رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار صدها تن از معلمان و فرهنگیان، آموزش‌وپرورش را تربیت‌کننده نسلی تمدن‌ساز خواندند و با تجلیل از تلاش‌های معلمان به‌ویژه در دوران کرونا و تأکید بر بهبود مسائل معیشتی آنان گفتند: نسل نوجوان و جوان، باید دارای هویت ملی و اسلامی- ایرانی، معتمد به نفس، مقاوم، آگاه از اندیشه‌های امام و آرمانها، دانشمند و کارآمد پرورش یابد.
emamian
شنبه, 24 ارديبهشت 1401 15:50
بیانات در دیدار کارگران
بسم الله الرّحمن الرّحیم(۱)
و الحمدلله ربّ العالمین و الصّلاة و السّلام علی سیّدنا محمّد و آله الطّاهرین سیّما بقیّة الله فی الارضین.
خیلی خوش آمدید. خیلی خوشوقتم از اینکه بحمدالله ظاهراً بعد از دو سال یا سه سال باز توفیق پیدا شد شماها را، نمایندگان جامعه‌ی کارگری را از نزدیک زیارت کنیم و با آنها صحبت کنیم.
هدف از این دیدارِ همه‌ساله‌ی ما با کارگران، قدرشناسی از کارگران، تشکّر از کارگران، و ارزش دانستن برای نفْس کار است که این دوّمی شاید از اوّلی هم مهم‌تر است. در کشور ما ارزش کار آن‌چنان که باید و شاید برای عموم مردم روشن نیست. کار در اسلام یک ارزش است؛ حالا عرض میکنم که در اسلام نگاه به کارگر هم همین جور است و با همه جا فرق دارد. طبق آماری که به من دادند، در جامعه‌ی ما کسانی که جویای کارند، از بسیاری از کشورهای جهان کمتر است؛ چرا؟ آن کسی که کار میطلبد و کار نیست، فرصت کاری نیست، یک عذری دارد امّا [درباره‌ی] آن کسی که اصلاً دنبال کار نیست، اسلام با این گرایش مبارزه میکند. اسلام اصرار دارد بر اینکه انسان باید سعی کند، کار کند، تلاش کند؛ این سعی و کار علاوه بر اینکه زندگی جامعه را تأمین میکند ــ خب اگر کار نباشد، زندگی جامعه تأمین نخواهد شد ــ برای خود کارگر هم یک سرمایه است؛ برای خاطر اینکه به او احساس هویّت میدهد. آدمی که دنبال کار نیست و کار نمیکند، احساس هویّت نمیکند، احساس بی‌هویّتی میکند. لذا ما میخواهیم، هم از کارگران عزیزمان تشکّر کنیم و به تَبَع نبیّ مکرّم اسلام دست شماها را ببوسیم، هم میخواهیم ارزش کار در جامعه معلوم بشود که کار یک ارزش است در اسلام. این باید تکرار بشود، باید گفته بشود، باید فرهنگ‌سازی بشود در کشور تا ما بتوانیم بگوییم رقم کسانی که اشتغال به کار دارند و کسانی که جویای کار هستند نسبت به جمعیّت، مثلاً این تعداد بالا است، یک نسبت بالایی دارند و این را بتوانیم ببینیم در آینده؛ این باید جزو برنامه‌های مسئولان مرتبط با کار از جمله وزارت کار باشد. حالا این بیاناتی که آقای وزیر [بیان] کردند، بیانات بسیار خوبی بود، گزارش خوبی ایشان دادند، و تصمیم‌هایی که گرفتید، ان‌شاءالله دنبال کنید تا این تصمیم‌ها تحقّق پیدا کند. مخصوصاً حالا من یادداشت هم کرده‌ام، خواهم گفت مسئله‌ی مهارت‌افزایی را که این بسیار بسیار مهم است؛ ایجاد مراکز مهارت‌افزایی برای کارگر یکی از مسائل حیاتی ماجرای کار و کارگر در کشور است.
خب، نگاه اسلام به کارگر نگاه قدرشناسانه است؛ هم با نگاه نظام سرمایه‌داری فرق دارد، هم با نگاه نظامهای کمونیستی متلاشی‌شده تفاوت دارد. نگاه نظامهای سرمایه‌داری به کارگر، نگاه بهره‌گیرانه و استثمارگرانه است؛ کارگر یک ابزاری است برای اینکه آنها بتوانند به ثروت برسند؛ از نظر نظام سرمایه‌داری این است؛ مخفی هم نمیکنند؛ [اگر] در کتابهای اقتصادی شما نگاه کنید، به همین نتیجه میرسید. کارگر از نظر نظام سرمایه‌داری یک ابزار و یک وسیله است، باید این [ابزار] را به دست آورد و از او استفاده کرد برای اینکه صاحب سرمایه به ثروت برسد؛ نگاه این است. اگر هم یک وقتی امتیازی به کارگر میدهند، برای این است که این کارگر به این سرمایه‌افزایی ادامه بدهد و منصرف نشود یا عصبانی نشود و امثال اینها؛ این نگاه نظام سرمایه‌داری است.
نگاه نظامهای کمونیستی نگاه شعاری بود؛ اسمش این بود که نظام، نظام کارگری است؛ مثلاً فرض کنید ــ حالا شماها نمیدانم با کتابهای تاریخ ارتباط دارید، آشنایی دارید یا نه ــ روسیه‌ی زمان استالین یا خروشچف ــ همینهایی که در دوره‌ی زندگی ما بودند و ما از نزدیک شاهد اوضاع و احوالشان بودیم در دوره‌ی جوانی و دوره‌ی مطالعات و فعّالیّتها ــ اینها اسمشان نظام کارگری بود امّا رؤسا مثل سلاطین باستانی زندگی میکردند؛ اثری از حمایت از کارگر وجود نداشت؛ فشار روی کلّ جامعه، فشار روی طبقه‌ی کارگر [بود]، در کتابهای خودشان هم اگر نگاه کنید، همین را میتوانید ببینید. در همین کتابهایی که نوشتند، چه کتابهای شرحِ حالی، چه کتابهای هنری و رمان و امثال اینها، کاملاً این معنا منعکس است؛ دفاع از کارگر و نگاه به کارگر، نگاه شعاری بود؛ شعار میدادند که نظام، نظام کارگری است.
در اسلام، نه آن است، نه این؛ نگاه قدرشناسانه است، نگاه ارزش‌مدارانه است؛ برای کار و کارگر ارزش قائل است. همین ماجرای دستبوسی پیغمبر که ایشان نقل کرد، [اشاره به] این است دیگر؛ یعنی پیغمبر اکرم وقتی میبیند این دست، دست کارگری است، خم میشود میبوسد.(۲)
در یک روایتی دارد که یک جوانی از جلوی پیغمبر عبور کرد، جوان برازنده‌ای بود، پیغمبر از این جوان خوششان آمد، ظاهراً صدایش کردند و دو سؤال از او کردند: یکی اینکه گفتند ازدواج کرده‌ای؟ گفت نه، گفتند کار تو چیست؟ گفت بیکارم؛ پیغمبر فرمودند: سَقَطَ مِن عَینی؛ این جوان از چشمم افتاد.(۳) مسئله‌ی کار این است؛ سَقَطَ مِن عَینی؛ [درباره‌ی] این جوانی که حالا پیغمبر از رفتارش و مثلاً از حرکاتش و امثال اینها خوشش آمده بود، پیغمبر گفت از چشمم افتاد، به خاطر اینکه دنبال کار نیست. اسلام به کار این جور نگاه میکند؛ به کار، به عنوان یک ارزش انسانی نگاه میکند و برای آن ارزش قائل است. خب این حالا راجع به اصل نگاه ما به کار و کارگر و این جلسه و دیدار با شما عزیزان.
امّا راجع به کارگران، خب ما خیلی صحبت کرده‌ایم. بنده این سالهای متمادی بارها راجع به کارگران و امتیازات کارگران [صحبت کرده‌ام]؛ لکن یکی دو نکته در مورد کارگران را خوب است باز هم تکرار کنیم و این مهم است. کارگران ما، [یعنی] کارگران دوران انقلاب ــ قبل از انقلاب جور دیگری بود ــ تا کنون نشان داده‌اند که انگیزه‌های ملّیِ آنها در همه‌ی عرصه‌ها انگیزه‌های درخشان و برجسته‌ای است. «در همه‌ی عرصه‌ها» یعنی چه؟ یعنی هم در عرصه‌ی نظامی، هم در عرصه‌ی اقتصادی، هم در عرصه‌ی سیاسی.
در عرصه‌ی نظامی، صحنه‌ی نمایان و جلوی چشم، دوران دفاع مقدّس است. چهارده هزار کارگرِ شهید ما داریم؛ چهارده هزار! حالا اینکه از هر چند نفری که رفتند یکی شهید شده، من نمیدانم؛ حتماً ده برابرِ این، کارگرها رفتند. منتها رفتن کارگر با رفتن فلان جوان بسیجی فرق میکند؛ این کارگر غالباً زن دارد، بچّه دارد ــ شاید بیش از یک بچّه ــ پدر و مادر دارد؛ اینکه دل بِکَند و برود به سمت دفاع مقدّس و جانش را کف دست بگیرد، خیلی متفاوت است با اینکه یک جوانی که حالا تعلّقات زن و بچّه و این چیزها را ندارد برود به میدان جنگ. در میدان نظامی این جور است. امروز هم اگر چنانچه یک مسئله‌ی نظامی پیش بیاید، قطعاً جامعه‌ی کارگری جزو صفوف مقدّم قرار میگیرد.
امّا در مورد عرصه‌ی اقتصادی. البتّه از اوّل انقلاب این سیاست استکبار بود، و در این ده پانزده سال اخیر خیلی روشن [شد]؛ سیاستشان از کار انداختن تولید کشور بود؛ سیاست دشمن این بود. این تحریمها و این حرفها همه برای این بود که در کشور، تولید از کار بیفتد؛ تولید که از کار افتاد، کشور تهیدست و محتاج میشود، چشمش به دست این و آن است. هدف مهم و نهایی فشار اقتصادی، از کار انداختن تولید بود؛ کارگران ما در صف مقدّم ایستادند و نگذاشتند این اتّفاق بیفتد. اگر شما می‌بینید تولید کشور در یک مواردی در برخی از سالها حتّی بیشتر هم بوده، به معنای این است که کارگران ما در میدان اقتصادی، در صفوف مقدّم، ایستادند. بنده البتّه حقّ کارآفرینان را هم در نظر دارم؛ این جور نیست که آنها را ذی‌حق ندانیم ــ حالا بعد هم عرض خواهم کرد ــ لکن آن که در این زمینه ستون اصلی این خیمه بود کارگر بود. این هم یک نکته؛ میدان اقتصادی.
امّا میدان سیاسی. از روزهای اوّل انقلاب، تحریکات کارگری شروع شد. خود من در جریان نزدیک بودم؛ یک کارخانه‌ای مرکز اجتماع اینها شده بود همان روزهای مشرف به پیروزی انقلاب ــ یعنی روزهای هجدهم بهمن، نوزدهم بهمن، بیستم و بیست‌ویکم بهمن ــ تصادفاً آمدند دنبال ما، حالا من هم مشغول کار بودم، کارهای فراوانی داشتیم آن روزها، امّا رفتم دیگر؛ رفتم و چند روز در آن کارخانه ماندم؛ یعنی شبها می‌آمدم، باز فردا صبح میرفتم. از نزدیک دیدم که چه کار دارند میکنند؛ سخنرانی‌ها، تحریکات. آمدند راه‌پیمایی [راه] انداختند روز سوّم یا چهارم پیروزی انقلاب ــ بیست‌و‌پنجم یا بیست‌و‌ششم ــ به طرف بیت امام! تحریکات کارگری از آن روز شروع شد، تا امروز هم وجود دارد؛ تا امروز هم تحریکات کارگری وجود دارد.
قصدشان این بوده است که طبقه‌ی کارگر و جامعه‌ی کارگری را تابلو و نشانه‌ی اعتراضات مردمی قرار بدهند؛ [امّا] جامعه‌ی کارگری بینی اینها را به خاک مالید و در مقابل اینها ایستاد و نگذاشت این اتّفاق بیفتد و در کنار انقلاب و نظام ایستاد.
البتّه یک مواردی اتّفاق افتاده که کارگران اعتراض داشتند، اعتراضشان هم بحق بوده؛ بنده که دنبال میکنم مسائل را، [میدانم] در مواردی اعتراض کارگرانی که جمع شدند، اعتراض بحقّی بوده. فرض کنید کارخانه‌ای را دولت به یک نفری واگذار میکند، او به جای اینکه کارخانه را مدیریّت کند، ابزارهایش را میفروشد، کارگرها را بیرون میکند، زمینش را مثلاً میخواهد هتل بسازد؛ خب اینجا کارگرها می‌آیند بیرون و اعتراض میکنند. در این اعتراضها هم کارگرها همیشه مرز خودشان را با دشمن مشخّص کردند؛ یعنی نگذاشتند که دشمن از اعتراض بحقّ آنها استفاده کند؛ اینها مهم است؛ اینها خیلی مهم است. چه جور میشود انسان تشکّر کند از این مجموعه‌ی آگاه، بابصیرت، متعهّد؟
خب اینها بخشی از مناقب جامعه‌ی کارگری ما است که ما البتّه مکرّر گفته‌ایم، باز هم لازم بود تکرار کنیم، هم خود شما کارگرهای عزیز بدانید، هم عموم مردم بدانند که چه خبر است در جامعه‌ی ما. جامعه‌ی کارگری مشکلاتی دارد ــ حالا اشاره میکنم، که ان‌شاءالله با سیاستهای این دولت جدید، این مشکلات بتدریج برطرف بشود به حول و قوّه‌ی الهی، لکن بالاخره مشکلاتی دارند ــ با وجود این مشکلات، کنار اسلام، کنار انقلاب، کنار نظام ایستادند؛ هم در عرصه‌ی نظامی، هم در عرصه‌ی اقتصادی، هم در عرصه‌ی سیاسی.
خب، در مسئله‌ی کارگری سه نقطه‌ی اساسی هست که برنامه‌ریزی‌ها باید متوجّه به این سه نقطه‌ی اساسی باشد: یک نقطه، مسئله‌ی زمینه‌سازی برای ایجاد فرصت شغلی در کشور است. ما الان احتیاج داریم به افزایش فرصتهای شغلی؛ امکانش هم در کشور وجود دارد، یعنی همه‌ی صاحب‌نظران و کسانی که با مسائل کشور آشنایند، تصدیق میکنند که در کشور امکان افزایش فرصتهای شغلی به طوری که نسبت بیکاری بسیار کمتر از آنچه امروز هست باشد، وجود دارد. این یک بخش مهم است: زمینه‌سازی برای ایجاد فرصت شغلی یا کلّاً وارد شدن و ایجاد فرصت شغلی.
