت و شایستگی خود را باور می کند.
امام رضا (ع) از پیامبر خدا (ص) نقل فرمودند: «پنج چیز است که تا لحظه مرگ آنها را ترک نمی کنم، یکی از آنها سلام گفتن به کودکان است و در انجام این عمل مراقبت می کنم.»
کودکانی که از همان کودکی با تربیتی اسلامی و با ایمان به خدا تربیت می شوند، دارای ایمانی قوی و روحیه و اراده ای نیرومند خواهند شد. آگاهی جوان از دین در تربیت او نقشی مهم دارد.
اما علی (ع) به فرزندش امام حسن (ع) فرمود: قلب کودک نورس مانند زمین خالی و آماده کشت است. هر تخمی که در آن کاشته شود قبول نموده و پرورش می دهد، فرزند عزیزم! من از دوران کودکی تو استفاده کردم و قبل از آنکه دل تربیت پذیر تو، سخت شود و عقلت را مسائل دیگری به خود مشغول نماید به تربیت و تعلیم تو اقدام نمودم.»
طبق این فرمایش، بهترین دوران تربیت و عالی ترین فرصت برای فراگرفتن راه صحیح زندگی همان ایام طفولیت می باشد؛ زیرا قدرت تقلید و مقایسه و حس قبول آموزش زندگی در کودکان و نوجوانان خیلی بیشتر از بزرگ ترها است. والدین باید در این زمینه به گونه ای عمل کنند که فرزندانشان احساس آزادی کنند.
والدین اگر می خواهند که فرزندان معتقد و دینداری تربیت نمایند؛ ابتدا باید خود الگویی شایسته و خوب در این زمینه برای آنها باشند. به دستورات و تعالیم دینی عمل کنند. در دوران کودکی، فرزندان شان را با نماز و مجالس و محافل مذهبی مأنوس سازند و سعی کنند که خاطرات خوشی را در ذهن آنان به وجود آورند و از سخت گیری با آنها بپرهیزند و با تذکر روش های صحیح، این فطرت را در وجود آنان بیدار سازند و آن ها را به طرف پذیرش دین سوق دهند.
وظیفه دیگر والدین ایجاد عشق و محبت به رسول خدا (ص) و اهل بیت (ع) در فرزندان است که در روایات توجه خاصی به آن شده است.
کودک از زمان کودکی باید با سیره و روش رسول حق و امامان معصوم (ع) آشنا شود، محبت آنها را در دل بپروراند و در کنار شناخت آنان و عشق به آن بزرگواران رشد کند. و آنان را الگو و سرمشق خود قرار دهد، که بهترین خیر برای انسان عشق به رسول خدا (ص) و امامان (ع) و اقتداری به آن اولیاء الهی است.

● رعایت عدالت و مساوات بین فرزندان
از جمله وظایف تربیتی والدین اجرای عدالت میان فرزندان است. کودک انتظار دارد که پدر و مادر در زندگی با وی به عدالت رفتار کنند و از هرگونه تبعیض و تفاوت نا به جا در مورد فرزندان پرهیز کنند. عدم توجه به عدالت و تبعیض و مقایسه کودکان با یکدیگر، تأثیر فراوانی بر سلامت روانی کودکان می گذارد و موجب ناآرامی، انحراف اخلاقی، احساس بدبینی و حسادت و انتقام در کودک می شود. در آموزه های اسلامی بر رعایت عدالت و مساوات در برخورد عاطفی با فرزندان تأکید و سفارش فراوان شده است.
پیامبر اکرم (ص) می فرماید: میان فرزندانتان عدالت را رعایت کنید، چنان که دوست دارید آنان در احسان و لطف به شما به عدالت رفتار کنند.»
● ازدواج به موقع
ازدواج گامی محکم و مقدس برای تشکیل نهاد خانواده است که مایه آرامش زن و مرد می باشد و سبب کرامت و شرافت انسان می شود.
نقش والدین در این زمینه و برای پیشگیری از انحرافات اخلاقی جوانان، نقش مهم و اساسی است. آنها می توانند با اقدام به موقع برای ازدواج فرزندانشان زمینه مناسب و لازم را فراهم کرده و به مسئولیت دینی و اخلاقی خود در برابر فرزندان، عمل کنند

به نقل از خبرگزاری «تاس»، روسای ستادهای هماهنگی بین دولتی روسیه و سوریه در خصوص بازگشت پناهندگان در پایان نشست روز پنج‌شنبه خود بیانیه مشترکی را تصویب کردند. در این سند از آمریکا خواسته شده تا اعمال تحریم‌های غیرقانونی علیه سوریه را متوقف کرده و نظامیان خود را از این کشور خارج کند.

