آیاتی از قرآن است که درباره امام علی(ع) نازل شده یا امام علی(ع) مصداق آن معرفی شده است. از ابن‌عباس نقل شده که آن مقدار از قرآن که درباره علی(ع) نازل شده، درباره هیچ‌کس نازل نشده است. همچنین ابن‌عباس از رسول خدا(ص) نقل کرده که خدا آیه‌ای را نازل نکرد که در آن «یا أیها الذین آمنوا» باشد، مگر آنکه علی در رأس مؤمنان و امیر آنان است. او نزول بیش از ۳۰۰ آیه را در مدح علی(ع) دانسته است. برخی از فضایل قرآنی امام علی عبارت‌اند از:

۱. آیه ولایت: آیه ۵۵ سوره مائده است که از ولایت خدا، پیامبر(ص) و اقامه‌کنندگان نماز و زکات، بر مسلمانان سخن می‌گوید. مفسران شیعه و سنی، شأن نزول این آیه را ماجرای خاتم‌بخشی حضرت علی(ع) دانسته‌اند که در آن در حال رکوع، انگشتر خود را به فقیر بخشید.

۲. آیه شراء: آیه ۲۰۷ سوره بقره، کسانی را ستوده است که حاضرند جان خود را در ازای به‌دست‌آوردن رضایت خداوند فدا کنند. به‌گفته ابن ابی‌الحدید عالم معتزلی، همه مفسران بر این باورند که این آیه در فضیلت امام علی(ع) نازل شده است.  علامه طباطبایی نوشته است: طبق روایات این آیه درباره ماجرای لیلة المَبیت نازل شده است.  در لیلة المبیت مشرکان قصد داشتند به خانه پیامبر اسلام(ص) در مکه حمله کنند و او را به قتل برسانند. در این شب، امام علی(ع) برای حفظ جان پیامبر در بستر او خوابید.

۳. آیه تبلیغ: آیه ۶۷ سوره مائده است که براساس آن، پیامبر اسلام(ص) موظف شد پیامی را به مردم ابلاغ کند که اگر در رساندن آن کوتاهی کند، رسالت پیامبریِ خود را به‌انجام نرسانده است. [۱۵] به‌گفته مفسران شیعه و سنی، آیه تبلیغ پس از بازگشت پیامبر از حجة‌الوداع در غدیر خم نازل شده است.  در روایات، شأن نزول آیه تبلیغ واقعه غدیر و اعلام جانشینی حضرت علی دانسته شده است.

۴. آیه اِکمال : آیه ۳ سوره مائده است که از کامل‌شدن دین اسلام سخن می‌گوید.  به‌گفته آیت الله مکارم، مفسر شیعه، در تفاسیر شیعه منظور از کامل‌شدن دین، اعلام ولایت و خلافت امام علی(ع) بر مسلمانان دانسته شده و روایات هم آن را تأیید می‌کند.  عالمان شیعه بر این باورند که آیه اکمال درباره واقعه غدیر نازل شده است.

۵. آیه صادقین: آیه ۱۱۹ سوره توبه است که به مؤمنان دستور می‌دهد همراه صادقین باشند و از آنان پیروی کنند.  در روایات شیعه، صادقین به اهل بیت(ع) تفسیر شده است.  محقق طوسی این آیه را از دلایل امامت علی(ع) دانسته است.

۶. آیه خیر البریه: آیه هفتم سوره بینه است که کسانی را که ایمان آورده و عمل صالح انجام داده‌اند، برترین آفریدگان معرفی می‌کند.  براساس روایاتِ شیعه و سنی، این گروه به امام علی(ع) و شیعیان او هستند.
۷. آیه صالح‌المؤمنین: آیه ۴ سوره تحریم است که در آن خداوند علی(ع)، جبرئیل و دیگر فرشتگان را، پشتیبان پیامبر اسلام(ص) قرار داده است. در تفاسیر با استناد به روایاتی از طریق فریقین،  تنها مصداق صالح‌المومنین امام علی(ع) معرفی شده است.

۸. آیه انفاق:‌ آیه ۲۷۴ سوره بقره است. این آیه پاداش کسانی را که در شب و روز، و نهان و آشکارا، انفاق می‌کنند، نزد پروردگارشان دانسته است.  به‌گفته مفسران، این آیه درباره علی(ع) نازل شده که چهار درهم داشت و یکی را در شب انفاق کرد، یکی را در روز، یکی را در نهان و یکی را آشکارا.

۹. آیه نجوا: آیه ۱۲ سوره مجادله است که به مسلمانان ثروتمند دستور می‌دهد قبل از نجوا (گفتگوی سری) با پیامبر اسلام(ص)، باید صدقه بدهند.  به‌گفته طبرسی بیشتر مفسران شیعه وسنی امام علی(ع) را تنها کسی دانسته اند که به این آیه عمل کرده است.

۱۰. آیه وُدّ : آیه ۹۶ سوره مریم است که طبق آن خداوند محبت مؤمنان را در دل دیگران قرار می‌دهد.  برپایه برخی روایات، پیامبر(ص) از علی خواست بگوید؛ خدایا محبت من را در دل مؤمنان قرار بده. بعد از این درخواست، آیه ود نازل شد.

۱۱. آیه مباهله: آیه ۶۱ سوره آل عمران است که ماجرای مباهله پیامبر(ص) با مسیحیان نجران را بیان می‌کند. بنابر تفاسیر، امام علی(ع) در این آیه به‌منزله نَفْس و جان پیامبر(ص) معرفی شده است.

۱۲. آیه تطهیر: بخشی از آیه ۳۳ سوره احزاب است که در آن از اراده خداوند بر پاکی اهل بیت(ع) از رجس و پلیدی سخن آمده است. مفسران شیعه معتقدند این آیه در خصوص اصحاب کساء نازل شده است.

۱۳. آیه اولی الامر: آیه ۵۹ سوره نساء است که مؤمنان را به اطاعت از خدا و رسول خدا(ص) و اولی ‌الأمر دستور می‌دهد.  از نظر مفسران شیعه و سنی آیه مذکور بر عصمت اولی‌ الأمر دلالت دارد. [۳۷] در روایات منظور از اولی‌الأمر امامان شیعه معرفی شده است.

۱۴. آیه مودت: آیه ۲۳ سوره شوری است. در این آیه، مودت و محبتِ «اَلْقُرْبیٰ» به‌عنوان مزد رسالت پیامبر بر مسلمانان واجب شده است.  از ابن‌عباس نقل شده که پیامبر منظور از القربی را علی، فاطمه، حسن و حسین بیان کرده است.

۱۵. آیه اطعام: آیه ۸ سوره انسان است. این آیه نیکوکاران را کسانی معرفی می‌کند که با آنکه خودشان به غذا نیاز دارند آن را به‌خاطر خدا به مسکین، یتیم و اسیر می‌دهند.  بنابر روایات این آیه، درباره بخشش امام علی(ع) و حضرت زهرا(س) نازل شد.  طبق احادیث، حضرت علی(ع)، فاطمه(س) و خادم آنان فضه به‌خاطر شفای حسنین(ع) سه روز روزه گرفتند و هر سه روز هنگام افطار با اینکه خود گرسنه بودند، بخشی از غذایشان را به مسکین و یتیم و اسیر بخشیدند.

۱۶. آیه اهل‌الذکر: آیه ۴۳ سوره نحل و ۷ سوره انبیاء است که بر پرسیدن سؤال از اهل ذکر تأکید می‌کند.  برپایه برخی روایات، اهل ذکر منحصر در اهل‌بیت پیامبر است.

آخوند ابوبکر خوجملی امام جمعه اهل سنت نگین شهر  پیرامون اهمیت روز قدس گفت: همانگونه که همه می دانند یکی از آرمان های نظام مقدس جمهوری اسلامی حمایت از ملت مظلوم فلسطین است؛ ابتکار و ژرف نگری امام راحل (ره) نسبت به حساسیت جهان اسلام باعث شد، افکار امت اسلامی نسبت به ملت مطلوم فلسطین همیشه آگاه باشد.

وی افزود: یکی از ویژگی های ماه مبارک رمضان مواسات است، مواسات به معنی مشارکت دادن و مشارکت نمودن در غم های مسلمانان است که امروز مظلوم ترین آنها در کره خاکی ملت فلسطین هستند که از جانب رژیم صهیونیستی و حامی آن آمریکای جهان خوار، مورد ظلم و ستم واقع شده اند.

امام جمعه نگین شهر اظهار داشت: مسجدالاقصی قبله اول مسلمین، محل نزول فرشتگان، عروج نبی مکرم اسلام(ص) و  ناموس جهان اسلام و امام راحل (ره) است و امروز میبینیم که با تأکیدات مقام معظم رهبری، روز قدس توسط ملت شریف ایران و امت اسلام در جای جای جهان مورد تکریم و اهتمام واقع می شود.

