جمهوری اسلامی ایران و ترکمنستان به عنوان ۲ همسایه نزدیک از مزایای رقابتی و اقتصادی قابل توجهی برخوردار هستند که هر کدام با توجه به موقعیت ژئوپلیتیک و ژئواکونومیک، فرصت مغتنمی برای تقویت همکاری ها و همگرایی بیشتر دارند.

«مسعود پزشکیان» رئیس‌جمهوری اسلامی ایران که به‌منظور شرکت در اجلاس بین‌المللی «صلح و اعتماد» به ترکمنستان سفر کرده، قرار است در حاشیه این اجلاس، دیدارها و ملاقات‌هایی با سران کشورهای شرکت‌کننده نیز داشته باشد.

موقعیت ژئوپلیتیک و ژئواکونومیک آسیای مرکزی از اهمیت بسزایی برخوردار است و می‌طلبد تا کشورهای همسایه با استفاده از فرصت‌ها و زمینه‌های همکاری با یکدیگر، حجم مبادلات و روابط اقتصادی خود با این کشورها را ارتقا داده و بهبود بخشند.

ترکمنستان یکی از همسایگان راهبردی ایران به‌شمار می‌رود که تاکنون تهدیدات مختلفی اعم از امنیتی از ناحیه این کشور متوجه ایران نشده است. دو کشور طی سال‌های متمادی همواره روابط پایداری داشته و همکاری‌هایی را در چارچوب مورد نیاز انجام داده‌اند.

به‌نظر می‌رسد حضور دو کشور در نقطه‌ای از جغرافیای این منطقه برای هم ایران و هم ترکمنستان مزیت عالی به‌شمار می‌رود. از یک‌طرف ایران می‌تواند دسترسی آن‌ها به آب‌های آزاد را فراهم کند و از سوی دیگر ترکمنستان پلی برای دسترسی ایران به بازار گسترده آسیای مرکزی است.

«مسعود پزشکیان» رئیس‌جمهوری اسلامی ایران پیش از عزیمت به ترکمنستان ابراز داشت که در جریان این سفر، که بنا به دعوت رئیس‌جمهور این کشور برای شرکت در اجلاس جهانی صلح و اعتماد انجام می‌شود، علاوه بر شرکت و تشریح مواضع کشورمان در این نشست، دیدارهایی نیز با سران کشورهای شرکت‌کننده در اجلاس خواهیم داشت.

پزشکیان خاطرنشان کرد: همچنین در این اجلاس و در دیدارهای حاشیه آن، درباره جنگ‌افروزی‌های مدعیان صلح، امنیت و انسانیت گفت‌وگو خواهیم کرد؛ کسانی که برخلاف ادعای خود، در عمل از نسل‌کشی و کشتار زنان و کودکان بی‌دفاع و بی‌گناه، با بمباران و همچنین تشنگی و گرسنگی دادن به آن‌ها توسط رژیمی جانی حمایت می‌کنند.

رئیس‌جمهور اظهار کرد: تلاش خواهد شد در جریان دیدارهای خود و نیز سخنرانی در اجلاس جهانی صلح و اعتماد، نه صرفاً در بیان، بلکه برای پایداری صلح و اعتماد در جهان، صادقانه با رؤسای دیگر کشورهای حاضر گفت‌وگو و تعامل شود.

انرژی یکی از مزیت‌های همکاری ایران و ترکمنستان

انرژی یکی از مزیت‌های همکاری ایران و ترکمنستان است که همواره در این مسیر گام‌هایی از سوی طرفین برداشته شده است. در واقع دو کشور در زمینه‌هایی مانند واردات و سوآپ گازی همکاری‌هایی را آغاز کرده‌اند که قابلیت تداوم و گسترش آن‌ها در کشورهای همسایه نیز وجود دارد.

همچنین خط‌آهن بین‌المللی ایران–ترکمنستان–قزاقستان که از اینچه‌برون می‌گذرد، این ظرفیت و فرصت را دارد که با هزینه‌ای به‌مراتب کمتر کالاها را جابه‌جا کند. محصولات کشاورزی، صنایع ساختمانی، محصولات پتروشیمی و پلیمر بخش مهمی از کالاهایی هستند که مورد نیاز کشورهای آسیای مرکزی است.