دوّم، تنظیم رابطه‌ی کار و سرمایه؛ که یک رابطه‌ی معقول و درستی بایستی وجود داشته باشد که حالا راجع به هر کدام دو سه جمله‌ای عرض خواهم کرد.
مسئله‌ی سوّم، مسئله‌ی امنیّت شغلی است که من روی این امنیّت شغلی چند بار در همین جلسه در حسینیّه به مناسبت دیدار کارگران تکیه کرده‌ام؛ امروز هم باز میخواهم دو سه نکته را در این زمینه متذکّر بشوم.
در مورد فرصتهای شغلی مسئولین میتوانند تلاش کنند و فرصتهای شغلی را افزایش بدهند؛ یک مقداری سرمایه‌گذاری لازم است، یک مقداری ورود بخش خصوصی لازم است، عمده مدیریّت دولتی لازم است، یعنی دولت به معنای یک مدیر کارآمد وارد میدان بشود و همه‌ی موارد را در نظر داشته باشد.
لازمه‌ِی آن هم این است که یک اِشراف آماری کامل به دست بیاورند؛ یعنی بدانند ظرفیّتها کجا است و چه مواردی، چه مختصّاتی برای اشتغال در این ظرفیّتها وجود دارد و به چه و که و چه مقدار نیاز است؛ از آن طرف هم جویندگان کار را شناسایی کنند و اینها را به هم وصل کنند و زنده کنند فرصتهای شغلی را.
یکی از موارد و یکی از چیزهایی که میتواند این فرصتهای شغلی را زنده کند، [توسعه‌ی] همین شرکتهای دانش‌بنیان است که ما امسال گفتیم.[۴] خصوصیّت شرکتهای دانش‌بنیان این است که بیکاریِ دانش‌آموختگان را از بین میبرد. ما امروز در آمارهای بیکاری که نگاه میکنیم، درصد بیکاری دانش‌آموختگان دانشگاه‌های کشور از همه‌ی قشرهای دیگر بیشتر است. خب این جوان زحمت کشیده، درس خوانده، دولت [هم] سرمایه‌گذاری کرده، پول داده، خرج کرده تا به اینجا رسیده، حالا بیرون بیاید بیکار! گاهی در این گزارشهای مردمی که برای من می‌آید، میبینم که مثلاً رفتند به یک مناسبتی، یک خانواده‌ای را سرکشی کردند ــ به مناسبت [تولّد یک] نوزاد یا به مناسبت‌های گوناگون ــ پدر، دانش‌آموخته‌ی فوق‌لیسانس فلان رشته است، چه کار میکند؟ مسافرکشی میکند؛ این بیکاری است دیگر. این در فلان رشته درس خوانده، باید بتواند از آن استفاده کند. شرکتهای دانش‌بنیان جواب این خلأ را میدهند که حالا بعضی خدشه میکنند که «شما میگویید شرکت دانش‌بنیان، وقتی دانش‌بنیان شد، اتّکاء به نیروی انسانی‌اش کم میشود»؛ نه، میتوان یک شکلی، یک رابطه‌ای درست کرد که اشتغال را افزایش بدهد. لذا من باز هم تکرار میکنم، قبلاً هم گفته‌ام، باز هم عرض میکنم باید شرکتهای دانش‌بنیان توسعه پیدا کنند؛ البتّه دانش‌بنیان به معنای واقعی کلمه.
در مورد تنظیم رابطه‌ی درآمدی بین کارگر و کارفرما، یا کارگر و کارآفرین، یا بین کار و سرمایه ــ هر تعبیری که شما بکنید ــ خب اوّلاً باید دانست که کارگر و کارآفرین دو بال پروازند؛ یعنی اگر کارگر باشد، کارآفرین نباشد کار پیش نمیرود؛ [اگر] کارآفرین باشد، کارگر نباشد کار پیش نمیرود؛ اینها هر دو نیاز قطعی هستند، بایستی به اینها [توجّه کرد]. یک طرف کار است و مهارت کارگر، یک طرف سرمایه است و مدیریّت است و دانش است و فنّاوری و مانند اینها؛ هر کدام از اینها ارزش ایجاد میکنند؛ [یعنی] یک ارزش افزوده‌ای با این مجموعه در این مادّه‌ی اوّلیّه به وجود می‌آید؛ [باید دید] سهم هر کدام چقدر است؛ باید نگاه کنند سهم عادلانه مشخّص بشود. این احتیاج دارد به کار کردن، فکر کردن، تدبیر کردن.
ما در سیاستهای اقتصاد مقاومتی، یک بخش را[۵] به همین اختصاص دادیم؛ یک بند، یک مادّه‌ی اساسی مربوط به همین است. خب، کارگر باید بتواند از یک زندگی شرافتمندانه برخوردار باشد. امروز کارگرهای ما مشکلات اقتصادی متعدّدی دارند؛ البتّه بخش مهمّی از این مشکلات ناشی از مشکلات کلّی اقتصاد کشور است، یعنی ما در زمینه‌های اقتصادی مشکلاتی داریم که اینها متراکم شده، مثلاً در طول سالهایی روی هم آمده،متراکم شده، حل نشده؛ مشکلات برای همه هست، برای کارگرها هم [هست]، بخشی‌اش مربوط به این است، بخشی هم مربوط میشود به مسائل قوانین کار و کارگری و سیاستها و برنامه‌ریزی‌هایی که بایستی ان‌شاءالله دنبال بشود.
فکر و تدبیر لازم است، همّت و مجاهدت لازم است، صبر و شکیبایی و نرفتن به سمت کارهای نسنجیده هم لازم است؛ مجموعه‌ی اینها را باید انجام داد تا این تقسیم عادلانه و سهم عادلانه‌ای که عرض کردم به وجود بیاید و بشود این کار را انجام داد.
خب حالا وزیر محترم گفتند که اساس برنامه‌ریزی‌هایشان عدالت است؛ خوب است، خیلی خوب است؛ همین را مبنا قرار بدهید؛ با نگاه عادلانه به مسائل نگاه بشود و هر بخشی واقعاً سهم عادلانه‌ی خودش را ببرد. هم مسئولان بایستی در این زمینه‌ها فعّال بشوند، هم فعّالان عرصه‌های تبلیغاتی برای فرهنگ‌سازی و امثال اینها باید فعّال بشوند، خود کارگران هم که خب همین جور. این هم راجع به این مسئله.
در مورد امنیّت شغلی. خب، بحث امنیّت شغلی که میشود، بیشترین مطلبی که غالباً مطرح میشود به عنوان ناامنی شغلی، همین قراردادهای موقّت و مانند این حرفها است؛ قراردادهایی که بین کارگر و کارفرما بسته میشود و مایه‌ی این است که امنیّت پایدار شغلی وجود نداشته باشد؛ این [مطلب] گفته میشود و درست هم هست. یکی از مسائلی که باید اصلاح بشود و درست بشود و یک قانون عادلانه‌ای اینجا به وجود بیاید [همین است]. قانون عادلانه یعنی اینکه هم کارگر خیالش آسوده باشد، هم کارفرما و کارآفرین بتواند انضباط را در محیط کار تأمین کند؛ یعنی این جور هم نباشد که جوری رفتار بشود که بکلّی بی‌انضباطی حاکم بشود؛ نه، باید هر دو طرف بتوانند بهره ببرند. لکن من میخواهم این را عرض بکنم که ناامنی شغلی فقط ناشی از این مسئله‌ی قراردادهای موقّت نیست؛ عوامل دیگری هم وجود دارد که حالا من نمیخواهم بشمرم؛ من [فقط] روی یک عامل بخصوص میخواهم تکیه کنم و آن این است که «تولید ملّی» وقتی که ضربه بخورد، کار و اشتغال کارگر هم ضربه خواهد خورد؛ این حتمی است. تولید ملّی؛ اینکه ما این همه روی تولید ملّی، تولید داخلی، محصول داخلی تکیه میکنیم، برای این است.
[مثلاً درباره‌ی] واردات و واردات بی‌رویّه؛ ببینید ما الان دهها میلیارد واردات داریم؛ خیلی از این واردات هم لازم است، یعنی یا موادّ اوّلیّه است یا وسایل، کارخانجات، ابزارهای یدکی و امثال اینها است؛ هیچ ایرادی به اینها نیست، با مطلق واردات کسی مخالف نیست؛ ما با واردات بی‌رویّه مخالفیم، و نیز با قاچاق؛ حالا قاچاق یک بحث دیگر و مستقلّی است. واردات بی‌رویّه یعنی چه؟ یعنی اینکه جنسی که در داخل تولید میشود، کیفیّتش هم خوب است، مشابه این جنس را ما وارد کنیم؛ این خنجری است به قلب تولید کشور؛ حرف ما این است. اینکه بنده اصرار میکنم برای جلوگیری از واردات بی‌رویّه، [به خاطر] این است.
ببینید؛ [طبق] آماری که به من دادند، میگویند هر یک میلیارد دلار واردات بی‌رویّه معادل است با تعطیل شدن صد هزار فرصت شغلی؛ این آماری است که افراد صاحب‌نظر و متخصّص به ما دادند. یعنی اگر چنانچه ما جنسی را که در داخل تولید میشود، خب در داخل کفش هست، پوشاک هست، لوازم خانگی هست و چیزهای دیگر ــ حالا اینجا خودروسازها از این حرف ما سوء استفاده نکنند؛ وضعشان خیلی تعریفی ندارد ــ آنجاهایی که واقعاً دارند تولید میکنند، تولیدِ خوب هم میکنند، ما وقتی که با وجود تولید داخلی به جای اینکه آن را تقویت کنیم، آن را ترویج کنیم، میرویم از بیرون جنسِ مشابه را وارد میکنیم، باید بدانیم که یک میلیارد دلار وارداتِ این جوری به معنای تعطیل شدن صد هزار فرصتِ شغلیِ این جوری است.
شما وقتی میروید خرید و جنس خارجی را ترجیح میدهید بر جنس داخلی، معنایش این است که دارید به نفع یک کارگر خارجی ضربه به یک کارگر داخلی میزنید. لذاست که من اصرار میکنم و تأکید میکنم بر اینکه ما بایستی از واردات بی‌رویّه قطعاً جلوگیری کنیم؛ این مربوط به مسئولین است و آنچه هم مربوط به مردم است، این است که بروند دنبال جنس تولید داخل، محصول داخل؛ یعنی مقیّد باشند.
و همین جا من بگویم که سهم مهمّ بازار داخلی متعلّق به دولت است؛ یعنی دولت بزرگ‌ترین خریدار داخلی است؛ بزرگ‌ترین خریدار، بزرگ‌ترین مشتریِ جنس، دولت است؛ دولت بایستی سعی کند هیچ جنس خارجی مصرف نکند؛ خود این یک قلم بسیار مهم برای تقویت تولید داخلی است. بنده مکرّر بر خرید مصنوعات داخلی تکیه کرده‌ام؛ هر دفعه‌ای که ما روی این مسئله تکیه کردیم، یک عدّه‌ای به خط میشوند برای اینکه با استدلالهای گوناگون این را رد کنند! حالا چه از خارج به وسیله‌ی بوقهای استعماری خارجی و چه متأسّفانه بعضی‌ها در داخل؛ تا ما میگوییم «خرید داخلی»، فوراً شروع میکنند به یک شکلی خدشه کردن و ایراد گرفتن. این هم راجع به این مسئله.
خب، یک مسئله‌ی مهم، در مورد وظایف کارگران است. ببینید، کارگران ما هم در این زمینه‌ها وظایف سنگینی دارند. یکی از وظایف مهمّ کارگران «اتقان کار» است. بنده این حدیث را مکرّر عرض کرده‌ام ــ ظاهراً از پیغمبر اکرم (صلّی الله علیه و آله و سلّم) است یا یکی از ائمّه (علیهم السّلام) ــ که فرمودند: رَحِمَ اللهُ امرَأً عَمِلَ عَمَلاً فَاَتقَنَه؛(۶) رحمت خدا بر آن کسی که کاری را انجام بدهد، آن کار را متقن انجام بدهد، محکم انجام بدهد. یکی از کارهای کارگر این است: اتقان کار. یکی تأمین «زیبایی کار» است؛ کار را زیبا از آب دربیاورند؛ این خیلی مهم است. یک مسئله‌ی مهم در کشور ما مسئله‌ی «بسته‌بندی‌ها» است که بنده از سابق، مکرّر روی این تکیه میکنم. یک وقتی در زمان ریاست جمهوری که بنده رئیس‌جمهور بودم، از یک کشوری ــ اسم نمی‌آورم ــ برای ما هدیه فرستادند؛ چه چیزی؟ خرما؛ خرما فرستادند برای ما به عنوان هدیه. بنده برداشتم همان بسته‌بندی خرما را بردم در هیئت دولت، گذاشتم آنجا، گفتم ببینید، این مصداق کامل «زیره به کرمان بردن» است! بهترین خرمای دنیا و بیشترین خرمای دنیا را ما داریم، این حالا برای ما خرما فرستاده؛ امّا بسته‌بندی‌اش را نگاه کنید. ما خرمایمان را داخل جعبه‌های نامناسب فشار میدهیم و بسته‌بندی میکنیم، [ولی] او برداشته خرما را با همان شاخه‌ای که خرما به آن وصل است، داخل پلاستیک کرده و با بسته‌بندی خیلی قشنگی برای ما فرستاده؛ گفتم یاد بگیرید. اینها وظایف کارگر است؛ البتّه وظایف مشترک کارگر و مدیران کاری؛ وظایف اینها است که بایستی این را انجام بدهند. این هم این [مطلب].