آخوند خوجملی تصریح کرد: از جمله مسائل جهان اسلام، مظلومیت و اشغال سرزمین فلسطین توسط رژیم صهیونیستی، دشمن دیرینه امت اسلامی است؛ از این رو شاهد هستیم که مسئله فلسطین و قدس به عنوان مهمترین مسئله جهان اسلام در سرلوحه برنامه های جمهوری اسلامی ایران است و به هیچ عنوان از یادها نخواهد رفت، زیرا چه در ماه مبارک رمضان و چه در ماه های دیگر سال، همیشه نظام مقدس اسلامی ایران آن را مورد اهتمام قرار می دهد.

وی بیان کرد:یکی از بندهایی که در بیانیه پایانی کفرانس وحدت اسلامی توسط مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی قرائت می شود، مسئله فلسطین و قدس شریف به عنوان نماد و عامل وحدت جهان اسلام و امت اسلامی است و من فکر نمی کنم مسلمانی در این کره خالی باشد که نسبت به مسئله فلسطین و قدس بی تفاوت بوده  و یا تردیدی در آن داشته باشد؛ امیدواریم امسال با توجه به فراگیری ویروس کرونا در جهان، راه حل هایی سنجیده شود که در روز قدس برنامه هایی که در شان مردم مظلوم فلسطین و مسجد الاقصی است برگزار شود و آرمان های امام راحل (ره) و مقام معظم رهبری به تحقق بپیوندد.

آخوند خوجملی با بیان این مطلب افزود: بهره گیری از ظرفیت فضای مجازی در این زمینه دارای اهمیت بالایی است، چرا که امروز اکثر مردم جهان از این فضا استفاده می کنند و می توان با استفاده از این فضا فعالیت های این رژیم غاصب را به جهان نشان داد و از آن در جهت آگاهی مردم دنیا، امت اسلام و همچنین حکام و دول اسلامی بهره برد.

امام جمعه نگین شهر گفت: جبهه مقاومت یک موضوع مهم و جدانشدنی از مسئله فلسطین و قدس شریف است؛ اگر جبهه مقاومت نبود، اکنون معلوم نبود چه بر سر ملت فلسطین می آمد؛ این جبهه ریشه در بیداری اسلامی دارد که در اندیشه امام راحل (ره) وجود داشته است.

وی ادامه داد: جبهه مقاومت یکی از دستاوردهای انقلاب اسلامی است که با حضور مداوم در جبهه های حق علیه باطل و خنثی کردن توطئه های دشمنان، خوب درخشیده و توانسته است، اهداف رژیم صهیونیستی و استکبار جهانی را خنثی و توطئه های شوم آنان را به امت اسلامی معرفی کند.

در طول اعصار و قرون، حکومت‌ها و دولت‌های زیادی روی کار آمده و چند صباحی بر مردم حکومت کرده و بعد هم از بین رفته اند، به طوری که اثری از آنها بر جای نمانده و اگر در مواقعی یادی هم می‌شود، برای این است که مایة عبرت دیگران شود. اما در این میان، حکومت‌هایی هم بوده اند که علی‌رغم گذر قرن‌ها هنوز هم بر سر زبان هایند و با تمام تلاشی که براندازان انجام داده اند، ره به جایی نبرده اند.
 

*علی(ع) الگوی عدالت

حکومت امام علی(ع) یکی از این حکومت‌ها است که شیفتگان زیادی داشته و دارد و هنوز که هنوز است، بعد از گذشت سالیان متمادی هر جا سخن از عدالت به میان می‌آید، عدالت علی(ع) در ذهن‌ها تداعی می‌شود.

عدالت‌خواهی حضرت علی(ع) موجب شده است که آزادی‌خواهان جهان از او به عنوان الگوی عدالت یاد کنند.

امام علی(ع) بعد از پیامبر اسلام(ص) دومین شخصیت جهان اسلام است، یکی از ویژگی‌های حضرت آن است که در خانه خدا متولد شد؛ جز او مولودی در خانه کعبه به دنیا نیامد، نه قبل از او و نه بعد از او و این به خاطر بزرگداشت مقام و جایگاه او بود.

علی(ع) حاکمی بود که خود را از مردم و مردم را نیز از خود می‌دانست. در پیاده کردن عدالت و احکام خدا هیچ هراسی نداشت و عقیده داشت عدالت در رأس همة برنامه‌ها است.

او معتقد بود اگر این اصل از میان برداشته شود، سودجویان و فرصت‌طلبان به دستگاه حکومت راه یافته و فساد و تباهی آن را فرا می‌گیرد. امیر مؤمنان رهبری بی‌نظیر بود که احکام خدا را با شیواترین بیان، ابلاغ و در مقام عمل به عالی‌ترین وجهی پیاده می‌کرد. او فقط رضایت حق را در نظر داشت.
 

*برقراری عدالت اجتماعی 

از مهم‌ترین مسائلی که در زندگی اجتماعی انسان اهمیت فوق‌العاده‌ای دارد و اسلام روی آن بسیار تأکید می‌کند، توجه به مسئله حفظ حقوق و اموال مردم و به طور کلی، برقراری عدالت اجتماعی است. عدل نیز به معنای موازنه و هم‌وزنی، میانه‌روی، نهادن چیزی در جای خود.

بر این اساس، مسئله عدالت و عدالت گرایی همواره در گفتار و کردار امامان موج می‌زد. امام علی (ع) حتی حکومت را فقط برای برپایی عدالت می‌خواست.

آن حضرت محور حق و عدالت بود و هرگز رفتاری خلاف حق و عدالت از او سر نزد. عدالت علی (ع) ناشی از زهد و تقوای بی‌مانند او بود در کلام امام و رهنمودهایش به کارگزاران و حاکمان خویش، سخن از برقراری عدالت در میان آحاد مردم به میان می‌آمد. عدل در نظر آن بزرگوار چنان گسترده بود که ظلم و ستم را در حق هیچ کس از هر ملیت و مذهبی که باشد روا نمی‌دانست.

امام علی (ع) پیش از آن که به عدالت از نگاه فردی بنگرد، جنبه اجتماعی آن را مدنظر قرار می‌دهد. آن حضرت عدالت را از هر چیزی بالاتر می‌دانست.

نکته مهم دیگری که در سخنان ارزشمند آن حضرت پیرامون عدالت اجتماعی مشاهده می‌گردد، نقشی است که عدالت در نگهداری تعادل اجتماعی بازی می‌کند و از نظر علی (ع) آن اصلی که می‌تواند تعادل اجتماعی را حفظ نماید و همه را راضی نگه دارد، به پیکره اجتماع، سلامت و به روح آن آرامش بدهد، عدالت اجتماعی است.

ظلم، جور و تبعیض قادر نیست حتی روح خود ستم گر و روح آن کسی را که به نفع او ستم‌گری می‌شود، راضی نگاه دارد، چه رسد به ستم دیدگان و پایمال‌شدگان.

بحث عدل از مباحث گسترده و پردامنه در فرهنگ اسلام است «در قرآن، از توحید گرفته تا معاد و از نبوت گرفته تا امامت و زعامت و از آرمان‌های فردی گرفته تا هدف‌های اجتماعی، همه بر محور عدل استوار شده است.»

برنامه‌های اجرایی امام علی (ع) برای اجرای عدالت، در اینجا به برخی برنامه‌ها اشاره می‌کنیم، انتخاب افراد لایق و متدیّن و امین، اصرار بر اجرای قانون از سوی مسؤولان اجرایی (تساوی در برابر قانون)، حفظ آزادی‌ها و تلاش در احقاق حق مردم، تلاش برای عمران و آبادی شهرها و بهره‌برداری برابر از اموال و امتیازهای عمومی، حفظ امنیت جامعه، برخورد با متجاسرین و قانون شکنان و مبارزه با تبعیض و امتیازطلبی، معرفی حکومت به عنوان وسیله اجرای احکام و مراقبت و بازرسی از اجرای عدالت توسط کارگزاران.
 

*آثار عدالت اجتماعی در جامعه

عدالت اجتماعی، در ابعاد مختلف فردی و اجتماعی مردم تأثیر مثبت دارد، همانگونه که تبعیض، ظلم و بی‌عدالتی، عواقب ناگواری در پی دارد، از جمله آثار مثبت عدالت اجتماعی می‌توان به موارد دوام حکومت، علاقه مردم به حاکمان و اطاعت از آنان، رشد کمالات روحی و اخلاقی اشاره کرد.

*جلوه‌ای از عدالت علی (ع)  

مشهور است که طلحه و زبیر شبی به خدمت حضرت علی(ع) آمدند که از ایشان حکومت ولایتی را طلب کنند. آن حضرت چراغی را که برای بررسی بیت‌المال روشن کرده بود، خاموش نمود و به قنبر گفت: چراغ خودمان را بیاور.

پرسیدند: یا علی! سبب خاموش کردن چراغ چیست؟ فرمود: پیش از آمدن شما به نوشتن حساب بیت‌المال مشغول بودم و با چراغ بیت‌المال آن را حساب می‌کردم و اکنون که با شما صحبت خواهم داشت نباید چراغ بیت‌المال روشن باشد. طلحه و زبیر فهمیدند که با علی (ع) نمی‌شود کنار آمد و با این زهد و صلاح و عدالتی که دارد، هرگز ولایت به آنان نخواهد رسید.
 

