پاسخ سؤال در قالب چند نکته تقدیم می‌گردد.
نکته اول:
در ابتدا باید به این نکته توجه داشته باشید که هرچند اصل ضرورت وجود امام و مسئله امامت یک مسئله عقلی بوده و از اصول مذهب امامیه به حساب می‌آید، اما مسائلی هم چون تعداد امامان، مصداق امام، سن و سال امام و... همگی از مسائل درون دینی بوده و اقامه دلیل عقلی برای آن بی‌معناست! چه اینکه در اینجا راهی برای عقل به جهت یافتن مصادیق و کیفیت آن نیست. درنتیجه برای کسی که دین را قبول ندارد، ابتدا باید از اثبات وجود خدا، ضرورت بعثت انبیاء و حقانیت دین شروع کرد و بعد با پذیرش عقلانی آن مسائل، مسئله مصداق امام نیز به نحو درون دینی حل خواهد شد.

نکته دوم:
 از نظر شیعه، انتخاب امامان از ناحیه خداوند صورت گرفته و ابلاغ و معرفی ایشان از دو طریق حاصل می‌شود:
۱. روایاتی که از طرف پیامبر(ص) به دست ما رسیده است.
۲. روایاتی که در آن هر امامی امام بعد از خود را معرفی نموده است.(۱)
 برخی از این روایات تنها به تعداد امامان بعد از رسول اکرم(ص) اشاره داشته (که در منابع معتبر اهل سنت نیز موجود است) و برخی نیز به صراحت نام ایشان را نیز بیان فرموده است (که صرفاً در منابع شیعه یافت می‌شود). به عنوان نمونه برای دسته اول به چند روایت اشاره می‌کنیم:

الف) قال رسول الله(ص): «إنَّ هذالامرَ لاینقَضی حَتّی یمضِی فیهِم اِثنا عَشَرَ خَلیفَةً؛ این امر (دین اسلام) به سر نیاید تا دوازده خلیفه و جانشین را پشت سر گذارد.»(۲) در روایات اهل سنت این نکته نیز قید شده که تمام این خلفا از قریش هستند. این احادیث قابل انطباق بر خلفای چهارگانه- معتبر نزد اهل سنت- نیستند زیرا کمتر از دوازده نفر هستند، همچنین قابل تطبیق بر پادشاهان اموی هم نیستند زیرا عدد آن‌ها بیش از دوازده نفر است، علاوه بر اینکه بسیاری از آن‌ها از قریش نیستند.
ب) قال رسول الله(ص): «لایزالُ اَمرُ النّاسِ ماضِیاً ما وَلّیهُمْ اثْنا عَشَرَ رَجُلاً... کُلُّهُمْ مِنْ قُرَیش؛ تا آن که دوازده مرد بر آن‌ها فرمان برانند کار مردم پیوسته بگذرد... که همگی آنان از قریش هستند»؛ و نیز قال رسول الله(ص): «إنَّ عِدَّةَ الخُلَفاءِ بَعدی عِدَّةُ نُقَباءِ موسی؛ شمار جانشینان من به تعداد نقبای موسی است»؛ و نیز «لایزالُ هذا الدّینُ قائِماً حَتّی یکونَ عَلَیکُمْ اِثنا عَشَرَ خَلیفَةً؛ تا وقتی که دوازده خلیفه و جانشین بر شما حکومت کنند دین پیوسته برپاست».(۳)

اما ازجمله روایاتی که نام امامان نیز در آن تصریح شده است می‌توان به این روایت اشاره کرد:
 هنگامی که آیه «یا أَیهَا الَّذینَ آمَنُوا أَطیعُوا اللّهَ وَ أَطیعُوا الرَّسُولَ وَ أُولِی اْلأَمْرِ مِنْکُمْ»(۴) نازل شد و اطاعت کسانی که به عنوان «اولو الامر» به طور مطلق، واجب کرد و اطاعت ایشان را همسنگ اطاعت پیغمبر اکرم(ص) قرارداد. جابر بن عبدالله انصاری از آن حضرت پرسید: این «اولوالأمر» که اطاعتشان مقرون به اطاعت شما شده چه کسانی هستند؟ پیامبر(ص) فرمودند: «هُمْ خُلَفائی یا جابِر وَ اَئِمَّةُ المُسلِمینَ مِنْ بَعْدی. اَوَّلُهُم عَلی بنُ اَبی طالب، ثُمَّ الحَسَنُ، ثُم الحُسَینُ، ثُم عَلی بنُ الحُسین، ثُم مُحَمّدُ بنُ عَلِی المَعروفُ فی التَّوراةِ بِالباقِرِ- سَتُدْرِکُهُ یا جابرُ، فَإذا لَقیتَهُ فَاقْرَأهُ مِنّی السَّلامُ- ثُمّ الصادقُ(ع) جَعفرُ بنُ مُحمدٍ، ثُم موسَی بنُ جَعفر، ثم علی بن موسی، ثم محمد بن علی، ثم علی بن محمد، ثم الحسن بن علی، ثم سَمِیی و کُنیمی حُجَّةُ اللهِ فی أرضِهِ وَ بَقِیتُهُ فی عِبادِهِ ابنُ الحسنِ بنِ عَلی....»(۵)
در تکیه امامیه بر اثبات وجود دوازده امام، روایات متعددی است که چه در منابع اهل سنت و چه در منابع شیعی به وجود دوازده نقیب و جانشین تصریح شده است و حتی اگر از ناحیه پیامبر گرامی اسلام روایتی دال بر امامت امامان دوازده گانه وجود نداشت، باز هم کلام خود ایشان در معرفی و ابلاغ امام بعدی به جهت عصمت و اتصال به علم غیب کافی بود.

نکته سوم:
 اگر پذیرفتیم که در مسائل مصداقی و جزئی امامت نیازمند دلیل نقلی هستیم و اینکه خداوند باید مجوز چنین منصبی را صادر کند، در ادامه برای اثبات این مطلب که منصب الهی به کودکان نیز می‌رسد چند نمونه را از قرآن خدمت شما به عنوان شاهد بیان می‌داریم:
الف) یحیی بن زکریا(ع)
خداوند متعال، خطاب به حضرت یحیی می‌فرماید: «یا یحیی خُذِ الکِتابَ بِقُوَّةٍ وَ آتَیناهُ الحُکمَ صَبِیاً»;(۶) «ای یحیی! کتاب آسمانی ما را به قوت فراگیر؛ و به او در همان سن کودکی مقام نبوت دادیم».
فخر رازی از عالمان اهل سنت درباره حکمی که خداوند به حضرت یحیی علیه‌السلام داد می‌گوید:
«مراد به حکم در آیه شریفه همان نبوت است; زیرا خداوند متعال عقل او را در سنین کودکی محکم و کامل کرد و به او وحی فرستاد. این بدان جهت است که خداوند متعال، حضرت یحیی علیه‌السلام و عیسی علیه‌السلام را در سنین کودکی مبعوث به رسالت کرد، برخلاف حضرت موسی علیه‌السلام و محمد صلی الله علیه و آله که آنان را در سنین بزرگ سالی به رسالت مبعوث کرد».(۷)

ب) عیسی بن مریم(ع)
قرآن می‌فرماید: « فَأَشَارَتْ إِلَیهِ قَالُوا كَیفَ نُكَلِّمُ مَنْ كَانَ فِی الْمَهْدِ صَبِیا. قَالَ إِنِّی عَبْدُ اللَّهِ آتَانِی الْكِتَابَ وَجَعَلَنِی نَبِیا».;(۸) «مریم [پاسخ ملامت گران را] به اشاره، حواله طفل کرد; آنان گفتند: ما چگونه با طفل گهواره‌ای سخن گوییم؟ آن طفل گفت: همانا من بندۀ خدایم که مرا کتاب آسمانی و شرف نبوت عطا فرمود». قندوزی بعد از ذکر ولادت امام مهدی علیه‌السلام می‌نویسد:
«گفته‌اند که خداوند - تبارک وتعالی - او را در سن طفولیت حکمت و فصل الخطاب عنایت فرمود و او را نشانه‌ای برای عالمیان قرارداد; همان گونه در شأن حضرت یحیی فرمود: «یا یحیی خُذِ الکِتابَ بِقُوَّةٍ وَ آتَیناهُ الحُکمَ صَبِیاً»؛ و نیز در شأن حضرت عیسی فرمود: « فَأَشَارَتۡ إِلَیۡهِ قَالُواْ كَیۡفَ نُكَلِّمُ مَن كَانَ فِی ٱلۡمَهۡدِ صَبِیاً. قَالَ إِنِّی عَبۡدُ ٱللَّهِ ءَاتَیٰنِی ٱلۡكِتَٰبَ وَجَعَلَنِی نَبِیاً». خداوند، عمر حضرت مهدی علیه‌السلام را به مانند عمر حضرت خضر علیه‌السلام طولانی گردانید».(۹)

ج) شاهدی از اهل خانه زلیخا
قرآن در قضیه یوسف علیه‌السلام و زلیخا می‌فرماید:(۱۰) «[به صدق دعوای یوسف] شاهدی از بستگان زن گواهی داد [مفسران گفتند کودکی در گهواره به اعجاز گواه صدق یوسف گردید] و گفت: اگر پیراهن یوسف از پیش دریده باشد، زن راستگو و یوسف از دروغ گویان است؛ و اگر پیراهن از پشت دریده است، زن دروغگو و یوسف از راست گویان است».
شیخ مفید (ره)، می‌نویسد:
«اهل تفسیر - غیر از عده کمی از آن‌ها - اتفاق کرده‌اند در آیه شریفه «و شهد شاهد من اهلها...» که آن شاهد طفلی صغیر در گهواره بود. خداوند متعال او را به نطق درآورد تا حضرت یوسف علیه‌السلام را از گناه فحشا تبرئه نموده و تهمت را از او زایل کند».(۱۱) گفتنی است که هرچند طفل پیامبر یا امام نبود; ولی از آن استفاده می‌شود که ممکن است کسی در سنین طفولیت، به نطق درآمده و به حق و حقیقت حکم کند.
 بنابراین، این که کودک به نطق درآید و یا به حکمت و امامت برسد، نه تنها محال نیست بلکه از طریق قرآن و روایات می‌فهمیم که به شکل معجزه آسایی وقوع هم یافته است. نباید فراموش کنیم که خداوند قادر بی‌نهایت است و بر هر کاری تواناست.
ازاین رو، محال نیست معجزاتی از جانب او رخ دهد؛ یعنی کارهایی که عقلا محال نیستند اما عادتاً رخ نمی‌دهند تا این که خداوند برای اثبات حقانیت راه و رسمی که به مردم معرفی کرده، از آن‌ها استفاده کند تا حجت را بر مردم تمام کند. یکی از آن‌ها به امامت رسیدن کودک و عالم شدن و پاسخ دادن به تمامی سؤالات سخت از جانب علمای دورانش بوده است.