پزشکیان در نشستی که در قزاقستان انجام شد، با اشاره به جایگاه ممتاز جمهوری اسلامی ایران در شبکه حمل‌ونقل منطقه‌ای، ایران را به‌صرفه‌ترین و کارآمدترین مسیر ترانزیتی توصیف کرد و گفت: کریدور قزاقستان–ترکمنستان–ایران ظرفیت بسیار مناسبی برای توسعه همکاری‌های ترانزیتی دارد و ارتقای آن به سود هر دو کشور خواهد بود.

اشتراکات فرهنگی ایران و ترکمنستان

علاوه بر اهمیت راهبردی مراودات اقتصادی میان دو کشور ایران و ترکمنستان، دو کشور اشتراکات فرهنگی بسیاری نیز با یکدیگر دارند. همچنین در ابعاد سیاسی نیز رفت‌وآمد مقامات عالی‌رتبه دو کشور، چه در مراسم تشییع رئیس‌جمهور فقید ایران شهید رئیسی و همچنین در مراسم تحلیف دکتر پزشکیان، نشان می‌دهد که تعاملات دو طرف در سطح بالایی قرار دارد.

کارشناسان معتقدند که موقعیت ویژه ترکمنستان در همسایگی ایران شرایطی را به‌وجود آورده که سطح روابط دو کشور می‌تواند در چارچوب تعاملات استراتژیک و راهبردی توسعه یابد. دولت چهاردهم نیز در تلاش است با ارائه ابتکارهای جدید مبتنی بر ظرفیت‌های همکاری با ترکمنستان، بستر مناسبی را برای تقویت همکاری‌ها و همگرایی بیشتر منطقه‌ای فراهم کند.

بنابراین اهمیت اقتصادی منطقه آسیای مرکزی همچون نفت و گاز، خطوط لوله، کالاها و بازار مصرفی و... و همچنین استفاده از ظرفیت سازمان‌هایی چون شانگهای بر تعاملات کشورها در این منطقه تأثیرگذار خواهد بود. بنابراین با شناسایی نقاط ضعف و برطرف کردن آن‌ها و همچنین تقویت حلقه‌های کلیدی مشارکت راهبردی دو کشور، می‌توان زمینه‌های اقتصادی بسیار مطلوبی را آن هم در شرایط تحریمی ایجاد کرد. دولت چهاردهم نیز منطبق با برنامه هفتم توسعه، اولویت تعامل با همسایگان را به‌عنوان یک اصل اساسی مورد توجه قرار داده است.

در زندگی روزمره، همه انسان‌ها با چالش‌ها و مشکلاتی روبه‌رو می‌شوند که ممکن است آنها را در رسیدن به هدف‌هایشان دلسرد کند اما از دیدگاه آموزه‌های اسلامی، صبر به عنوان یکی از کلیدی‌ترین ابزارها برای مقابله با سختی‌ها مطرح است. در این مطلب نگاهی به سخنان پیامبر اسلام و اهل بیت ایشان درباره صبر انداخته شده است.

ایمان

پیامبر اسلام

إِنَّ الإِيمَانَ نِصْفَانِ، نِصْفٌ فِي الصَّبْرِ وَ نِصْفٌ فِي الشُّكْرِ. [نهج الفصاحه /1070]

ایمان دو نیمه دارد، نیمى از آن در صبر است و نیمى از آن در شُکر نهفته است.

جایگاه صبر

امام علی وصی و جانشین پیامبر اسلام:

الصَّبْرُ فِي الْأُمُورِ بِمَنْزِلَةِ الرَّأْسِ مِنَ الْجَسَدِ فَإِذَا فَارَقَ الرَّأْسُ الْجَسَدَ فَسَدَ الْجَسَدُ فَإِذَا فَارَقَ الصَّبْرُ الْأُمُورَ فَسَدَتِ الْأُمُورُ. [بحارالأنوار، 71/73]

صبر در کارها همانند سر در بدن است، همانطور که وقتی سر از بدن جدا شود، بدن فاسد می‌شود، هنگامی هم که صبر از کارها جدا شود کارها تباه می‌شود.