*امام علی (ع) الگویی برای بشریت

امام‌علی(ع) در طول حکومت کوتاه خود توانست نمونه و الگویی از اندیشه عدالت را به منصه‌ی ظهور برساند که به عدالت علوی معروف گشت. امام علی (ع) از عدالت به عنوان زینت و آرایه فرمانروایی یاد کرده و عدالت را حیات و زندگی و در مقابل، ستم را موجب مرگ و تباهی معرفی می‌نماید.

دومین عامل مهم در مسیر پیاده‌سازی عدالت علوی در جامعه اسلامی ایجاد تشکیلات مقتدر و مبتنی بر اصول و ارزش‌های اسلامی و مدیران انقلابی شایسته درجامعه است، یعنی داشتن مدیران انقلابی و کارگزاران توانا که بتوانند آفت‌ها و خطرات را درست شناسایی و به‌موقع واکنش نشان دهند در کنار تشکیلات منظم و منسجم که از بالا تا پایین هرم نیروی انقلابی داشته باشند.

سومین عامل برقراری عدالت علوی و عدالت اجتماعی در جامعه اسلامی وجود قانون درستی است که از حقوق ملت‌ها دفاع کند نه از حقوق دولت‌ها و بالانشین‌ها، اصولا عدالت اجتماعی زمانی برقرار می‌گردد که همه آحاد جامعه در یک ردیف دیده شوند و به کسی امتیاز ویژه داده نشود و افراد خاص از سهم بیشتری برخوردار نگردند و دیگران بی‌بهره از آن امتیاز باشند.

جهان امروزی با عدالت فرسنگ‌ها فاصله دارد و مدعیان حقوق بشر خود بزرگ‌ترین ناقضان اصل عدالت اجتماعی هستند که به دروغ شعار حقوق بشری سر می‌دهند و جامعه اسلامی می‌تواند و باید در برابر چنین مدعیان دروغینی بایستند و با افتخار به داشتن الگو‌های موفقی همچون امام علی (ع) به اجرای عدالت اجتماعی بپردازد و با بی‌عدالتی مبارزه‌ای همه‌جانبه داشته باشد.

پیامبر خدا (ص) در باب مقام امام علی (ع) می‌فرمایند: سرلوحه اعمال مومن محبت علی بن ابی‌طالب است.

توجه به شخصیت گرانقدر امام علی (ع) و الگوپذیری از رفتار آن حضرت می‌تواند موتور محرکه و انگیزه قوی و خوبی برای افرادی باشد که قصد تغییر در رفتار خود را دارند، در واقع امیرالمومنین (ع) بهترین الگو برای جامعه‌ای است که می‌خواهد عدالت محوری را سرلوحه کار‌های خود قرار دهد و هم در رفتار‌های شخصی و هم اجتماعی بهترین شیوه، روش و منش اجتماعی در سیره امام علی (ع) نهفته است و می‌تواند بهترین الگوی موفق در رفتار افراد باشد.

عدالت خواهی حضرت علی(ع) موجب شده است که آزادی خواهان جهان از او به عنوان الگوی عدالت یاد کنند، عدالت امام که بیشتر در دوران حکومت بروز می کند، در نحوه گزینش حکومت، تقسیم بیت المال و حمایت از محرومان است؛ همگی حکایت از عدالت گرایی امام دارد.
 

*حضرت علی (ع) صادق‌ترین سیاستمدار

حضرت علی(ع) در عرصه سیاست اداری و سازمانی یکی از بهترین روش‌ها را به کار می‌بردند گرچه این نکته و ذهنیت در فرهنگ و عرف جهانی رایج شده که سیاست مداران را نیرنگ‌بازان معرفی می‌کنند و دلیل این مساله به نوع عملکرد آنها بر می‌گردد اما باید توجه کرد سیاست به معنای حقیقی عبارت است از تدبیر هم در حوزه زندگی فردی و هم اجتماعی معنا یابد، علی (ع) همیشه در عرصه سیاست، انسانی صادق است و با صداقت در این عرصه ظهور می‌یابند.

پایبندی به حق و قانون از دیگر ویژگی‌های آن حضرت است؛ ایشان از قانون الهی و حق هرگز عدول نکردند، همچنین در حوزه سیاست اداری در اجرای قانون هرگز سستی و مداهنه به خود راه نمی‌دادند و سعی می‌کردند قانون را به طور کامل اجرا و مدیرانی شایسته بر مسؤولیت‌های اجتماعی بگمارند از سوی دیگر نظارت اجتماعی را هرگز از یاد نمی‌برد به ویژه نسبت به عملکرد مدیران اهتمام جدی دارد که می‌تواند در نظام اجتماعی برای مدیران به عنوان درس جدی مورد توجه باشد.

علی (ع) در عرصه اقتصادی یک فعال در راستای رشد و توسعه اجتماعی است، در سیاست گذاری‌های اقتصادی در حوزه‌های مختلف کار، عمران و آبادانی، صنعت و تجارت، نظات بر بازار و نظارت بر خانوار در برخورداری‌های اقتصادی را از یاد نمی‌بردند و پیوسته به این مسائل مهم توجه دارد و نسبت به نیازهای ضروری جامعه اهتمام جدی دارد این نکته نیز در خور توجه است مخصوصاً نسبت به نظارت بر خانواده و رعایت عدالت در این عرصه‌ها.

"جرج جرداق" دانشمند مسیحی می‌گوید؛ اگر به دنبال صدای عدالت انسانی هستید به علی توجه کنید، علی (ع) در همین راستا دستورهای اکید و در همه عرصه‌ها حضور جدی دارد و این حقیقت در سیره عملی و نامه‌های وی در عرصه اقتصاد و مدیریت نظام اجتماعی به ویژه در منشور مدیریتی آن حضرت که به مالک اشتر نوشته‌اند به وضوح مشاهده می‌شود.

در عرصه سیاست اجتماعی نسبت به مردم مهربان بودند و سعی می‌کردند ازستم به مردم جلوگیری کنند و ارتباط با مردم را سرلوحه کار خود قرار می‌دادند الگو بودن در سیاست قضائی، عرصه امنیت اجتماعی و در حوزه‌های زندگی حضرت امیر نیز در خور بررسی است، در عرصه سیاست‌های مدیریتی امروزه زندگی و سیره حضرت (ع) در حوزه اجرا و قضا درس آموز است.

در شرایط اجتماعی که اکنون در آن هستیم به ویژه با توجه به شیوع بیماری کرونا سخنانی از حضرت علی (ع) نقل می‌کنیم مبنی بر اینکه دشواری‌ها جز با شکیبایی از میان نمی‌رود همچنین امام علی (ع) فرمودند پیوسته بر صبر و شکیبایی پیشه کنید زیرا کسی که اهل شکیبایی و صبر باشد، محنت و سختی بر او آسان خواهد شد امیدواریم مردم این سخنان را در شرایطی کنونی اجتماع به عنوان تابلویی پیش روی خود قرار دهند و آن را آویزه گوش خود کنند تا دشواری‌ها را بهتر برای خود هموار کنند.

نوشتار آیت الله لطف الله صافی گلپایگانی به مناسبت سالروز شهادت امام علی (ع) به این شرح است:

بسم الله الرحمن الرحیم

از شخصیت عظیم امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام که بعد از رسول خدا صلّی‌‎الله علیه و آله و سلّم اشرف کلمات الهیّه، اکبر آیات ربّانیه، ادلّ دلایل جامعه، اتمّ براهین ساطعه، وسایل کافیه و مظهر العجایب و معدن الغرایب است و مالک کلّ عظمت‌های انسان مافوق و برتر و خلیفة‎الله بر حق است و دوستی او، عنوان صحیفه مؤمن و علامت طهارت مولد است، اگر انسان، همه زبان‌های گویا را در دهان داشته باشد و با هر کدام از آنها جاودانه مدح و ثنا بگوید، از حرف نخستین مدح او، بیشتر نخواهد گفت.