پی نوشت‌ها:
۱. برای آگاهی بیشتر از این روایات به «اصول کافی، ج۱، کتاب الحجه» مراجعه کنید.
۲. صحیح مسلم، ج۶، کتاب الاماره، باب الناس تبع لقریش، ص۳.
۳. برای آگاهی بیشتر در این زمینه ر.ک: صحیح مسلم، ج۳، کتاب الامارة.
 ۴. نساء، آیه ۵۹.
۵. غایه المرام، ص۲۶۷، «اثبات الهداه»، ج۳، ص۱۲۳ و ینابیع الموده، ص۴۹۴.
۶. مریم(۱۹)، آیه ۱۲.
۷. تفسیر فخر رازی، ج۱۱، ص۱۹۲.
۸. مریم(۱۹)، آیه ۲۹.
۹. ینابیع المودة، ص۴۵۴.
۱۰. یوسف(۱۲)، آیات ۲۶- ۲۷.
۱۱. فصول المختارة، ص۳۱۶.

- سؤال

آیا امام حسن عسکری علیه السلام غیر از امام زمان(عجل الله تعالی فرجه ) فرزند دیگری داشته اند؟

- پاسخ

امام یازدهم ما شیعیان حضرت امام حسن عسکری علیه السّلام ـدر سال ۲۳۲ هـ . ق، در ماه ربیع الاول در شهر مدینه به دنیا آمد.[۱] آن حضرت با چند تن از خلفای عباسی معاصر بود از جمله مهتدی و معتمد عباسی.[۲] هر چند برخی از نویسندگان نام چند فرزند برای امام حسن عسکری علیه السّلام ذکر کرده اند اما قول مشهور و درست  این است که از ایشان تنها یک فرزند، هم نام و هم کنیه با رسول خدا صلّی الله علیه و آله متولد شده است.

گفته شد برخی از نویسندگان چند فرزند برای امام حسن عسکری علیه السّلام ذکر کرده اند از جمله این فرزندان «محمد، موسی، فاطمه، عایشه، حسین و...»[۳] اما به یقین این اقوال صحیح نباشد.

دلایلی که  ثابت می کند امام حسن عسکری علیه السلام فرزندی غیر از بقیة الله الاعظم ارواحنافداه نداشت

۱ - اتفاق علمای شیعه: علمای شیعه تنها فرزند امام حسن عسکری علیه السّلام را حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه ) می دانند و فرزنددیگری را ذکر نکرده اند. در این رابطه شیخ مفید که کتابش از اعتبار خاصی برخوردار است، می نویسد:  امام بعد از امام حسن عسکری  علیه السّلام  فرزندش بود که هم نام و هم کنیه رسول خدا صلّی الله علیه و آله بود و امام حسن  علیه السّلام به جز او فرزندی نداشت نه ظاهراً و نه باطناً ؛ مادر این فرزند کنیزی به نام نرجس بوده است.[۴]

کلینی در کافی می نویسد: فرزندی برای امام حسن عسکری علیه السّلام  به دنیا آمد و او را محمد نام نهادند. [۵]

طبرسی در اعلام الوری همین قول را ذکر کرده است ومی نویسد:  فردی از امام حسن عسکری ـ علیه السّلام ـ سؤال کرد: آقای من آیا برای شما فرزندی هست؟ حضرت فرمود: بله. سؤال کرد، اگر امری اتفاق بیفتد در کجا از او می توانم سؤال کنم؟ حضرت فرمود: در مدینه.[۶]

علامه مجلسی در بحارالانوار می نویسد: اینکه حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه ) برادری به نام موسی داشته باشد. این خبر غریب است.[۷]

۲ – اعتراف علمای اهل سنت : قندوزی که از علمای اهل سنت می باشد در باره امام زمان علیه السلام می نویسد که امام حسن عسکری علیه السلام  یازدهمین امام شیعیان فقط یک پسر از خود به جای گذاشت که به حجت ، قائم ، مهدی و صاحب الزمان معروف است . وی در نیمه شعبان ۲۵۵ هجری قمری به دنیا آمد و وقتی پدرش از دنیا رفت وی پنج سال داشتند و اصحاب خاص و ثقات از به دنیا آمدن وی با خبر بودند . [۸]

۳  - دلیل تاریخی  : یک دلیل تاریخی هم وجود دارد که قول مشهور را تأیید می کند. کلینی می نویسد: معتمد عباسی چون شنیده بود که از حضرت عسکری علیه السّلام فرزندی باقی مانده درصدد یافتن او برآمد و دستور داد عدّه ای از قابله ها، زنان و کنیزان آن حضرت را معاینه نمایند و اگر آثار حمل در آنها مشاهده شد گزارش کنند. نقل شده است که یکی از قابله ها به کنیزی شک کرد، از طرف خلیفه دستور داده شد که آن کنیز را در محلی تحت نظر قرار بدهند... سرانجام چون اثری از حمل ظاهر نشد آن کنیز آزاد گردید.[۹] معتمد برای آنکه وانمود کند که از امام حسن عسکری علیه السّلام فرزندی باقی نمانده و شیعیان از وجود امام بعدی نومید گردند، دستور داد، میراث آن حضرت میان مادر و برادر امام حسن عسکری علیه السّلام تقسیم شود: این تقسیم ارث دلالت بر این دارد که امام حسن عسکری علیه السّلام فرزند دیگری نداشته اند و با توجه به اینکه خلیفه نتوانسته بود امام مهدی ـ علیه السّلام ـ را پیدا کند بنابراین دستور می دهد که ارث امام تقسیم شود. علی بن عیسی اربلی می نویسد: شیعیان عقیده داشتند که از امام فرزندی باقی مانده است که امامت را بر عهده دارد.[۱۰] زیرا تعدادی از آنان فرزند خردسال امام را قبلاً دیده بودند.

نتیجه

عقیده علمای شیعه بر این است که تنها فرزند امام حسن عسکری  علیه السّلام  حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه) می باشد، که در سال ۲۵۵ هـ، متولد شده است و هم اکنون غایب هستند و به امر الهی ظهور می کند وجهان را پر از عدل و داد خواهند کرد. اقوال دیگری که در این رابطه هست مبنی بر داشتن فرزندانی دیگر، مورد قبول علمای شیعه و تاریخ و حتی علمای اهل سنت هم نمی باشد و این می رساند که اقوال دیگر را عده ای به پندار خود برای ضربه زدن به مکتب اصیل شیعه درست کرد اند که در مقابل این همه دلایل تاریخی بر اینکه امام حسن عسکری علیه السلام فقط یک فرزند داشت و آن حجت حق بقیة الله الاعظم ارواحنا فداه می باشد ، چنین فرافکنی ها نتوانست پابر جا بماند و از سوی علمای شیعه و سنی ردّ گردید  .

معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر:

۱. ارث، نویسنده:شیخ مفید، ج ۲.

۲. اعلام الوری، نویسنده:طبرسی، ج ۲.

پی نوشت ها:

[۱] . شیخ مفید، الارشاد، قم، مؤسسه آل البیت(ع)، ۱۴۱۳ق، ج ۲، ص ۳۱۳.

[۲] . طبرسی، اعلام الوری، قم، مؤسسه آل البیت(ع)، ۱۴۱۷ق، ج ۲، ص ۱۳۱.

[۳] . حسینی، سید محمد رضا، تاریخ اهل البیت(ع)، قم، مؤسسه آل البیت(ع)، ۱۴۱۰ق، ص۱۱۲ به نقل از هدایة المخطوطه.

[۴] . شیخ مفید، پیشین، ص ۳۳۹.

[۵] . کلینی، کافی، تهران، مکتبه الصدوق، ۱۳۸۱، ج ۱، ص ۲۶۴.

[۶] . طبرسی، پیشین، ص ۲۵۱.

[۷] . سید محمد رضا حسینی، همان، ص ۱۱۲ به نقل از بحارالانوار، ج ۱۳، ص ۱۱۶.

[۸]  . « ینابیع الموده لذوی القربی » ، ج ۳ ، ص ۱۷۱ .

[۹] . کلینی، پیشین، ج ۱، ص ۵۰۵.

[۱۰] . علی بن عیسی اربلی، کشف الغمه، مکتبه بنی هاشمی، ۱۳۸۱ق، ج ۳، ص ۱۹۹.

در نتیجه یک انفجار انتحاری در شهر قندهار افغانستان حین برگزاری نماز جمعه در بزرگترین مسجد متعلق به شیعیان در مرکز این ولایت، دهها تن کشته و زخمی شدند.