دشمن سختی‌ها

امام علی:

أَقْوَى عَدُوِّ الشَّدَائِدِ الصَّبْرُ. [غرر الحكم، 2/2908]

قوی‌ترین دشمن سختی‌ها صبر و شکیبایی در برابر آنهاست.

پیروزی

امام علی

الصَّبْرُ كَفِيلٌ بِالظَّفَرِ. [غرر الحكم، 1/760]

صبر ضامن پیروزی است.

صفت انبیاء الهی

امام علی

إِنَّ الصَّبْرَ وَحُسْنَ الْخُلُقِ وَالْبِرَّ وَالْحِلْمَ مِنْ أَخْلاقِ الْأَنْبِيَاءِ. [بحارالأنوار، 71/92]

صبر و شکیبایی و اخلاق نیکو و حلم و بردباری از اخلاق پیامبران است.

صبر در راه حق

امام سجاد فرزند امام حسین:

يَا بُنَيَّ اصْبِرْ عَلَى الْحَقِّ وَ إِنْ كَانَ مُرًّا. [بحارالأنوار، 71/77]

در راه حق، صبر و بردباری داشته باش اگر چه تلخ باشد.

در بسیاری از جوامع، معیار رفتار با دیگران بر اساس جایگاه، قدرت یا منافع تعریف می‌شود اما آموزه‌های اخلاقی امام علی (ع) وصی و جانشین پیامبر اسلام ما را به نقطه‌ای متفاوت می‌برد؛ نقطه‌ای که در آن، خود ما معیار سنجش عدالت و محبت می‌شویم.

در میان آموزه‌های اخلاقی که مرزهای زمان و فرهنگ را درنوردیده‌اند، سخن امام علی (ع) وصی و جانشین پیامبر اسلام همچون چراغی روشن، مسیر همدلی و عدالت را نشان می‌دهد: «آنچه را که برای خود دوست داری برای دیگران هم دوست دار و آنچه برای خود نمی‌پسندی بر دیگران نیز مپسند.»  این جمله، در ظاهر ساده و آشناست اما در عمق خود، حامل فلسفه‌ای ژرف از هم‌زیستی، احترام متقابل و رشد اخلاقی است.

در جهانی که تفاوت‌ها گاه به فاصله تبدیل می‌شوند، این نگاه می‌تواند پلی باشد میان دل‌ها؛ پلی از انصاف، محبت و درک مشترک.

در سنت‌های اخلاقی، معیار رفتار با دیگران، اغلب از درون خود ما آغاز می‌شود. اینکه چه چیزی را برای خود مطلوب می‌دانیم، می‌تواند سنجه‌ای باشد برای سنجش عدالت در رفتار با دیگران.

امام علی (ع) با این جمله، ما را به تمرینی روزانه دعوت می‌کنند. تمرینی برای دیدن دیگران با همان چشمی که خود را می‌نگریم. این تمرین، اگر در رفتارهای کوچک روزمره جاری شود، از گفت‌وگوهای ساده گرفته تا تصمیم‌های بزرگ اجتماعی، می‌تواند جامعه‌ای بسازد که در آن کرامت انسانی، نه یک شعار، بلکه یک تجربه‌ی زیستن باشد.

اصل حدیث و منبع

أحبِب لِغَیرِک ما تُحِبُّ لِنَفسِک وَ اکرَه لَهُ ما تَکرَهُ لِنَفسِک.

امثال و حکم، ج ۱، ص ۴۸

در بسیاری از جوامع، نیکوکاری تنها به کمک‌های مالی یا جلوه‌های بیرونی محدود می‌شود. اما آموزه‌های امام علی علیه‌السلام، وصی و جانشین پیامبر اسلام، دریچه‌ای تازه به روی ما می‌گشاید؛ دریچه‌ای که نیکوکاری را از سطح ظاهر به عمق جان می‌برد.

احسان، واژه‌ای آشناست؛ اما در نگاه امام علی علیه‌السلام وصی و جانشین پیامبر اسلام معنایی فراتر دارد. ایشان می‌فرمایند: «بهترین احسان، همدردی و همیاری با برادران است.» این سخن، احسان را از یک عمل بیرونی به تجربه‌ای درونی و انسانی بدل می‌کند؛ تجربه‌ای که در آن دل‌ها به هم نزدیک می‌شوند و بار زندگی سبک‌تر می‌گردد.