مطلب آخری که میخواهم عرض کنم، راجع به نظام آموزشی ما است. نظام آموزشی ما با همه‌ی تأکیدهایی که شده، همچنان بیشتر یک نظام ذهنی است تا یک نظام عملی و کاربردی؛ غالباً این جور است. حالا البتّه کارگاه‌های آموزشی در بعضی از بخشها هست، [ولی] همه جا نیست و همیشه هم نیست. البتّه تربیت ذهنی دانشجویان کار لازمی است، باید دانش بیاموزند امّا این کافی نیست؛ در کنار کار ذهنی، کار عملی باید تعلیم بگیرند. این همکاری دانشگاه و صنعت ــ که این را هم ما سالها پیش به یکی از رؤسای جمهور گفتیم و بالاخره این معاونت علمی رئیس‌جمهور راه افتاد؛(۷) که کار عمده‌اش همین است که ارتباط بدهد دانشگاه را به صنعت؛ یعنی دانشجو از دوران دانشجویی با صنعت ارتباط پیدا کند ــ هم برای صنعت خوب است و دانش جدید سرریز میشود، ابتکارات سرریز میشود، هم برای دانشگاه خوب است برای خاطر اینکه اعتبارات به سمت دانشگاه می‌آید، پول و درآمد دارد برای یک دانشگاه؛ این کار باید انجام بگیرد. علاوه‌ی بر این، همین موارد مهارت‌آموزی و مهارت‌افزایی که ذکر کردند، کار بسیار خوبی است، کار لازمی است، باید دنبال بشود؛ مهارت کارگران باید بالا برود؛ کارگر باید بتواند عمل خودش را ماهرانه همراه با ابتکار و نوآوری و اِعمال سلیقه‌های خوب انجام بدهد و کیفیّت را بالا ببرد. وقتی کیفیّت بالا رفت، طبعاً ارزش کار هم در چشم مشتری و کسانی که علاقه‌مند هستند و نیاز دارند، بالا خواهد رفت.
ما از مجموعه‌ی کارگری صمیمانه و از صمیم قلب تشکّر میکنیم، زحمات اینها را ارج مینهیم و برای آنها از خدای متعال توفیق میخواهیم و امیدواریم که ایستادگی آنها در مقابل انواع و اقسام تحریکات دشمنان ــ همچنان که بوده ــ ان‌شاءالله ادامه پیدا کند؛ و هم در عرصه‌ی اقتصادی، هم در عرصه‌ی سیاسی و عرصه‌های آموزشی ان‌شاءالله روز‌به‌روز دستگاه‌های کارگری جلوتر بروند؛ و مدیران و مسئولان کشوری هم ان‌شاءالله همان طور که وعده داده شده، به کار و برنامه‌ای که مقرّر شده، همه عمل کنند و همه هم به دولت کمک کنند. امروز کارهایی که دولت در زمینه‌ی اقتصاد در پیش دارد، کارهای مهمّی است و احتیاج به کمک همه دارد؛ یعنی همه‌ی دستگاه‌ها، قوای مختلف، آحاد مردم، مجموعه‌ها، همه ان‌شاءالله باید به دولت کمک کنند که بتواند به این نتایج دست پیدا کند.
والسّلام علیکم و رحمة الله و برکاته
و الحمدلله ربّ العالمین و الصّلاة و السّلام علی سیّدنا محمّد و آله الطّاهرین سیّما بقیّة الله فی الارضین.
خیلی خوش آمدید. خیلی خوشوقتم از اینکه بحمدالله ظاهراً بعد از دو سال یا سه سال باز توفیق پیدا شد شماها را، نمایندگان جامعه‌ی کارگری را از نزدیک زیارت کنیم و با آنها صحبت کنیم.
هدف از این دیدارِ همه‌ساله‌ی ما با کارگران، قدرشناسی از کارگران، تشکّر از کارگران، و ارزش دانستن برای نفْس کار است که این دوّمی شاید از اوّلی هم مهم‌تر است. در کشور ما ارزش کار آن‌چنان که باید و شاید برای عموم مردم روشن نیست. کار در اسلام یک ارزش است؛ حالا عرض میکنم که در اسلام نگاه به کارگر هم همین جور است و با همه جا فرق دارد. طبق آماری که به من دادند، در جامعه‌ی ما کسانی که جویای کارند، از بسیاری از کشورهای جهان کمتر است؛ چرا؟ آن کسی که کار میطلبد و کار نیست، فرصت کاری نیست، یک عذری دارد امّا [درباره‌ی] آن کسی که اصلاً دنبال کار نیست، اسلام با این گرایش مبارزه میکند. اسلام اصرار دارد بر اینکه انسان باید سعی کند، کار کند، تلاش کند؛ این سعی و کار علاوه بر اینکه زندگی جامعه را تأمین میکند ــ خب اگر کار نباشد، زندگی جامعه تأمین نخواهد شد ــ برای خود کارگر هم یک سرمایه است؛ برای خاطر اینکه به او احساس هویّت میدهد. آدمی که دنبال کار نیست و کار نمیکند، احساس هویّت نمیکند، احساس بی‌هویّتی میکند. لذا ما میخواهیم، هم از کارگران عزیزمان تشکّر کنیم و به تَبَع نبیّ مکرّم اسلام دست شماها را ببوسیم، هم میخواهیم ارزش کار در جامعه معلوم بشود که کار یک ارزش است در اسلام. این باید تکرار بشود، باید گفته بشود، باید فرهنگ‌سازی بشود در کشور تا ما بتوانیم بگوییم رقم کسانی که اشتغال به کار دارند و کسانی که جویای کار هستند نسبت به جمعیّت، مثلاً این تعداد بالا است، یک نسبت بالایی دارند و این را بتوانیم ببینیم در آینده؛ این باید جزو برنامه‌های مسئولان مرتبط با کار از جمله وزارت کار باشد. حالا این بیاناتی که آقای وزیر [بیان] کردند، بیانات بسیار خوبی بود، گزارش خوبی ایشان دادند، و تصمیم‌هایی که گرفتید، ان‌شاءالله دنبال کنید تا این تصمیم‌ها تحقّق پیدا کند. مخصوصاً حالا من یادداشت هم کرده‌ام، خواهم گفت مسئله‌ی مهارت‌افزایی را که این بسیار بسیار مهم است؛ ایجاد مراکز مهارت‌افزایی برای کارگر یکی از مسائل حیاتی ماجرای کار و کارگر در کشور است.
خب، نگاه اسلام به کارگر نگاه قدرشناسانه است؛ هم با نگاه نظام سرمایه‌داری فرق دارد، هم با نگاه نظامهای کمونیستی متلاشی‌شده تفاوت دارد. نگاه نظامهای سرمایه‌داری به کارگر، نگاه بهره‌گیرانه و استثمارگرانه است؛ کارگر یک ابزاری است برای اینکه آنها بتوانند به ثروت برسند؛ از نظر نظام سرمایه‌داری این است؛ مخفی هم نمیکنند؛ [اگر] در کتابهای اقتصادی شما نگاه کنید، به همین نتیجه میرسید. کارگر از نظر نظام سرمایه‌داری یک ابزار و یک وسیله است، باید این [ابزار] را به دست آورد و از او استفاده کرد برای اینکه صاحب سرمایه به ثروت برسد؛ نگاه این است. اگر هم یک وقتی امتیازی به کارگر میدهند، برای این است که این کارگر به این سرمایه‌افزایی ادامه بدهد و منصرف نشود یا عصبانی نشود و امثال اینها؛ این نگاه نظام سرمایه‌داری است.
نگاه نظامهای کمونیستی نگاه شعاری بود؛ اسمش این بود که نظام، نظام کارگری است؛ مثلاً فرض کنید ــ حالا شماها نمیدانم با کتابهای تاریخ ارتباط دارید، آشنایی دارید یا نه ــ روسیه‌ی زمان استالین یا خروشچف ــ همینهایی که در دوره‌ی زندگی ما بودند و ما از نزدیک شاهد اوضاع و احوالشان بودیم در دوره‌ی جوانی و دوره‌ی مطالعات و فعّالیّتها ــ اینها اسمشان نظام کارگری بود امّا رؤسا مثل سلاطین باستانی زندگی میکردند؛ اثری از حمایت از کارگر وجود نداشت؛ فشار روی کلّ جامعه، فشار روی طبقه‌ی کارگر [بود]، در کتابهای خودشان هم اگر نگاه کنید، همین را میتوانید ببینید. در همین کتابهایی که نوشتند، چه کتابهای شرحِ حالی، چه کتابهای هنری و رمان و امثال اینها، کاملاً این معنا منعکس است؛ دفاع از کارگر و نگاه به کارگر، نگاه شعاری بود؛ شعار میدادند که نظام، نظام کارگری است.
در اسلام، نه آن است، نه این؛ نگاه قدرشناسانه است، نگاه ارزش‌مدارانه است؛ برای کار و کارگر ارزش قائل است. همین ماجرای دستبوسی پیغمبر که ایشان نقل کرد، [اشاره به] این است دیگر؛ یعنی پیغمبر اکرم وقتی میبیند این دست، دست کارگری است، خم میشود میبوسد.(۲)
در یک روایتی دارد که یک جوانی از جلوی پیغمبر عبور کرد، جوان برازنده‌ای بود، پیغمبر از این جوان خوششان آمد، ظاهراً صدایش کردند و دو سؤال از او کردند: یکی اینکه گفتند ازدواج کرده‌ای؟ گفت نه، گفتند کار تو چیست؟ گفت بیکارم؛ پیغمبر فرمودند: سَقَطَ مِن عَینی؛ این جوان از چشمم افتاد.(۳) مسئله‌ی کار این است؛ سَقَطَ مِن عَینی؛ [درباره‌ی] این جوانی که حالا پیغمبر از رفتارش و مثلاً از حرکاتش و امثال اینها خوشش آمده بود، پیغمبر گفت از چشمم افتاد، به خاطر اینکه دنبال کار نیست. اسلام به کار این جور نگاه میکند؛ به کار، به عنوان یک ارزش انسانی نگاه میکند و برای آن ارزش قائل است. خب این حالا راجع به اصل نگاه ما به کار و کارگر و این جلسه و دیدار با شما عزیزان.
امّا راجع به کارگران، خب ما خیلی صحبت کرده‌ایم. بنده این سالهای متمادی بارها راجع به کارگران و امتیازات کارگران [صحبت کرده‌ام]؛ لکن یکی دو نکته در مورد کارگران را خوب است باز هم تکرار کنیم و این مهم است. کارگران ما، [یعنی] کارگران دوران انقلاب ــ قبل از انقلاب جور دیگری بود ــ تا کنون نشان داده‌اند که انگیزه‌های ملّیِ آنها در همه‌ی عرصه‌ها انگیزه‌های درخشان و برجسته‌ای است. «در همه‌ی عرصه‌ها» یعنی چه؟ یعنی هم در عرصه‌ی نظامی، هم در عرصه‌ی اقتصادی، هم در عرصه‌ی سیاسی.
در عرصه‌ی نظامی، صحنه‌ی نمایان و جلوی چشم، دوران دفاع مقدّس است. چهارده هزار کارگرِ شهید ما داریم؛ چهارده هزار! حالا اینکه از هر چند نفری که رفتند یکی شهید شده، من نمیدانم؛ حتماً ده برابرِ این، کارگرها رفتند. منتها رفتن کارگر با رفتن فلان جوان بسیجی فرق میکند؛ این کارگر غالباً زن دارد، بچّه دارد ــ شاید بیش از یک بچّه ــ پدر و مادر دارد؛ اینکه دل بِکَند و برود به سمت دفاع مقدّس و جانش را کف دست بگیرد، خیلی متفاوت است با اینکه یک جوانی که حالا تعلّقات زن و بچّه و این چیزها را ندارد برود به میدان جنگ. در میدان نظامی این جور است. امروز هم اگر چنانچه یک مسئله‌ی نظامی پیش بیاید، قطعاً جامعه‌ی کارگری جزو صفوف مقدّم قرار میگیرد.
امّا در مورد عرصه‌ی اقتصادی. البتّه از اوّل انقلاب این سیاست استکبار بود، و در این ده پانزده سال اخیر خیلی روشن [شد]؛ سیاستشان از کار انداختن تولید کشور بود؛ سیاست دشمن این بود. این تحریمها و این حرفها همه برای این بود که در کشور، تولید از کار بیفتد؛ تولید که از کار افتاد، کشور تهیدست و محتاج میشود، چشمش به دست این و آن است. هدف مهم و نهایی فشار اقتصادی، از کار انداختن تولید بود؛ کارگران ما در صف مقدّم ایستادند و نگذاشتند این اتّفاق بیفتد. اگر شما می‌بینید تولید کشور در یک مواردی در برخی از سالها حتّی بیشتر هم بوده، به معنای این است که کارگران ما در میدان اقتصادی، در صفوف مقدّم، ایستادند. بنده البتّه حقّ کارآفرینان را هم در نظر دارم؛ این جور نیست که آنها را ذی‌حق ندانیم ــ حالا بعد هم عرض خواهم کرد ــ لکن آن که در این زمینه ستون اصلی این خیمه بود کارگر بود. این هم یک نکته؛ میدان اقتصادی.
امّا میدان سیاسی. از روزهای اوّل انقلاب، تحریکات کارگری شروع شد. خود من در جریان نزدیک بودم؛ یک کارخانه‌ای مرکز اجتماع اینها شده بود همان روزهای مشرف به پیروزی انقلاب ــ یعنی روزهای هجدهم بهمن، نوزدهم بهمن، بیستم و بیست‌ویکم بهمن ــ تصادفاً آمدند دنبال ما، حالا من هم مشغول کار بودم، کارهای فراوانی داشتیم آن روزها، امّا رفتم دیگر؛ رفتم و چند روز در آن کارخانه ماندم؛ یعنی شبها می‌آمدم، باز فردا صبح میرفتم. از نزدیک دیدم که چه کار دارند میکنند؛ سخنرانی‌ها، تحریکات. آمدند راه‌پیمایی [راه] انداختند روز سوّم یا چهارم پیروزی انقلاب ــ بیست‌و‌پنجم یا بیست‌و‌ششم ــ به طرف بیت امام! تحریکات کارگری از آن روز شروع شد، تا امروز هم وجود دارد؛ تا امروز هم تحریکات کارگری وجود دارد.
قصدشان این بوده است که طبقه‌ی کارگر و جامعه‌ی کارگری را تابلو و نشانه‌ی اعتراضات مردمی قرار بدهند؛ [امّا] جامعه‌ی کارگری بینی اینها را به خاک مالید و در مقابل اینها ایستاد و نگذاشت این اتّفاق بیفتد و در کنار انقلاب و نظام ایستاد.