در آن میدانی که پیامبر اعظم، عقل کل، خاتم رسل و هادی سبل صلّی‌‎الله علیه و آله و سلّم، بر حسب احادیث معتبر و مشهور بین‌المسلمین، از آن حضرت، آن همه تمجیدات و تعریفات رسا و پر از معنا فرموده باشد و او را با حق و با قرآن، و حق و قرآن را با او، لازم الاتصال و غیر قابل افتراق دانسته باشد، و گاه فرموده باشد: «وَ الَّذِی نَفْسِی بِیَدِهِ لَوْ لَا أَنْ‏ تَقُولَ‏ طَوَائِفُ‏ مِنْ‏ أُمَّتِی‏ فِیکَ مَا قَالَتِ النَّصَارَی فِی ابْنِ مَرْیَمَ لَقُلْتُ الْیَوْمَ فِیکَ مَقَالًا لَا تَمُرُّ بِمَلَإٍ مِنَ الْمُسْلِمِینَ إِلَّا أَخَذُوا التُّرَابَ مِنْ تَحْتِ قَدَمَیْکَ لِلْبَرَکَهِ؛ قسم به آن‌که جانم در دست اوست اگر نمی‌گفتند گروه‌هایی از امّتم آنچه که نصاری در عیسی بن مریم می‌گفتند به تحقیق چیزهایی درباره تو (علی علیه‌السلام) می‌گفتم که هیچ گروهی از مسلمانان بر تو نمی‌گذشتند مگر این‌که خاک پای تو را برای تبرّک بر می‌داشتند .»(۱)

و گاهی با زبان معجزْ بیان و حقیقت‌ترجمان، فرموده باشد: «لَوْ أَنَّ الْبَحْرَ مِدَادٌ وَ الْغِیَاضَ أَقْلَامٌ وَ الْإِنْسَ‏ کُتَّابٌ‏ وَ الْجِنَّ حُسَّابٌ مَا أَحْصَوْا فَضَائِلَکَ یَا أَبَا الْحَسَنِ؛ ای علی! اگر دریاها مرکب و درخت‌ها قلم و انسان‌ها نویسنده و جنّیان حسابگر شوند، فضائل تو را نمی‌توانند بشمارند .»(۲)

یا ارزش یکی از میدان‌های جهاد آن مجاهد فی سبیل‎الله را در راه اعلای کلمةالله و دفاع از حق، افضل از عبادت جنّ و انس و یا تمام امّت معرفی کرده باشد، دیگران در مدح و ثنای آن حضرت چه می‌توانند بگویند؟! همه در برابر آفتاب جهان‌تاب محمدی و دریای بیکران علم احمدی صلوات‌‎الله علیه و آله، چون ذرّه و قطره، بلکه از آن هم کمترند.

حقیقت این است که با جمله‌ها و کلماتی که حروف آنها از بیست و نه حرف بیشتر نیست، نمی‌توان از بزرگ بنده خاص و مخلص خدا، که در آیات بسیاری از قرآن، خداوند متعال، خود او را وصف و مدح فرموده است، توصیف و ستایش کرد.

مدایح شایسته‌ای که از آن امام عظیم، رهبر موحّدان، پیشوای مجاهدان، سرور زهّاد و دادگران و امیرمؤمنان شده، هر چه رسا و شیوا بوده، به ناحیه‌ای از نواحی عظمت آن حضرت اشارت دارد.

آنکه با این جمله کوتاه «إحتیاجُ الکُلِّ إلَیْهِ وَ إسْتِغْنائُه عَنِ الکُلِّ دَلیلٌ عَلی أنَّه إمَامُ الکُلِّ؛ احتیاج همه به او و بی‌نیازی او از همه دلیل بر این است که او امام همگان است .»(۳) او را ستود و آنکه در وصف کلامش می‌گفت: "کلامُهُ دُونَ کَلامِ الخَالِقِ وَ فَوْقَ کَلامِ الْمَخْلُوقینَ؛ کلام او پایین‌تر از کلام خالق و بالاتر از کلام بندگان است .”(۴) همه و هر یک به منقبتی از مناقب آن حضرت اشارتی کرده‌اند.

با این همه که علما و حکماً، چهارده قرن است از فضائل او گفته‌اند، تا علم، فضیلت، زهد، عدل و کمالات انسانی مورد ستایش است، آیندگان او را ستایش خواهند کرد.

و با این قصاید و اشعار بی‌شمار و هزارها کتاب و مقاله که پیرامون شرح شخصیت این انسان أکمل و والا نوشته‌اند و همه داد سخن را داده‌اند، باز هم همانند روزهای نخست برای گویندگان و اندیشمندان، مجال سخن باز و بلکه بازتر شده است.

همان‌طور که در احادیث شریفه بیان شده است، علی علیه‌السّلام معجزه‌ای است که خداوند به رسول گرامی‌اش خاتم الانبیا صلّی ‎الله علیه و آله و سلّم عطا فرمود؛ معجزه‌ای که از همه معجزات انبیای گذشته، بزرگ‌تر و حیرت‌انگیزتر است؛ و بجاست که بگوییم این سخن حضرت صادق علیه‌السّلام را: «الصُّورَهُ الإنْسَانِیَّهُ هِیَ أکْبَرُ حُجَجِ اللهِ عَلی خَلْقِهِ وَ هِیَ الکِتابُ الَّذی کَتَبَه بِیَدِهِ وَ هِیَ الهَیْکَلُ الّذی بَناهُ بِحِکْمَتِهِ وَ هِیَ مَجْمُوعُ صُوَرِ العَالَمینَ وَ هِیَ المُخْتَصَرُ مِنَ العُلُومِ فی اللَّوحِ الْمَحْفُوظِ »(۵) به واسطه شخصیتی، مثل علی علیه‌السّلام بیان واقع و حقیقت می‌شود.

پس، سزاوار است که زمین ادب ببوسیم و خداوند متعال را به نعمت ولایت آن حضرت و فرزندان بزرگوارش، تا حضرت صاحب وقت، ولیّ عصر و مالک امر، مولانا المهدی ارواح العالمین له الفدا حمد و سپاس بگوییم و در این ایّام که همه شیعیان عزادار شهادت مولای متقیان امیرمؤمنان علیه‌السلام هستند، هر چه بیشتر و بیشتر در ترویج معارف نورانی علوی و مخصوصاً کتاب شریف نهج البلاغه همّت نمایند و جهانیان را با آموزه‌ها و تعالیم حیات‌بخش آن حضرت آشنا سازند.

پی‌نوشت‌ها:

۱و۲. بحار الأنوار، جلد ‏۴۰، باب ۹۱، حدیث ۱۱۴.
۳. بغیه الوعاه سیوطی، صفحه ۲۴۳؛ تنقیح المقال مامقانی، جلد ۱، صفحه ۴۰۲، شماره ۳۷۶۹.
۴. شرح نهج البلاغه ابن أبی‌الحدید، جلد ‏۱، صفحه ۲۴.
۵. به نقل از تفسیر صافی، ذیل آیه ۲ سوره بقره.

آخوند میرزاعلی افزود: "روز قدس" روز اعتراض به فجایع و تجاوزات صهیونیست ها و سمبلی از آزادی  و عدالت خواهی در میان مسلمانان و حتی غیر مسلمانانی است که با هدف دفاع از مظلوم و ملت فلسطین به پا خواسته اند؛ بیت المقدس مظهر خداپرستی، مقاومت دینی و مجاهدت در راه خدا است و هر زمان که نام قدس می آید در ذهن ما وحدت، خداپرستی، انسجام، همدردی، مجاهدت در راه خدا، قبله اول مسلمین و مقاومت شکل می گیرد.

وی اظهار داشت:یکی از زیباترین ابتکارات حضرت امام راحل(ره) مسئله انتخاب "روز قدس" در جمعه آخر ماه مبارک رمضان است؛ در زمانی که قلب ها و اندیشه های امت اسلام خالص گشته بود و این معنویت و فضای روحانی آنها را آماده برگزاری راهپیمایی کرده بود؛ اکثر مسلمانان جهان، در این روز راهپیمایی های با شکوهی در حمایت از مردم مظلوم فلسطین و  قدس شریف و  اعتراض علیه رژیم صهیویستی و استکبار جهانی برگزار می کنند؛ یکی از امتیازات ویژه روز قدس این است که این عمل برای رضای خداوند متعال است و از این جهت عملی ماندگار شده است.

آخوند میرزاعلی تصریح کرد: با توجه به انتشار ویروس منحوس کرونا که در حال حاضر جهان بشریت و خصوصا امت اسلامی را دامن گیر کرده است؛ این احتمال وجود دارد که روز قدس امسال مانند سالهای گذشته راهپیمایی و مراسمات تجمعی برگزار نشود، اما باید با بهره گیری از فضای مجازی مانند کانال های اطلاع رسانی، گروه ها و ... به گونه ای از  مسئله قدس شریف و مردم محروم مظلوم فلسطین حمایت کنیم، تا مسأله فلسطین در صدر اخبار جهان قرار گیرد.

وی اظهار داشت: علاوه بر این باید اعتراض و انزجار خود را از رژیم صهیونیستی و استکبار جهانی نسبت به ظلم و ستمی که بر مردم مظلوم فلسطین روا می دارند، اعلام کنیم، تا صهیونیستها بدانند امت اسلامی در جهت حمایت و همراهی از مردم فلسطین و قدس شریف، ذره ای عقب نشینی نخواهیم کرد وتا آخرین نفس خواهیم ایستاد؛ بنا به فرمایش رسول اکرم(ص) اگر مظلومان عالم از ما درخواست کمک کردند، باید به آنها کمک کنیم.

امام جمعه آق قلا خاطر نشان کرد: امام راحل فرمودند، اسرائیل یک غده سرطانی است و باید از صفحه روزگار محو شود؛ بنابراین چنانچه بخواهیم جهان اسلام سالم باشد، رژیم صهیونیستی باید از صفحه روزگار محو بشود، زیرا آنها نه تنها نمی خواهند امت اسلامی باشد، بلکه می خواهند اسلام نباشد.