این نگاه ساده به نظر می‌رسد، اما در حقیقت فلسفه‌ای عمیق از هم‌زیستی و مسئولیت اجتماعی را در خود جای داده است. در جهانی که فردگرایی گاه انسان‌ها را از یکدیگر دور می‌کند، همدردی و همیاری پلی می‌شود میان دل‌ها؛ پلی از محبت، انصاف و درک مشترک.

امام علی علیه‌السلام ما را به تمرینی روزانه فرا می‌خوانند. دیدن نیازهای دیگران همچون نیازهای خود، و یاری رساندن به آنان با همان جدیتی که برای خویش به کار می‌بریم. اگر این نگاه در رفتارهای کوچک روزمره جاری شود—از گفت‌وگوهای ساده تا تصمیم‌های بزرگ اجتماعی—جامعه‌ای خواهیم داشت که در آن کرامت انسانی نه یک شعار، بلکه حقیقتی زیسته و ملموس است.

اصل حدیث و منبع

أحسَنُ الإحسانِ مُواساةُ الإخوانِ.

میزان الحکمه، حدیث 21705

ظهور حضرت مهدی موعود تنها رویدادی بزرگ برای مسلمانان نیست؛ بلکه حضرت عیسی(ع) نیز در این واقعه عظیم حضور خواهد داشت. 

در روایات اسلامی، یکی از موضوعات مهم، نزول حضرت عیسی(ع) از آسمان در هنگام ظهور حضرت مهدی(عج) و اقتدای او در نماز به امام مهدی است. اما پرسشی که همیشه مطرح بوده این است: آیا حضرت عیسی به صلیب کشیده شد و کشته شد یا خیر؟ 

قرآن کریم در سوره نساء، آیه ۱۵۸ به روشنی پاسخ می‌دهد:  «... وَ ما قَتَلُوهُ وَ ما صَلَبُوهُ وَ لکِنْ شُبِّهَ لَهُمْ وَ إِنَّ الَّذِینَ اخْتَلَفُوا فِیهِ لَفِی شَکٍّ مِنْهُ ما لَهُمْ بِهِ مِنْ عِلْمٍ إِلاَّ اتِّباعَ الظَّنِّ وَ ما قَتَلُوهُ یَقِیناً * بَلْ رَفَعَهُ اللَّهُ إِلَیْهِ ... ؛» «او را نکشتند و به صلیب نکشیدند، بلکه این امر بر آنان مشتبه شد (کسی شبیه حضرت عیسی کشته شد). و خداوند او را به سوی خود بالا برد...»

در روایات معتبر آمده است که پس از ظهور حضرت مهدی، حضرت عیسی از آسمان فرود می‌آید و در دولت مهدوی نقشی مهم ایفا خواهد کرد. پیامبر اسلام(ص) می‌فرمایند: 

«همیشه طایفه‌ای از امت من در حالی که از پاکان‌اند، در راه حق مبارزه می‌کنند، تا روز قیامت، پس عیسی بن مریم (از آسمان فرود) می‌آید، سپس امیرشان (حضرت مهدی به حضرت عیسی) می‌گوید: بیا و برای ما نماز کن (یعنی امام جماعت باش). پس حضرت عیسی می‌گوید: نه، بعضی از شما بر بعضی دیگر امیر (و فرمانروا) هستید، زیرا خداوند این امت (امت خاتم) را گرامی داشته است.»

فلسفه عروج حضرت عیسی به آسمان و طولانی شدن عمرش شاید برای ایفای نقش بزرگی باشد که در مرحله حساس ظهور حضرت مهدی بر عهده دارد؛ تا مسیحیان جهان ایمان بیاورند. 

به همین دلیل، طبیعی است که با ظهور حضرت مسیح، جهان مسیحیت شادی و خرسندی عمیقی نشان دهد و نزول او را همانند مسلمانان، موهبتی الهی بداند. همچنین حضرت مسیح از کشورهای مختلف دیدار خواهد کرد و خداوند نشانه‌ها و معجزه‌هایی به دست او آشکار می‌سازد تا مسیحیان به‌تدریج به اسلام هدایت شوند. 