امام حسن عسکری (علیه‌السّلام) (۲۳۲-۲۶۰ق)، فرزند امام هادی (علیه‌السّلام)، پدر امام زمان (علیه‌السّلام) و یازدهمین امام شیعیان اثنی‌عشری است که به مدت شش سال امامت شیعیان را عهده‌دار بود.

آن حضرت با چند تن از خلفای عباسی معاصر و در سامرا تحت مراقبت شدید حکام وقت قرار داشت، لذا به عسکری ملقب شدند؛ در آن مدت از طریق نمایندگان، با شیعیان در ارتباط بودند. سرانجام آن حضرت در ۸ربیع الاول سال ۲۶۰ق در ۲۸سالگی به شهادت رسید و در سامرا کنار مرقد پدرش دفن شد. مدفن آن دو امام به حرم عسکریین مشهور و یکی از زیارتگاه‌های کشور عراق است.

زندگینامه

اسم امام یازدهم، حسن و کنیه‌اش ابومحمد و لقبش زکی و عسکری بود.

در ربیع الثانی سال ۲۳۲هجری در مدینه به دنیا آمد و در جمعه هشتم ربیع الاول سال ۲۶۰هجری در سن ۲۸سالگی به شهادت رسید و در سامرا به خاک سپرده شد.

خلفای معاصر

حضرت امام حسن عسکری (علیه‌السّلام) با چندین خلیفه عباسی معاصر بودند، معتصم، واثق، متوکل، منتصر، مستعمین، معتز، مهتدی و معتمد، که معتز، مهتدی و معتمد همزمان با مدت امامت ایشان بودند. همه آنان آن بزرگوار را مورد آزار قرار می‌دادند. حضرت عسکری (علیه‌السّلام) در آن مدت شش سال امامت یا در زندان بود و یا تحت مراقبت بودند.

همراهی پدر در تبعید

خلفای عباسی برای اینکه امامان معصوم (علیه‌السّلام) را تحت نظر بگیرند و بر فعالیت‌های فکری و سیاسی آنان احاطه داشته باشند، از آنان درخواست می‌کردند تا از مدینه منوره (که مرکز علم و دین بود) به بغداد و سامراء و خراسان (که پایتخت‌های دستگاه حاکمه بود) نقل مکان نمایند. به همین جهت امام حسن عسکری (علیه‌السّلام) تقریبا تمام عمر را یا در زندان بود یا در تبعید. دو ساله بود که به همراه پدرش به تبعیدگاه رفت و مدت بیست سال همراه با آن حضرت در تبعید بود. پس از شهادت امام هادی (علیه‌السّلام)، تا شهادتش که شش سال طول کشید، در زندان یا تبعید به سر برد. به همین جهت، اصحاب نمی‌توانستند خدمت ایشان برسند، ولی امام حسن عسکری (علیه‌السّلام)، با ایجاد تشکیلات سری، پیروان خود را سازماندهی کرد.

زندانبان معتمد می‌گوید: چون به من امر شده بود که شدت عمل به خرج بدهم، دو نفر که مشهور به قساوت و رذالت بودند را برای آزار و اذیت امام عسکری (علیه‌السّلام) گماردم، طولی نکشید که آن دو نفر، اهل نماز و روزه مستحبی شدند، چون از آن‌ها پرسیدم که چرا به حسن بن علی (علیه‌السّلام) سخت نمی‌گیرید؟ گفتند: در حق او چه بگوییم. کسی که همیشه مشغول به عبادت خداوند است. روز‌ها در حال روزه و شب‌ها تا صبح به عبادت مشغول است. کم‌حرف، و پروقار. ابهت او چنان است، چون به ما نگاه می‌کند لرزه به اندام ما می‌افتد.

شدت کنترل

فشار در مورد امام حسن عسکری فوق‌العاده شدید بود و از هر طرف تحت کنترل و نظارت بود. حکومت عباسی به قدری از نفوذ و موقعیت مهم اجتماعی امام نگران بود که امام را ناگزیر کرده بود هر هفته در دربار حاضر شود. آنان به‌قدری وحشت داشتند که به این مقدار کفایت نکرد، بلکه امام را بازداشت کردند و در محله «عسکر» سامراء، در تبعید نگهداشتند، به همین جهت به عسکری معروف شدند.

در زمان امام حسن عسکری (علیه‌السّلام) شیعیان در مناطق مختلف و شهر‌های متعددی گسترش و شیعیان در مناطق و نقاط فراوانی تمرکز یافته بودند. گستردگی و پراکندگی مراکز تجمع شیعیان، مستلزم وجود سازمان ارتباطی منظمی بود تا پیوند شیعیان را با حوزه امامت از یک سو، و ارتباط آنان را با همدیگر از سوی دیگر برقرار سازد. این نیاز از زمان امام نهم احساس می‌شد، شبکه ارتباطی وکالت و نصب نمایندگان در مناطق گوناگون، به منظور برقراری چنین سیستمی مورد اجرا گذاشته می‌شد. این برنامه در زمان امام عسکری (علیه‌السّلام) نیز دنبال شد.

امام حسن عسکری (علیه‌السّلام)، نمایندگانی از میان چهره‌های شاخص و شخصیت‌های برجسته شیعیان برگزید و در مناطق متعدد منصوب کرد و از این طریق با پیروان خویش در ارتباط بود.

امام از طریق اعزام پیک‌ها نیز با شیعیان و پیروان خود ارتباط برقرار می‌ساخت و از این راه مشکلات آنان را برطرف می‌کرد. به عنوان نمونه می‌توان از فعالیت‌های «ابوالاریان» یکی از نزدیک‌ترین یاران امام یاد کرد، او نامه‌ها و پیام‌های امام را به پیروان آن حضرت می‌رساند، و متقابلا نامه‌ها، سؤال‌ها، مشکلات و وجوه ارسالی شیعیان را در سامراء به محضر امام می‌رساند.

صفات اخلاقی امام عسگری (علیه‌السلام(

این امام مظلوم که در سن جوانی به شهادت رسید، دارای برجستگی‌های فردی بسیاری است که الگو مناسبی برای جوانان و سایر اقشار جامعهاست. صفات اخلاقی آن حضرت عبارتند از:

عبادت و بندگی خداوند سبحان

انسان موجودی خاکی است که می‌تواند افلاکی شود، او می‌تواند با عبادت و بندگی خداوند سبحان لحظه لحظه اوج گرفته و مقرّب خالق هستی گردد، امام علی (علیه‌السلام) می‌فرماید:

«هیچ کسی به مانند عبادت، به خدا نزدیکی و تقرّب پیدا نکرد.»

عبد کسی است که سر تا پا تعلق به مولا و صاحب خود داشته باشد، اراده‌‏اش تابع اراده او و خواستش تابع خواست او است. در برابر او مالک چیزى نیست، و در اطاعت او هرگز سستى به خود راه نمى‏‌دهد و عبودیت اظهار آخرین درجه خضوع در برابر معبود است، و به همین دلیل تنها کسى مى‌‏تواند معبود باشد که نهایت انعام و اکرام را کرده است و او کسى جز خدا نیست؛ بنابراین عبودیت نهایت اوج تکامل یک انسان و قرب او به خدا است. عبودیت نهایت تسلیم در برابر ذات پاک او است؛ عبودیت اطاعت بى قید و شرط و فرمانبردارى در تمام زمینه‌‏ها است.

سخاوت و بخشش

سخاوت و بخشش که در همه زمان‌ها درمان اختلاف طبقاتی بوده است، باعث می‌شود امنیت و شادی در جهان حاکم شود و انسان در سایه بذل و بخششی که انجام می‌دهد، یقین خود را به منصه ظهور بگذارد. امام صادق (علیه‌السلام) می‌فرماید:

«سخاوت از اخلاق پیامبران و ستون ایمان است. هیچ مؤمنى نیست مگر آن که بخشنده است و تنها آن کس بخشنده است که از یقین و همّت والا برخوردار باشد؛ زیرا که بخشندگى پرتو نور یقین است. هر کس هدف را بشناسد بخشش بر او آسان شود.»

امام حسن عسکری (علیه‌السلام) با این که در میان لشکر عباسیان محاصره بود و اعمال و رفتارش به صورت دقیق زیر نظر قرار داشت، دستان سخاوتمندش گره گشای شیعیان و دوستدارنش بود و در بذل و بخشش کسی مانند او نبود.

زهد و ساده زیستی

عشق و علاقه به دنیا و لذت‌های زودگذر آن، علت اصلی ظلم، خون ریزی، اختلاس و حقوق‌های نجومی است. قطعا کسانی که به صفت زهد مزین هستند و از اشرافی‌گری و تجملات گریزان هستند هرگز به این گناهان بزرگ و سایر گناهان مبتلا نخواهند شد و از آن طرف به خوبی‌های بسیاری دست خواهند یافت. امام صادق (علیه‌السلام) می‌فرماید:

«تمام خوبی‌ها در خانه‌ای قرار داده شده و کلید آن زهد و بی‌رغبتی نسبت به دنیا است.»

یازدهمین اختر تابناک امامت و ولایت با این که می‌توانست زندگی پر زرق و برق و تجملاتی برای خود تشکیل دهد، اما در نهایت زهد و سادگی زندگی می‌کرد.

در این‌باره که آیا امام به مرگ طبیعی بدرود حیات گفته و یا به شهادت رسیده است، کماکان اختلاف نظر وجود دارد؛ گرچه بنا به نقل طبرسی، برخی از علمای شیعه با استناد به این سخن امام صادق (علیه‌السّلام) که فرمود: «ما منّا الّا مَسموم أو مَقتول» حتی درباره امامانی که روایتی درباره شهادتشان در دست نیست، بر این باورند که خلفای جور، آنان را به شهادت رسانده‌اند.