البتّه یک مواردی اتّفاق افتاده که کارگران اعتراض داشتند، اعتراضشان هم بحق بوده؛ بنده که دنبال میکنم مسائل را، [میدانم] در مواردی اعتراض کارگرانی که جمع شدند، اعتراض بحقّی بوده. فرض کنید کارخانه‌ای را دولت به یک نفری واگذار میکند، او به جای اینکه کارخانه را مدیریّت کند، ابزارهایش را میفروشد، کارگرها را بیرون میکند، زمینش را مثلاً میخواهد هتل بسازد؛ خب اینجا کارگرها می‌آیند بیرون و اعتراض میکنند. در این اعتراضها هم کارگرها همیشه مرز خودشان را با دشمن مشخّص کردند؛ یعنی نگذاشتند که دشمن از اعتراض بحقّ آنها استفاده کند؛ اینها مهم است؛ اینها خیلی مهم است. چه جور میشود انسان تشکّر کند از این مجموعه‌ی آگاه، بابصیرت، متعهّد؟
خب اینها بخشی از مناقب جامعه‌ی کارگری ما است که ما البتّه مکرّر گفته‌ایم، باز هم لازم بود تکرار کنیم، هم خود شما کارگرهای عزیز بدانید، هم عموم مردم بدانند که چه خبر است در جامعه‌ی ما. جامعه‌ی کارگری مشکلاتی دارد ــ حالا اشاره میکنم، که ان‌شاءالله با سیاستهای این دولت جدید، این مشکلات بتدریج برطرف بشود به حول و قوّه‌ی الهی، لکن بالاخره مشکلاتی دارند ــ با وجود این مشکلات، کنار اسلام، کنار انقلاب، کنار نظام ایستادند؛ هم در عرصه‌ی نظامی، هم در عرصه‌ی اقتصادی، هم در عرصه‌ی سیاسی.
خب، در مسئله‌ی کارگری سه نقطه‌ی اساسی هست که برنامه‌ریزی‌ها باید متوجّه به این سه نقطه‌ی اساسی باشد: یک نقطه، مسئله‌ی زمینه‌سازی برای ایجاد فرصت شغلی در کشور است. ما الان احتیاج داریم به افزایش فرصتهای شغلی؛ امکانش هم در کشور وجود دارد، یعنی همه‌ی صاحب‌نظران و کسانی که با مسائل کشور آشنایند، تصدیق میکنند که در کشور امکان افزایش فرصتهای شغلی به طوری که نسبت بیکاری بسیار کمتر از آنچه امروز هست باشد، وجود دارد. این یک بخش مهم است: زمینه‌سازی برای ایجاد فرصت شغلی یا کلّاً وارد شدن و ایجاد فرصت شغلی.
دوّم، تنظیم رابطه‌ی کار و سرمایه؛ که یک رابطه‌ی معقول و درستی بایستی وجود داشته باشد که حالا راجع به هر کدام دو سه جمله‌ای عرض خواهم کرد.
مسئله‌ی سوّم، مسئله‌ی امنیّت شغلی است که من روی این امنیّت شغلی چند بار در همین جلسه در حسینیّه به مناسبت دیدار کارگران تکیه کرده‌ام؛ امروز هم باز میخواهم دو سه نکته را در این زمینه متذکّر بشوم.
در مورد فرصتهای شغلی مسئولین میتوانند تلاش کنند و فرصتهای شغلی را افزایش بدهند؛ یک مقداری سرمایه‌گذاری لازم است، یک مقداری ورود بخش خصوصی لازم است، عمده مدیریّت دولتی لازم است، یعنی دولت به معنای یک مدیر کارآمد وارد میدان بشود و همه‌ی موارد را در نظر داشته باشد.
لازمه‌ِی آن هم این است که یک اِشراف آماری کامل به دست بیاورند؛ یعنی بدانند ظرفیّتها کجا است و چه مواردی، چه مختصّاتی برای اشتغال در این ظرفیّتها وجود دارد و به چه و که و چه مقدار نیاز است؛ از آن طرف هم جویندگان کار را شناسایی کنند و اینها را به هم وصل کنند و زنده کنند فرصتهای شغلی را.
یکی از موارد و یکی از چیزهایی که میتواند این فرصتهای شغلی را زنده کند، [توسعه‌ی] همین شرکتهای دانش‌بنیان است که ما امسال گفتیم.[۴] خصوصیّت شرکتهای دانش‌بنیان این است که بیکاریِ دانش‌آموختگان را از بین میبرد. ما امروز در آمارهای بیکاری که نگاه میکنیم، درصد بیکاری دانش‌آموختگان دانشگاه‌های کشور از همه‌ی قشرهای دیگر بیشتر است. خب این جوان زحمت کشیده، درس خوانده، دولت [هم] سرمایه‌گذاری کرده، پول داده، خرج کرده تا به اینجا رسیده، حالا بیرون بیاید بیکار! گاهی در این گزارشهای مردمی که برای من می‌آید، میبینم که مثلاً رفتند به یک مناسبتی، یک خانواده‌ای را سرکشی کردند ــ به مناسبت [تولّد یک] نوزاد یا به مناسبت‌های گوناگون ــ پدر، دانش‌آموخته‌ی فوق‌لیسانس فلان رشته است، چه کار میکند؟ مسافرکشی میکند؛ این بیکاری است دیگر. این در فلان رشته درس خوانده، باید بتواند از آن استفاده کند. شرکتهای دانش‌بنیان جواب این خلأ را میدهند که حالا بعضی خدشه میکنند که «شما میگویید شرکت دانش‌بنیان، وقتی دانش‌بنیان شد، اتّکاء به نیروی انسانی‌اش کم میشود»؛ نه، میتوان یک شکلی، یک رابطه‌ای درست کرد که اشتغال را افزایش بدهد. لذا من باز هم تکرار میکنم، قبلاً هم گفته‌ام، باز هم عرض میکنم باید شرکتهای دانش‌بنیان توسعه پیدا کنند؛ البتّه دانش‌بنیان به معنای واقعی کلمه.
در مورد تنظیم رابطه‌ی درآمدی بین کارگر و کارفرما، یا کارگر و کارآفرین، یا بین کار و سرمایه ــ هر تعبیری که شما بکنید ــ خب اوّلاً باید دانست که کارگر و کارآفرین دو بال پروازند؛ یعنی اگر کارگر باشد، کارآفرین نباشد کار پیش نمیرود؛ [اگر] کارآفرین باشد، کارگر نباشد کار پیش نمیرود؛ اینها هر دو نیاز قطعی هستند، بایستی به اینها [توجّه کرد]. یک طرف کار است و مهارت کارگر، یک طرف سرمایه است و مدیریّت است و دانش است و فنّاوری و مانند اینها؛ هر کدام از اینها ارزش ایجاد میکنند؛ [یعنی] یک ارزش افزوده‌ای با این مجموعه در این مادّه‌ی اوّلیّه به وجود می‌آید؛ [باید دید] سهم هر کدام چقدر است؛ باید نگاه کنند سهم عادلانه مشخّص بشود. این احتیاج دارد به کار کردن، فکر کردن، تدبیر کردن.
ما در سیاستهای اقتصاد مقاومتی، یک بخش را[۵] به همین اختصاص دادیم؛ یک بند، یک مادّه‌ی اساسی مربوط به همین است. خب، کارگر باید بتواند از یک زندگی شرافتمندانه برخوردار باشد. امروز کارگرهای ما مشکلات اقتصادی متعدّدی دارند؛ البتّه بخش مهمّی از این مشکلات ناشی از مشکلات کلّی اقتصاد کشور است، یعنی ما در زمینه‌های اقتصادی مشکلاتی داریم که اینها متراکم شده، مثلاً در طول سالهایی روی هم آمده،متراکم شده، حل نشده؛ مشکلات برای همه هست، برای کارگرها هم [هست]، بخشی‌اش مربوط به این است، بخشی هم مربوط میشود به مسائل قوانین کار و کارگری و سیاستها و برنامه‌ریزی‌هایی که بایستی ان‌شاءالله دنبال بشود.
فکر و تدبیر لازم است، همّت و مجاهدت لازم است، صبر و شکیبایی و نرفتن به سمت کارهای نسنجیده هم لازم است؛ مجموعه‌ی اینها را باید انجام داد تا این تقسیم عادلانه و سهم عادلانه‌ای که عرض کردم به وجود بیاید و بشود این کار را انجام داد.
خب حالا وزیر محترم گفتند که اساس برنامه‌ریزی‌هایشان عدالت است؛ خوب است، خیلی خوب است؛ همین را مبنا قرار بدهید؛ با نگاه عادلانه به مسائل نگاه بشود و هر بخشی واقعاً سهم عادلانه‌ی خودش را ببرد. هم مسئولان بایستی در این زمینه‌ها فعّال بشوند، هم فعّالان عرصه‌های تبلیغاتی برای فرهنگ‌سازی و امثال اینها باید فعّال بشوند، خود کارگران هم که خب همین جور. این هم راجع به این مسئله.
در مورد امنیّت شغلی. خب، بحث امنیّت شغلی که میشود، بیشترین مطلبی که غالباً مطرح میشود به عنوان ناامنی شغلی، همین قراردادهای موقّت و مانند این حرفها است؛ قراردادهایی که بین کارگر و کارفرما بسته میشود و مایه‌ی این است که امنیّت پایدار شغلی وجود نداشته باشد؛ این [مطلب] گفته میشود و درست هم هست. یکی از مسائلی که باید اصلاح بشود و درست بشود و یک قانون عادلانه‌ای اینجا به وجود بیاید [همین است]. قانون عادلانه یعنی اینکه هم کارگر خیالش آسوده باشد، هم کارفرما و کارآفرین بتواند انضباط را در محیط کار تأمین کند؛ یعنی این جور هم نباشد که جوری رفتار بشود که بکلّی بی‌انضباطی حاکم بشود؛ نه، باید هر دو طرف بتوانند بهره ببرند. لکن من میخواهم این را عرض بکنم که ناامنی شغلی فقط ناشی از این مسئله‌ی قراردادهای موقّت نیست؛ عوامل دیگری هم وجود دارد که حالا من نمیخواهم بشمرم؛ من [فقط] روی یک عامل بخصوص میخواهم تکیه کنم و آن این است که «تولید ملّی» وقتی که ضربه بخورد، کار و اشتغال کارگر هم ضربه خواهد خورد؛ این حتمی است. تولید ملّی؛ اینکه ما این همه روی تولید ملّی، تولید داخلی، محصول داخلی تکیه میکنیم، برای این است.
[مثلاً درباره‌ی] واردات و واردات بی‌رویّه؛ ببینید ما الان دهها میلیارد واردات داریم؛ خیلی از این واردات هم لازم است، یعنی یا موادّ اوّلیّه است یا وسایل، کارخانجات، ابزارهای یدکی و امثال اینها است؛ هیچ ایرادی به اینها نیست، با مطلق واردات کسی مخالف نیست؛ ما با واردات بی‌رویّه مخالفیم، و نیز با قاچاق؛ حالا قاچاق یک بحث دیگر و مستقلّی است. واردات بی‌رویّه یعنی چه؟ یعنی اینکه جنسی که در داخل تولید میشود، کیفیّتش هم خوب است، مشابه این جنس را ما وارد کنیم؛ این خنجری است به قلب تولید کشور؛ حرف ما این است. اینکه بنده اصرار میکنم برای جلوگیری از واردات بی‌رویّه، [به خاطر] این است.
ببینید؛ [طبق] آماری که به من دادند، میگویند هر یک میلیارد دلار واردات بی‌رویّه معادل است با تعطیل شدن صد هزار فرصت شغلی؛ این آماری است که افراد صاحب‌نظر و متخصّص به ما دادند. یعنی اگر چنانچه ما جنسی را که در داخل تولید میشود، خب در داخل کفش هست، پوشاک هست، لوازم خانگی هست و چیزهای دیگر ــ حالا اینجا خودروسازها از این حرف ما سوء استفاده نکنند؛ وضعشان خیلی تعریفی ندارد ــ آنجاهایی که واقعاً دارند تولید میکنند، تولیدِ خوب هم میکنند، ما وقتی که با وجود تولید داخلی به جای اینکه آن را تقویت کنیم، آن را ترویج کنیم، میرویم از بیرون جنسِ مشابه را وارد میکنیم، باید بدانیم که یک میلیارد دلار وارداتِ این جوری به معنای تعطیل شدن صد هزار فرصتِ شغلیِ این جوری است.
شما وقتی میروید خرید و جنس خارجی را ترجیح میدهید بر جنس داخلی، معنایش این است که دارید به نفع یک کارگر خارجی ضربه به یک کارگر داخلی میزنید. لذاست که من اصرار میکنم و تأکید میکنم بر اینکه ما بایستی از واردات بی‌رویّه قطعاً جلوگیری کنیم؛ این مربوط به مسئولین است و آنچه هم مربوط به مردم است، این است که بروند دنبال جنس تولید داخل، محصول داخل؛ یعنی مقیّد باشند.
و همین جا من بگویم که سهم مهمّ بازار داخلی متعلّق به دولت است؛ یعنی دولت بزرگ‌ترین خریدار داخلی است؛ بزرگ‌ترین خریدار، بزرگ‌ترین مشتریِ جنس، دولت است؛ دولت بایستی سعی کند هیچ جنس خارجی مصرف نکند؛ خود این یک قلم بسیار مهم برای تقویت تولید داخلی است. بنده مکرّر بر خرید مصنوعات داخلی تکیه کرده‌ام؛ هر دفعه‌ای که ما روی این مسئله تکیه کردیم، یک عدّه‌ای به خط میشوند برای اینکه با استدلالهای گوناگون این را رد کنند! حالا چه از خارج به وسیله‌ی بوقهای استعماری خارجی و چه متأسّفانه بعضی‌ها در داخل؛ تا ما میگوییم «خرید داخلی»، فوراً شروع میکنند به یک شکلی خدشه کردن و ایراد گرفتن. این هم راجع به این مسئله.