نتیجه نخستین این حضور، کاهش دشمنی حکومت‌های غربی با اسلام و مسلمانان خواهد بود و همان‌طور که در روایات آمده، پیمان صلح و آتش‌بس میان آنان و حضرت مهدی برقرار می‌شود. 

در حکومت جهانی امام مهدی، کارگزاران و مسئولان باید از بزرگان و نیکان امت باشند. بر اساس روایات، دولت حضرت مهدی از پیامبران، جانشینان آنان، پرهیزگاران و صالحان تشکیل خواهد شد. در یکی از روایات آمده است که حضرت عیسی به امام مهدی می‌گوید: «همانا من به عنوان وزیر فرستاده شده‌ام نه امیر و فرمانروا.» (ملاحم، ابن طاووس، ص83؛ و الفتن، ابن حماد، ص160)

اسلام دینی اجتماعی است که همه ابعاد زندگی انسان را در نظر می‌گیرد؛ هم بُعد فردی و هم بُعد اجتماعی. از نگاه این دین، زندگی بدون توجه به هر دو بُعد، کامل و سعادتمندانه نخواهد بود. 

تفاوت اسلام با بسیاری از ادیان دیگر در این است که بر اهمیت جنبه‌های اجتماعی زندگی تأکید بیشتری دارد و نمی‌پذیرد که انسان‌ها بی‌تفاوت نسبت به جامعه باشند. اسلام جامعه اسلامی را «امت واحده» می‌داند؛ یعنی اگر بخشی از جامعه دچار درد و مشکل شود، سایر بخش‌ها نیز تحت تأثیر قرار می‌گیرند. این نگاه نشان‌دهنده اهمیت همبستگی اجتماعی در اسلام است. 

اصلاح جامعه تنها با همکاری همه افراد امکان‌پذیر است. اسلام بر این باور است که مردم باید در کنار حکومت، برای رفع مشکلات اقتصادی و سیاسی دست به دست هم دهند. در این نگاه، فرد در برابر جامعه و جامعه در برابر فرد مسئول است و هیچ‌کدام بدون دیگری کامل نمی‌شوند. اسلام می‌خواهد وجدان فردی و اجتماعی را در انسان‌ها بیدار کند و مانع خودخواهی و خودبینی شود. 

پیامبر اسلام فرمودند: «الا كلكم راعٍ و كلكم مسئول عن رعيته»؛ یعنی همه افراد جامعه اسلامی مسئولیت دارند (نه ریاست) و در برابر نعمت‌های الهی و در ارتباط با دیگر مسلمانان مورد پرسش قرار خواهند گرفت. این حدیث روح همبستگی را در انسان‌ها زنده می‌کند؛ به گونه‌ای که درد دیگران، درد همه و شادی دیگران، شادی همه باشد. 

در قرآن نیز بر این موضوع تأکید شده است. در آیات ۹ و ۱۰ سوره حشر آمده است: 

«وَ الَّذينَ تَبَوَّؤُا الدَّارَ وَ الْإيمانَ مِنْ قَبْلِهِمْ يُحِبُّونَ مَنْ هاجَرَ إِلَيْهِمْ وَ لا يَجِدُونَ في‏ صُدُورِهِمْ حاجَةً مِمَّا أُوتُوا وَ يُؤْثِرُونَ عَلي‏ أَنْفُسِهِمْ وَ لَوْ کانَ بِهِمْ خَصاصَةٌ وَ مَنْ يُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَأُولئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ  وَ الَّذينَ جاؤُ مِنْ بَعْدِهِمْ يَقُولُونَ رَبَّنَا اغْفِرْ لَنا وَ لِإِخْوانِنَا الَّذينَ سَبَقُونا بِالْإيمانِ وَ لا تَجْعَلْ في‏ قُلُوبِنا غِلاًّ لِلَّذينَ آمَنُوا رَبَّنا إِنَّکَ رَؤُفٌ رَحيمٌ» «همچنین کسانی که بعد از آنها [بعد از مهاجران و انصار] آمدند و می گویند: پروردگارا! ما و برادرانمان را که در ایمان بر ما پیشی گرفتند بیامرز و در دلهایمان حسد و کینه ای نسبت به مؤمنان قرار مده! پروردگارا، تو مهربان و رحیمی.»