در بیانیه مشترک روسیه و سوریه آمده است: «اعمال فشارهای تحریمی بی‌سابقه آمریکا و متحدان اروپایی این کشور و همچنین حضور غیرقانونی واحدهای نظامی کشورهای غربی در خاک جمهوری عربی سوریه تأثیر بسیار منفی بر وضعیت اقتصادی-اجتماعی و انسانی این کشور دارد. شرایط سیاسی بوجود آمده در نتیجه این اعمال فشارهای خارجی، مانعی جدی برای گسترش همکاری‌های انسان دوستانه و توسعه فعالیت‌های مربوط به بازسازی سوریه بعد از پایان جنگ داخلی چندین ساله و همچنین مانع از بازگشت مردم سوریه به روند زندگی عادی در کشورشان شده است. ضمن اینکه این اقدامات آمریکا و متحدانش مغایر با قطعنامه شماره 2585 شورای امنیت سازمان ملل است.»

در این بیانیه آمده است: «ما بر این عقیده هستیم که تنها تلاش‌های هماهنگ جامعه جهانی می‌تواند به بهبود وضعیت انسانی در سوریه کمک کند و در این راستا، لغو تحریم‌های غیرقانونی علیه مردم این کشور می‌تواند انگیزه جدیدی به پیشرفت در روند حل و فصل مشکلات داخلی و اوضاع سیاسی در این کشور شده و به بازسازی هرچه سریعتر سوریه کمک کند.»

علاوه بر این، در بیانیه مشترک ستادهای هماهنگی بین دولتی روسیه و سوریه تأکید شده که برخی کشورهای غربی تمایل دارند که مسائل انسان دوستانه در سوریه، از جمله ارسال کمکهای بین المللی صرفاً از طریق کریدورهای انسان دوستانه فرامرزی را سیاسی کنند که این برخورد ناقض مفاد قطعنامه شورای امنیت در این خصوص است. ما خواستار پایان دادن به این قبیل برخوردهای سیاسی با مسائل انسانی در سوریه هستیم که اهمیت حل و فصل سریع مشکلات مردم سوریه را نادیده می‌گیرد.

روز پنج‌شنبه در دمشق نشست مشترک ستادهای هماهنگی بین دولتی روسیه و سوریه در زمینه بازگشت پناهندگان به محل اقامت دائمی خود در کشورشان برگزار شد. این نشست به صورت کنفرانس ویدئویی بین مسکو و دمشق انجام گرفت و در آن نمایندگان سازمان ملل، کمیته بین المللی صلیب سرخ و دیگر سازمانهای فعال انسان دوستانه که وظایفی را در سوریه برعهده گرفته‌اند، شرکت داشتند.  

به نقل از خبرگزاری «اینترفکس»، "بختیار حکیموف" نماینده ویژه رئیس جمهوری روسیه در امور مربوط به سازمان همکاری شانگهای و سفیر تام الاختیار وزارت امور خارجه این کشور اعلام کرد که پیش‌نویس یادداشت تفاهم مربوط به تعهدات ایران برای بدست آوردن وضعیت عضویت دائمی این کشور در سازمان همکاری شانگهای به مقامات تهران تحویل شده است.

نماینده پوتین یادآور شد: «تشریفات رسمی برای پذیرش ایران بعنوان عضو دائم سازمان همکاری شانگهای از تاریخ 17 سپتامبر سال جاری (26 شهریور ماه) آغاز شده است. و از هم اکنون گام‌های بعدی در این زمینه آغاز شده و پیش‌نویس یادداشت تفاهم مربوط به تعهدات جمهوری اسلامی برای کسب وضعیت عضویت دائمی در این سازمان منطقه‌ای به طرف ایرانی تحویل داده شده است.»