خب، یک مسئله‌ی مهم، در مورد وظایف کارگران است. ببینید، کارگران ما هم در این زمینه‌ها وظایف سنگینی دارند. یکی از وظایف مهمّ کارگران «اتقان کار» است. بنده این حدیث را مکرّر عرض کرده‌ام ــ ظاهراً از پیغمبر اکرم (صلّی الله علیه و آله و سلّم) است یا یکی از ائمّه (علیهم السّلام) ــ که فرمودند: رَحِمَ اللهُ امرَأً عَمِلَ عَمَلاً فَاَتقَنَه؛(۶) رحمت خدا بر آن کسی که کاری را انجام بدهد، آن کار را متقن انجام بدهد، محکم انجام بدهد. یکی از کارهای کارگر این است: اتقان کار. یکی تأمین «زیبایی کار» است؛ کار را زیبا از آب دربیاورند؛ این خیلی مهم است. یک مسئله‌ی مهم در کشور ما مسئله‌ی «بسته‌بندی‌ها» است که بنده از سابق، مکرّر روی این تکیه میکنم. یک وقتی در زمان ریاست جمهوری که بنده رئیس‌جمهور بودم، از یک کشوری ــ اسم نمی‌آورم ــ برای ما هدیه فرستادند؛ چه چیزی؟ خرما؛ خرما فرستادند برای ما به عنوان هدیه. بنده برداشتم همان بسته‌بندی خرما را بردم در هیئت دولت، گذاشتم آنجا، گفتم ببینید، این مصداق کامل «زیره به کرمان بردن» است! بهترین خرمای دنیا و بیشترین خرمای دنیا را ما داریم، این حالا برای ما خرما فرستاده؛ امّا بسته‌بندی‌اش را نگاه کنید. ما خرمایمان را داخل جعبه‌های نامناسب فشار میدهیم و بسته‌بندی میکنیم، [ولی] او برداشته خرما را با همان شاخه‌ای که خرما به آن وصل است، داخل پلاستیک کرده و با بسته‌بندی خیلی قشنگی برای ما فرستاده؛ گفتم یاد بگیرید. اینها وظایف کارگر است؛ البتّه وظایف مشترک کارگر و مدیران کاری؛ وظایف اینها است که بایستی این را انجام بدهند. این هم این [مطلب].
مطلب آخری که میخواهم عرض کنم، راجع به نظام آموزشی ما است. نظام آموزشی ما با همه‌ی تأکیدهایی که شده، همچنان بیشتر یک نظام ذهنی است تا یک نظام عملی و کاربردی؛ غالباً این جور است. حالا البتّه کارگاه‌های آموزشی در بعضی از بخشها هست، [ولی] همه جا نیست و همیشه هم نیست. البتّه تربیت ذهنی دانشجویان کار لازمی است، باید دانش بیاموزند امّا این کافی نیست؛ در کنار کار ذهنی، کار عملی باید تعلیم بگیرند. این همکاری دانشگاه و صنعت ــ که این را هم ما سالها پیش به یکی از رؤسای جمهور گفتیم و بالاخره این معاونت علمی رئیس‌جمهور راه افتاد؛(۷) که کار عمده‌اش همین است که ارتباط بدهد دانشگاه را به صنعت؛ یعنی دانشجو از دوران دانشجویی با صنعت ارتباط پیدا کند ــ هم برای صنعت خوب است و دانش جدید سرریز میشود، ابتکارات سرریز میشود، هم برای دانشگاه خوب است برای خاطر اینکه اعتبارات به سمت دانشگاه می‌آید، پول و درآمد دارد برای یک دانشگاه؛ این کار باید انجام بگیرد. علاوه‌ی بر این، همین موارد مهارت‌آموزی و مهارت‌افزایی که ذکر کردند، کار بسیار خوبی است، کار لازمی است، باید دنبال بشود؛ مهارت کارگران باید بالا برود؛ کارگر باید بتواند عمل خودش را ماهرانه همراه با ابتکار و نوآوری و اِعمال سلیقه‌های خوب انجام بدهد و کیفیّت را بالا ببرد. وقتی کیفیّت بالا رفت، طبعاً ارزش کار هم در چشم مشتری و کسانی که علاقه‌مند هستند و نیاز دارند، بالا خواهد رفت.
ما از مجموعه‌ی کارگری صمیمانه و از صمیم قلب تشکّر میکنیم، زحمات اینها را ارج مینهیم و برای آنها از خدای متعال توفیق میخواهیم و امیدواریم که ایستادگی آنها در مقابل انواع و اقسام تحریکات دشمنان ــ همچنان که بوده ــ ان‌شاءالله ادامه پیدا کند؛ و هم در عرصه‌ی اقتصادی، هم در عرصه‌ی سیاسی و عرصه‌های آموزشی ان‌شاءالله روز‌به‌روز دستگاه‌های کارگری جلوتر بروند؛ و مدیران و مسئولان کشوری هم ان‌شاءالله همان طور که وعده داده شده، به کار و برنامه‌ای که مقرّر شده، همه عمل کنند و همه هم به دولت کمک کنند. امروز کارهایی که دولت در زمینه‌ی اقتصاد در پیش دارد، کارهای مهمّی است و احتیاج به کمک همه دارد؛ یعنی همه‌ی دستگاه‌ها، قوای مختلف، آحاد مردم، مجموعه‌ها، همه ان‌شاءالله باید به دولت کمک کنند که بتواند به این نتایج دست پیدا کند.
والسّلام علیکم و رحمة الله و برکاته
(۱ در ابتدای این دیدار، آقای دکتر حجّت‌اﷲ عبدالملکی (وزیرتعاون، کار و رفاه اجتماعی) گزارشی ارائه کرد.
(۲ اسدالغابة، ج ۲، ص ۱۸۵
(۳ جامع الاخبار، ص ۱۳۹
(۴ بیانات به مناسبت حلول سال نو (۱۴۰۰/۱۲/۲۹)
(۵ بند پنجم سیاستهای کلّی اقتصاد مقاومتی (۱۳۹۲/۱۱/۲۹)
(۵ بند پنجم سیاستهای کلّی اقتصاد مقاومتی (۱۳۹۲/۱۱/۲۹)
(۶ مسائل علیّ‌بن‌جعفر و مستدرکاتها، ص ۹۳ (با اندکی تفاوت)
(۷ معاونت علمی و فنّاوری ریاست جمهوری در سال ۱۳۸۵ آغاز به کار کرد.
منتشر شده در
بيانات رهبر معظم انقلاب
Tagged under
جمعه, 23 ارديبهشت 1401 12:01
سفر امیر قطر به ایران؛ برهه ای جدید در روابط دو جانبه
تمیم بن حمد آل ثانی، امیر قطر روز پنجشنبه برای سفری رسمی وارد تهران شد و با «سیدابراهیم رئیسی» رئیس جمهوری اسلامی ایران دیدار دو جانبه داشت.
رئیس جمهوری ایران در نشست خبری مشترک با امیر قطر که عصر روز پنجشنبه در مجموعه سعدآباد برگزار شد، گفت: در مذاکراتی که امروز با امیر قطر داشتیم علاوه بر تاکید بر گسترش روابط بین تهران و دوحه در حوزه‌های سیاسی، اقتصادی، تجاری، فرهنگی، گردشگری و انرژی تاکید شد که سرمایه گذاری‌های مشترکی بین دو کشور انجام شود و توسعه و گسترش روابط دو طرف مورد تاکید ما بود.
رئیسی تاکید کرد: در سفری که اسفند ماه سال گذشته به کشور دوست و برادر و همسایه قطر داشتیم، مذاکرات و مقدماتی برای توسعه روابط بین دو کشور انجام شد و لازمه به نتیجه رسیدن آنچه که در دوحه و این نشست مطرح شد، اقداماتی است که باید از ناحیه جمهوری اسلامی ایران و کمیسیون مشترک بین دو کشور و عزیزان ما در کشور قطر انجام شود.
وی تصریح کرد: امیر قطر هم به این موضوع تاکید داشتند که روابط بین دو کشور میتواند در حوزه‌های مختلف انجام شود. رئیسی یادآور شد: بدون تردید سفر امیر قطر به جمهوری اسلامی ایران، نقطه عطفی است در ارتقاء روابط بین دو کشور و دو ملت و حتما نقش بسزایی در روابط و همکاری دو کشور در سطح منطقه، جهان و بین الملل خواهد داشت.
تمیم بن حمد آل ثانی، امیر قطر نیز در این کنفرانس خبری ضمن ابراز خوشحالی از حضور در ایران اظهار داشت: امروز در خصوص مسائل دوجانبه صحبت کردیم، و معتقدیم که حل اختلافات در منطقه راهی جز گفت‌وگوی سازنده ندارد. موضوع اصلی درباره فلسطین بود. البته درباره سوریه، عراق و یمن هم گفتگو داشتیم. اعتقاد ما این است که مشکلاتی که در این کشورها وجود دارد باید از طریق راه حل های عادلانه و جامع حل و فصل شود.
وی تاکید کرد: همچنین روابط ایران و قطر روابطی مستحکم و استوار و مبتنی بر حس همجواری است. امیر قطر تاکید کرد: سفر اخیر رئیس جمهوری ایران به قطر امر بسیار مهمی بود و و عامل تقویت روابط دو کشور به شمار می‌آید.
به نظر می رسد، سفر امیر قطر به ایران نقطه عطفی در زمینه روابط دو جانبه و گشودن فصلی جدید در این زمینه است. دولت رئیسی از زمانی که فعالیت خود را آغاز کرده رویکرد نوینی در روابط دو جانبه در پیش گرفته و اولویت را به گسترش روابط با کشورهای همسایه و نیز تنش زدایی با این کشورها و از سوی دیگر توسعه همه جانبه روابط دو جانبه قرار داده است.
کشور قطر نیز با توجه به کمک‌های بی دریغ و گسترده ایران در جریان محاصره اقتصادی، زمینی، هوایی و دریایی توسط ائتلاف عربستان سعودی و کشورهای همسو با آن از ژوئن 2017 که موجب کاهش قابل توجه تاثیرات منفی این محاصره و استفاده از فضای ایران برای تردد هواپیماهای تجاری خود و نیز ارائه انواع کمک‌های غذایی و محصولات کشاورزی در راستای تامین نیازهای این کشور شد همواره این امر را به خاطر داشته و برای روابط با ایران به عنوان شریکی قابل اعتماد و همراه روزهای سخت جایگاه ویژه ای قائل است.
«جعفر قنادباشی» کارشناس ارشد مسائل غرب آسیا می گوید: "دولت قطر در چند سال اخیر دریافته است یکی از کشورهای مورد اعتماد و اطمینان که بتوانند با آن روابط حسنه برقرار کنند ایران است،لذا سفر امیر قطر به تهران، میتواند آغاز فصل جدیدی از روابط همسایگی باشد."
اکنون با سفر امیر قطر به نظر می رسد مسائل چندی مورد توجه طرفین مورد توجه و توافق قرار گیرد. نخست مشارکت فعال ایران در برگزاری جام جهانی فوتبال در قطر که قرار است در اواخر سال 2022 در این کشور برگزار شود و با توجه به نزدیکی جغرافیایی دو کشور این امر می تواند فرصت مناسبی برای مناطق آزاد ایران به ویژه کیش و قشم برای میزبانی از تماشاگران خارجی باشد.
مساله دیگر بحث تحولات افغانستان و خواسته های به حق ایران از طالبان در باره تامین حق آبه رود هیرمند و نیز برخورد جدی با تروریسم و قاچاق مواد مخدر و نیز مهاجران افغان است.
با توجه به نفوذ قطر بر طالبان، دوحه می تواند نقشی مثبت در این زمینه ایفا نماید. در مجموع این سفر که در سطح عالی ترین مقام قطری صورت گرفته می تواند تاثیری مثبت برگسترش روابط دوجانبه با ایران در زمینه اقتصادی، تجاری، انرژی و گردشگری و دیگر عرصه ها داشته باشد.
منتشر شده در
مقالات و تحليل هاي سياسي
Tagged under
جمعه, 23 ارديبهشت 1401 10:51
توقع از جهان عرب ورود صریح به میدان عمل سیاسی در مقابل جنایات رژیم اشغالگر است
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب اسلامی عصر امروز (پنجشنبه) در دیدار آقای شیخ تمیم بن حمد آل ثانی امیر قطر و هیئت همراه با تأکید بر افزایش همکاری‌های سیاسی و اقتصادی دو کشور، راه‌حل مسائل منطقه را گفت‌وگو بدون دخالت عوامل خارجی دانستند و با اشاره به استمرار جنایات رژیم صهیونیستی علیه مردم فلسطین، گفتند: توقع از جهان عرب ورود صریح به میدان عمل سیاسی در مقابل این جنایت‌های آشکار است.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در این دیدار، استحکام و پایداری روابط ایران و قطر را به نفع هر دو کشور دانستند و افزودند: سطح کنونی ارتباطات اقتصادی دو کشور بسیار پایین است و باید چند برابر شود، همچنین در مسائل سیاسی نیز زمینه برای تبادل‌نظرهای بیشتر وجود دارد که امیدواریم این سفر مبدأ جدیدی برای گسترش همکاری‌ها باشد.
رهبر انقلاب اسلامی با تأیید سخنان امیر قطر در محکومیت جنایات رژیم صهیونیستی، ظلم چند ده‌ساله صهیونیستهای خبیث به مردم فلسطین را واقعیتی تلخ و ضربه‌ای به دنیای اسلام و جهان عرب خواندند و گفتند: در مقابل این جنایتها، توقع جمهوری اسلامی ایران از دنیای عرب ورود صریح به میدان عمل سیاسی است.
ایشان با اشاره به سخنان امیر قطر درباره حوادث سال گذشته محله شیخ جرّاح، خاطرنشان کردند: در آن قضیه، حمایت برخی کشورهای عربی از مردم فلسطین حتی به اندازه بعضی اروپایی‌ها هم نبود و هیچ‌گونه موضع‌گیری نکردند که اکنون نیز همین‌گونه عمل میکنند.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای تأکید کردند: این رویکرد کشورهای عربی اگر از ترس رژیم صهیونیستی یا از روی طمع به آن است، باید بدانند امروز رژیم اشغالگر نه در شرایطی است که میتوان به او طمع داشت و نه از او ترسید.
ایشان راه‌حل مسائل منطقه را به‌دست کشورهای منطقه و از طریق گفت‌وگو دانستند و افزودند: مسائل سوریه و یمن نیز با گفت‌وگو قابل حل است البته گفت‌وگو نباید از موضع ضعف باشد، در حالی‌که طرفهای مقابل یعنی عمدتاً آمریکا و دیگران به قدرت نظامی و مالی متکی هستند.
رهبر انقلاب با تأکید بر اینکه برای اداره منطقه احتیاجی به دخالت دیگران نیست، گفتند: صهیونیست‌ها هر جا پا می‌گذارند فساد ایجاد میکنند و هیچ قدرت و امتیازی نیز نمی‌توانند به کشورها بدهند، بنابراین ما کشورهای منطقه هر چه می‌توانیم باید روابط خود را از طریق همفکری و همکاری تقویت کنیم.
ایشان با اشاره به قرارهای تعیین‌شده بین ایران و قطر، تأکید کردند: این قرارها در زمان‌بندی معین و مشخص، عملیاتی شود.
در این دیدار که آقای رئیسی رئیس‌جمهور کشورمان نیز حضور داشت، امیر قطر با ابراز خرسندی از دومین سفر خود به ایران، به جایگاه برجسته رهبر انقلاب اسلامی در جهان اسلام اشاره کرد و گفت: جنایات رژیم صهیونیستی در فلسطین ناگوار است و همه باید در برابر حوادث فلسطین ایستادگی کنیم.