بررسی روایی شهادت امام

روایتی درباره شهادت امام عسکری (علیه‌السّلام) در یکی از منابع تاریخی قرن ششم وجود دارد.

«و گویند زهر دادنش» از این‌روی شهادت آن حضرت امری کاملاً محتمل است. سوابق بازداشت و خطری که همواره از طرف دستگاه حاکم متوجه جان حضرتش بود و این‌که حضرت یک شخصیت مخالف سیاسی به حساب می‌آمد و نیز رحلت آن حضرت در سنین جوانی، همگی می‌تواند مؤید شهادت باشد. از آنجا که امام یک چهره کاملاً شناخته شده در سامرا بود، هنگام رحلتش هاله‌ای از غم و بهت‌زدگی فضای سامرا را فرا می‌گرفت.

احمد بن عبیدالله در روایتی که قسمتی از آن پیش از این ارائه شد، این صحنه را چنین وصف کرده: «وقتی امام عسکری (علیه‌السّلام) رحلت کرد، صدای شیون و فریاد همه‌جا را فرا گرفت. مردم فریاد می‌زدند: ابن الرضا رحلت کرد. آنگاه برای تدفین آماده شدند، بازار به حال تعطیل درآمد. پدر من (وزیر معتمد عباسی)، بنی‌هاشم، شخصیت‌های نظامی و قضایی و منشیان و مردم به سوی جنازه هجوم آوردند، آن روز در سامرا قیامتی برپا بود.

با حضور امام (علیه‌السّلام) و پدرش - به مدت حداقل ۱۷سال - در سامرا، نه تنها مردم جذب آنان شده بودند، بلکه بسیاری از شیعیان نیز بدین‌شهر هجوم آورده بودند. در چنین وضعیتی، طبیعی بود که هنگام رحلت آن حضرت، سامرا یکپارچه در ماتم فرو رود و در سوگ از دست دادن فرزند رسول خدا (صلّی‌الله‌علیه‌وآله) بی‌تابی کند و عزا بگیرد.

کیفیت شهادت

امام حسن عسکری (علیه‌السّلام) مانند آباء و اجداد خویش رهبر بزرگ شیعیان بود و رهبری مبارزه‌های مردمی بر علیه خلفای جور را بر عهده داشت. دوره پایانی امامت حضرت، معاصر با معتمد عباسی بود. او که مردی سفاک و خون‌ریز بود، مخالفین خود را با سنگدلی از میان برد و در برابر امام حسن عسکری که رهبر و پیشوای شیعیان بود ساکت و بی‌تفاوت نبود، به همین جهت امام (علیه‌السّلام) بیشتر عمر خود را در زندان سپری کرده است. گاهی به دست "صالح بن رصیف" به زندان افتاده و زمانی در حبس "علی بن حزین" بود و زمانی هم در زندان مردی پست و رذل به نام "نحریر" بود.

سرانجام معتمد که نسبت به آن حضرت کینه و عداوتی شدید داشت و وجود حضرت را خطری بزرگ برای حکومت خویش می‌دانست تصمیم به قتل آن حضرت گرفت و آن حضرت را با زهر به شهادت رساند. در وقت وفات، کنیز ایشان صیقل و عقید غلام ایشان و صاحب الامر (عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف) حاضر بودند. حضرت، آبی طلبید و خواست که بیاشامد، چون حاضر کردیم، فرمود اول آبی بیاورید تا نماز بخوانم. چون آب آوردیم وضویی گرفت و نماز صبح را ادا کرد پس از آن روح مقدسش به عالم قدس پرواز کرد.

یک مسجد مدرن در صنعا است که بزرگ‌ترین مسجد یمن به شمار می‌رود. این مسجد در کنارهٔ جنوبی شهر و در جنوب بیمارستان مادران الصابئین جای دارد. این مسجد که در اصل «مسجد الصالح» نام داشت ، در نوامبر ۲۰۰۸ از سوی رئیس‌جمهور فقید یمن علی عبدالله صالح گشایش یافت.

پهناوری مسجد ۲۷۳۰۰ متر مربع و دارای یک سالن مرکزی به بزرگی ۱۳۵۹۶ متر و گنجایش ۴۴۰۰۰ تَن است.هزینهٔ ساخت این ساختمان نزدیک به ۶۰ میلیون دلار بوده است.مسجد برای غیرمسلمانان باز است ، گردشگران در آنجا رفت و آمد می‌کنند و به نوعی اسلام میانه‌رو را تبلیغ می‌کند.

بر پایهٔ برآوردهای سازمان ملل متحد در آن زمان ، صالح در سال ۲۰۰۸ به دلیل انجام چنین پروژهٔ بزرگی هنگامی که کشور از مشکلات اجتماعی و اقتصادی رنج می‌برد ، مورد انتقاد قرار گرفت.چندین رخداد در هنگام ساخت آن پیش امده است. گلدسته ها چندین بار فرو ریختند که به مرگ برخی انجامیده است.
 

پس از این رویدادها ، از این مکان برای ساخت دانشکده اسلامی و باغ کنار مسجد استفاده شد.همچنین ذکر شده است که یک بازرگان بومی به نام هایل سعید در صورت عدم پرداخت هزینهٔ ساختمان مسجد ، تهدید به لغو مجوزهای بازرگانی شد.

این مسجد در جریان درگیری میان حوثی‌ها و نیروهای هوادار صالح در دسامبر ۲۰۱۷ جایگاه نبرد میان دو نیرو بود.در آن زمان شایعه‌ای در صنعا پخش شد که حوثی‌ها می‌خواهند رنگ گنبد مسجد را سبز کنند.عکس این مسجد روی اسکناس ۲۵۰ ریالی شماره ۲۰۰۹ چاپ شده است.

این مسجد با بهره‌وری از گونه‌های سنگ ، مانند سنگ‌های سیاه بازالت و همچنین سنگ آهک به رنگ قرمز ، سفید و سیاه ساخته شده‌است.

مسجد صالح از دید زیبایی و معماری با مسجدالحرام در مکه سنجیده می‌شود.این سازه در آمیخته‌ای از «معماری و سبک‌های اسلامی یمن» ساخته شده‌است و آیات قرآنی فراوانی روی دیوارها کنده‌کاری شده‌است. این طرح با نام «معماری حمیری» شناخته می‌شود.

این سازه آراسته به سقف‌های چوبی و هفت گنبد است. پنج گنبد در سقف اصلی هست که گنبد اصلی آن ۲۷.۴ متر قطر و ۳۹.۶ متر بلندی دارد.پنجره‌های مجهز به شیشهٔ رنگ‌آمیزی را قامریه می‌نامند.

از پانزده در چوبی ، ده در، در گوشهٔ خاوری و باختری جای دارد و پنج درِ جنوبی به سمت دانشکدهٔ اسلامی و جایگاه‌های وضو باز است. بلندای درها ۲۲.۸۶ متر است و دربرگیرندهٔ نقوش مسی کنده‌کاری‌شده است. چهار گلدسته از شش گلدسته ۱۶۰ متر بلندی دارند. فضای درونی از کف تا سقف ۲۴ متر است. در حالی‌که فرش مخملی دارای الگوهای پیچیده است ، لوسترهای بزرگ دارای نقوش رنگارنگ و همانند گل هستند.

ساختمان سه طبقه‌ای (که دربردارنده دانشکده قرآن نیز می شود) شامل کتابخانه ها و بیش از دوجین کلاس درس فضای کافی برای پذیرش ۶۰۰ دانش‌آموز است. سه اتاق بزرگ ویژهٔ زنان است و یک سالن کوچک که می‌تواند ۲۰۰۰ زن را در خود جای دهد.

این مسجد دارای سامانهٔ هوارسانیِ خوشایند مرکزی مدرن و سامانه‌های صوتی ، و هم‌چنین تدابیر امنیتی کامل ، از جمله سگ‌های بمب‌یاب است. ساختمان تا شب روشن می‌ماند.

اهدای خون به عنوان عملی ساده می تواند جان افراد زیادی را نجات دهد. افراد ممکن است هنگام جراحی، درمان سرطان یا تزریق خون برای از دست دادن خون در اثر جراحات یا حوادث به خون نیاز داشته باشند، اما تنها سه درصد از افراد دارای شرایط سنی هر سال خون اهدا می کنند، بنابراین همیشه تقاضا برای اهدای خون وجود دارد.

به گزارش وب ام دی، اگر به اهدای خون فکر می کنید، اما به تازگی واکسن کرونا را تزریق کرده اید یا قصد تزریق آن را طی روزهای آتی دارید چند نکته قابل توجه برای این کار وجود دارد.

آیا می توان پس از دریافت واکسن کرونا خون اهدا کرد؟

بله، اما قبل از اهداء خون بعد از تزریق باید برخی قوانین رعایت شود. طبق دستورالعمل های واجد شرایط بودن توسط سازمان غذا و داروی ، در صورت واجد شرایط بودن برای اهدای خون در بیشتر موارد می توان این کار را هر زمان بعد از تزریق واکسن کرونا انجام دهید.

اما برای واجد شرایط بودن باید نام شرکت سازنده واکسن کرونای خود را اعلام کنید. تولیدکنندگان مورد تایید شامل آسترزنکا، جانسون اند جانسون، مدرنا، فایزر و نواواکس هستند. تا زمانی که علائم ابتلا به کووید-19 را نداشته باشید می توان خون اهدا کنید و زمان داشتن قصد اهدای خون باید احساس بیماری نداشته باشید. در صورت ندانستن نام شرکت سازنده واکس کرونا باید تا دو هفته برای اهدای خون صبر کنید.