حکیموف توضیح داد: «مهمترین بندهای این یادداشت تفاهم در خصوص تعهدات مربوط به عضویت دائمی ایران در سازمان همکاری شانگهای است که در دو بسته اسناد به مقامات تهران ارائه شده است. نخستین بسته شامل اسناد دارای اولویت است که باید هر چه سریعتر به تصویب برسند.»

این مقام روس پیش از این گفته بود که این یادداشت تفاهم طبق برنامه ریزی انجام شده، در نشست بعدی سران کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای در ماه سپتامبر سال 2022 (اواخر تابستان سال آینده) به تصویب خواهد رسید.این سند به منزله آن است که ایران تعهدات خاصی را بعنوان عضو تمام و کمال سازمان همکاری شانگهای برعهده خواهد گرفت که باید به در زمان مشخصی به آنها عمل کند تا تشریفات خاص مربوط به پیوستن این کشور به خانواده شانگهای آغاز شود. پس از اجرای این تعهدات از سوی مقامات تهران، رهبران کشورهای عضو سازمان تصمیم نهایی درباره عضویت جمهوری اسلامی ایران را اتخاذ خواهند کرد.   

لازم به یادآوری است، در نشست رهبران کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای که در تاریخ 17 سپتامبر (26 شهریور ماه) در دوشنبه، پایتخت جمهوری تاجیکستان برگزار شد، سند مربوط به همکاری‌ها در زمینه آغاز تشریفات رسمی برای عضویت جمهوری اسلامی ایران در این سازمان به امضاء رسید.

«هوآ چانینگ» دستیار وزیر امور خارجه و سخنگوی وزارت امور خارجه چین ادعای مقام‌های آمریکایی درباره اردوگاه کار اجباری در سین‌کیانگ چین را «صرفا دروغی زشت و بی‌شرمانه» توصیف کرد.

وی در رشته پیامی توییتری نوشت: «آن چیزی که از آن با نام نیروی کار اجباری و قتل عام در سین‌کیانگ یاد می‌شود صرفا یک دروغ زشت و بی‌شرمانه است. قانون پیشگیری از کار اجباری اویغورها، یک حمله خبیثانه به چین با هدف مهار توسعه این کشور است».

دستیار وزیر خارجه چین اضافه کرد: «حقایق درباره کار اجباری در آمریکا فراوان است. طی پنج سال گذشته و هر سال، بیش از 100 هزار نفر به آمریکا برای کار اجباری قاچاق شده‌اند».

وی گفت: «جنایت علیه بشریت و قتل عام بومی‌های آمریکا حقایق غیرقابل انکار با شواهد استوار است».

هوآ چانینگ اضافه کرد: «گستاخی و بی‌شرمی برخی سیاستمداران آمریکایی بسیار فراتر از تصور و تحمل شده است که برای مردم آمریکا ناراحت کننده است».

دستیار وزارت امور خارجه چین گفت: «پکن قطعا اقدامات متناسب برای حفاظت از حقوق و منافع مشروع خود اتخاذ خواهد کرد. اما معتقدم که در نهایت چشمان مردم روشن خواهد شد و با حقیقت آشنا می‌شوند».

به نوشته خبرگزاری «رویترز»، «جو بایدن» رئیس جمهور آمریکا پنجشنبه شب به وقت تهران لایحه مصوب کنگره علیه چین را امضا و آن را به قانون تبدیل کرد. طبق این قانون، وارد کردن کالاهای تولید استان سین‌کیانگ چین به آمریکا ممنوع است.

دولت آمریکا از زمان روی کار آمدن «دونالد ترامپ» با اعمال تعرفه‌های سنگین علیه کالاهای چینی، سیاست جنگ تجاری علیه این کشور را در دستورکار قرار داد و متحدان خود را نیز تحت فشار قرار داد تا از واشنگتن پیروی کنند.

روز گذشته «ولادیمیر پوتین» رئیس جمهور روسیه در این‌باره گفت چین بدون شک در آینده به قدرت اول اقتصادی در جهان تبدیل خواهد شد و آمریکا باید این را درک کند که نمی‌تواند مانع از این اتفاق شود.