امیر قطر با اظهار تأسف از شهادت یک خبرنگار زن در جنین به دست نظامیان صهیونیست افزود: صهیونیست‌ها با خونسردی تمام این جنایت را انجام دادند.
شیخ تمیم بن حمد آل ثانی همچنین راه‌حل مسائل کشورهای منطقه از جمله سوریه، عراق و یمن را گفت‌وگو دانست و درباره روابط اقتصادی ایران و قطر نیز خاطرنشان کرد: کمیته اقتصادی بین دو کشور فعال شده و امیدواریم تا سال آینده همکاری‌های اقتصادی ارتقاء قابل توجهی پیدا کند.
منتشر شده در
اخبار
Tagged under
جمعه, 23 ارديبهشت 1401 10:50
امیر قطر: روابط ایران و قطر مستحکم و استوار است
تمیم بن حمد آل ثانی، امیر قطر، عصر امروز پنجشنبه (۲۲ اردیبهشت) در نشست خبری مشترک با آیت الله رئیسی، اظهار داشت: روابط ایران و قطر، یک روابط مستحکم و استوار است و این روابط مبتنی بر حسن همجواری و سفر اخیر آقای رئیس جمهور رئیسی به قطر یک گام بسیار مهمی بود.
شیخ تمیم بن حمد آل ثانی تاکید کرد: بنده امروز در ایران هستم تا تأکید کنم که ما هرچه بیشتر به دنبال تقویت روابط و پیشبرد آن هستیم.
وی ادامه داد: امروز درباره مسائل دو جانبه صحبت کردیم و همین طور در خلال گفتگوها این نکته را مورد تأکید قرار دادیم که حل اختلافات در منطقه، راهی جز گفتگو ندارد و در این باره با رئیس جمهور ایران اتفاق نظر داشتیم و طرفین تأکید کردند، درگیری‌هایی که در منطقه وجود دارد باید از طریق گفتگوهای سازنده حل و فصل شود.
امیر قطر تصریح کرد: درباره مسائل منطقه‌ای و پیرامون چند پرونده، بحث و تبادل نظر کردیم. موضوع اصلی درباره فلسطین بود. البته درباره سوریه، عراق و یمن هم گفتگو داشتیم. اعتقاد ما این است که مشکلاتی که در این کشورها وجود دارد، باید از طریق راه حل های عادلانه و جامع، حل و فصل شود.
وی با اشاره به کشته شدن خبرنگار فلسطینی، بیان داشت: درباره مسئله فلسطین جا دارد مراتب تسلیت خود را به خانواده خانم شیرین ابوعاقله که توسط نیروهای رژیم اشغالگر قدس به شهادت رسید، تقدیم کنم.
تمیم بن حمد افزود: تأکید میکنیم مرتکبان این جنایت باید مجازات شوند و جهان نباید با این حادثه براساس معیارهای دو گانه برخورد کند.
وی تأکید کرد: در مورد مذاکرات وین هم باید بگویم قطر همواره نگاه مثبتی نسبت به این گفتگوها داشته و ما باور داریم گفتگو راه حل حل وفصل این مسئله است.
امیر قطر بیان داشت: همچنین باید بگویم مسابقات جام جهانی در ماه‌های نوامبر و دسامبر سال جاری میلادی برگزار خواهد شد. ما از همه ایرانیانی که علاقه مند هستند در این رویداد حضور پیدا کنند و از نزدیک شاهد مسابقات تیم ملی کشورشان باشند، استقبال میکنیم و به همه خوشامد می‌گوئیم.
شیخ تمیم بن حمد آل ثانی با اشاره به برگزاری جام جهانی 2022، گفت: جام جهانی حتماً یک رویداد استثنایی خواهد بود و در پایان از رئیس جمهور و دیگر مسئولان جمهوری اسلامی ایران به دلیل کمک‌هایی که برای موفقیت در برگزاری جام جهانی به ما کردند، تقدیر و تشکر میکنم.
منتشر شده در
اخبار
Tagged under
چهارشنبه, 21 ارديبهشت 1401 23:55
حذف فیزیکی خبرنگاران؛ رویکرد رژیم صهیونیستی در سرپوش نهادن جنایتها
نظامیان اسرائیلی بامداد امروز چهارشنبه خانم «شیرین ابوعاقله»، خبرنگار 51 ساله شبکه الجزیره را در جریان پوشش خبری حوادث اردوگاه جنین به شهادت رسانده و «علی السمودی»، خبرنگار روزنامه فلسطینی القدس را نیز زخمی کردند.
در ماه‌های اخیر جنایت‌های رژیم اشغالگر علیه فلسطینی‌ها افزایش قابل ملاحظه‌ای در ابعاد مختلف داشته است. دهها فلسطینی به شهادت رسیده و صدها نفر نیز زخمی شدند. رژیم صهیونیستی در ادامه سیاست اشغال‌گرایانه خود فلسطینی‌ها را از حقوق مذهبی‌شان محروم کرده و در واکنش به حضور آنها در مسجدالاقصی، خشونت گسترده‌ای مرتکب میشود.
شهادت شیرین ابوعاقله؛ مصداق قتل عامدانه
اگرچه اغلب رسانه‌های غربی و عربی در مقابل جنایت‌های رژیم اشغالگر سکوت کرده‌اند، اما این رژیم حتی تحمل گزارشهای حداقلی را ندارد. «شیرین ابوعاقله» یکی از قدیمی‌ترین و سرشناس‌ترین خبرنگاران الجزیره بود که در محیط سیاسی منطقه شناخته شده بود. این خانم خبرنگار در حالی مورد اصابت گلوله نظامیان اسرائیلی قرار گرفت که پوشش خبرنگاری داشته و در حین انجام وظیفه بود. این شرایط، جنایت رژیم صهیونیستی را پررنگ‌تر میکند و این جنایت در قالب «قتل عامدانه» قابل بررسی است.
این نخستین بار نیست که رژیم اشغالگر قدس مرتکب چنین جنایتی میشود. پیش از این نیز جنایت‌های این شکلی مرتکب شده بود. هدف این نوع جنایت‌های رژیم صهیونیستی، جلوگیری از انتشار خبرها و تصاویر اقدامات غیرانسانی خود در اراضی اشغالی است. در واقع، رژیم صهیونیستی جنایت حذف فیزیکی خبرنگاران را مرتکب میشود تا مانع از پوشش و انتشار حقایق مربوط به اراضی اشغالی و سرزمین فلسطین شود. در همین راستا، شبکه الجزیره قطر که خانم «شیرین ابوعاقله» خبرنگار آن بود، اعلام کرد این جنایت فجیع نقض قوانین و عرف بین‌الملل محسوب میشود و هدف از آن نیز جلوگیری از ادای رسالت رسانه‌ها است.
پیام رژیم صهیونیستی در شهادت خبرنگار الجزیره
موضوع مهم دیگر این است که جنایت رژیم صهیونیستی ضد «شیرین ابوعاقله» حامل یک پیام خطرناک و حتی یک هشدار برای جامعه رسانه‌ای است مبنی بر اینکه هر کسی جنایت‌های رژیم اشغالگر را پوشش دهد هدف گلوله‌های نظامیان آن قرار میگیرد. در همین راستا، «اسامه القواسمی»، عضو شورای انقلابی و کمیته سیاسی سازمان آزادی‌بخش فلسطین تأکید کرد دشمن صهیونیستی با این جنایت این پیام را به خبرنگاران در سراسر جهان داد که هر کسی که دنبال برملا کردن حقیقت برای جهانیان باشد سزایش مرگ است.
سکوت آمریکا؛ عامل اصلی تداوم و شدت گرفتن جنایت‌های رژیم صهیونیستی
نکته مهم این است که آنچه بیش از همه سبب ارتکاب چنین جنایت‌هایی توسط رژیم صهیونیستی میشود، سکوت جامعه جهانی در مقابل چنین جنایت‌هایی و همچنین سکوت در مقابل جنایت‌های فجیعی است که این رژیم ضد فلسطینی‌ها مرتکب میشود. قدرت‌های بزرگ و به خصوص ایالات متحده آمریکا شریک این جنایت رژیم صهیونیستی هستند زیرا در مقابل نقض حقوق بشر رویکرد گزینشی دارند و چشم به روی جنایت‌های متحدان خود به خصوص رژیم صهیونیستی می‌بندند. این رویکرد گزینشی عامل مهمی است که جنایتها افزایش می‌یابد و حتی علیه خبرنگاران نیز تسری پیدا میکند. بر همین اساس نیز «لولوه خاطر»، معاون وزیر خارجه قطر در واکنش به جنایت رژیم صهیونیستی در به شهادت رساندن خبرنگار الجزیره گفت: «حمایت بی‌قیدوشرط از اسرائیل باید متوقف شود.»
بدون تردید، رژیم صهیونیستی نمی‌تواند مانع پوشش جنایت‌های این رژیم توسط رسانه‌ها و خبرنگارانی شود که رسالت خود را فراموش نکردند. شیرین ابوعاقله صدایی است که خاموش نخواهد شد.
منتشر شده در
مقالات و تحليل هاي سياسي
Tagged under
چهارشنبه, 21 ارديبهشت 1401 23:53
خبرنگاری که پیام فلسطین را به مدت سه دهه به جهانیان رساند؛ شیرین ابوعاقله؛ دختر تمام خانه های فلسطین
شیرین ابوعاقله پیام فلسطین را به مدت سه دهه به مردم جهان رساند. او صبح امروز، آخرین خبر خود را به شبکه الجزیره در دوحه ارسال کرد و گفت که ارتش رژیم صهیونیستی به جنین یورش برده است.
«در راه جنین» این آخرین کلماتی بود که چند روز پیش شیرین ابوعاقله خبرنگار الجزیره در صفحه فیس بوک خود نوشت، در حالی که برای پوشش خبری تجاوزات اشغالگران که چند ماه است ادامه دارد به سمت شهر جنین در شمال کرانه باختری در حرکت بود.
شیرین در راه جنین با دوربین خود صحنه‌ای از آخرین قطرات باران فلسطین را به تصویر کشید، گویی می‌دانست که دیگر از این جاده باز نخواهد گشت.
او طبق معمول امروز چهارشنبه صبح زود به میدان رفت و برای در امان ماندن از هر خطری لباس خبرنگاری خود را پوشید که هویت خبرنگاری او را متمایز میکند و برای تهیه گزارش عازم منطقه جبریات بین اردوگاه آوارگان جنین و روستای بورقین در غرب جنین شد. شیرین به آنجا رفت تا تجاوز نیروهای رژیم صهیونیستی به جنین را پوشش دهد. سربازان اشغالگر مسلح با هدف دستگیری یک فلسطینی تحت تعقیب که خانه او را محاصره کرده بودند به منطقه هجوم بردند و از بلندگو شروع به صدا زدن کردند.
طولی نکشید، که اشغالگران متوجه شدند که در ماموریتشان شکست خوردند، و شروع به تیراندازی کردند. شیرین از ناحیه سر مورد اصابت گلوله تک تیرانداز صهیونیستی قرار گرفت و به زمین افتاد و لحظاتی پیش از او خبرنگار دیگر الجزیره علی السمودی که به عنوان تهیه کننده برای شبکه الجزیره در جنین کار میکند، از ناحیه کتف مورد اصابت گلوله قرار گرفت.
همکاران او و حاضران در محل حادثه تمام تلاش خود را برای نجات و انتقال وی به بیمارستان تخصصی ابن سینا در این شهر کردند اما پس از ناکام ماندن تلاش‌ها برای احیای شیرین، مرگ وی اعلام شد. اندوه و خشم سراسر فلسطین و به ویژه جامعه مطبوعات را فرا گرفت.
استاد رسانه و نماد خبرنگاری
شیرین نصری ابوعاقله در سال ۱۹۷۱ در بیت المقدس به دنیا آمد و در خانواده‌ای مسیحی اهل بیت لحم در جنوب کرانه باختری بزرگ شد. تحصیلات متوسطه خود را در مدرسه «راهبات الوردیه» در بیت حنینا در شهر مقدس به پایان رساند.
شیرین ابتدا در دانشگاه علم و صنعت اردن در رشته معماری تحصیل کرد، سپس به روزنامه نگاری در دانشگاه یرموک در اردن تغییر رشته داد و با رتبه برتر از آنجا فارغ التحصیل شد.
شیرین ابوعاقله پس از فارغ التحصیلی به فلسطین بازگشت و در رسانه‌های مختلفی مثل رسانه‌ی آنروا، رادیو صوت فلسطین، کانال ماهواره‌ای امان، مؤسسه‌ی مفتاح و رادیو مونت کارلو کار کرد.
در سال ۱۹۹۷، شیرین در ابتدای راه اندازی دفتر شبکه ماهواره‌ای الجزیره در فلسطین به گروه شبکه الجزیره پیوست و تا زمانی که در حمایت از میهن و آرمانش به شهادت رسید، در آنجا ماند.
شیرین ابوعاقله پیام فلسطین را تقریباً به مدت سه دهه به مردم جهان رساند، پیش از آنکه، صبح امروز، آخرین خبر خود را از طریق ایمیل به شبکه الجزیره در دوحه ارسال کرد و گفت که ارتش رژیم صهیونیستی به جنین یورش برده، و خانه‌ای را در آنجا محاصره کرده است. که به محض روشن شدن جزئیات خبر، آنها را در اختیار شبکه قرار خواهد داد، و در آخر خود شیرین تمام خبر بود.
در فلسطین و جهان
هیچ روستا، شهر یا اردوگاه فلسطینی وجود ندارد که شیرین آن را پوشش نداده باشد، شاید به همین خاطر امروز صبح بسیاری نوشتند که او در سه دهه گذشته در هر خانه فلسطینی حضور داشت.
شیرین ابوعاقله در وقایع حساس و سرنوشت ساز فلسطین حضور داشت. مهم‌ترین آنها، وقایع انتفاضه الاقصی (انتفاضه دوم) بین سالهای ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۴ که در آن اشغالگران صهیونیستی به کرانه باختری حمله کردند و شیرین بمب‌گذاری‌ها، ترورها و رویدادهای بسیار خطرناک را پوشش داد.
او در پوشش‌های خبری متعددی در رویارویی‌های بیت المقدس، غزه، کرانه باختری و سرزمین‌ها ی اشغالی ۱۹۴۸ شرکت داشت که آخرین آنها درگیری‌های بیت المقدس، مسجد الاقصی و محله شیخ جراح بود که او و همکارانش مورد آزار و اذیت قرار گرفتند. مورد حمله ارتش رژیم اشغالگر و چندین بار مورد اصابت گلوله نیروهای اشغالگر قرار گرفت. شیرین به شجاعت و عزم خود برای نشان دادن حقیقت مشهور بود.