وی یاد آورشد: ما باید در تحقق اهداف وحدت و مردم مظلوم فلسطین حرکت کنیم و صرف نظر از قومیت و رنگ و نژاد از فلسطین، قدس شریف و قبله اول مسلمانان دفاع کنیم و به رژیم صهیونیستی، استکبار، تفرقه اندازان و دشمنان اسلام اجازه میدان داری ندهیم؛ مسلمانان اعم از تشیع و تسنن، در جای جای جهان اسلامی باید در تمام مسائل سیاسی، اجتماعی و فرهنگی، مصالح امت اسلامی را جایگزین مصالح شخصی خود کنند و با همدیگر متحد شوند.

دانشمندان دانشگاه ساوث کالیفرنیا(USC) و موسسه سرطان "IFOM" در میلان دریافته‌اند که یک رژیم غذایی شبیه به روزه در هنگام ترکیب با ویتامین ث می‌تواند در درمان برخی از انواع سرطان مؤثر باشد.

محققان در مطالعات روی موش‌ها دریافتند که این ترکیب، پیشرفت تومور را در چندین مدل موش مبتلا به سرطان روده بزرگ به تأخیر می‌اندازد و در بعضی از موش‌ها نیز موجب پسرفت بیماری شد.

"والتر لونگو" نویسنده ارشد این مطالعه گفت: ما برای اولین بار نشان داده‌ایم که چگونه یک مداخله کاملاً غیر سمی می‌تواند یک سرطان تهاجمی را درمان کند. ما از دو روش درمانی بهره برده‌ایم که به عنوان مداخلات برای به تأخیر انداختن پیری مورد مطالعه قرار گرفته‌اند و شامل یک رژیم غذایی شبیه به روزه داری در ترکیب با ویتامین ث است که آنها را به عنوان یک درمان قدرتمند برای مبارزه با سرطان ترکیب کرده‌ایم.

محققان می‌گویند اگرچه روزه داری برای بیماران سرطانی گزینه‌ای چالش برانگیز است، اما یک گزینه ایمن‌تر و عملی‌تر برای آنان، بهره گیری از یک رژیم غذایی کم کالری و گیاهی است که باعث می‌شود سلول‌ها مانند حالت روزه داری واکنش نشان دهند.

یافته‌های محققان حاکی از آن است که یک درمان دارای مسمومیت کم شامل رژیم غذایی شبیه به روزه به همراه ویتامین ث می‌تواند جایگزینی برای درمان‌های سمی و خطرناک سرطان بیشتر باشد.

نتایج تحقیقات قبلی روی پتانسیل مقابله با سرطان ویتامین ث در این مطالعه نیز در نظر گرفته شده است و مطالعات اخیر حاکی از اثربخشی آن به ویژه در ترکیب با شیمی درمانی بوده است.

در این مطالعه جدید، محققان می‌خواستند با ایجاد محیطی که برای سلول‌های سرطانی ناپایدار باشد، اما هنوز هم برای سلول‌های عادی بی‌خطر باشد، بدانند که آیا رژیم غذایی شبه روزه باعث افزایش فعالیت ویتامین ث با دوز بالا بر ضد سرطان می‌شود؟

"لونگو" گفت: اولین آزمایش آزمایشگاهی ما اثرات قابل توجهی را نشان داد و دریافتیم هنگامی که هر یک از این‌ها یعنی رژیم غذایی شبه روزه یا ویتامین ث به تنهایی استفاده شود، رشد سلول‌های سرطانی را کاهش می‌دهد و باعث افزایش جزئی مرگ و میر سلول‌های سرطانی می‌شود.

وی و همکارانش این تأثیر نیرومند را در سلول‌های سرطانی که دارای جهش هستند، تشخیص دادند که یکی از مهم‌ترین اهداف در تحقیقات سرطان محسوب می‌شوند. این جهش‌ها در ژن "KRAS" موجب می‌شود بدن در مقابل بسیاری از درمان‌های مبارزه با سرطان مقاومت کند و میزان بقای یک بیمار را کاهش می‌دهد. جهش‌های "KRAS" تقریباً در یک چهارم کلیه سرطان‌های انسانی رخ می‌دهد و تخمین زده می‌شود که تقریباً در نیمی از سرطان‌های روده بزرگ وجود داشته باشد.

این مطالعه همچنین به سرنخ‌هایی در مورد اینکه چرا مطالعات قبلی روی ویتامین ث به عنوان یک ضد سرطان احتمالی، اثربخشی محدودی را نشان داده است، دست یافتند. به نظر می‌رسد که یک درمان ویتامین ث به خودی خود سلول‌های جهش یافته KRAS را برای محافظت از سلول‌های سرطانی با افزایش سطح "فریتین" که یک پروتئین متصل به آهن است، تحریک می‌کند. اما دانشمندان با کاهش سطح "فریتین" موفق به افزایش سمیت ویتامین ث برای سلول‌های سرطانی شدند.

در این میان دانشمندان همچنین دریافتند که بیماران مبتلا به سرطان روده بزرگ که دارای مقادیر زیادی از این پروتئین متصل به آهن هستند، احتمال بقای کمتری دارند.

"مایرا دی تانو" یکی از محققان این پژوهش گفت: در این مطالعه مشاهده کردیم که چگونه چرخه‌های رژیم غذایی با تقلید روزه داری می‌توانند تأثیر دوزهای دارویی ویتامین ث را در برابر سرطان‌های جهش یافته افزایش دهند. این امر از طریق تنظیم سطح آهن و مکانیسم‌های مولکولی درگیر در استرس اکسیداتیو انجام می‌شود.

مطالعات قبلی محققان نشان داده بود که روزه داری و رژیم غذایی شبه روزه باعث کاهش پیشرفت سرطان و بهبود اثر شیمی درمانی می‌شود و در عین حال از سلول‌های سالم در برابر عوارض جانبی مرتبط با شیمی درمانی محافظت می‌کند.

اکنون مشاهده شد که ترکیب رژیم غذایی شبه روزه با ویتامین ث منجر به تقویت واکنش ضد توموری سیستم ایمنی بدن در موش‌های مبتلا به سرطان پستان و ملانوما می‌شود.

دانشمندان بر این باورند که سرانجام سرطان با داروهای با سمیت کم به شیوه‌ای مشابه با استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها در درمان عفونت‌هایی که باعث از بین رفتن باکتری‌های خاص می‌شوند، درمان خواهد شد.

آنها می‌گویند برای پیشبرد این هدف ابتدا باید دو فرضیه را آزمایش کنند. اول اینکه مداخلات ترکیبی غیر سمی آنها در موش‌ها کار کند و دوم اینکه آزمایشات انسانی این درمان امیدوار کننده باشد. آنها می‌گویند این مطالعه جدید هر دو مورد را نشان داده است.

حداقل پنج آزمایش بالینی از جمله یکی در دانشگاه ساوث کالیفرنیا بر روی بیماران مبتلا به سرطان پستان و سرطان پروستات در حال انجام است که محققان در آن به دنبال اثرات رژیم غذایی شبه روزه در ترکیب با داروهای مختلف ضد سرطان هستند.

نتایج این مطالعه در مجله Nature Communications منتشر شده است.

به نوشته روزنامه رای الیوم، روابط محرمانه یهودیان و کردهای عراق به قبل از ایجاد اسرائیل در خاورمیانه یعنی پیش از سال ۱۹۴۸ باز می‌گردد و به همین دلیل این که اسرائیل به امکان استقلال دولت اقلیم کردستان از عراق توجه نشان دهد و نیز برای تشکیل یک کشور کرد در شمال عراق تلاش کند که در آینده هسته یک کشور بزرگتر کرد شود، برای کسی عجیب نیست.

چنانکه پیشتر بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر رژیم صهیونیستی درباره اهمیت تشکیل یک "کشور" کرد مستقل در عراق تاکید کرد، "آنها شایسته چنین کشوری هستند." در همین راستا شیرکو عباس، رئیس شورای ملی کردستان در سوریه مستقیما از رژیم اشغالگر خواست از دولت کرد حمایت کند، او گفت: "کردها عامل دموکراسی در خاورمیانه هستند و حمایت اسرائیل از کردها در ایجاد مرزهایی امن برای آنها نقش بسزایی ایفا خواهد کرد."

اما تعمیم این مساله به همه درست نیست زیرا افرادی مثل  عبدالله اوجالان، رئیس حزب کارگران کردستان ترکیه هم هستند که رژیم صهیونیستی حزب او را تروریستی قلمداد می‌کند و طبق گزارش‌های خارجی، این موساد بود که اوجالان را بازداشت کرده و به ترک‌ها تحویل داد، اوجالان در سلول انفرادی خود در ترکیه گفته است: آمریکا، انگلیس و اسرائیل سعی دارند از خشم کردها استفاده کرده و از طریق برخی مزدورها، آنها را برای مقابله با کشورهای منطقه آماده کنند.