این آیات و روایات نشان می‌دهد که اسلام بر همدلی، ایثار و یکدلی میان مردم تأکید فراوان دارد. اگر به زندگی پیامبر و یاران ایشان نگاه کنیم، می‌بینیم که همواره با دلسوزی و محبت، دیگران را راهنمایی می‌کردند، مانع لغزش آنان می‌شدند و برای رشد و نجاتشان تلاش می‌کردند. این روحیه همبستگی و تفاهم، راهی برای حل مشکلات بشری است.

در روزگاری که بسیاری از انسان‌ها در کار و دغدغه‌های اقتصادی غرق شده‌اند، حدیثی از امام کاظم(ع) از نوادگان پیامبر اسلام همچون نقشه‌ای روشن، ما را به تعادل در زندگی فرا می‌خواند.

یکی از دغدغه‌های همیشگی انسان، مدیریت زمان و استفاده درست از عمر است. امام کاظم(علیه‌السلام) از نوادگان پیامبر اسلام در حدیثی روشن و راهگشا، برنامه‌ای چهارگانه برای زندگی ارائه می‌دهند؛ برنامه‌ای که هم بُعد معنوی را دربرمی‌گیرد و هم نیازهای مادی و اجتماعی را. به امام کاظم(ع) توصیه می‌کنند که شبانه‌روز خود را به چهار بخش تقسیم کنید:

1. زمانی برای راز و نیاز با خداوند و تقویت روح معنوی.

2. زمانی برای کار و تلاش در جهت تأمین معاش و نیازهای زندگی.

3. زمانی برای نشست و گفت‌وگو با دوستان و افراد مورد اعتماد؛ کسانی که عیب‌های شما را یادآور می‌شوند و با صداقت و خیرخواهی در کنار شما هستند.

4. زمانی برای بهره‌بردن از لذت‌های حلال و تفریحات سالم، تا روح و جسم شما آرام گیرد.

این تقسیم‌بندی نشان می‌دهد که یک انسان باید هم به معنویت توجه داشته باشد، هم به کار و اقتصاد، هم به روابط اجتماعی و هم به نیازهای طبیعی و تفریحی خود. غفلت از هر یک از این بخش‌ها، تعادل زندگی را برهم می‌زند. در روزگار ما، بسیاری از افراد چنان در کار و مسائل اقتصادی غرق می‌شوند که نه تنها از معنویت فاصله می‌گیرند، بلکه به خانواده و فرزندان خود نیز توجه کافی ندارند. نتیجه‌ی این بی‌توجهی، کمبود محبت، خستگی‌های روحی و آسیب‌های اجتماعی است.

حدیث امام کاظم(ع) چراغی است برای بازگشت به تعادل؛ تعادلی که در آن، انسان هم با خدا ارتباط دارد، هم معاش خود را سامان می‌دهد، هم روابط اجتماعی سالم می‌سازد و هم از زندگی لذت می‌برد.

اصل و منبع حدیث

«إِجْتَهِدُوا فی أَنْ یكُونَ زَمانُكُمْ أَرْبَعَ ساعات: ساعَةً لِمُناجاةِ اللهِ، وَساعَةً لاِمْرِالْمَعاشِ، وَساعَةً لِمُعاشَرَةِ الاْخْوانِ والثِّقاةِ الَّذینَ یعَرِّفُونَكُمْ عُیوبَكُمْ وَیخَلِّصُونَ لَكُمْ فِی الْباطِنِ، وَساعَةً تَخْلُونَ فیها لِلَذّاتِكُمْ فی غَیرِ مُحَرَّم.»

تحف العقول، ص 409

رئیس تجمع علمای مسلمین لبنان با تأکید بر ضرورت وحدت اسلامی، خواستار بازگشت مسلمانان به اخلاق پیامبر(ص) و همبستگی در برابر ظلم شد.

شیخ غازی حنینه، رئیس تجمع علمای مسلمین لبنان، در نماز جمعه اهل سنت شهرستان پارسیان در استان هرمزگان (جنوب ایران) گفت: امت اسلامی بیش از هر زمان نیازمند وحدت، همبستگی و بازگشت به اخلاق نبوی است. شیخ غازی حنینه با اشاره به ضرورت وحدت اسلامی گفت: «دشمن امروز میان شیعه و سنی و مذاهب مختلف تفاوتی قائل نیست. صهیونیست‌ها در فلسطین مسلمانان و حتی مسیحیان را مورد آزار قرار می‌دهند. امت اسلامی باید یک صدا و متحد باشد تا بتواند در برابر ظلم بایستد.»