در جهان عرب، آخرین پوشش خبری او، چند ماه پیش در مصر بود، شیرین یکی از اولین خبرنگارانی بود که پس از بازگشایی دفتر الجزیره در قاهره به آنجا رفت و چند هفته در آنجا ماند. سپس به پایتخت قطر، دوحه رفت. همچنین چندین رویداد بین المللی از جمله انتخابات قبلی ایالات متحده را پوشش داد.
«ترور آشکار»
شیرین در تصاویری ویدئویی، هنگام حضور اخیر خود برای پوشش خبری شهر جنین، گفت: جنین شرایط بسیار حساسی دارد، و سرشار از روحیه بالایی ست.
وی بیان کرد که همکاران او در الجزیره به نوبت اردوگاه جنین و اطراف آن را پوشش میدهند.
علی السمودی و مجاهد السعدی دو روزنامه نگاری که هنگام مجروح شدن شیرین در کنار او بودند، گفتند که ارتش رژیم اشغالگر به طور عمد مستقیماً به سمت روزنامه نگاران شلیک کرده است، با علم به اینکه هیچ فرد مسلحی در آنجا وجود ندارد. و هیچ برخوردی صورت نگرفت و منطقه امن بود.
به گفته السعدی، ما سعی کردیم به عنوان روزنامه نگار خود را به نیروهای رژیم اشغالگر نشان دهیم تا مورد هدف قرار نگیریم. ما می‌دانستیم که شرایط سخت است و به تدریج جلو رفتیم تا نشان دهیم که خبرنگار هستیم.
ولید العمری، مدیر شبکه الجزیره در فلسطین نیز تأکید کرد که هیچ گونه درگیری صورت نگرفته و تک تیراندازان صهیونیستی بر پشت بام خانه‌ها حضور داشتند و شیرین مورد اصابت تک تیراندازان ارتش اشغالگر قرار گرفت.
شذا حنایشه روزنامه نگاری که در لحظه مجروح شدن شیرین در کنار او بود، گفت که او تمام لباس خبرنگاری خود (سپر و کلاه ایمنی) را به تن داشت و هرکس به او شلیک کرد قصد کشتن او را داشت. حنایشه تاکید کرد که آنچه اتفاق افتاد جنایت ترور بود و روزنامه نگاران همواره هدف رژیم اشغالگر بودند.
غم و اندوه برای «قهرمان رسانه»
ریاست‌جمهوری فلسطین با محکوم کردن «جنایت اشغالگران رژیم صهیونیستی به اعدام روزنامه‌نگار شیرین ابوعاقله»، رژیم صهیونیستی را مسئول کامل آن دانست و تأکید کرد که «اعدام ابوعاقله و مجروح شدن همکارش علی السمودی بخشی از سیاست اشغالگران در مورد هدف قرار دادن خبرنگاران برای محو حقیقت و ارتکاب جنایت در سکوت است.
دولت فلسطین و نخست وزیر آن، محمد اشتیه، اعلام کردند که سوگوار «قهرمان رسانه‌ها و نماد مطبوعات، شیرین ابوعاقله» هستند، همچنین شهرهای جنین، بیت المقدس و چندین منطقه در کرانه باختری اعتصاب عمومی و عزای عمومی برای روح شهید ابوعاقله اعلام کردند.
شبکه‌های اجتماعی با هشتگ‌های «شیرین شهید جنین» (شیرین شهیدة جنین)، «شهید شاهد» (الشهیدة الشاهدة) و «شهید شیرین ابوعاقله» (شیرین أبو عاقلة شهیدة)، با هزاران سوگنامه پر شد.
بلال الشبکی، استاد علوم سیاسی در دانشگاه الخلیل نوشت: «شیرین ابوعاقله از انتفاضه دوم فلسطین در یکی از خطوط مقدم میهن بوده است… او هر زمان که فلسطین آسیب می‌دید، امید را در ما میدمید. او دختر هر فلسطینی، خواهر هر پناهنده و سخنی از حقیقت در برابر هر ظالمی است».
همچنین فرید الاطرش وکیل و حقوقدان نوشت: «اشغالگران با هدف قرار دادن روزنامه نگاران و کشتن روزنامه نگار «شیرین» جنایت فجیعی مرتکب شدند… آنچه اتفاق افتاد و در حال رخ دادن است، نتیجه مصونیت نظامیان اشغالگر از هر گونه مجازات است».
جمال حویل، یکی از رهبران جنبش فتح و یکی از رهبران نبرد اردوگاه جنین که در سال ۲۰۰۲ توسط شیرین ابوعاقله پوشش داده شد، در یک سخنرانی در برابر جنازه شیرین گفت: «خدا رحمتش کند… او از بیت المقدس آمد تا در اردوگاه جنین به شهادت برسد.»
منتشر شده در
مقالات و تحليل هاي سياسي
Tagged under
چهارشنبه, 21 ارديبهشت 1401 23:34
تربیت نسل دارای هویت ملی، مقاوم و آگاه برای تحقق تمدن شکوفای اسلامی
رهبر انقلاب با تشکر از نکات خوب سخنان وزیر آموزش‌وپرورش افزودند: کشور از لحاظ قانون، سند و تصمیمات خوب، هیچ چیز کم ندارد، مهم این است که این تصمیمات و قوانین با کار جدی و مجاهدانه پیگیری و اجرا شوند.
ایشان در تبیین دو کاربرد مفهوم معلمی گفتند: معلم به معنای تعلیم‌دهندگی، ارزش بسیار بزرگی است زیرا خداوند به استناد آیات قرآن، تعلیم‌دهنده است و پیامبر و همه حکما، علما، دانشمندان و شخصیتهای برجسته نظیر استاد شهید مطهری نیز دارای این ارزش بسیار والای معلمی هستند.
حضرت آیت الله خامنه‌ای افزودند: در کاربرد دوم که منطبق با کار آموزش‌وپرورش است، علاوه تعلیم‌دهندگی، ارزش بالاتری نیز وجود دارد زیرا مخاطب این تعلیم در بهترین سنین تأثیرپذیری و تربیت‌پذیری هستند و تعلیم آنها، تأثیرگذاری بسیار بیشتری از تعلیم دیگر قشرها دارد.
ایشان با اشاره به هدف بلند مدتِ ایجاد تمدن نوین و شکوفای اسلامی گفتند: منابع انسانی، زیرساخت هر تمدنی به شمار می‌رود و برپاکنندگان تمدن نوین اسلامی نسلی هستند که اکنون در اختیار معلمان قرار دارند، بنابراین اهمیت و ارزش کار معلمی را باید از این زاویه درک کرد.
رهبر انقلاب اسلامی گفتند: این نسل با این هدف بسیار بزرگ باید دارای هویت ایرانی- اسلامی، اعتقادات محکم و عمیق، دارای اعتماد به نفس، خودساخته، هوشیار در برابر تمدن‌های منسوخ شده شرق و غرب، دانشمند و کارآمد باشد تا بتواند آن تمدن عظیم را شکل دهد.
حضرت آیت الله خامنه‌ای با اشاره به تربیت عناصر برجسته در آموزش‌وپرورشِ بعد از انقلاب افزودند: به برکت تلاش معلمان در چهار دهه اخیر، عناصری کارآمد در عرصه‌های مختلف رشد یافته‌اند اما کافی نیست و برای آن تمدن شکوفا، باید اینگونه پرورش‌ها فراگیر شود.
ایشان فرصت دوازده ساله آموزش‌وپرورش را برای تربیت چنین نسلی، بی‌نظیر برشمردند و گفتند: سازمانِ گسترده‌ی آموزش‌وپرورش در همه شهرها و روستاها، زمینه مناسبی دارد تا در پرتو تلاش و مجاهدت معلمان، ارزشها و آرمانهای انقلاب را به‌درستی به دلها و گوشهای آماده‌ی فرزندان ملت منتقل، و هویت اسلامی- ایرانی را در آنها نهادینه کند.
رهبر انقلاب، وزارت آموزش‌وپرورش را دستگاهی بسیار پر عظمت و آینده‌ساز خواندند و افزودند: از امروزِ آموزش‌وپرورش می‌توانیم فردای کشور را حدس بزنیم.
ایشان با تأکید بر تمجید واقعی از زحمات معلمان افزودند: البته برای رسیدن به وضع مطلوب، مشکلات موجود باید با تدبیر، دانایی، همت، مجاهدت و شکیبایی حل شود.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در تشریح مسائل لازم برای حل مشکلات، به تدوین متن‌های مناسب آموزشی و تأمین کمّی معلمِ مورد نیاز آموزش‌وپرورش اشاره کردند و افزودند: کیفیت معلم و تدیّن، اخلاق و مهارت‌های او بسیار مهم است و نباید به‌گونه‌ای باشد که رتبه‌های پایین کنکور سراغ معلمی بروند، البته امروز هم مثل برهه‌های مختلف معلمان متعهد و دلسوز کم نداریم.
رهبر انقلاب در بیان چند نکته درباره آموزش‌وپرورش گفتند: دانش‌آموز باید دارای هویت ملی باشد و در کنار اهتزار پرچم علم، با اعتماد به نفس، پرچم «هویت ملی و پر افتخار اسلامی ایرانی» را هم به اهتزار در آورد.
ایشان با انتقاد از ناآشنایی دانش‌آموزان با افتخارات کشور از جمله عناصر پر تلاش بعد از انقلاب، بی‌اطلاعی آنان از افکار راهگشای امام خمینی(ره) و آرمانهای سرنوشت‌ساز انقلاب و ناآگاهی آنان از حوادث انقلاب گفتند: معلمان علاوه بر آگاه کردن نسل نوجوان و جوان، باید اینگونه مسائل را با دل و جان آنان آمیخته سازند.
ایشان درک ارزش ایستادگی و مقاوم بودن را از دیگر نیازهای دانش‌آموزان دانستند و افزودند: در جهانی که هر کس، چه شرق چه غرب، زور می‌گوید نسل آینده باید ارزش و اهمیت ایستادگی را از هم‌اکنون بیاموزد تا در پرتو این آموزه‌ها تمدن‌ساز شود و ملت و کشور را عزتمند سازد.
رهبر انقلاب، وزارت آموزش‌وپرورش را به تفکیک «علم نافع» از «علم غیرنافع» در برنامه درسی دانش‌آموزان توصیه کردند و گفتند: علم نافع علمی است که استعدادهای نوجوان و جوان را شکوفا میکند و با سرمایه‌سازی برای آینده او، موجب پیشرفت و تعالی کشور میشود.
ایشان در این زمینه افزودند: بعضی مطالب در برنامه درسی کنونی، صرفاً محفوظاتی است که بدون هیچ سودی برای حال یا آینده دانش‌آموزان به ذهن آنها سرازیر میشود که باید این موارد شناسایی و از آموزشها حذف شود.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای با تأکید بر اختصاص ساعاتی به آموزش‌های مهارتی بجای مطالب غیرنافع گفتند: مسائلی همچون سبک زندگی اسلامی، تعاون و همکاری اجتماعی، مطالعه و تحقیق، فعالیتهای جهادی، مبارزه با آسیبهای اجتماعی و نظم و قانون‌گرایی از جمله مهارت‌هایی است که باید در مدرسه آموزش داده، و از دوران کودکی و نوجوانی در افراد نهادینه شود.
ایشان میزان تحقق سند تحول آموزش‌وپرورش را خرسند کننده ندانستند و گفتند: با گذشت بیش از ۱۰ سال از تنظیم سند و رفت‌وآمد وزیران متعدد که البته این تعدد مدیریتها نیز نوعی آسیب و آفت است، به این سند به‌عنوان یک مجموعه کامل و بهم پیوسته عمل نشده است.
رهبر انقلاب اسلامی افزودند: اگر سند نیاز به اصلاح و تکمیل دارد، مسئولان این کار را انجام دهند، ضمن اینکه برای سنجش پیشرفت سند نیز باید شاخص‌های کمّی معیّن شود.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای سپس در بیان چند نکته درباره مسائل معلمان، سنگینی بار اجرای مسائل مهم نظام تعلیم و تربیت را بیش از همه بر دوش معلمان دانستند و گفتند: معلمان عزیز که در مقاطع مختلف همچون دوران انقلاب، دفاع مقدس و حوادث گوناگون سیاسی با نقش‌آفرینی درست خود، نوجوانان و جوانان را هدایت میکردند امروز نیز باید بیش از همیشه متوجه نقش مهم و مسئولیت بزرگشان باشند و مسائلی همچون مشکلات معیشتی نباید موجب خسته و ملول شدن یا تحقیر و کوچک‌انگاشتن کار بزرگ آنها شود.
ایشان، نوجوانان و جوانان را دُردانه‌های کشور و امانت‌هایی بزرگ در دست معلمان خواندند و افزودند: این امانت‌های گران‌سنگ باید در اثر تربیت معلمانِ دین‌باور و دین‌مدار، به افرادی با ارزش‌افزوده‌ی بالاترِ علمی، اخلاقی و رفتاری تبدیل شوند.
رهبر انقلاب دانشگاه فرهنگیان و همه مراکز تربیت معلم را دارای وظایف سنگین و نیازمند تقویت همه‌جانبه دانستند و گفتند: این مراکز باید از لحاظ امکانات سخت‌افزاری، مدیریت، اساتید، متون آموزشی و فعالیتهای تربیتی به‌گونه‌ای تقویت شوند که بتوانند «معلم مطلوب» تربیت کنند.
ایشان با توصیه به هماهنگیِ رشته تحصیلی معلمان با تدریس آنها تا حدّ امکان، به دشواری‌های آموزش در دوره کرونا و زحمات معلمان نیز اشاره و خاطرنشان کردند: در این دوره، زحمات معلمان مضاعف شد که در این خصوص باید صمیمانه از همه معلمان تشکر کنیم.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای با تأکید بر سفارش همیشگی خود به بهبود معیشت معلمان، افزودند: با وجود مشکلاتِ امکانات دولتی، اما به مسائل معیشتی، بیمه، بازنشستگی و درمان معلمان توجه ویژه شود.
ایشان در پایان سخنانشان، به معلمان توصیه کردند با وجود انتظارات زیادی که از وزارت آموزش‌وپرورش برای عمل به وظایفش وجود دارد، منتظر تحقق آن توقعات نمانند و با ابتکارهای شخصی و روحیه خیرخواهی و دلسوزی خود، برنامه‌های تربیتی دانش‌آموزان و کارهای بزرگ را پیش ببرند.