در این میان "شلومو نکدیمون"، یکی از بزرگترین مورخان اسرائیلی که در پست‌های مختلفی فعالیت داشته، از جمله مدیر دفتر مناخیم بگین، نخست وزیر پیشین اسرائیل بوده و از سال ۱۹۶۳ با مصطفی بارزانی (پدر) همکاری کرده، می‌گوید: تقسیم کشورهای عربی فراتر از تقسیم (توافقنامه) سایکس-پیکو در واقع رویایی بود که سوخت، اما این پروژه هنوز برقرار است و تنها منتظر یافتن فرصتی برای اجرایی شدن است.

نکدیمون که کتابی درباره روابط اسرائیل با اقلیم کردستان تالیف کرده در خاطرات خود می‌گوید: اگر موفق به تشکیل یک "کشور" کرد در عراق شویم، در کمتر از ۱۰ سال شاهد تقسیم‌بندی‌ها و بسیاری اقدامات جدایی‌طلبانه و نیز کشورهای کوچک جدید مبتنی بر اصول نژادی، قومیتی و مذهبی و تشکل‌های سیاسی، عقیدتی و مذهبی در سراسر منطقه عربی خواهیم بود اما نقطه آغاز آن باید عراق باشد.

این چهره سیاسی، امنیتی و مطبوعاتی اسرائیلی در جای دیگری از کتاب خود آورده است: در این صورت گروه‌های جدیدی در خاورمیانه پدیدار خواهند شد و ایجاد کشورهای کوچکی را که ما به آنها فکر نکرده‌ایم، خواستار خواهند شد. و فکر نمی‌کنم پس از تشکیل "کشور کردستان" دیگر روزی مشابه شرایط فعلی در کشورهای عربی را شاهد باشیم. آنچه بیشترین کمک را می‌کند این است که حاکمیت‌های عربی از تنوع و تعدد مذهبی و سایر جریان‌های فکری و فرهنگی استقبال نمی‌کنند و رهبران کشورهای عربی به جای اینکه در راستای مهار تعددگرایی تلاش کنند، فورا آن را سرکوب می‌کنند، این یکی از مهمترین نقاط ضعفی است که موساد در تمام کشورهای عربی بر آن تمرکز کرده و توانسته با بهره جویی از آن اقلیت‌ها را توجیه کند که تنها رویایشان جدایی و تقسیم است.

پس از یورش آمریکا، انگلیس و همپیمانان آنها به عراق در سال ۲۰۰۳ و فروپاشی دولت، کردها فرصت دیگری برای تشکیل "کشور" که آرزوی آن را داشتند، یافتند. این فرصت با وجود مخالفت کشورهای همسایه از جمله ترکیه، ایران، سوریه و حتی اروپا و آمریکا، با ایده تشکیل دولت کوچک کردها در عراق ایجاد شد و مخالفت این طرف‌ها نه از سر نفرت از کردها بود چرا که آنها روابط قوی با آنها داشته و از آنها حمایت می‌کردند بلکه دلیل مخالفت آنها، ایده تقسیم در داخل عراق بود.

نیازی به گفتن نیست که با ظهور قدرت مقاومت و توسعه فعالیت‌های آن، بازی دومینو دیگر ایده موفقی در کشورهای عربی نیست زیرا جنگ جهانی علیه سوریه نقش بسزایی در تقویت دشمنان آنها و پدیدار شدن طرف‌های مخالف با حضور آمریکا در منطقه داشت و این شرایط سخت و ناراحت‌کننده‌ای را برای کردها ایجاد کرد و آنها می‌بینند که رویاهایشان در حال نابودی است.

در حالیکه اسرائیلی‌ها تاریخ ۱۴ مه را به عنوان روز تشکیل این رژیم جشن می‌گیرند اما فلسطینی‌ها از این روز به عنوان روز نکبت و روزی که با رانده شدن آنها از خانه‌ها و زمینهایشان، اعمال شرایط اقتصادی وخیم، تحقیر و از بین رفتن اموال آنها همراه شد، یاد می‌کنند؛ رخدادهایی که مجموع خسارتهای آن برای این فلسطینی‌ها به بیش از ۵۰ میلیارد دلار برآورد شده است. جنگی که کمی بعد از اعلام تشکیل اسرائیل به راه افتاد منجر به آواره شدن بسیاری از فلسطینی‌هایی که جمعیتشان در آن زمان حدود یک و نیم میلیون نفر بود، شد. بسیاری از این فلسطینی‌ها از ترس درگیری‌ها و جنایت‌های بالقوه یهودیان فرار کرده و آواره شدند و تعداد زیاد دیگری نیز به این بهانه که تهدیدی برای مالکان یهودی جدید زمین‌های خود به حساب می‌آمدند از این اراضی رانده و اخراج شدند.

هرچند که مناقشه زیادی بر سر تعداد فلسطینی‌های آواره شده وجود داشته اما دست کم برآورد می‌شود که ۶۰۰ هزار فلسطینی به دلیل جنگی که در گرفت از خانه‌هایشان رانده و آواره شدند. بیش از یک پنجم این فلسطینی‌ها به کلی اراضی اشغال شده توسط دولت جدیدالتاسیس را ترک کرده و به کشورهایی نظیر لبنان، سوریه، مصر و عراق مهاجرت کردند.

فرار برای حفظ جان
در داخل اراضی اشغالی نیز بیش از ۲۰۰ هزار فلسطینی از درگیری‌ها فرار کرده و به همراه خانواده‌هایشان به کرانه باختری رفتند و گروهی دیگر نیز که تعداد آنها ۱۶۰ تا ۱۹۰ هزار نفر برآورد شد، به نوار غزه رفتند. اسرائیل تا سال ۱۹۶۷ در این مناطق حضورش را تحمیل نکرده بود.
سلیمان ابوناموس، مستقر در اردوگاه آوارگان فلسطینی جبالیا که یکی از بزرگترین اردوگاه‌های این آوارگان در نوار غزه به حساب می‌آید یکی از این فلسطینی‌ها است. او در سال ۱۹۱۰ در شهر  بئر السبع‎ در جنوب فلسطین به دنیا آمد و در آنجا خانواده‌اش صاحب یک زمین کشاورزی نسبتاً بزرگ بودند. پس از آنکه نیروهای نظامی اسرائیل حمله به این شهر را با هدف ایجاد یک کوریدور از صحرای نقب به مابقی اسرائیل و همچنین قطع کردن دسترسی ارتش مصر از سمت جناح شرقی شروع کردند، ابو ناموس تصمیم به فرار از این شهر گرفت. او به خاطر می‌آورد: با بمباران شهر توسط نیروهای اسرائیلی چند تن از اعضای خانواده من کشته شدند، بنابراین خانواده من تصمیم به فرار گرفت. ما حدود چهار روز با الاغ و شتر در حال سفر کردن بودیم تا به بیت حانون واقع در بخش شمالی نوار غزه رسیدیم و در آنجا سه هفته سکونت کردیم تا به اردوگاه جبالیا منتقل شدیم.

او در جبالیا متکی به کمک‌ها و پول‌های دریافتی از جانب آژانس کار و امداد آوارگان فلسطینی سازمان ملل موسوم به آنروا بود؛ آژانسی که با آوارگان فلسطینی تعامل داشته و به آنها مکان زندگی و سالی سه بار کمک‌های معیشتی می‌داد.

به خاطر آوردن زمان‌های بهتر
ابوناموس که هم اکنون در فقر شدید زندگی می‌کند، روزهایی را به یاد می‌آورد که زندگی‌اش پر نعمت بود و با درد و رنج درباره آن روزها حرف می‌زند. او می‌گوید: خانواده من زمین‌ها و مزرعه بزرگی که به هنگام شروع جنگ آماده کشت بود، داشتند. فرار کردن و پشت سر گذاشتن هر آنچه که داشتیم ضررهای مالی بزرگی به بار آورد که ما هرگز نتوانستیم آنها را دوباره رفع کنیم.

این در حالی است که ابوناموس تنها نیست. برآورد شده که ارزش دارایی‌هایی که فلسطینی‌ها در سالهای ۱۹۴۷ و ۱۹۴۸ از دست دادند، معادل ۵۷.۸ میلیارد دلار بر طبق ارزش دلار سال ۱۹۴۸ بوده است. تا به امروز اسرائیل هرگز غرامتی به فلسطینی‌ها به خاطر ضرر و زیان‌هایی که به آنها وارد کرد، نداده است.

ابوناموس اظهار می‌دارد: در سال ۱۹۷۵یکبار که به هنگام کار در اسرائیل به بئر السبع سفر کردم، کنجکاو شدم ببینم چه چیزی از اموال من باقی مانده است. هیچ چیز شبیه آنچه که ما پشت سر رها کردیم، نبود. اسرائیلی‌ها یک مزرعه کیبوتص روی زمین من ساخته بودند و جای کشاورزان فلسطینی خانواده من را کشاورزان یهودی گرفته بودند.