زندگی اخلاقی

زندگی اخلاقی، زندگی‌ای «فراقانونی» است؛ به معنای مثبت آن. بدین سان که اخلاق و ارزش‌های انسانی و حالت‌های عاطفی و روانی، چنان در آن پررنگ‌اند که برای حقوق و قانون (به معنایی که در زندگی حقوقی حاکم است) مجالی باقی نمی‌ماند. حیات مشترک زن و شوهر، بر اساس تعاون و تفاهم و عشق و ایثار نهاده شده است. در این زندگی، به قوانین و احکام حقوقی و مدنی خانوادگی استناد نمی‌شود، مگر به اندازۀ نیاز و به گاه ضرورت، آن هم در هاله‌ای از ادب و احترام و صفا و خشنودی.

در زندگی اخلاقی، زن و شوهر، عاشق و معشوق‌اند. رفیق‌اند. فدایی هم‌اند. یکی‌اند. روح عشق و ایثار، پیکر زندگی‌شان را شاداب و طربناک کرده است. در این نوع از زندگی، حقوق و قانون مراعات می‌شود؛ امّا نه از سر اکراه و اجبار؛ بلکه به دلخواه و اختیار. حریم‌ها و حرمت‌ها پاس داشته می‌شوند؛ امّا نه از روی قرارداد و از ترس؛ بلکه از روی احترام و تکریم. در این زندگی، مرد کار می‌کند؛ امّا نه به خاطر آن که قانون، تأمین نفقۀ زن و هزینۀ زندگی را بر عهدۀ او نهاده است؛ بلکه به فرمودۀ پیامبر اعظم(صلی الله علیه و آله وسلّم) کار او جهادی مقدّس است و خود او مجاهد فی سبیل الله است :الکادُّ عَلی عِیالِهِ کَالمُجاهِدِ فی سَبیلِ اللهِ؛ آن کس که برای عیال و تأمین معاش خانواده‌اش تلاش می‌کند، چونان مجاهد در راه خداست.

در زندگی اخلاقی، زن در خانه کار می‌کند؛ امّا نه مانند مزدوران و نه برای گرفتن مزد و اجرت؛ بلکه به فرمودۀ امیرمؤمنان خانه برای او چونان میدان جهاد فی سبیل الله است و همسرداریِ نیکو برای او چون جهاد در راه خداست و پاداش او مانند پاداش مجاهدان است :جِهادُ المَرأةِ حُسنُ التَّبَعُّلِ؛ جهاد زن، نیکو شوهرداری کردن است.

در این زندگی، برای زن، در قبال هر لبخندی که بر لبان مردش بنشاند، حسنه‌ای است که پاداش آن نزد خدای سبحان است.

در این زندگی، زن به فرزند شیر می‌دهد؛ امّا شیرفروشی نمی‌کند و مزد نمی‌گیرد؛ بلکه در قبال هر مکیدن کودک، برای مادر حسنه‌ای است و نزد خدای رحمان پاداشی دارد. پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله وسلّم) در این باره فرموده:... فَإذا أرضَعَت، کانَ لَها بِکُلِّ مَصَّةٍ کَعِدلِ عِتقِ مُحَرَّرٍ مِن وُلدِ إسماعیل، فَإذا فَرَغَت مِن رَضاعِهِ ضَرَبَ مَلَکٌ کَریمٌ عَلی جَنبِها وَقالَ: إستَأنِفِی العَمَلَ فَقَد غُفِرَ لَکِ؛ هنگامی که مادر به بچه شیر می‌دهد، برای هر مرتبه‌ای که بچه پستان مادر را می‌مکد، خداوند ثواب آزاد کردن یک انسان از فرزندان حضرت اسماعیل (که مؤمن و موحّدند) به مادر پاداش می‌دهد و هنگامی که شیردادن را به پایان برد، فرشته‌ای بزرگوار، دست بر پهلوی مادر می‌گذارد و می‌گوید: زندگی تازه‌ای را آغاز کن، که خداوند گناهان گذشته‌ات را بخشید.