آیا اهدای خون آنتی بادی های واکسن کرونا را کاهش می دهد؟

خیر، بدن حدود 10 پیمانه خون دارد. هنگام اهدای خون حدود یک پیمانه از بدن خارج می شود. در صورت تزریق واکسن کووید-19 سطح آنتی بادی پس از اهدای خون کاهش نمی یابد زیرا سیستم ایمنی بدن به سرعت آنتی بادی ها را جایگزین می کند.

در مورد اهدای پلاکت و پلاسما چطور؟

درست مانند اهدای خون در صورت دانستن نام شرکت سازنده واکسن مجبور نیستید بعد از تزریق واکسن کرونا برای اهدای پلاکت یا پلاسما منتظر بمانید. پلاکت ها قطعات سلولی کوچکی هستند که برای جلوگیری از خونریزی لخته می شوند. هر 15 ثانیه یک نفر در ایالات متحده به پلاکت نیاز دارد، اما نمی توان آنها را در آزمایش خون اهدا کرد زیرا از یک دستگاه مخصوص برای برداشتن پلاکت ها و بازگشت خون باقیمانده به بدن استفاده می شود. کل فرآیند حدود سه ساعت به طول می انجامد.

پلاسما به عنوان مایع زرد کم رنگ سلول های خونی را در سراسر بدن حمل می کند. از بازو گرفته می شود، اما به دستگاه سانتریفیوژ می رود که سریع می چرخد ​​و پلاسما را از بقیه خون جدا می کند سپس خون را به بدن باز می گرداند. این چرخه چند بار برای جمع آوری پلاسمای کافی تکرار می شود.

در صورت ابتلا به کرونا و اهدای پلاسما بعد از سپری کردون دوران نقاهت قوانین کمی متفاوت است. پلاسمای دوره نقاهت حاوی آنتی بادی هایی است که بدن پس از عفونت ویروسی برای مبارزه با بیماری ایجاد می کند. سازمان غذا و داروی مجوز اضطراری برای درمان با پلاسمای افراد بهبود یافته با سطوح بالای آنتی بادی برای درمان کرونا داده است. این روش درمانی به طور معمول برای بیماران بستری در بیمارستان یا افراد دارای سیستم ایمنی ضعیف تجویز می شود.

برای واجد شرایط بودن برای اهدای پلاسما باید آنتی بادی های کافی ناشی از ویروس داشته باشید نه تزریق واکسن زیرا آنتی بادی های ایجاد شده ناشی از عفونت ویروسی با آنهایی که بعد از تزریق واکسن ایجاد می شوند متفاوت است. در صورت عدم اطمینان با مرکز اهدای خون محلی خود تماس بگیرید و بپرسید آیا واجد شرایط اهدای پلاکت، پلاسما یا پلاسمای دوره نقاهت هستید یا خیر.

نکات ایمنی که باید در نظر داشته باشید

در صورتی که قصد اهدای خون دارید باید بدانید هیچ خطر ابتلا به عفونت کووید-19 در این روش وجود ندارد، اما چند نکته احتیاطی وجود دارد که باید در نظر داشته باشید. در صورت داشتن موارد زیر برای اهدای خون اقدام نکنید:

آزمایش کووید-19 با یا بدون علائم در 14 روز گذشته مثبت بوده باشد

14 روز قرنطینه بوده باشید

طی 14 روز گذشته علائم ابتلا به کووید-19 داشته باشید

در صورت بروز عوارض جانبی ناشی از تزریق واکسن کووید-19 تا زمان رفع شدن آنها منتظر بمانید

در صورت بروز علائم کووید -19 بعد از اهدای خون با مرکز برای جلوگیری از شیوع عفونت تماس بگیرید.

نکاتی که باید قبل از اهدای خون بدانید

برای اهدای کامل خون، باید:

ضمن سلامتی احساس بیماری نداشته باشید.

در اکثر ایالت ها حداقل 16 سال سن باید داشته باشید.

حداقل 110 پوند وزن داشته باشید. (این گزینه بر اساس قد می تواند متفاوت باشد.)

56 روز پس از هر اهداء خون صبر کنید.

در صورت تمایل برای اهدای فقط پلاکت یا پلاسما گزینه های واجد شرایط بودن متفاوت است. به عنوان مثال، می توان پلاکت را هر هفت روز تا 24 بار در سال اهدا کرد و فرد باید حداقل 17 سال سن داشته باشد. در برخی موارد نمی توان بر اساس برخی مسائل مربوط به سلامتی یا سابقه اهدای خون این کار را انجام داد. دلایل متداول عبارتند از:

ابتلا به آنفولانزا یا سرماخوردگی یا احساس بیماری در روز اهدا. بعد از بهبودی حالتان برای اهدای خون اقدام کنید.

مصرف برخی داروهای تجویزی مانند داروهای رقیق کننده خون. اکثر داروهای بدون نسخه بی خطر هستند، اما در صورت عدم اطمینان با پزشک خود مشورت کنید.

داشتن سطح پایین آهن.

سفر یا زندگی در کشورهای در معرض خطر ابتلا به مالاریا در مدت زمان مشخص قبل از اهداء. در مورد واجد شرایط بودن با مرکز اهدای خون محلی خود مشورت کنید.

خوراکی های ترش مزه (خواص و مضرات)

مزه ترش و خوراکی های ترش مزه

میوه ی لیموترش نماد خوراکی های ترش مزه است

انسان، می تواند پنج مزه را احساس کند. این مزه ها شوری، شیرینی، اومامی، تلخی و ترشی هستند. خوراکی هایی که مزه ترش دارند، یکی از محبوب ترین خوراکی ها هستند و طرفداران زیادی در سراسر جهان دارند. از مواد غذایی با مزه ترش در پختن غذا، تولید تنقلات و... استفاده می شود. 

مزه ترش، بیشتر به دلیل وجود اسیدهای خوراکی ایجاد می شود. اسیدها، به طور کلی مواد محلولی هستند که دارای یون های هیدرونیم هستند که هر چه غلظت این یون بیشتر شود، اسید قوی تر شده و خاصیت خورندگی بیشتری پیدا می کند. 

اسید های خوراکی، گروهی از اسیدهای ضعیف هستند که خورندگی آنها ناچیز است و قابل مصرف هستند. نکته جالب در مورد اسید ها، این است که اسید معده موجود در انسان، هیدرو کلریک اسید است که خورندگی نسبتا بالایی دارد و یک اسید قوی به شمار می رود. خوراکی هایی که مزه ترش دارند، خواص زیادی نیز دارند، اما مصرف آنها می تواند مضراتی نیز داشته باشد. 

میوه لیموترش، به عنوان نمادی برای خوراکی های ترش مزه شناخته می شود. یکی از محبوب ترین خوراکی های ترش مزه، لواشک است که طرفداران بسیار زیادی دارد. منشأ لواشک های ترش، میوه های ترش مزه هستند. 

استفاده از میوه های ترش مزه، در بعضی از حیوانات نیز دیده می شود. مواد غذایی که ترش مزه هستند، حاوی مقداری اسید می باشند که می تواند به هضم غذا بعد از خوردن آن کمک کند. بعضی از حیوانات به این دسته از میوه ها برای هضم کامل غذای خود نیاز دارند.

میزان ترش بودن خوراکی ها، با یکدیگر متفاوت است. بعضی از خوراکی ها در حدی ترش هستند که هر کسی می تواند آنها را امتحان کند، اما بعضی دیگر از این خوراکی ها، آنقدر ترش هستند که تحمل کردن آن برای بسیاری از افراد غیر ممکن است. 

میوه های مختلف مانند لیمو ترش، آلوچه، تمشک و... ترش مزه هستند و برای تولید خوراکی های ترش دیگر، از این میوه ها استفاده می شود. 

بدن انسان، به خوراکی های ترش و اسید های خوراکی موجود در آن نیاز دارد، اما همانطور که پیش تر به آن اشاره کردیم، مصرف بیش از حد آن می تواند مشکل ساز باشد و مضراتی را به همراه داشته باشد.

خواص مصرف خوراکی های ترش مزه

سم زدایی بدن یکی از خواص خوراکی های ترش مزه است

خوراکی های ترش مزه، فواید زیادی برای بدن دارند و مصرف به اندازه آنها می تواند به فرایند های مفید در بدن کمک کند. در ادامه، به معرفی و بررسی برخی خواص خوراکی های ترش مزه خواهیم پرداخت.

1. سم زدایی بدن

کبد، به عنوان مظلوم ترین عضو بدن شناخته می شود و قابلیت این را دارد که بسیاری از سموم بدن را جذب خودش کند. مصرف خوراکی های ترش مزه، باعث سم زدایی کبد می شود و آن را از بیشتر سموم پاکسازی می کند. 

کلیه، یکی دیگر از اعضای بدن انسان است که در هم ایستایی و حفظ تعادل آب و یون ها نقش دارد. مصرف خوراکی های ترش مزه، می تواند سموم ذخیره شده و رسوب یافته در این اندام را از بین ببرد و آن را تصفیه کند.

2. لاغری و چربی سوزی

مصرف مواد غذایی ترش مانند لیمو ترش، سرکه و... می تواند باعث افزایش سوخت و ساز بدنی شود. با افزایش میزان سوخت و ساز، بدن نیاز بیشتری به انرژی پیدا می کند و در نتیجه، به مصرف چربی های ذخیره شده در بدن روی می آورد.

استفاده از مواد غذایی با مزه ترش، در بسیاری از رژیم های غذایی لاغری مشاهده می شود و می تواند تأثیر بسیار زیادی در لاغری افراد داشته باشد.