دیگر به عقب باز نمی‌گردیم؟

بعد از بروز اولین انتفاضه در سال ۱۹۸۷ اسرائیل کنترلش بر اراضی با جمعیت بزرگ فلسطینی را تشدید کرده و دستورات کلی که به فلسطینی‌ها اجازه جابجایی آزادانه میان نوار غزه، اسرائیل و کرانه باختری میدادند را لغو کرده و به جایش احکامی برای جابجایی‌های فردی همراه با اسناد و مدارک اجباری و زمان محدود اعلام کرد. موج دوم خشونت‌ها که در زمان قیام مردمی دهه ۲۰۰۰ رخ دادند، تنش‌ها را حتی بدتر ساختند و منجر به قدرت پیدا کردن جنبش حماس در نوار غزه و محاصره این منطقه توسط اسرائیل شدند؛ تحولاتی که باعث شد ابوناموس به این نتیجه برسد که بازگشت به زمینش تبدیل به خاطره‌ای دوردست شده است؛ با این حال او آماده تسلیم شدن نیست. او گفت: من به نسل جوان‌تر یاد می‌دهم که آنها باید هر آنچه که در توانشان باشد انجام دهند تا آنچه که زمانی به ما متعلق بوده را دوباره به دست بیاورند. این شاید سال‌های زیادی به طول بیانجامد اما من امیدوار هستم که آن روز زمانی خواهد آمد.

فرقه‌ بهائیت با قدمت ۲۰۰ ساله در ایران، یکی از تشکیلات سازمان یافته از سوی استعمار است که تبلیغات وسیع بر ضد منافع مذهبی و ملی ایرانیان را در دستور کار خود داده و به واسطه سطح آگاهی پایین جامعه نسبت به این فرقه سعی در رسوخ به اعتقادات مسلمانان دارد.

بانو مهناز رئوفی یکی از بهائیانی است که با روی گردانی از این فرقه، توانست حلاوت دین اسلام را بچشد و قدم به مسیر یکتا پرسی بگذارد. لذا برنامه «مثل ماه» شب گذشته با دعوت از این بانوی مسلمان شده به ناگفته‌های بهائیت از زبان ره‌یافته از این فرقه پرداخت.

به گفته مهناز رئوفی، فرقه بهائیت معتقد است که قیامتی که خداوند در قرآن از آن سخن گفته، اتفاق افتاده است و بهاالله، بنیان‌گذار این فرقه امام عصر است. این فرقه تعالیمی مغایر با معنویات و دین اسلام را که برخاسته از اهداف آمریکا، انگلیس و اسرائیل می‌باشد را در بین مروجان خود تبلیغ می‌کند.

این بانوی ره‌یافته از بهائیت ادامه داد: فرقه بهائیت معتقد است که بهائیت، دینی است که از سوی خداوند برای اجرای صلح و دوستی آمده است و سایر ادیان دیگر جنگ طلب هستند. این در حالی است که در کتاب‌های این فرقه از اسلام، مسلمانان به خصوص شیعیان با نفرت سخن گفته شده است و میان گفتمان و تعالیم کتاب آنان تناقض‌های بسیاری وجود دارد.

وی با اشاره به اینکه این فرقه برای کودکان از سن سه سالگی خط و مشی تعیین می‌کند، گفت : فرزندان بهائیان از سن ۳ سالگی با حضور در کلاس‌های گلشن توحید با تعالیم بهائیت آشنا می‌شوند و کودک در سن ۱۰ سالگی به دلیل اجرای فرآیند شست‌وشوی مغزی به مرحله‌ای می‌رسد که دین خود را نسبت به سایر ادیان برتر و برجسته می‌بیند. در واقع به کودک آموزش داده می‌شود که بها، بنیان‌گذار این فرقه با خدا هیچ تفاوتی ندارد و جایگاهی هم تراز با خداوند دارد. لذا بر اساس این آموزش‌ها وقتی کودک به سن ۱۵ سالگی می‌رسد به یک بهایی تمام و کمال تبدیل شده است. همچنین پس از اتمام آموزش در سن ۱۵ سالگی میزان استعداد افراد در پیروی از اصول بهائیت سنجیده می‌شود و اسامی افراد برای اعضای ۹ نفره بیت‌العدل، مرکز اداره بهائیت در اسرائیل فرستاده می‌شود.

رئوفی هدف اصلی ایجاد فرقه بهائیت را نابودی و ریشه کنی دین اسلام دانست و افزود: شیوع فرقه بهائیت و اقناع و تبلیغ آن در ایران بیش از نقاط دیگر جهان است و مبلغان بهائیت در ایران کارگرانی هستند که بدون هیچ مزد و اجری برای کارفرمای خود خدمت می‌کنند.

این بانوی مسلمان با بیان اینکه  از کودکی هیچ رغبتی برای شرکت در کلاس‌های آموزشی بهائیت نداشته و اکثر اوقات با خانواده بر سر این موضوع جدال داشته است، تصریح کرد: به اعتقاد برادرانم، من در خلاف جهت اعضای خانواده در حال حرکت بودم و علت این امر برای من چیزی جز تناقض‌ها و تضادهای تعلیمات بهائیت نبود و هیچ کدام از اصول این فرقه اقناعی در من ایجاد نمی‌کرد.

وی با اشاره به اینکه افراد باید پس از پایان سن ۱۵ سالگی و اتمام دوره آموزشی درخواست بهائیت می‌دادند و سه‌جلد بهائیت می‌گرفتند، گفت: من ابتدا در برابر این مسئله مقاومت بسیاری از خود نشان دادم؛ اما سرانجام با اصرارهای خانواده مجبور به انجام این فرآیند شدم.

رئوفی ادامه داد: متأسفانه فرقه بهائیت در تمام اختیارات فردی افراد دخالت دارد و همین امر سبب ازدواج ناموفق برای من شد. پسری بهائی در همدان که دل در گرو دختری مسلمان داشت و به دلیل مخالفت خانواده و جلوگیری از تمایلات اسلامی باید با دختری بهائی ازدواج می‌کرد و من گزینه معرفی شده برای سرگیری این ازدواج بودم. در حالی که من نیز خواستگار مسلمان داشتم و به دلیل مستعد بودن برای انتخاب دین اسلام باید با پسری بهائی وصلت می‌کردم. در نتیجه هر دو ما بدون هیچ علاقه و خواستنی تن به این ازدواج تحمیلی دادیم و به واقع وصلتی تشکیلاتی را جشن گرفتیم.

وی با بیان اینکه پس از ازدواج، من و همسرم به دلیل بیزاری از بهائیت و درک تعارضات این فرقه تمایل بسیاری برای گرویدن به دین اسلام داشتیم، گفت: پس از کسب شناخت و مطالعه درباره دین اسلام، من و همسرم هر دو به طور همزمان مسلمان شدیم و زمانی که خانواده همسرم از این موضوع مطلع شدند با رفتاری ناشایست از ما استقبال کردند و موضوع را به خانواده من نیز اطلاع دادند. در نتیجه هر دو ما از تشکیلات و خانواده‌های خود طرد شدیم و اجازه دیدار با اعضای خانواده را نداشتیم.

این بانوی راه‌یافته از بهائیت اظهار کرد: درست در همان سالی که من و همسرم مسلمان شدیم، خداوند فرزند دختری به ما عطا کرد  که نام او را شکیبا گذاشتیم. هفت سال از تولد دخترم می‌گذشت که همسرم پیشنهاد جدایی داد و ما به دلیل نبود هیچ علاقه‌ای به یکدیگر جدا شدیم.

حال خانم رئوفی سال‌ها است که با دختر خود به تنهایی زندگی می‌کند و تاکنون توانسته است با بهره‌گیری از تفکرات و تعمقات خود در دین اسلام کتاب‌ها و نوشته‌هایی را از خود بر جای بگذارد و ناگفته‌های بهائیت را به عرصه تحریر درآورد.

او امروز به عنوان یک بانوی مسلمان با وجود طرد از خانواده و مشکلات زندگی، فرزند خود را به نحوی نیکو تربیت کرده است و در کتاب‌هایش به نقد بهائیت پرداخته است تا مسیری روشن در راه شناخت این فرقه را بسازد.

در مضامین دینی برای شب‌های قدر ویژگی‌های متعددی مطرح شده که آن را فرصتی برای رسیدن به موفقیت‌های بیشتر معرفی کرده‌اند، به گونه‌ای که در ارتباط با اهمیت میل به پیشرفت در انسان‌ها و شبهای قدر مطرح می‌شود: دستیابی به راه‌های پیشرفت و رسیدن به موفقیت‌های بیشتر، یقیناً یکی از امور لذت‌بخش و از دغدغه‌های اساسی تمامی انسان‌ها در طول زمان‌ها به حساب می‌آمده و می‌توان ادعا کرد که لذت‌بخش بودن رسیدن به پیشرفت و تهیه مقدمات آن، نزد انسان‌ها از بدیهیات محسوب می‌شود؛ چنان که هر فردی با مراجعه به وجود خود اقرار می‌کند که از شنیدن و فهم راه‌کارهایی که سود زیادی برای او به وجود می‌آورد خوشحال خواهد شد.