دبیرکل مجمع تقریب مذاهب: غدیر عامل وحدت شیعه و اهل سنت است

خبر دیگر اینکه، حجت الاسلام و المسلمین حمید شهریاری دبیر کل مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی، گفت: غدیر موجب وحدت است چون یک امر مشترک بین شیعه و اهل سنت است و در تفسیر آن نباید موجب تفرقه و تنازع و جنگ بشود؛ اصل ولایت میراث ما است و باید این همبستگی را حفظ کنیم و از بیانات و سخنانی که این همبستگی را خدشه دار می کند، دوری کنیم. دشمن اصلی آمریکا و اسرائیل است و باید در مقابل دشمن مشترک متحد باشیم؛ امروز فرصت‌هایی را در جهان اسلام به دست آورده‌ایم که نباید از دست داد و با همفکری باید آن را غنیمت شمرد و استفاده کرد.

حجت‌الاسلام والمسلمین سید احمد اقبال رضوی نائب‌ رئیس مجلس وحدت مسلمین پاکستان در سخنانی اظهار داشت که این مجلس از آغاز با محوریت تقویت وحدت و همبستگی میان شیعه و سنی شکل گرفت و همواره همکاری با علمای اهل سنت را اساس فعالیت‌های خود قرار داده است. وی افزود: مجلس وحدت مسلمین پاکستان از سال ۲۰۰۸ فعالیت خود را آغاز کرد و توانست صدای شیعیان را در سطح ملی مطرح کند.

 پیامبر اسلام (ص) الگوی انسانیت و وحدت امت اسلامی

ماموستا ابوبکر رستگار، امام جماعت مسجد جامع خاتم‌الانبیاء سرینجانیه، در گفت‌وگو با خبرنگار تقریب با تأکید بر رسالت جهانی پیامبر اسلام (ص) ایشان را الگویی بی‌بدیل از انسانیت، اخلاق و وحدت امت اسلامی معرفی کرد. ماموستا رستگار افزود: سیره پیامبر اسلام (ص) تنها یک مسیر سیاسی نبود، بلکه اصل تربیتی و اخلاقی داشت و ایشان با همه مردم با احترام و مدارا رفتار می‌کردند. مشورت با اقشار مختلف جامعه نیز از جلوه‌های بارز این سیره بود. این عالم اهل سنت تأکید کرد: پیامبر اسلام (ص) بنیان‌گذار امت واحده بودند؛ امتی که در آن همه انسان‌ها برابرند و تنها معیار فضیلت، تقوا، علم و معرفت است.

وحدت امت اسلامی؛ راهکار مقابله با دشمنان اسلام

آخوند گلدی کمالی، مدیر مدرسه خادمیه خراسان شمالی، در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه اندیشه خبرگزاری تقریب بر ضرورت تقویت امت واحده و پرهیز از اختلافات کم‌اهمیت تأکید کرد. وی گفت: وحدت و تقریب، نقطه مشترک همه مذاهب اسلامی و حتی ادیان آسمانی است و اهمیت آن در ایجاد مواضع واحد و مقابله با دشمنان اسلام بسیار حیاتی است. کمالی افزود: اختلافات جزئی مانع وحدت نمی‌شود، زیرا این اختلافات ریشه‌ای نیست و نمی‌تواند تحقق امت واحده را متوقف کند. او تصریح کرد: دشمنان اسلام اساساً با وحدت مشکل دارند و هدفشان نابودی ریشه اسلام است، اما تا زمانی که برادران و خواهران مسلمان بر تقریب و همبستگی پایدار باشند، این تلاش‌ها بی‌ثمر خواهد بود. وی ادامه داد: ایجاد شکاف میان ملت‌های مسلمان یکی از ترفندهای دشمن است، بنابراین حفظ تمامیت ارضی کشورهای اسلامی و پایبندی به ارزش‌ها و عقاید، برای تقویت وحدت ضروری است. کمالی در پایان گفت: ایران اسلامی با هدایت رهبری توانسته بسیاری از توطئه‌ها را پشت سر بگذارد و وحدت را تقویت کند.