3. بهبود عملکرد دستگاه گوارش

خوراکی های ترش مزه، دارای اسید هستند. پس از خوردن غذا، با مصرف مقداری خوراکی های ترش مزه، اسید وارد شده به دستگاه گوارش، می تواند به گوارش مواد غذایی کمک کند. 

4. خواص ضد ویروسی

سرکه، به عنوان یکی از ترش ترین مایعات که توسط انسان مصرف می شود، خاصیت ضد ویروسی دارد. در کشور های شرقی، استفاده از سرکه بسیار رواج دارد و از آن به عنوان یک ضد ویروس بسیار قوی یاد می شود. 

در کشور چین، از سرکه برای از بین بردن ویروس سارس و آنفلوانزا استفاده می کنند.

5. پیشگیری از سرطان

بسیاری از خوراکی های ترش، دارای آنتی اکسیدان های فراوان هستند. آنتی اکسیدان ها، موادی هستند که می توانند باعث خنثی شدن رادیکال های آزاد شوند.

رادیکال های آزاد، در برخی از واکنش های مربوط به بدن ایجاد می شوند و بسیار فعال هستند، به طوری که ممکن است به بافت های بدن آسیب برسانند و حتی موجب سرطانی شدن برخی از سلول های بدن شوند. 

سرطان کبد، یکی از انواع سرطان است که بعضی از افراد را درگیر خود می کند. ماست ترش حاوی سیلیلات لاکتوباسلیس است و می تواند خطر ابتلا به این نوع سرطان را در انسان کاهش دهد.

مضرات مصرف خوراکی های ترش مزه

پوکی استخوان را می توان اصلی ترین ضرر مصرف زیاد خوراکی های ترش مزه دانست

خوراکی های ترش مزه، با وجود خواصی که دارند، مصرف بیش از حد آنها می تواند مضراتی را برای بدن به همراه داشته باشد. در ادامه، برخی از مضرات مصرف خوراکی های ترش مزه را معرفی و بررسی می کنیم.

پوکی استخوان

یکی از مضرات مصرف بیش از حد خوراکی های ترش، اثرات مخرب آنها بر روی کلسیم است. کلسیم، یکی از مهمترین مواد معدنی بدن است که باعث استحکام و ساخت ماده زمینه ای استخوان می شود. 

هنگامی که میزان اسیدیته ی خون در اثر مصرف خوراکی های ترش بالا می رود، بدن برای حفظ هم ایستایی، ناچار است که مواد قلیایی مانند کلسیم را از بافت استخوان ها جدا کند و وارد جریان خون کند. در نتیجه، از میزان ماده زمینه ای استخوان کم می شود و ممکن است پوکی استخوان به وجود بیاید.

مشکلات گوارشی

مصرف بیش از حد خوراکی های ترش مزه، می تواند باعث ایجاد مشکلات گوارشی شود. برای مثال، افرادی که خوراکی های ترش زیادی مصرف می کنند، ممکن است که دچار زخم معده شوند. هنگامی که شیره معده، بیش از آستانه تحمل خودش حالت اسیدی پیدا کند، دیواره معده آسیب می بیند و ممکن است زخم معده ایجاد شود.

پیری زودرس

خوراکی های ترش مزه، حرارت بدن را کاهش می دهند و همچنین باعث کاهش مقدار آب بدن می شوند، مصرف طولانی مدت و بیش از اندازه خوراکی های ترش مزه، باعث پیری زودرس در اثر رطوبت غریزی پایین بدن و حرارت کم می شود.

کم خونی

یکی از مضرات مصرف خوراکی های ترش مزه، پدیده کم خونی است. هنگامی که مصرف خوراکی های ترش بیش از اندازه باشد، آهن مورد نیاز بدن جذب نخواهد شد. فقر آهن، موجب کم خونی می شود؛ زیرا آهن یکی از مهمترین مواد برای ساخته شدن گلبول های قرمز است.

سخن پایانی

خوراکی های ترش مزه، طرفداران بسیار زیادی دارند و بسیاری از افراد هنگامی که آنها را می بینند، کنترل خودشان را از دست می دهند. مصرف بیش از اندازه هر چیزی می تواند برای بدن مضر باشد. در نتیجه از مصرف بیش از اندازه خوراکی های ترش مزه خودداری کنید.

عسل درمانی ؛ خواص درمانی عسل طبیعی برای بدن

عسل چیست؟

یکی از تعلیمات طب سنتی، عسل درمانی می باشد. به طور کلی عسل مایعی شیرین است که به وسیله ی زنبور ها از شهد گل تولید می شود.

عسل از نظر رنگ و شفافیت ظاهری، عطر و طعم خاصی دارد و بر اساس شهد گل هایی که به دست آمده است، در دسته های مختلف قرار می گیرد. عسل از نظر شهد تولید شده شامل عسل شبدر، اقاقیا، گندم سیاه، مانوکا، زیرفون، وحشی، کنار، توپلو، آویشن، گون، ریحان، کوهستانی، گشنیز، هویج، زرشک، جعفری، سیب، شکوفه پرتقال، یونجه، مرکبات و... می شود.

دو نوع عسل خام و پاستوریزه در دسترس همگان است. عسل خام عسلی است که به طور مستقیم در دسترس عامه قرار می گیرد و دارای اندکی مخمر، موم و گرده می باشد.

این در حالی است که عسل پاستوریزه شده را به موجب حذف ناخالصی ها در معرض گرما قرار می دهند.

امروزه خاصیت درمانی بی نظیر عسل در علم پزشکی مدرن اثبات شده است و این علم در تلاش است تا از عسل در خصوص بهبود و مبارزه با عفونت و زخم های پوستی بهره بگیرد. 

عسل خاصیت درمانی بسیاری دارد زیرا از شهد چندین گل ساخته می شود

تاریخچه ی عسل درمانی

در قدیم الایام یعنی در دوره ی مصر باستان، یونان، روم، آشور و چینی ها از ماده ی غذایی عسل با هدف درمان بیماری های روده و زخم های پوستی بهره می گرفتند. 

به عبارتی انسان ها از حدود 8000 سال قبل فرایند تولید و بهره گیری از عسل را آغاز کردند. 

قدیمی ترین عسل برجای مانده از گذشته در کشور گرجستان یافت شده است.

ترکیبات عسل

عسل دارای تمامی عناصر طبیعی از قبیل کلر، آهن ، فسفر، سدیم، روی، کلسیم، منیزیم، پتاسیم، گوگزد، مس، سلیس، سلنیوم کروم و کلر می باشد.

سطح pH اسیدی عسل معادل 2/3 الی 5/4 است. این میزان از سطح pH  در راستای کاهش باکتری کمک شایانی می کند. درواقع خاصیت آنتی اکسیدانی عسل در حذف رادیکال های آزاد موجود در بدن نقش دارد.

از دیگر مرکبات تشکیل دهنده ی عسل می توان به مواد معدنی، قند (فروکتوز، مالتوز، گلوکز، دکسترین، ساکارز و پروتئین) آب یا رطوبت، نمک اسیدی ارگانیک، آنزیم و پلی فنل می باشد.

لازم به ذکر است عسل دارای مقادیر بسیار کمی از ویتامین های B1، B2، B3، B5، B6، K، H، C، E، P و A  است.

میزان ph عسل باعث شده تا خاصیت درمانی ان تا حد از بین بردن باکتری ها نیز افزایش یابد

فواید عسل درمانی 

در میان خواص متعدد و منحصر به فردی که عسل دارد، خاصیت ضد باکتری آن بسیار مورد توجه محققان است. این خاصیت برای نخستین بار در سال 1892 توسط " فان کتل" کشف شد.

خاصیت درمانی عسل به گونه ای است که از تمدن های گذشته تاکنون همواره به عنوان غذا و دارو مورد استفاده قرار گرفته است. 

در ادامه ی مطلب چند مورد از مهمترین خاصیت های درمانی عسل را بیان می کنیم:

1. ارتقای انرژی با عسل درمانی

نوعی روش درمانی با عنوان «آپی تراپی» وجود دارد. در واقع آپی تراپی شامل درمان هایی می باشد که باعث ارتقای مقاومت بدنی، بهبود عملکرد سیستم ایمنی بدن و ارتقای سطح انرژی می گردد.

بنابراین در سال های اخیر متخصصان رژیم غذایی همواره توصیه می کنند که ورزشکاران در وعده های غذایی قبل ورزش از عسل خام استفاده کنند.

2. التیام زخم با عسل درمانی

همانطور که بیان کردیم در دوره های باستانی و قدیمی نیز از عسل برای درمان زخم های موضعی بهره می گرفتند. در واقع عسل باکتری های موجود بر روی زخم را استریل می کند و میزان pH زخم را کاهش می دهد. در نتیجه با کاهش التهابات مزمن، روند بهبود زخم تسریع می یابد.

در ایالت متحده ی آمریکا از عسل مانوکا در راستای بهود زخم ها استفاده می کنند. عسل مانوکا از نوعی گیاه دارویی منحصر به فرد به نام گل های بوته ی مانوکا تولید می شود. 

بررسی ها حاکی از آن دارد که عسل مانوکا بیش از 250 نوع باکتری مقاوم به آنتی بیوتیک ها را از بین می برد. این مقادیر نسبت به سایر عسل ها بسیار بالاتر است و بیانگر خاصیت قوی ضد میکروبی عسل مانوکا می باشد.

التیام زخم ها یکی از خاصیت های عسل درمانی است

 

3. ارتقای سلامت قلب با عسل درمانی

تحقیقات حاکی از آن دارد که عسل میزان کلستول کلی و کلسترول های بد را کاهش می دهد. بهتر است بدانید که کلسترول های بد موجب بی نظمی و اختلال در ضربان قلب می شوند.