در ابتدای این دیدار، آقای نوری وزیر آموزش‌وپرورش گزارشی از اقدامات و برنامه‌های این وزارتخانه در خصوص اجرای سند تحول، استفاده از ظرفیت فضای مجازی و فناوری‌های نوین در عرصه تعلیم و تربیت، توسعه عدالت آموزشی، مهارت‌آموزی، پرورش استعدادهای درخشان، رتبه‌بندی و معیشت معلمان و تحول در منابع درسی بیان کرد.
منتشر شده در
اخبار
Tagged under
چهارشنبه, 21 ارديبهشت 1401 23:29
سی‌وسومین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران افتتاح شد
در این مراسم اعلام شد که سی‌وسومین دوره نمایشگاه کتاب تهران، با حضور ۲۸۰۰ ناشر برگزار میشود؛ ۱۷۰۰ ناشر در محیط مصلی امام خمینی(ره) در غرفه‌ها از فردا میزبان خواهند بود؛ علاوه بر این ۱۱۰۰ ناشر کتابهای خود را در فضای مجازی در معرض دید و انتخاب مردم از سراسر کشور قرار میدهند.
یاسر احمدوند، رئیس نمایشگاه و معاون فرهنگی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در سخنرانی خود ضمن خیرمقدم به اهالی فرهنگ، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و وزیر فرهنگ لبنان افزود: بیش از ۳۰ کشور و ۱۷۰ ناشر خارجی در این نمایشگاه حاضر هستند. ۵۰ میهمان نیز از این رویداد بزرگ فرهنگی بازدید خواهند کرد.
رئیس سی‌وسومین دوره نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران افزود: برای تحقق شعار عدالت فرهنگی، برای نخستین بار بزرگ‌ترین رویداد فرهنگی، در دو قالب فیزیکی و مجازی برگزار میشود.
احمدوند با اشاره به همکاری شرکت ملی پست و بانک صادرات گفت: با همکاری شرکت ملی پست، کتاب‌ها رایگان به دست مخاطبان می‌رسد. برای کتابهای بیش از ۷۵ هزار تومان، ناشران مبلغی را پرداخت نمیکنند و تا این مبلغ هزینه ارسال برای ناشران رایگان است. با پشتیبانی بانک صادرات، یارانه این دوره از نمایشگاه به دست مخاطبان می‌رسد و یارانه دانشجویان، طلاب و اعضای هیات علمی در مقایسه با دوره سی‌ودوم، افزایش قابل توجهی پیدا کرده است.
وی ادامه داد: امیدواریم مخاطبان بازدید خوشایند و مطلوبی را داشته باشند. ناشران در سال گذشته با انتشار ۱۱۲ هزار عنوان کتاب چراغ فرهنگ را روشن نگه داشتند. امیدواریم با انتشار کتابهای جدید و فراهم آوردن امکان خرید برای مردم در این راه ما را همراهی کنند. با تدابیر دولت، حمایت وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و اجرای برنامه همکارانمان، توسعه و رونق صنعت نشر فراهم میشود.
معاون امور فرهنگی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در پایان گفت: صنعت نشر مشکلات متعددی دارد که امیدواریم این مشکلات را با همکاری اهالی فرهنگ مرتفع کنیم. ضمن تشکر از حضور کشور قطر به‌عنوان میهمان ویژه، روزهای آینده میزبان وزیر خارجه این کشور هستیم.
علاقه مندان میتوانند از فردا برای بازدید حضوری و خرید کتاب از سی و سومین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران به مصلای تهران مراجعه کنند. ساعت بازدید نمایشگاه از ساعت ۱۰ صبح تا ۲۰ است.
خریداران کتاب نمایشگاه هیچ هزینه‌ای بابت مرسولات پستی پرداخت نمیکنند از سوی دیگر مرسوله ناشران هم تا مبلغ ۷۵ هزار تومان رایگان ارسال میشود.
منتشر شده در
اخبار
Tagged under
چهارشنبه, 21 ارديبهشت 1401 23:27
دیدار جمعی از علما و ائمه جمعه اهل سنت با رئیس جمهور
مولوی عبدالحمید اسماعیل‌زهی امام جمعه اهل سُنّت زاهدان، ماموستا ملاقادر قادری امام جمعه اهل سُنّت پاوه، حجت‌الاسلام والمسلمین کاظم لطیفیان مسوول دبیرخانه شورای برنامه‌ریزی اهل سُنّت، مولوی نذیر احمد سلامی عضو مجلس خبرگان رهبری، مولوی ابراهیم فاضل حسینی امام جمعه و عضو مجمع تقریب مذاهب اسلامی، آخوند عبدالرزاق رهبر امام جمعه اهل سُنّت آق قلا و مولوی شرف‌الدین جامی احمدی امام جمعه تربت جام از جمله حاضران در این نشست بودند.
ماموستا فایق رستمی امام جمعه سنندج و نماینده مجلس خبرگان، ماموستا عبدالسلام امامی امام جمعه اهل سُنّت مهاباد و مشاور استاندار آذربایجان غربی، ماموستا مامد کلشی‌نژاد امام جمعه اهل سُنّت ارومیه، آخوند ابوبکر خوجملی امام جمعه اهل سُنّت نگین‌شهر و مشاور استاندار گلستان، ماموستا عزیز بابایی از علمای اهل سُنّت تهران، ماموستا ملا عبدالرحمن مرادی امام جمعه اهل سُنّت کرمانشاه، شیخ محمد جمالی امام جمعه اهل سُنّت کنگان، شیخ حسین خانی‌پور امام جمعه اهل سُنّت تالش، شیخ اسماعیل بازدار امام جمعه اهل سُنّت بوشهر و مشاور اهل سُنّتِ استاندار، مولوی سید احمد عبداللهی امام جمعه اهل سُنّت شهرستان درمیان، آخوند گلدی کمالی از علمای برجسته استان و مدیر حوزه علمیه راز و جرگلان از دیگر شرکت کنندگان این نشست بودند.
در این دیدار یک ساعت و نیمه، علمای اهل سُنّت با تقدیر از رویکرد و اقدامات دولت سیزدهم در حوزه عدالت، دغدغه‌ها و دیدگاه‌هایشان را درباره مهم ترین مسائل مربوط به اهل تسنُّن را مطرح کردند.
استفاده از نخبگان اهل سُنّت در عرصه مدیریت، تأمین نیازهای اساسی و زیرساخت‌ها در استان‌های مرزی و توجه به معیشت و رفع بیکاری جوانان در این استان‌ها از جمله مطلب مطرح شده در این نشست بود.
مشاور رئیس جمهور در امور اقوام و اقلیت‌های دینی و مذهبی درباره این دیدار گفت: رئیس جمهور در این نشست صمیمانه، با تقدیر از نگاه دغدغه‌مند علمای اهل سُنّت و تأیید نظرات آنها تأکید کرد دولت سیزدهم با همه توان برای حل مشکلات اهل تسنُّن و ساکنان مناطق مرزی تلاش خواهد کرد.
ماموستا عبدالسلام کریمی وحدت اقوام و مذاهب را امری راهبردی دانست و گفت: استراتژی و موضع دولت نسبت به اقوام و مذاهب، همان موضع نظام و مقام معظم رهبری است که فرمودند همه با هم برابر و برادرند.
وی توسعه عدالت از شعارها و مأموریت‌های اصلی دولت سیزدهم برشمرد و متذکر شد همه امور در سایه همدلی به نتیجه می‌رسد و رئیس جمهور در نشست امروز اطمینان داد حل مشکلات اهل سُنّت را پیگیری میکند و از علما و نخبگان اهل تسنّن خواست که دولت را در پیشبرد شعارها و برنامه‌هایش یاری دهند.
منتشر شده در
اخبار
Tagged under
چهارشنبه, 21 ارديبهشت 1401 23:21
واکنش مجامع بین‌المللی به شهادت خبرنگار الجزیره
نظامیان رژیم صهیونیستی امروز (چهارشنبه) به صورت گسترده به جنین در کرانه باختری یورش بردند که در این میان «شیرین ابوعاقله» خبرنگار شبکه الجزیره که در حال پوشش این جریان بود و جلیقه خبرنگاری به تن داشت از ناحیه سر هدف تیراندازی نظامیان صهیونیست قرار گرفت و کشته شد.
این واقعه واکنش‌های متعددی را از سوی مقامات و گروه‌های فلسطینی و غیر فلسطینی به همراه داشت.
شبکه الجزیرة
شبکه «الجزیره» با صدور بیانیه‌ای اعلام کرد، در یک جنایت فجیع که نقض قوانین و عرف بین‌الملل است، نظامیان رژیم اشغالگر صهیونیستی با خونسردی خبرنگار الجزیره را ترور کردند.
الجزیره در ادامه این جنایت فجیع را که هدف آن جلوگیری از ادای رسالت رسانه‌هاست، محکوم کرد و افزود: دولت اسرائیل و نظامیان اشغالگر را مسؤول قتل شیرین ابوعاقله می‌دانیم.
این شبکه ضمن اعلام اینکه عاملان این جنایت را تحت پیگرد قرار میدهد، از جامعه بین‌الملل خواست، این اقدام رژیم صهیونیستی را محکوم کنند.
وزارت خارجه قطر
«لؤلؤه خاطر» معاون وزیر خارجه قطر با انتشار مطلبی در توئیتر، ضمن محکوم کردن شهادت شیرین ابوعاقله اظهار داشت: ابوعاقله در حالی که جلیقه خبرنگاری به تن داشت و در حال پوشش خبری حمله رژیم صهیونیستی به اردوگاه پناهندگان در جنین بود، به شهادت رسید.
وی این اقدام را جنایتی فجیع خواند که به سوابق زشت اشغالگران صهیونیست افزوده شد و خواستار توقف حمایت بی‌قید و شرط از اسرائیل شد.
وزارت امور خارجه فلسطین
وزارت امور خارجه فلسطین با صدور بیانیه‌ای جنایت تکان‌دهنده و وحشیانه‌ای که نظامیان رژیم اسرائیل به صورت عمدی مرتکب آن شدند و به شهادت «شیرین ابوعاقله» خبرنگار شبکه الجزیرة و مجروح شدن «علی السمودی» خبرنگار فلسطینی انجامید را به شدت محکوم کرد.
این وزارت همچنین ضمن محکوم کردن حملات وحشیانه صبح امروز چهارشنبه نظامیان رژیم صهیونیستی به شهر و اردوگاه جنین، تاکیدکرد: این جنایت در امتداد اعدام‌های میدانی شهروندان فلسطینی و روزنامه نگاران و با هدف ساکت کردن صدای حقیقت و ممانعت از پوشش خبری جنایات اسرائیلی‌ها و شهرک نشینان انجام شده است.
در ادامه آمده است: این جنایت ترجمه آموزه‌های سیاسی رژیم اشغالگر است که سربازان آن به ابزار متحرکی برای کشتن فلسطینیان و مباح دانستن جان، مال، زمین و مقدسات آنها تبدیل شده‌اند.
وزارت امور خارجه فلسطین، «نفتالی بنت» نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی را مسئول مستقیم این جنایت وحشیانه توصیف کرده و اظهار داشت: ابوعاقله قربانی مستقیم تروریسم سازماندهی شده رژیم صهیونیستی و موضع‌گیری دوگانه غرب و سکوت مرگبار دادگاه جنایی بین‌المللی است.
جنبش جهاد اسلامی
«طارق عزالدین» سخنگوی جهاد اسلامی در کرانه باختری نیز ضمن عرض تسلیت به ملت فلسطین، خانواده «شیرین ابوعاقله» و همکاران وی در شبکه الجزیرة تصریح کرد: شهادت بارزترین خبرنگار فلسطینی، جنایتی است که باید همه وجدان‌های زنده را نسبت به جنایات رژیم اشغالگر و لزوم محاکمه آن بیدار کند و خشم فلسطینیان در رویارویی با اشغالگران را شعله‌ور سازد.
حماس
جنبش مقاومت اسلامی فلسطین(حماس) نیز شهادت «شیرین ابوعاقله» روزنامه‌نگار فلسطینی را به شدت محکوم کرده و خاطرنشان کرد: ما این جنایت را ترور و قتل عمد خبرنگارانی می‌دانیم که واقعیت تروریستی رژیم اشغالگر را نقل میکنند.
حماس تاکیدکرد: این جنایت شنیع علیه مطبوعات و آزادی بیان، محکوم کردن این جنایت و محاکمه سران رژیم اشغالگر که همه ارزشها و قوانین بین‌المللی را زیر پا گذاشته‌اند را بر همه جهانیان و نهادهای بین‌المللی لازم می‌گرداند.
اتحادیه روزنامه‌نگاران فلسطینی
اتحادیه روزنامه‌نگاران فلسطینی نیز رژیم صهیونیستی را مسئول شهادت ابوعاقله خواند و تاکیدکرد: این جنایت، نیازمند اقدامی روشن برای حمایت از خبرنگاران و روزنامه‌نگاران در برابر جنایات رژیم صهیونیستی است.
قاضی القضاة فلسطین
«شیخ محمود الهباش» قاضی القضاة فلسطین نیز شهادت «شیرین ابوعاقله» را جنایت جنگی و یک ترور تمام عیار خواند که باید مرتکبان آن و حامیان آنها در رژیم اسرائیل به دست عدالت سپرده شوند.
اسقف فلسطین
«عطاالله حنا» اسقف اعظم روم ارتدوکس در فلسطین، ابوعاقله را صدای مدافع آرمان فلسطین خواند و بر ضرورت محکوم کردن این جنایت برای جلوگیری از تکرار آن تأکید کرد.
انصارالله یمن
«محمد عبدالسلام» سخنگوی انصارالله با انتشار مطلبی در توئیتر نیز جنایت رژیم صهیونیستی در حق شیرین ابوعاقله را محکوم کرد.
وی اظهار داشت: قتل این خبرنگار در چارچوب جنایات دشمن علیه ملت فلسطین از اشغال تا کشتار و شهرک‌سازی انجام شده است.
وزارت خارجه چین
سخنگوی وزارت خارجه چین نیز در واکنش به شهادت «شیرین ابوعاقله» تصریح کرد: ما با هرگونه خشونت علیه خبرنگاران که در حال انجام وظیفه خود هستند، به شدت مخالفیم.
وی ابراز امیدواری کرد که با اینگونه حوادث، براساس قانون و عدالت برخورد شود.
منتشر شده در
اخبار
Tagged under