در این اثنا دیده می‌شود جلسات، کنفرانس‌ها و سمینارهای متعددی تشکیل می‌شود تا در قالب آن، راه‌های رسیدن به موفقیت و پیشرفت تعلیم داده شود و افراد زیادی با جان و دل و حتی صرف هزینه در آن کلاس‌ها شرکت می‌کنند، همگی نشان‌دهنده همین حس پیشرفت‌خواهی و میل به کمال است که در نهاد انسان‌ها وجود دارد که تمامی انسان‌ها با تنوع دیدگاه‌هایی که دارند در این امر مشترکند و دوست دارند ببینند اگر سرمایه خود را در چه راهی به کار بگیرند، به سود بیشتری خواهند رسید و بر اساس میزان سودی که قرار است به دستشان برسد. طبیعتاً میزان سعی و تلاش افراد متفاوت خواهد شد.

حال در مبانی دینی، شب‌هایی اختصاص داده شده که خداوند متعال با عنایتی بیشتر از سایر ایام سال به درخواست‌های بندگان توجه می‌فرماید و زمینه‌ای را در آن زمان‌های خاص فراهم فرموده تا انسان با انجام اعمالی موانع استجابت دعا و در نتیجه دستیابی به موفقیت‌ها و آرزوها را در طول سال برای خود فراهم آورد و سختی‌های بسیاری را از پیش‌روی خود بردارد چنانکه رسول خدا (ص) می‌فرمایند: «مَن أحیی لَیلَةَ القَدرِ حُوِّلَ عَنهُ العَذابُ إلَی السَّنَةِ القابِلَةِ»؛ هر کس شب قدر را احیا بدارد تا سال آینده عذاب از او بر داشته می‏‌شود.

منظور از احیا و عذاب در شب قدر

«احیاء» همانطور که شهید مطهری می‌فرمایند از «زنده کردن» می‌آید که این معنا نقطه مقابل «اماته» به معنی میراندن است. استاد مطهری بیان می‌کنند: «این کلمه (احیاء) چنین می‌رساند که شب ۲ حالت دارد: ممکن است شب کسی زنده باشد و ممکن است شب او مرده باشد. شب زنده، آن شبی است که انسان تمام یا لااقل پاسی از آن شب را با یاد خدا و با مناجات و راز و نیاز با ذات پروردگار به سر ببرد و شب مرده آن شبی است که انسان تمام آن شب را با غفلت و فراموشی ذات مقدس پروردگار به سر ببرد».

پس اگر فردی در شب‌های قدر تمام یا قسمتی از شب را بتواند خود را به خداوند نزدیک کند و در یاد خدا باشد اصطلاحاً می‌توان به او گفت شب قدر را احیاء گرفته است و روح و روان خود را زنده نگاه داشته، که یقیناً درجات افراد و کیفیت بیداری آنها در این مورد، متفاوت است لذا طبیعی می‌باشد که درجات و ثمرات به دست آمده برای انسان‌ها نیز با هم متفاوت باشد که یکی از آن ثمرات، رها شدن از عذابی است که در روایت مورد نظر رسول خدا به آن وعده فرموده است.

اما در مورد این که منظور از «عذاب» و نجات پیدا کردن از آن چیست باید گفت معنای عذاب بر اساس آنچه در کتب لغت آمده هر آن‌ چیزی می‌تواند باشد که آرامش را از بین ببرد و این عبارت عذاب در روایت به صورت کلی آمده پس هم می‌تواند امور مادی و هم امور روحی و هم امور معنوی را شامل شود.

از باب نمونه چه بسا انسان به هر دلیل اسیر استرس‌ها و ناآرامی‌ها باشد؛ استرسی که خودش می‌تواند نتیجه‌ عدم باور قوی و یا احساس ضعف و تنهایی باشد، حالا تصور کنید فردی در شب قدر و به برکت احیاء و مناجاتی که با خالق هستی خواهد داشت و برکات خاصی که در این شب‌ها در نظر گرفته شده، به یک طمأنینه قلبی برسد، طمأنینه‌ای که اثرش چه بسا بر یک عمر زندگی او تغییرات اساسی ایجاد کند!

کما اینکه برخی افراد را خود ما می‌شناسیم و در اطرافمان دیدیم که اقرار داشتند به برکت برخی از اعمال عبادی و به برکت برخی از زمان‌های خاص منجمله همین شب‌های قدر، تحول اساسی در زندگیشان ایجاد شده و تغییراتی در فکر و اعمالشان ایجاد شده، سبب شد مقدماتی فراهم شود تا تمامی ناآرامی‌های روحی‌ای که داشتند از آن‌ها دور شود.

نتیجه‌ای که در آیات قرآن نیز به ما یادآوری شده است: «الَّذِینَ آمَنُوا وَتَطْمَئِنُّ قُلُوبُهُمْ بِذِکْرِ اللَّهِ أَلَا بِذِکْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ»؛ آن‌ها کسانی هستند که ایمان آورده‌‌اند و دل‌هایشان به یاد خدا مطمئن (و آرام) است؛ آگاه باشید، تنها با یاد خدا دلها آرامش می‌‌یابد!

بهترین اعمال شب قدر برای رسیدن به آرامش

یکسری از اعمال و دعاها هست که در کتاب‌های ادعیه و بزرگان بر اساس آنچه در روایات آمده، پیشنهاد داده شده که یقیناً آثار خودشان را خواهند داشت و خیلی هم خوب هستند و نباید به راحتی از کنار آنها گذشت؛ منتها برای تشخیص اینکه بهترین عمل چیست باید به فرمایشات معصومین (ع) مراجعه کنیم؛ مشابه همین سؤال را امام علی (ع) از رسول خدا (ص) پرسیدند با این مضمون که ای رسول خدا برترین اعمال در ماه مبارک چیست؟ حضرت پاسخ فرمودند: «یَا أَبَا الْحَسَنِ أَفْضَلُ الْأَعْمَالِ فِی هَذَا الشَّهْرِ الْوَرَعُ عَنْ مَحَارِمِ اللَّهِ»؛ ای ابا الحسن! برترین اعمال در این ماه پرهیز از محرمات است»؛ فراموش نکنیم این پاسخ «پرهیز از محرمات» پاسخ یک معصوم به معصوم دیگر است، پس به طریق اولی برای ما انسان‌های معمولی این نکته حیاتی بخش است که بدانیم در تمامی اوقات خصوصا ماه مبارک رمضان به تمامه که شب‌های قدر را نیز شامل می‌شود، بهترین اعمال این است که از محرمات الهی بتوانیم دوری کنیم.

البته شاید فرصت خیلی از گناهان خود به خود برای اکثر افراد در این شبها اصلاً فراهم نباشد. زیرا گناهان دایره عظیمی دارد و خیلی از مصادیق پرهیز از محرمات، در همین شب‌ها هم می‌تواند بروز و ظهور پیدا کند. نباید فراموش کرد که اجتناب از محارم الهی یک بار با عدم انجام گناهی خاص تحقق پیدا می‌کند و یک بار هم با قطع کردن مسیر یک گناه قدیمی تحقق پیدا خواهد کرد! که هر دوی این موارد می‌تواند نمونه‌های متعددی حتی در شب‌های قدر داشته باشد.

مثلاً یک بار می‌گوییم در خود شب قدر مراقب باشیم تا غیبت نکنیم، ریا نکنیم، ظلم نکنیم و... که این یک امر مشخص و مسلم است. این موارد از پرتگاه‌هایی هستند که زمان و مکان نمی‌شناسند و در هر زمانی می‌توانند تحقق پیدا کنند و لزوم اجتناب از آنها که افضل اعمال ماه مبارک هست و توصیه روایت مورد نظر هم می‌تواند باشد محسوب می‌شود.

اما یک بار هست که دایره را وسیع‌تر کرده و می‌گوییم اگر حق‌الناسی به گردنمان از گذشته مستقر بوده و هر روز و هر ساعت بابت عدم جبران و عدم برگرداندن حق به صاحب اصلی‌اش، این حرمت تداوم پیدا می‌کند را بیاییم قطع کنیم و حق فرد را برگردانیم! و چه کاری بهتر از این کار! که حتی ممکن است با این اصلاح اسبابی فراهم شود تا موانع استجابت دعاهایی هم که در این شبها داریم برطرف شود.

چیزی که امام علی (ع) در دعای کمیل از خداوند تقاضا می‌کنند که «اَللّـهُمَّ اغْفِرْ لی الذُّنُوبَ الَّتی تَحْبِسُ الدُّعاءَ» که البته این جبران خطاهای گذشته فقط امور مادی را شامل نمی‌شود بلکه حقوق اخلاقی را هم می‌تواند شامل شود. از باب نمونه اگر فرد دل والدینش، دل همسر، فرزند و... را شکسته و حقی از آنان را ضایع کرده در همین شب‌ها بهترین زمان برای قطع این مسیر باطل و عذرخواهی و دلجویی از آن‌ها می‌تواند به حساب آید.

انتهای پیام/