در زندگی اخلاقی، مانند زندگی حقوقی، پذیرایی از مهمانان شوهر بر زن واجب نیست و نیز بر مرد هزینه‌کردن برای مهمانان زن واجب نیست؛ امّا در زندگی اخلاقی، مهمان حبیب خداست و پذیرایی از او مایۀ خیر و برکت است و سبب شادمانی دل‌ها می‌شود و مهمان، غم و اندوه و بلا و گرفتاری را از خانه و زندگی بیرون می‌راند. و به فرمودۀ پیامبر اعظم (صلی الله علیه و آله وسلّم) :ِاِنَّ الضَّیفَ إِذَا جَاءَ فَنَزَلَ بِالقَومِ جَاءَ بِرِزقِهِ مَعَهُ مِنَ السَّمَاءِ؛ هنگامی که کسی نزد کسانی به مهمانی رود، روزی خویش را از آسمان با خود می‌آورد.

در زندگی حقوقی، زن وظیفه دارد نیازهای جنسی مرد را تأمین کند؛ امّا در زندگی اخلاقی، زن و شوهر به همدیگر عشق می‌ورزند. نیاز جنسی وعاطفی برای هر دو مطرح است. هر کدام می‌کوشد دیگری را خرسند کند.

در زندگی اخلاقی، اگرچه مانند زندگی حقوقی، بیرون رفتن زن از خانه و پرداختن به کارهای اجتماعی، منوط به رضایت مرد است؛ امّا در زندگی اخلاقی، زن و شوهر، رفیقانه و مسؤولانه، در عرصۀ زندگی خانوادگی و نیز زندگی اجتماعی، یکدیگر را یاری می‌کنند و هر کدام، در این ساحت‌های فضیلت، نقشی ایفا می‌نمایند.

مهریه، هم در زندگی حقوقی و هم در زندگی اخلاقی، از آن زن است؛ امّا در زندگی حقوقی، زن مهریه‌اش را از مرد می‌طلبد، اگرچه مرد، نادار باشد، و آن را می‌گیرد، اگرچه با توسّل به دادگاه و به اجرا گذاشتن باشد؛ امّا در زندگی اخلاقی، بخشیدن مهریه، یک فضیلت برای زن است و پاداش الاهی را ثمر می‌دهد. بریءالذّمه کردن یک انسان و گردن و عهدۀ او را از زیر بار قرض آزاد و رهاکردن، ثواب عظیم دارد.

در زندگی حقوقی، اهدای هدیه به زن بر مرد واجب نیست؛ هدیه جزو نفقه نیست؛ امّا در زندگی اخلاقی، اهدای هدیه، حسنه‌ای است که موجب خرسندی خداست و سبب گرمی قلب‌ها و فزایندۀ محبّت و نشانۀ عشق است و کدورت‌ها را از دل‌ها می‌زداید. پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله وسلّم) فرموده: تَهادوا فَإنَّ الهَدیَّةَ تُضَعِّفُ الحُبَّ وَتُذهِبُ بِغَوائِلِ الصَّدرِ؛ به یکدیگر هدیه دهید، که هدیه دوستی و محبّت را می‌افزاید و کینه‌ها و کدورت‌های سینه‌ها را می‌زداید.

در زندگی حقوقی، کفالت فرزند بر عهدۀ پدر است و حق حضانت او تا چند سال از آنِ مادر است و سپس به پدر منتقل می‌شود؛ امّا در زندگی اخلاقی، فرزند، ثمرۀ عشق زن و شوهر است.

در زندگی حقوقی و قانونی، زن به شوهرش به چشم یک همکار می‌نگرد که چگونه رابطۀ آن دو را قانون معیّن و تعریف می‌کند و به زن می‌گوید که کجا باید از شوهر اطاعت کرد و کجا می‌شود اطاعت نکرد؛ امّا در زندگی اخلاقی و ایمانی، شوهر چنان در دل و جان زن اوج می‌گیرد که به فرمودۀ پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله وسلّم) اگر سجده بر غیر خدا جایز بود، زن بر شوهرش سجده می‌کرد. و نیز زن نزد شوهر، امانتی است الهی.