عسل با کاهش میزان کلسترول ها مانع تجمع پلاکت و انعقاد خون می شود. لذا از عامل اصلی بیماری های قلبی ممانعت می کند.

آنتی اکسیدان های موجود در عسل از قلب محافظت می کنند. این ماده ی پرخاصیت، شکل موادی که موجب انسداد شریان های قلبی می شوند را تغییر می دهد و از بروز حملات قلبی جلوگیری می کند.

4. بهبود سرفه با عسل درمانی

در طی مطالعه ای محققان به این باور رسیدند که استفاده از عسل سرفه های شبانگاهی و خشک را بهبود می بخشد. خاصیت درمانی عسل به گونه ای است که می تواند مانند داروی ضد سرفه ی دکسترومتورفان اثر بخش باشد. 

ترکیب آب لیمو با عسل، یکی از روش های خوراکی مناسب برای کاهش سرفه است که با از بین بردن احتقان و مخاط گلو سرماخوردگی را بهبود می بخشد. درواقع عسل با محتوای مواد معدنی و عناصر طبیعی مانند اسید های آمینه، منکنز، منیزیم و سلنیوم در تسکین و پاک سازی ریه ها از هرگونه آلودگی نقش دارد.

5. پیشگیری از سرطان با عسل درمانی

سرطان روندی چند مرحله ای است که چندین عوامل در شکل گیری آن دخیل هستند. عسل با تعدیل سازی سیستم بدنی انسان و فعالیت های ضد التهابی از بروز سرطان های مختلف جلوگیری می کند.

علاوه بر این عسل دارای ترکیب فنولیکی می باشد. این ترکیب ویژگی ضد سرطانی دارد و در راستای کاهش احتمال ابتلا به سرطان موثر است.

6. رفع بیماری های معده با عسل درمانی

یکی از قوی ترین مهارکنندگان التهابات گوارشی و زخم معده، عسل است. زخم معده از باکتری هلیکوپیلوری نشات می گیرد.

عسل سرشار از مواد آنتی اکسیدان است و قابلیت حذف رادیکال های آزاد را دارد. لذا با مبارزه با میکروب های فعال از شکل گیری زخم معده و رفلاکس معده ممانعت می کند.

توصیه می شود برای درمان زخم معده، از عسل آویشن استفاده کنید. زیرا از آنتی اکسیدان های قوی برخوردار است و بهتر می تواند باکتری های موجود در معده را از بین ببرد.

در خصوص سایر مشکلات معده نیز می توانید از عسل ملایم تری مانند عسل گون بهره بگیرید.

برای تعدیل سازی اسید معده و کاهش حملات معده، شما می توانید عسل را با آب ولرم ترکیب کنید. سپس شب ها قبل از خواب یک لیوان از این محلول را میل کنید.

خاصیت درمانی عسل گون برای درمان بیماری های معده بسیار رایج و پر استفاده است

7. پیشگیری از دیابت با عسل درمانی

بدن انسان غذاهای مصرفی را به  گلوکز تبدیل می کند. گلوکز نوعی قند است که در راستای تولید و تامین انرژی بدن نقش دارد. 

بدن با انسولینی که در لوزالمعده تولید می شود، میزان قند خون موجود در بدن را تنظیم می کند. 

در مواردی اختلالاتی در کارکرد لوزالمعده ایجاد می شود و بدن قابلیت تولید انسولین را از دست می دهد. در طی این فرایند میزان قند خون فرد بالا می رود و به دیابت مبتلا می شود.

با بررسی های متعدد ثابت شده است که عسل خام و ژل رویال طبیعی  دارای مواد اکسید کننده ای می باشد که روند جذب قند در خون را بالا می برد و مانع شکل گیری دیابت می گردد.

8. بهبود تبخال با عسل درمانی

عسل حاوی اکسید گلوکز است. پس از قرارگیری عسل بر روی زخم تبخال، نوعی اکسید هیدروژن آزاد می شود که خاصیت ضد میکروبی را منتشر می سازد. در نتیجه زخم تبخال خشک و کوچک می گردد.

همچنین قند موجود در عسل از رشد میکروارگانیسم های فاسد کننده جلوگیری می کند.

9. تغذیه لایه های محافظتی سطح پوست با عسل درمانی

عسل با خاصیت آب رسانی از بروز پیری زودرس جلوگیری می کند. این ماده ی غذایی با پاک سازی سلول های مرده نوعی لایه بردار و درخشان کننده ی پوست محسوب می شود.

در قسمت موضعی و سطحی پوست باکتری هایی وجود دارند که جوش ها را با قسمت های مختلف پوست منتقل می سازند. همانطور که گفتیم عسل ضدعفونی کننده است لذا باکتری ها را ازبین می برد و مانع شیوع جوش در نواحی دیگر می شود.

بدین جهت است که در تولید ماسک های خانگی و حتی ماسک های صنعتی از عسل به عنوان بهترین پاک کننده استفاده می کنند.

عسل را حتی می توان یک آبرسان عالی برای پوست دانست

10. کاهش حساسیت با عسل درمانی

با آغاز فصل بهار و تابستان گیاهان روند گرده افشانی را آغاز می کنند. برخی افراد به گرده های منتشر شده در هوا حساسیت دارند و علائمی شبیه به سرماخوردگی از قبیل آبریزش بینی، عطسه و پف های چشمی را تجربه می کنند. این اختلال به تب یونجه نیز شهرت دارد.

مصرف خوراکی عسل از منظر تئوری با تحریک و فعال سازی سیستم ایمنی بدن قادر به کاهش حساسیت فصلی است. البته توجه داشته باشید که حتما باید خام و ارگانیک باشد.

شما می توانید چند ماه قبل از شروع فصل حساسیت زا، در طول روز یک قاشق چای خوری عسل را نوش جان کنید و بدن خود را آماده ی تولید مواد ضد حساسیت کنید.

از دیگر فواید عسل درمانی می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• جلوگیری از چین و چروک پوستی

• خاصیت ضد عفونی کننده

• درمان التهاب کولیت یا ورم مخاطی روده بزرگ

• بهبود دهنده ی گردش عمومی خون در بدن

• تقویت بینایی

• تقویت کننده ی عضلات و ماهیچه ها

• دفع سنگ کلیه

• ارتقای رشد کودکان

• تقویت لثه

• درمان روماتیسم

• کاهش دهنده ی درد دندان

• درمان یبوست

• تقویت حافظه

• چربی سوز

• درمان ناتوانی جنسی و ارتقای میل جنسی

مزایای عسل در دوران بارداری

اسپور های موجود در عسل مسمومیت کودکان زیر یک سال را به دنبال دارد. با این حال خانوم های باردار می توانند بدون هیچ نگرانی از عسل برای کاهش آلرژی های فصلی، تقویت سیستم ایمنی و بهبود خواب استفاده کنند.

اکثر خانوم های باردار با اختلال بی خوابی و استرس به سر می برند. عسل حاوی اسید آمینه تریپتوفان و هورمون سروتونین می باشد. این قبیل هورمون با تسکین و آرام سازی مغز خوابی عمیق را به ارمغان می آورد.

علاوه براین، اسید آمینه با بی خوابی های مزمن مقابله می کند و نوعی داروی خواب آور محسوب می شود.

ترکیب یک قاشق عسل با یک لیوان شیر گرم (صرفا داغ نباشد) می تواند در راستای بهبود خواب به آن ها کمک کند. 

در دوران بارداری مصرف هرگونه داروی شیمیایی ممنوع است. بنابراین باید در طول این دوران بدن آن ها در مقابل بیماری های مختلف در امان باشد تا سلامت مادر و نوزاد به خطر نیوفتد.

عسل با تحریمک سیستم ایمنی، بدن را مقاوم می سازد. لذا متخصصان زنان معمولا به مصرف عسل در دوران بارداری ( در حد اعتدال) تاکید دارند.

یکی از خواص عسل درمانی در دوران بارداری افزایش سیستم ایمنی بدن است

خاصیت عسل های تک گل

عسل ها با توجه به منبع گیاهی که زنبور از آن تغذیه کرده است، در دو دسته ی تک گل و چند گل قرار می گیرند. 

در ادامه ی مطلب برخی از عسل های تک گل و خواص درمانی آن ها را بیان می کنیم:

• عسل آویشن: درمان عفونت های بدن، درمان زخم و عفونت های تناسلی، کاهش دهنده ی درد عادت ماهیانه، درمان سرفه

• عسل کنار: فعال کننده ی حافظه ی کودکان، تقویت میل جنسی، تقویت پوست و مو، حذف کننده ی کرم روده و معده

• عسل گشنیز: تقویت کننده ی ماهیچه ی قلب، درمان تنگی نفس، تسکین دهنده، اشتهاآور و درمان آفت دهان

• عسل گون: خون ساز، تقویت کننده ی معده، بهبود عملکرد مجاری ادرار، کلیه و مثانه

• عسل لعل کوهستان: تسکین دهنده ی درد قاعدگی، ضد باکتری، ضد ویروس، ضد قارچ و ضدعفونی کننده ی دستگاه گوارش و معده

تصویر گیاه گون

ممنوعیت های مصرف عسل

استفاده از عسل برای کودکان زیر دو سال ممنوع است. زیرا احتمال بروز بوتولیسم برای اطفال وجود دارد و عوارضی از قبیل فلج اطفال و اختلالات عصبی را در پی خواهد داشت.

همان گونه که عسل در راستای درمان و پیشگیری چاقی و دیابت موثر است؛ مصرف بی رویه از آن احتمال ابتلا به دیابت را تا چندین برابر افزایش می دهد.