در سنت‌های دینی و فلسفی، تاریخ بشر به سوی نقطه‌ای حرکت می‌کند که در آن حقیقت و عدالت به‌طور کامل آشکار خواهد شد. پرسش اصلی این است: چرا خداوند، که خدای رحمت و رشددهنده بشر است، چنین طرحی را در مسیر تکامل انسان قرار داده است؟ پاسخ را باید در ماهیت رشد عقلانی و معنوی انسان جست.

خداوند می‌خواهد بشر به مرحله‌ای برسد که خود بفهمد نجات حقیقی از چه مسیری می‌گذرد. این فهم، محصول تجربه‌های تاریخی، شکست‌ها و پیروزی‌ها، و آزمون‌های اخلاقی است که انسان در طول قرون با آن مواجه بوده است. منجی آخرالزمان نه صرفاً یک شخصیت نجات‌بخش بیرونی، بلکه نماد بلوغ فهم بشری است؛ لحظه‌ای که انسان درمی‌یابد عدالت، رحمت و حقیقت تنها در سایه اتصال به سرچشمه الهی معنا می‌یابد.

 در این میان، دو چهره بزرگ در سنت‌های دینی بیش از همه برجسته‌اند :حضرت مهدی (عج) در اندیشه اسلامی و حضرت مسیح (ع) در سنت مسیحی. هر دو نماد تحقق عدالت و رحمت‌اند؛ شخصیت‌هایی که صفاتشان فراتر از فردی خاص، به‌مثابه تجسم آرمان‌های الهی و انسانی معنا می‌یابد.

- مهدی (عج) در روایات اسلامی، شخصیتی است که با ظهور خود ظلم را برمی‌چیند، عدالت را می‌گستراند و انسان‌ها را به فهم عمیق‌تر از حقیقت الهی رهنمون می‌سازد. او نماد امیدی است که در دل تاریخ زنده مانده و انسان را به مشارکت در ساختن جهانی عادلانه دعوت می‌کن.

- مسیح (ع) در سنت مسیحی، بازگشتش به‌عنوان نشانه پایان ظلم و آغاز صلح جهانی مطرح است. او با صفاتی چون رحمت، شفقت و هدایت، یادآور این حقیقت است که نجات بشر تنها در سایه اتصال به خداوند و ارزش‌های الهی امکان‌پذیر است.

در روایات اسلامی آمده است که حضرت مسیح (ع) در زمان ظهور حضرت مهدی (عج) نزول می‌کند و در رکاب ایشان خواهد بود. پیامبر اکرم (ص) فرموده‌اند: «مهدی از ذریه من است؛ هنگامی که خروج کند، عیسی بن مریم برای یاری او نازل خواهد شد و پشت سر او نماز خواهد خواند». این روایت نشان‌دهنده اتحاد ادیان الهی و تحقق وعده بزرگ خداوند برای برقراری عدالت جهانی است.

همراهی مسیح با مهدی نماد احترام متقابل و نشانه‌ای است از اینکه وعده نجات، وعده‌ای مشترک میان همه ادیان بزرگ است .این همراهی، ارزشمندترین وعده الهی است؛ زیرا نشان می‌دهد خداوند بشر را تنها نگذاشته و مسیر نجات را با حضور دو منجی بزرگ به او نشان داده است. چنین وعده‌ای نه صرفاً آینده‌ای دور، بلکه معنای امروز زندگی ما را روشن می‌سازد.

درک این وعده، یعنی فهم اینکه پایان تاریخ، پایان ظلم و آغاز رحمت است؛ مقصدی که همه مسیرهای رشد بشری به سوی آن جریان دارند. بنابراین، تأمل در موضوع منجی آخرالزمان، تأمل در حقیقتی است که فراتر از مرزهای دینی، به‌عنوان امید مشترک انسان‌ها مطرح می‌شود. این نگاه، انسان را از انتظار منفعلانه فراتر می‌برد و او را به مشارکت فعال در مسیر نجات دعوت می‌کند. چنین تأملی می‌تواند مسیر رهایی را در همین اکنون روشن سازد و انسان را به سوی آینده‌ای سرشار از عدالت و رحمت هدایت کند.