همچنین استفاده ی نامتعارف از عسل در دوره ی بارداری با افزایش قند خون، سلامت مادر را به خطر می اندازد.

در نتیجه در مصرف عسل حد اعتدال را رعایت کنید و میزان نیاز بدن به این ماده ی پرخاصیت را در نظر بگیرید.

انتخابات پارلمانی عراق حساس ترین انتخابات این کشور پس از سقوط صدام شمرده می شود، چرا که نه تنها مردم درباره سرنوشت خود و کشورشان تصمیم می‌گیرند، بلکه در ادامه این انتخاب، چگونگی تعامل با برخی از کشورهای منطقه نیز بازتعریف می شود.

علاوه بر آن بیشترین اهمیت انتخابات پارلمانی عراق در این است که پس از تشکیل پارلمان، دولت جدیدی بر سر کار خواهد آمد تا درباره پرونده‌ها و مسایل حساس و مهمی چون عقب نشینی و خروج نیروهای اشغالگر آمریکایی، آشتی ملی، بازسازی عراق و آماده سازی و تجهیز نیروهای نظامی این کشور برای در اختیار گرفتن کامل مسئولیتهای امنیتی و انتظامی، تصمیم بگیرد.

کدام جریانها بیشترین کرسی را به دست آوردند؟

این انتخابات طی 3 روز از جمعه تا یکشنبه (8 تا 10 اکتبر) در عراق برگزار شد؛ به این صورت که در مرحله نخست گروه های ویژه همچون نیروهای امنیتی و آوارگان و زندانیان و ... رای خود را در صندوق انداختند و مرحله بعدی متعلق به عموم مردم بود.

نتایج این انتخابات از صبح دیروز در مراحل مختلف اعلام شد. با وجود اینکه همچنان اما و اگرها درباره نتایج انتخابات پارلمانی عراق جریان دارد و نتایج متفاوت در ترکیب فهرست‌ها (به علت نهایی نشدن نتایج) به چشم می‌خورد، اما می‌توان گفت، مختصات و شمایل کلی سهم فهرست‌ها، جریان‌های انتخاباتی و مستقل‌ها، ترسیم شده و مقدمات ورود جریان‌های سیاسی به ائتلاف‌های تشکیل دولت آینده این کشور فراهم شده است.

بر این اساس جریان صدر با 73 کرسی، ائتلاف «تقدم» به ریاست محمد الحلبوسی با 38 کرسی، ائتلاف دولت قانون به ریاست «نوری المالکی»، 37 کرسی، و حزب دموکرات کردستان 30 کرسی را به دست آورده‌اند که در صورت ائتلاف با یکدیگر می‌توانند 178 کرسی را به دست بگیرند که بیش از نصف تعداد کرسی‌های پارلمان عراق (329 کرسی) است.

این نتایج همچنین نشان می‌دهد که افراد مستقل 20 کرسی و جنبش «امتداد»، برآمده از تظاهرات اکتبر 9 کرسی را به دست آورده‌اند.

البته با توجه به نهایی نشدن نتایج انتخابات پارلمانی عراق و احتمال تغییر نتایج، آمار ارائه شده تاکنون ، تقریبی است.

پیامهای روشن انتخابات عراق 

اما فارغ از هر نتیجه‌ای که بعد از نهایی شدن شمارش آرا به دست بیاید، چندین نکته درباره برگزاری این انتخابات و پیامهای آن وجود دارد. در وهله نخست برخی طرفها که تحت نظارت و هدایت آمریکا و متحدان آن در تلاش برای برهم زدن سازوکار صحیح اجرای انتخابات و پیشبرد برنامه‌های خود در این روند بودند، بعد از برگزاری موفق انتخابات پارلمانی عراق نیز تلاش می‌کنند از اهمیت انتخابات مذکور بکاهند؛ این امر را به وضوح در تحلیل و گزارشهای رسانه‌های وابسته به غربی و واشنگتن می‌توان دید.

آمریکا در کنار متحدان خود همچون عربستان سعودی و امارات و انگلیس و رژیم صهیونیستی که ردپای بارز آنها در آشوبهای اکتبر 2019 عراق دیده می‌شود تلاش کردند تا انتخابات پارلمانی عراق برگزار نشود یا دست کم نتیجه آن به گونه ای باشد که آنها می‌خواهند.

این طرفها اکنون بعد از شکست پروژه خود می‌گویند که میزان مشارکت مردمی در انتخابات پارلمانی عراق پایین بوده و این به معنای شکست عراقیها در این روند است. اما نگاهی به وضعیت عراق به ویژه طی 2 سال گذشته و عملکرد نه چندان مناسب دولت «مصطفی الکاظمی» نخست وزیر عراق که بر خلاف وعده‌های خود نتوانست اقدام جدی برای حل چالشهای اقتصادی و معیشتی مردم انجام دهد و همچنین در سایه نارضایتی روزافزون ملت عراق از بحران‌های حساسی چون بحران برق، بسیاری از ناظران بر این باورند که مشارکت 41 درصدی مردم در این انتخابات آمار قابل قبولی محسوب می‌شود.

نقش پررنگ حشد شعبی در تامین امنیت فضای انتخابات

نکته بعدی که باید به آن توجه کرد امنیت حاکم بر فضای برگزاری انتخابات بود. درحالی که هسته‌های تروریستی طی هفته‌های گذشته تحرکات خود را در مناطق مختلف عراق و حتی داخل بغداد افزایش داده و با این عملیاتها قصد تهدید عراقیها و جلوگیری از حضور آنها پای صندوقهای رای را داشتند اما این انتخابات در امنیت کامل برگزار شد.

در این میان با وجود همه توطئه‌هایی که پیش از برگزاری انتخابات و حتی هنگام اجرای آن علیه حشد شعبی وجود داشت، این سازمان مردمی نقش برجسته خود در تامین امنیت حوزه‌های انتخاباتی را به نمایش گذاشت. نیروهای حشد شعبی از چند روز قبل عملیات پیشگیرانه‌ای علیه تروریستها در مناطق مختلف عراق انجام دادند تا فضای روز انتخابات را برای مردم امن نگه دارند.

علاوه بر آن این دوره از انتخابات پارلمانی عراق چندین وجه تمایز با ادوار قبلی داشت. از جمله اینکه مراکز انتخاباتی به جای 18 حوزه به 83 حوزه تقسیم شده بود و درواقع انتخابات به شکل منطقه‌ای برگزار شد، نه استانی. همین امر تامین امنیت حوزه‌های انتخاباتی را دشوارتر می‌کرد که نیروهای امنیتی عراق در کنار حشد شعبی در ماموریت خود موفق عمل کردند. شمارش الکترونیکی آرا نیز از جمله دیگر وجوه تمایز این انتخابات با دوره‌های قبلی بود که موجب می‌شود مردم از لحظه اول تا مشخص شدن نتیجه نهایی، در جریان شمارش نسبی آرا قرار بگیرند.

شکست طرح «دوقطبی سازی» انتخابات عراق

از طرف دیگر مهمترین برنامه آمریکا و متحدان آن از جمله عربستان سعودی برای انتخابات پارلمانی عراق «دوقطبی سازی» میان شیعیان با سایر گروه‌های مذهبی و نیز جریانهای اسلامی و غیراسلامی بود. همچنین عمده تلاشهای واشنگتن در این انتخابات متمرکز بر جلوگیری از پیروزی احزاب و ائتلافهای اسلامی بود که به جایی نرسید. طبق آخرین آمار جریانهای اسلامی بیشترین کرسی‌های پارلمان آینده عراق را کسب کرده‌اند.

گروه‌های اسلامی شیعه از جمله جریان صدر، دولت قانون، الفتح، ائتلاف حکومت ملی (سید عمار حکیم)، جنبش حقوق (حسین مونس) و «العقد الوطنی» (فالح الفیاض) همچنان بیشترین آرای انتخاباتی را به دست آوردند و به این ترتیب تاثیر بالایی در انتخاب دولت آینده عراق که مسیر این کشور را در پرونده‌ای حساسی همچون اخراج نظامیان ایالات متحده روشن می‌کند داشته باشند.

آمریکایی‌ها امیدوار بودند این انتخابات توازن قوا را در پارلمان عراق به نفع آمریکا ایجاد کند تا مصوبه جدیدی برای تجدید نظر در تصمیم قبلی در خصوص خروج نیروهای آمریکایی از عراق صادر شود؛ اما این اتفاق نیفتاد.

اما آنچه که بیشتر از نتیجه انتخابات برای عراقیها اهمیت دارد برآورده شدن نیازهای آنها به ویژه در بخش اقتصادی و معیشتی است. احزاب و افراد راه یافته به پارلمان آینده عراق وظیفه دارند دولتی را روی کار بیاورند که قادر به برآورده کردن مطالبات مردم و اقدام جدی برای حل چالشهای آنها باشد.

علاوه بر مشکلات اقتصادی در داخل عراق یکی از پرونده‌های حساس این کشور بحث خروج آمریکاییهاست که دولت کنونی ضعف زیادی از خود در این پرونده نشان داد؛ آن هم درحالی که مردم یکصدا خواستار پایان دادن به حضور نظامی واشنگتن در عراق بودند.

تاکید بر نقش فعال گروه‌های مقاومت و حشد شعبی که نقش مستقیم در دفاع از عراق مقابل تروریسم و تجاوزات خارجی دارند از جمله دیگر خواسته‌های مردمی در این کشور است؛ به ویژه اینکه برخی طرفها با هدایت آمریکا توطئه‌ای برای انحلال یا ادغام حشد شعبی طراحی کرده‌اند. بنابراین مردم انتظار دارند که پارلمان با انتخاب دولتی شایسته جایگاه بسیج مردمی عراق را بیش از گذشته تقویت کند.